>>139 กูเสริมให้
"ท่านคาบุรากี่!!!! ทำอะไรของท่านน่ะคะ?!!!"
หลังจากที่มาซายะเอาดอกไม้สารภาพรักยื่นไปข้างหน้าสุดแรงเกิด คุณคิโชวอินก็กรี้ดร้องพร้อมกระโจนออกมาทันที
"ก็ทำตามที่เธอแนะนำไง"
อืม... มาซายะ เหมือนมันจะไม่ใช่แบบนี้นะ
พอจะออกปากเตือนเพราะทั้งขำทั้งทนดูต่อไปไม่ได้ คุณคิโชวอินก็เริ่มทำท่าวิงเวียนแล้วเอนตัวล้มจนต้องไปรับ
ดูเหมือนเธอจะช๊อคจนลืมระวังตัวไป ผมประคองเธอก็ไม่ขยับหนี จะว่าไปนี่เป็นครั้งแรกรึเปล่านะที่ได้ใกล้ชิดกับคุณคิโชวอินขนาดนี้
ตัว....นุ่มกว่าที่คิดนะ
แถมหอมหัว
ผมกลั้นยิ้มไม่ไหวเลยล่ะ
แต่ท่าทางคุณคิโชวอินจะไม่ไหวจริงๆแล้ว ผมเลยต้องเตือนมาซายะอย่างจริงจัง
"มาซายะ ฉันว่านายหันไปมองคุณทาคามิจิก่อนจะดีกว่านะ"
มาซายะขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางหันไปมองคุณทาคามิจิตามที่ท่านเอ็นโจบอก
"ว--วาคาบะ!!"
รู้สึกตัวแล้วสินะ
มายาซะพอเป็นเรื่องคนที่ชอบ สมองเหมือนจะมีแต่ฟองน้ำจริงๆนั่นแหละ
กับผู้หญิงน่ะ ต้องอ่อนโยนกับเธอสิ
ผมยังคงยิ้มสองมือยังคงประคองคุณคิโชวอินไว้
เหมือนคุณคิโชวอินจะไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด... งั้นขออยู่ต่อแบบนี้ไปสักพักก็แล้วกัน
ผมไม่ได้ได้ฉวยโอกาสนะ
...ก็คุณคิโชวอินไม่ได้ปฏิเสธนี่นา
--------- จบ
กรี้ดดดด