Secret End (inception level 2)
Act 2 : part 2.1
หลังจากประกาศตัวด้วยความเบียวจนทุกอย่างหยุดชะงัก ฉันก็กลายเป็นจุดสนใจจากทุกคนทันที ภายในโบสถ์มีแต่คนหน้าตาไม่คุ้นเคยทำสีหน้าประหลาดใจส่งเสียงฮือฮาออกมา อึก ทะลุกลางปล้องกลางงานชาวบ้านเขาแบบนี้ ฉันจะโดนสาปแช่งมั้ยน่ะคะ โอ้ พระเจ้าและบรรดาสาวกทั้งหลายที่อยู่ในโบสถ์ ได้โปรดเห็นแก่เจตนาของฉันด้วยเถอะค่ะ
ฉันก้าวเท้าไปตามทางเดิน ไปที่ส่วนหน้าของโบสถ์ที่จัดทำพิธี เอ็นโจวและผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่ด้วยกัน นึกถึงการรำพัดที่เคยเห็นผ่านตาผสานกับท่ายืนบอกยี่ห้อท่านเรย์กะ Kimi dolce พยายามสะบัดข้อมือให้พองามและคลี่ประคองไว้..เกือบหลุดมือ แงงง ยากจังเลยค่ะ
“คุณคิโชวอิน...?”
เห็นท่านเอ็นโจวหน้าซีด ดวงตาเบิกตากว้างอย่างแปลกใจ สภาพพร้อมจะล้มได้ทุกเมื่อแบบนี้ชวนให้รู้สึกสงสารจับใจเหมือนตอนที่รู้ว่ายูกิโนะคุงสุขภาพไม่ดีไม่มีผิด
ถึงอีกใจหนึ่งอยากจะสมน้ำหน้าก็เถอะ
“ท่านเอ็นโจวคะ ดิฉันขอเป็นตัวแทนจากซุยรัน ถึงจะช้าไปแต่ดิฉันคัดค้านการแต่งงานนี้ค่ะ! งานแต่งครั้งนี้ของท่านเอ็นโจวขัดหูขัดตาดิฉันมากค่ะ การแต่งงานน่ะต้องเกิดจากความรักไม่ใช่หรือคะ ไม่ใช่เกิดจากข้อตกลงทางธุรกิจหรือเกียรติยศวงตระกูล ไม่ใช่เกิดจากการบังคับกันอย่างที่ท่านเอ็นโจวกำลังกระทำอยู่ ณ เวลานี้ ท่านเอ็นโจว..ไม่คิดเช่นนั้นเหรอคะ?”
ดะ เดจาวูอีกแล้วววว แต่ทำไมเหมือนบทพูดมันยาวขึ้นด้วยคะ สาบานได้ว่าบทพูดนี้ฉันไม่ใช่คนต้นคิดแน่นอนค่ะ!
ว่าแล้วก็รู้สึกอับอายจนไม่กล้าสู้หน้าอิตาเอ็นโจว แต่จะหนีก็ไม่ทันเลยแก้เกี้ยวด้วยการหุบพัดและหมุนตัวกลับมาหาแรงสนับสนุนจากคนอื่นด้วย
“ดิฉันขอถามทุกท่านเช่นกัน ทุกท่านไม่เห็นด้วยกับคำพูดของดิฉันหรือคะ?”
ยังดีที่มีเพื่อนซุยรันอยู่หลายคนและทุกคนต่างลุกขึ้นยืนปรบมือ ช่วยหนุนคำพูดของฉันได้เป็นอย่างดี โฮะๆๆ นึกว่าจะถูกลอยแพเสียแล้วค่ะ!
“นี่เธอ!”
ผู้หญิงคนนั้นพยายามแทรกตัวเข้ามา ท่าทางพร้อมเอาเรื่องเพราะเธอง้างมือให้เห็นมาแต่ไกล ด้วยความตกใจจังหวะที่หมุนตัวกลับมาฉันเลยสะบัดพัดในมือ โบกเข้าไปเต็มแก้มแดงๆ ของคุณเจ้าสาวดัง เพี้ยะ! แล้วก็เซถลาล้มลงไป
อุ้ก อย่ามองฉันแบบนั้นสิคะ มันน่ากลัวนะ คุณเล่นโผเข้าใส่ทีเผลอขนาดนั้นฉันก็ต้องป้องกันตัวสิคะ
“ดิฉันคุยกับท่านเอ็นโจวอยู่ กรุณาอย่าสอดค่ะ!”
ฉันสะบัดมือคลี่พัดออกอีกครั้ง รู้สึกว่าท่าทางแบบนี้ไม่ค่อยสบายตัวเท่าไรเลยเปลี่ยนมากอดอกแทน แต่ทำไมอยู่ๆ ถึงรู้สึกอึดอัดขึ้นคะ? ไม่นะ คง คงไม่ใช่ว่า- มันก็แค่ไม่กี่วันเองนะชุดคงไม่คับเร็วขนาดนั้นใช่ไหม?
“วะว่าไงนะ! เธอเป็นใคร กล้าดียังไงมาล้มงานแต่งของฉัน!”
“โฮะๆๆ ดิฉันเป็นใครน่ะหรือ? น่าขำ คนเช่นคุณมีสิทธิ์ถามชื่อดิฉันด้วยหรือค่ะ ดิฉันแนะนำให้อยู่ตรงนั้นไปเงียบๆ จนกว่าดิฉันจะคุยกับท่านเอ็นโจวจบก่อนนะคะ”
ฉันลงเสียงเข้มในประโยคหลัง คือว่าก็ไม่ได้ตั้งใจหรอกนะแต่ตอนนี้ฉัน คือ ท่านเรย์กะ Kimi dolce อยู่ไง ท่านเรย์กะผู้นั้นคงต้องเป็นประมาณนี้..ใช่ไหม?
เพราะท่าใหม่ยิ่งทำให้รู้สึกไม่สบายใจฉันเลยเปลี่ยนกลับมาท่าเดิมก่อนจะเงยหน้าสบตากับท่านเอ็นโจวที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ช่วงแขน
“ท่านเอ็นโจวเองก็ไม่ได้สมัครใจเลยใช่ไหมล่ะคะ? ตั้งแต่เข้างานมาจนถึงตอนนี้ ฉันก็มองไม่เห็นความสุขของท่านเอ็นโจวเลยสักนิด ยังไม่นับคนรอบข้างหรือแม้แต่ยูกิโนะคุงเองด้วยนะคะ”
“...แล้วถ้าเป็นคุณคิโชวอินล่ะจะทำยังไง?”
“ฉันน่ะเหรอคะ? ... ถ้าเป็นฉัน ฉันยอมบวชซะยังดีกว่าแต่งกับคนที่ไม่ได้รักค่ะ!”
ปลายเสียงของฉันดังสะท้อนภายในโถงโบสถ์เหมือนจะช่วยยืนยันความตั้งใจของฉัน
"งั้นเหรอ..."
อีตาเอ็นโจวยิ้มจาง ๆ ท่าทางอย่างกะตุ๊กตาไร้เรี่ยวแรง เอาพัดตบหน้าเรียกสติสักทีดีมั้ยคะ?
ก่อนจะรู้ตัวฉันก็วาดพัดอีกครั้งแต่ไม่ใช่การตบ คราวนี้มือไม่รักดีจี้ปลายพัดเชยคางของท่านเอ็นโจวแผ่วเบา
ว้ากกก ฉันยังตกใจตัวเองเลยค่ะ ฉันทำอะไรลงไปคะเนี่ย! ทำไมไปทำกับคนเขาแบบน้านนนน!
★ ★ ★ ★ ★