https://my.dek-d.com/cherry-ann/writer/view.php?id=1540694
ชื่อเรื่อง : The recorder ผู้พิทักษ์บันทึกแห่งชีวิต
ผู้แต่ง : Vradiná Rose
จำนวนตอน : กำลังรีไรท์ เปิดให้อ่าน 3 ตอน
สถานะ : ยังอัพอยู่
พล็อต : เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กหนุ่มนามว่า ‘เมล’ ที่เป็นรีคอร์เดอร์ และได้กลายเป็นผู้ดูแลบันทึก ซึ่งบันทึก (คาดว่าจะเป็นบันทึกแห่งชีวิต) มันคืออะไร ยังไง แล้วต้องดูแลทำไมจากที่อ่านก็ยังงงๆ อยู่ แต่ดูเหมือนจะมีฝ่ายมาตามล่าบันทึกนั้น
เช็ตโลก : จากสามตอนยังไม่ทราบแน่ชัดว่าโลกเป็นยังไง แต่น่าจะเป็นแฟนตาซีแบบทั่วไป มีหลากหลายเผ่าพันธุ์
การเดินเรื่อง : สรรพนามบุรุษที่ 3
เนื้อเรื่อง / ข้อเสนอแนะ (ขอรวบสองหัวข้อเลยนะ อดใจไม่ไหวจริงๆ): เปิดบทแรกมาด้วยการพูดถึงตัวเอกบ่นว่าเบื่อหลังจากอ่านหนังสือบันทึกแห่งชีวิตในห้องสมุด จากนั้นก็มีพี่ชายมาตามไปพบพ่อ (มีการบ่นถึงบุคคลที่เป็นพี่เลี้ยงว่าจู้จี้ด้วย) จากนั้นพอไปถึงก็พูดคุยกันเล็กน้อยแล้วพ่อพูดว่า ‘มาอยู่ด้วยกันกับพวกเรานะ เด็กน้อย’ แค่นั้นแหละก็เกิดห่าเหวอะไรขึ้นไม่รู้ปรากฏว่าเมลอยู่ท่ามกลางกองเลือด ร่างสี่ร่างกลายเป็นผุยผง เมลก็ช็อก (เออ... กูก็ช็อกนี่มันเรื่องอะไรวะ บอกกูที) จากนั้นก็มีคำพูดบลาๆ เมลก็ฉันไม่ฟัง ไม่อยากฟัง จนสุดท้ายพ่อก็มีเสียงบอกว่า ‘พ่อยังอยู่กับลูกเสมอนะ’ จากนั้นเมลก็ตื่นเพราะคนปลุก ตัดฉาก... การสนทนาของคนสองคน (ซึ่งไม่รู้ว่าใคร) แล้วมาหยิบสมุดบันทึกไป สุดท้ายก็บอกว่ามีชายหนุ่มผมสีทองนอนตายอยู่......จบบท >> บทนี้รู้สึกว่าเปิดเรื่องได้งงงวยมาก เพราะตอนแรกเปิดมาแบบใสๆ ต่อมาเข้าสู่ช่วงมืดมน ตามมาด้วยทุกอย่างเป็นแค่ความฝัน คือเปิดแบบนี้มันก็ได้แหละ แต่มันควรจะมีลูกเล่นนิดหน่อยเพราะบทแรกเป็นหน้าตาของนิยาย ถ้าเปิดมาด้วยการพูดถึงบันทึกแห่งชีวิต ด้วยประโยคไม่กี่ประโยคที่เน้นหนักจะน่าสนใจมาก เช่น ‘ชีวิตของคนหนึ่งอาจจะดำเนินไปอย่างไร้จุดหมาย แต่ในความไร้จุดหมายนั้นกลับถูกบันทึกลงในสมุดอย่างละเอียด’ แล้วก็พรรณาประโยคที่กินใจด้วยตัวคลุมดำอีกสามสี่ประโยค หรืออาจจะเป็น ‘มีสมุดบันทึกที่ไม่ได้ถูกกล่าวขานจากผู้คน สมุดบันทึกที่ไม่ได้มีตำนานเกี่ยวกับมันเล่าให้ผู้คนฟัง สมุดบันทึกที่มีแต่เพียงคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้นที่รู้จักมัน พวกเขาเหล่านั้นคือ รีคอร์เดอร์’ (อันนี้ความชอบส่วนตัวของกู คืออยากแนะนำให้ไปอ่านเรื่อง The Corolla Song : ยามกลีบบอบบางนั้นไหวลม เฉพาะประโยคต้นๆ ก่อนจะตัดเข้าเนื้องเรื่อง มันโคตรน่าอ่านเลย แต่เรื่องนี้เสียตรงที่ว่ากูรับสำนานเหมือนอ่านนิทานให้เด็กฟังกับบางจุดที่มันน่าจะดีกว่านี้ และสมเหตุสมผลกว่านี้ไม่ไหวเลยไม่ได้ติดตาม) หลังจากเปิดประโยคน่าสนใจให้ตัดเข้าเรื่องคนสองคนที่มาขโมยสมุดบันทึกแล้วเน้นฉากนั้นให้ดูหนักฉากเดียวไปเลย จะได้รู้ว่าอีสมุดเนี่ยมันมีค่า และเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะสมุดนี้นะ ส่วนบทของพระเอกฝันยกไปบทที่ 1 เลยดีกว่า