มา ตอนจบมั่ง...
------
หลังจากความพยายามในการใช้ชีวิตอย่างนอบน้อมและหนักแน่นตามคติประจำใจที่ตั้งมั่นไว้แต่ต้น
ในที่สุดคิโชวอิน เรย์กะ ก็จบการศึกษาจากซุยรันได้สำเร็จโดยไม่มีเหตุการณ์การล่มสลายเกิดขึ้นล่ะค่ะ!
ดีล่ะ! ต่อไปนี้จะเป็นการดำเนินชีวิตในมหาวิทยาลัยแล้ว ฤดูใบไม้ผลิของฉันจะต้องบานสะพรั่งได้แน่ๆล่ะ!
...
แล้วฉันก็ตื่นขึ้น
ฉันพบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้นเสื่อ มันเป็นห้องไม้เก่าๆที่คับแคบและคุ้นเคย ขณะที่งงว้าเกิดอะไรขึ้นก็มีคนเดินเข้ามาในห้อง
"ไง ตื่นสักที"
อ เอ๋ นารุคุง!? ทำไมถึงอยู่ที่นี่ล่ะ
"นอนกลางวันแบบนี้ คืนนี้จะหลับลงมั้ยน่ะ พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้วนะ มัวแต่อ่านการ์ตูนอยู่นั่น การบ้านคงเสร็จแล้วใช่มั้ย?"
เปิดเทอม? อ๊ะ! แย่แล้ว การบ้านฤดูร้อนยังไม่เสร็จจริงๆนั่นล่ะ!
ก็มันทั้งร้อนทั้งยากและน่าเบื่อนี่นา ฉันก็เลยกะว่าจะพักอ่านมังงะสักแป็บนึง... เผลอหลับไปซะได้
เหมือนจะฝันอะไรสักอย่างที่สนุกมากๆด้วยล่ะ แต่เสียดายที่ตื่นมาก็ลืมไปซะแล้ว ทั้งที่ควรจะจำได้แท้ๆ แย่จังเลยค่ะ
แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ต้องรีบปั่นการบ้านแล้วล่ะค่าา
แง้ ยากจังเลยอะ นารุคุงช่วยด้วยยย
(จบ)