Last posted
Total of 1000 posts
อ่านฟิคของพวกมึงแล้วกูยิ้มไม่หุบเลยไอ้เหี้ย
ต่อจาก >>859-861 ไปตะลุยอวกาศกันต่อ //ซู้ด อาา
ดูท่าทางคาซึรางิจะจับได้ว่าผมชอบมองคุณคิโชวอินเป็นประจำ คาซึรางิผู้แสนจะเป็นรุ่นน้องที่เคารพนับถือผมและมาซายะเป็นอย่างมากถึงขั้นเทิดทูนเป็นไอดอลก็ถึงขั้นบุกไปหาเรื่องคุณคิโชวอินถึงที่ พูดใส่หน้าว่าคุณคิโชวอินน่ะไม่คู่ควรกับผมแม้แต่น้อย
คาซึรางิ ปากมากเกินไปแล้วนะ
ผมยังไม่ได้ลงโทษคาซึรางิเรื่องนี้ คุณคิโชวอินก็ชิงตัดหน้าไปเสียก่อน คาซึรางิมาโอดโอยฟ้องผมเสียยกใหญ่ที่ถูกเตะหน้าแข้งมา และยังบอกว่าคุณคิโชวอินนั้นเข้าใจผิดว่าคาซึรางิกับผมรักกันอยู่ในเชิงชู้สาวคู่รัก ผมทั้งฉุนทั้งขำ แต่ก็ตักเตือนคาซึรางิไม่ให้พูดเรื่องนี้อีก
ตั้งแต่ขึ้นม.4มา คุณคิโชวอินกับผมไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่เพราะเราเรียนคนละห้อง พอได้สวนกันตรงทางเดินก็อดที่จะแซวเรื่องคาซึรางิไม่ได้ คุณคิโชวอินพูดว่าไม่รู้เรื่องนี้ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มที่ไม่อาจหลอกใครได้ว่าซื่อบริสุทธิ์ ผมรู้ว่าผู้หญิงที่เจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างเธอคงมีแผนไปจัดการความปากมากขี้ฟ้องของคาซึรางิด้วยตัวเองในภายหลังแน่นอน ผมก็เลยปล่อยให้เธอจัดการ ตัวเองมองดูอยู่ห่างๆ สมควรโดนแล้วล่ะคาซึรางิ
เรื่องของคุณคิโชวอินนั้นลอยมาเข้าหูให้ได้ยินอยู่เป็นประจำ ทั้งโดยตั้งใจและโดยไม่ตั้งใจ วันก่อนก็พูดถึงเรื่องเข้าชมรมกีฬากับเหล่ารุ่นพี่ pivoine อย่างตั้งอกตั้งใจ ผมกับมาซายะหันไปมองเธอทันที
เป็นที่รู้กันว่าคุณคิโชวอินมีสมรรถภาพทางร่างกายย่ำแย่ขนาดไหน และชมรมกีฬาของซุยรันก็ดุเดือดบ้าพลังกันไม่น้อย ขณะที่คิดว่าเธอน่ะเอาจริงเหรอ คุณคิโชวอินก็พูดออกมาด้วยตัวเองว่าไม่ไหว มาซายะกับผมถึงกับหลุดขำพรืดออกมากันเลยทีเดียว
คุณคิโชวอิน คุณนี่ตลกดีจริงๆ มาซายะก็คงคิดแบบเดียวกันกับผม
คุณคิโชวอินมองพวกผมแบบขุ่นเคืองหน่อยๆแล้วหันไปคุยกับรุ่นพี่ต่อ จากนั้นผมก็ได้ยินว่าเธอไปหาชมรมสายศิลป์แทน แต่ดูเหมือนไม่มีใครอยากต้อนรับเธอเข้าชมรมสักคน ลงท้ายก็ไปจบที่ชมรมงานฝีมือ นั่งเย็บปักถักร้อยที่ดูสมเป็นกุลสตรี
ผลจากการเข้าชมรมของเธอก็ได้เลื่องลือกันไปทั่วสังคมชั้นสูง ในรูปแบบการคุยโม้ของท่านประธานคิโชวอินที่บอกว่าลูกสาวถักตุ๊กตาให้พ่อ และยังมีผลิตภัณฑ์งานฝีมืออื่นๆอีกมากมายที่ได้รับและขนมอบฝีมือเธอเอง พอมาซายะแซวเธอเรื่องฟาเธอร์ค่อน คุณคิโชวอินก็ดูโกรธขึ้นมา เหมือนแมวที่กำลังพองขนใส่ศัตรูเลย ก็ดูน่ารักไปอีกแบบ
ปกติเวลาอยู่ในสโมสร คุณคิโชวอินจะเพลิดเพลินไปกับของหวานเลิศรสแบบเดียวกับมาซายะ แต่วันนี้เธอปฎิเสธของหวานที่เหล่ารุ่นพี่ทั้งหลายที่เพียรพยายามเสนอ เอาแต่นั่งจิบชาไม่มองไปทางอื่น ผู้หญิงจะงดของหวานก็ต่อเมื่อตัวเองกำลังไดเอทเท่านั้นล่ะ
การที่คนรักการกินอย่างคุณคิโชวอินต้องตัดใจจากขนมหวานนั้นคงทรมานมาก ผมก็เลยเดินไปให้กำลังใจเธอสักหน่อย แต่ถูกมองว่ามาเยาะเย้ยกันเสียอย่างนั้น มองโลกในแง่ร้ายจังเลยนะ คุณคิโชวอิน
ดูท่าทางเธอคงไม่เคยมองผมในแง่ดีเลยสักครั้งเดียว รู้สึกเจ็บอยู่เหมือนกันแฮะ
มาดามคาบุรากิชอบจัดงานเลี้ยงสังสรรค์อยู่เป็นทุนเดิมแล้ว พอได้พบกับคุณคิโชวอินในกิจกรรมที่เธอคิดค้นขึ้นมาซักโปรเจค และก็ดูเหมือนจะถูกตาต้องใจคุณคิโชวอินเป็นอย่างยิ่ง ถึงขนาดออกปากชวนด้วยตัวเองและส่งการ์ดเชิญไปถึงที่บ้านเป็นการปิดทางหนี ห้ามปฏิเสธเด็ดขาด
พอผมก็ได้รู้ว่ากิจกรรมที่เธอไปเข้าร่วมมันคืออะไรจากปากมาซายะก็ต้องกลั้นหัวเราะแทบแย่ มาซายะที่ฉีกหน้าเธอกลางวงน้ำชาไม่ได้ใส่ใจกับท่าทีโกรธเคืองของคุณคิโชวอิน เอาแต่หยิบชอคโกแลตใส่ปาก ถึงคุณแม่ของมาซายะพยายามที่จะช่วยกู้หน้าของคุณคิโชวอินบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยสำเร็จนัก
ลงท้ายคุณคิโชวอินก็ดูปลงๆ เล่าเรื่องคอร์สอดอาหารที่เธอไปเข้าร่วมมาว่าได้ผลอย่างไรให้กับทุกคนในวงน้ำชา เรื่องเล่าของเธอทำเอาผมต้องกลั้นหัวเราะจนไหล่สั่นไปหมด ลงท้ายก็ได้แต่ขำแบบไม่ออกเสียงเพราะทนไม่ไหว
คุณคิโชวอินเป็นคนสนุกสนานจริงๆ อยู่ใกล้ๆก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลย
.
.
.
งานเลี้ยงของ pivoine ทีไร ก็หาตัวคุณคิโชวอินได้ไม่ยาก เพราะเธอมักจะไปป้วนเปี้ยนในที่ที่เคยไปกับพี่ชายเธอเสมออย่างเช่นซุ้มกุหลาบที่มีระฆังนั่นไง สีหน้าเธอดูมีความสุขตอนที่จ้องมองระฆังนั้น คงจะคิดถึงความหลังที่ได้ทำร่วมกับท่านพี่ของเธออยู่ล่ะสิท่า
มีเด็กประถมมาป้วนเปี้ยนแล้วระฆัง เธอก็เลยบอกให้เด็กสองคนนั้นลองสั่นระฆังดู ท่าทีหัวเราะอย่างสนุกสนานกับพวกเด็กๆพลอยทำให้ผมยิ้มตามไปด้วย เป็นรอยยิ้มสดใสที่ไม่เคยมอบให้ผมเลยสักครั้งเดียวเลย ให้ตายสิ
คิดว่าคงพอจะพูดคุยดีๆกับเธอได้สักครั้ง เธอก็ดันทำสีหน้าหวาดระแวงออกมา เห็นแล้วชักอยากแกล้งก็เลยบอกไปว่าคุณแม่ของมาซายะอยากเชิญไปรับประทานมื้อค่ำด้วย ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงดีใจไปนานแล้ว แต่คุณคิโชวอินกลับทำหน้าแปลกๆ ที่แน่ๆคงไม่ใช่สีหน้าพึงพอใจ
ผมรู้สึกดีใจขึ้นมานิดหน่อยกับสีหน้าแบบนั้นของเธอ
คุณคิโชวอินรีบชิ่งไปทันทีหลังจากที่บอกเรื่องนั้น ถึงเวลาจวนตัวก็ชอบหนีอยู่เรื่อย นิสัยเหมือนแมวไม่มีผิด
หลังจากได้คุยกันก็อดคิดขึ้นมาไม่ได้ว่าคุณคิโชวอินจะมองผมในแง่ดีขึ้นมาได้บ้างรึเปล่า พอเห็นเธอจับคู่ซ้อมวิ่งแข่งสามขากับเพื่อนในงานกีฬาสีที่สนามในโรงเรียน เร็วกว่าความคิดตัวเอง ผมก็วิ่งแซงหน้ามาซายะในการฝึกซ้อมไปจนได้ แต่รู้สึกจะตัดสินใจพลาดอีกแล้ว
มาซายะเป็นพวกชอบเอาชนะ และจะทุ่มสุดตัวด้วย พอแพ้ก็ลากผมกลับไปวิ่งอีกรอบแบบไม่ให้พักจนกว่าตัวเองจะชนะ แน่นอนว่าคุณคิโชวอินไม่ได้สนใจซักแอะ ความพยายามนี้ช่างสูญเปล่าจริงๆ
แต่อะไรก็ไม่น่าสนใจเท่ากับได้เห็นรายชื่อคนแข่งวิ่งแฟนซีของปีนี้ด้วย ห้องคุณคิโชวอินส่งคุณคิโชวอินมาลงสนาม เห็นว่าเป็นธีมซินเดอเรล่า พวกเด็กผู้ชายที่รู้ข่าวก็คล้ายๆกับจะรอดูคุณคิโชวอินแต่งองค์ทรงเครื่องเป็นเจ้าหญิงเต็มตัว ไม่ใช่แค่ทรงผมอย่างเดียว
และถึงวันจริง คุณคิโชวอินก็ปรากฎกายในวันพีชคาดผมรูปหูหนู ส่วนซินเดอเรล่าคืออิวามุโระจากชมรมยูโด
จากเจ้าหญิงกลายเป็นหนู คนรอบๆตัวผมแข็งทื่อกันไปหมดและซุบซิบถึงเรื่องนี้ มาซายะเองก็ตะลึงไปเหมือนกัน แต่พอเพ่งมองดีๆก็นิ่วหน้า "ยัยนั่นแต่งชุดไม่ครบนี่นา จมูกก็ไม่ใส่ เป็นหนูแต่ไม่ติดจมูกด้วยนี่บ้ารึเปล่า"
มาซายะ คนที่บ้าน่ะมันนายมากกว่านะ
ตอนบ่ายเป็นแข่งขี่ม้าส่งเมือง คุณคิโชวอินเชียร์โทโมเอะอย่างออกนอกหน้า ผมเห็นเธอกระโดดโลดเต้นจนตัวลอย ดีใจที่โทโมเอะชนะ รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอีกแล้ว ตอนผมชนะเธอไม่เห็นสนใจเลยสักนิด
โทโมเอะหว่านเสน่ห์ให้คุณคิโชวอินหลังการแข่งขี่ม้าส่งเมืองก็เกิดเป็นข่าวลือขึ้นมาทั่วโรงเรียน แต่ผมคิดว่าหมอนั่นคงทำไปเพื่อปิดบังเรื่องแฟนตัวจริงที่เป็น pivoine มากกว่า การที่โทโมเอะเป็นข่าวกับสาวๆไปทั่วก็ทำให้ไม่มีใครระแคะระคายเรื่องนี้ด้วยสิ
ถัดมาจากการเป็นหนู ก็มาเป็นแกะ คุณคิโชวอินในชุดพ่อบ้านนั้นขายดีพอสมควร มีคนไปเยือนคาเฟ่ที่ห้องของเธอจัดขึ้นเยอะมาก แต่นอกจากเพื่อนๆที่สนิทหรือรู้จักเธอแล้ว แทบไม่มีใครกล้าเรียกใช้งานเธอสักคน
พอเล่าเรื่องนี้ให้ไอระกับยูริเอะฟัง สองคนนั้นก็นึกสนุกอยากกลับมาเที่ยวงานโรงเรียนอีกครั้ง มาซายะดูดีใจมากที่จะได้เที่ยวกับยูริเอะ แต่ยูริเอะก็ดันหนีบคุณไมฮามะมาขัดคอด้วย ทำเอามาซายะอารมณ์เสียไปเลยล่ะ
คุณคิโชวอินในชุดพ่อบ้านแกะปรากฎกายพอจะทำให้มาซายะลืมความหงุดหงิดไปได้บ้าง แต่เจอหน้าก็ทักเรื่องจมูกนี่ ในหัวนายมีแต่เรื่องแบบนี้รึไงเนี่ย
แต่ก็อาจจะดีก็ได้ที่มีผู้หญิงมาเบนความสนใจของมาซายะจากยูริเอะไปได้บ้าง
คุณไมฮามะเริ่มเหน็บแนมคุณคิโชวอิน เธอน่ะอิจฉาคุณคิโชวอินจะแย่อยู่แล้ว งานเลี้ยงน้ำชาคราวก่อนก็โดนก็แย่งความสนใจจากทุกคนไปจนหมด มาคราวนี้เป็นมาซายะที่เธอหลงรัก ไม่มีทางที่เธอจะยอม คุณคิโชวอินก็ไม่ได้พูดตอบโต้อะไร อาจจะเพราะอยู่ในฐานะคนทำงานให้บริการก็ได้ แต่ผมไม่ปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปหรอกนะ
ผมตอกกลับคุณไมฮามะนิ่มๆ ทำเอาเธอหน้าเจื่อนไปเลย คิดว่าระดับไมฮามะ คุณคิโชวอินคงจัดการเองได้ไม่ต้องให้ผมช่วย แต่ผมก็เผลอตัวไปอีกแล้ว เธอคงไม่ได้นึกขอบคุณผมสักคำหรอก ผมรู้ดี
คุณไมฮามะไปกระเง้ากระงอดใส่มาซายะ แต่มาซายะกลับมองยูริเอะด้วยสายตาเครียดๆ ผมมองเจตนาของยูริเอะออกมาตั้งนานแล้ว และคิดว่าคงถึงจุดแตกหักเร็วๆนี้ และจุดแตกหักที่ว่านั่นก็มาถึง
มาซายะแทบเสียผู้เสียคนไปเลย โรงเรียนก็ไม่ไป เอาแต่ออกเดินทางไปสถานที่ฆ่าตัวตาย ลำบากผมต้องไปลากตัวกลับมา แทนที่จะได้ฉลองปีใหม่ กลับต้องมายืนดูคลื่นอันบ้าคลั่งในทะเลสีดำพร้อมกับผู้ชายอกหักที่สามารถฆ่าตัวตายได้ทุกเมื่อ แต่สถานที่ฆ่าตัวตายพวกนั้นก็ดันมีของฝากที่ระลึกประเภทขนมขายเสียอีก นี่ประชดกันหรือไงเนี่ย
ผมซื้อขนมพวกนั้นกลับมาเพราะดันคิดถึงใครบางคนที่ชอบขนมขึ้นมา คุณคิโชวอินที่หยุดปีใหม่ไป มีสีหน้าระรื่นเสียจนน่าหมั่นไส้ ไม่ได้มารู้เลยว่าผมลำบากขนาดไหน ผมก็เลยส่งของพวกนั้นให้เธอ บอกว่าเป็นค่าปิดปากที่ไม่แพร่งพรายเรื่องมาซายะทำตัวแปลกออกไป
อันที่จริงผมไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องมาซายะกับเธอก็ได้ เพราะดูแล้วเธอก็คงไม่ได้สนใจอะไรพวกผมนัก ลองปรึกษากันดูกับไอระ เธอก็ลงความเห็นว่าคนที่จะช่วยเยียวยามาซายะได้คือคุณคิโชวอินคนเดียวเท่านั้น ผมเลยลองเสี่ยงดู
ถ้าเกิดคุณคิโชวอินกับมาซายะรักกัน ผมก็คงจะพอทำใจได้
ผมตัดสินใจผิดอีกแล้ว ที่หวังให้คุณคิโชวอินช่วยเยียวยามาซายะ เพราะนอกจากจะไม่ช่วยอะไรเลย ยังได้คำแนะนำพิลึกพิลั่นที่หาความโรแมนติคอย่างที่ไอระจินตนาการไว้ไม่เจอเลยซักแอะ เธอแนะนำให้มาซายะไปโกนหัวบวช
เชื่อเขาเลย ระดับความบ้าบอของเธอสูงยิ่งกว่าที่ผมเคยคิดไว้เสียอีก
พวกเราหมดทางเยียวยามาซายะ ก็ได้แต่ปล่อยให้เวลาช่วย ระหว่างนั้นคุณคิโชวอินก็เริงร่าหลั่นล้า ทำชอคโกแลตให้กับโทโมเอะกับแฟน และวันจบการศึกษา สองคนนั้นก็ประกาศตัวว่าคบกันอยู่ต่อหน้าผู้คนทั้งโรงเรียน คุณคิโชวอินร้องไห้อย่างซาบซึ้งและถูกกล่าวขอบคุณเสียยกใหญ่ที่ช่วยสนับสนุนความรักของสองคนนั้น มาซายะจ้องเขม็งเลยทีเดียว
ไม่รู้ไปคุยกับคุณคิโชวอินอีท่าไหน มาซายะถึงกลับมาร่าเริงได้ ถ้าจะให้เดาก็คงเข้าใจผิดว่าคุณคิโชวอินอกหักเพราะแอบรักโทโมเอะอยู่แต่โทโมเอะดันคิดเป็นน้องสาว คงเข้าไปจี้ใจดำของมาซายะอย่างรุนแรงจนเห็นเป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์เดียวกัน
มาซายะ นั่นมันเป็นเรื่องอดีตชาตินานมาแล้วนะ
ผมบอกมาซายะอยู่ในใจ แต่ก็ไม่ได้แก้ไขความเข้าใจผิดนั่น
มาซายะไปเอาบทกวีที่ตัวเองอ่านเมื่อตอนอกหักมาให้คุณคิโชวอิน ข่าวลือก็ยิ่งแพร่สะพัด สำหรับเธอแล้วคงเป็นเรื่องชวนหงุดหงิดมากทีเดียวที่ต้องเป็นข่าวกับคนที่ไม่ชอบหน้า แน่นอน ผมก็ไปโยนเชื้อไฟสุมเพลิงให้เธอหัวเสียเพิ่มมากขึ้นด้วย
คุณคิโชวอิน คุณน่ะควรจะลำบากซะบ้าง
ตอนปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิ คุณคิโชวอินที่แทบไม่ไปงานสังคมที่ไหนเลยก็ปรากฎตัวขึ้นในงานเลี้ยงชมซากุระที่ตระกูลคาบุรากิจัดขึ้น หลังจากทักทายประธานคาบุรากิตามมารยาทที่ดีแล้ว คุณคิโชวอินก็ไปหลบมุมไม่ให้เป็นที่สังเกต ทีแรกผมว่าจะไปคุยกับเธอ แต่ผู้ชายคนหนึ่งก็นั่งลงข้างๆเสียก่อน
คุณคิโชวอินได้นั่งคุยกับผู้ชายคนนั้นไปสักพักก็ยิ้มออกมา เห็นท่าทีสนุกสนานในการพูดคุยแบบเดียวกับตอนโทโมเอะก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแบบบอกไม่ถูก ขนาดคนแปลกหน้า คุณคิโชวอินก็ยังดูเปิดเผยและเป็นมิตรยิ่งกว่าผมที่รู้จักกันมาเป็นสิบปีเสียอีก
ผมไม่มองไปทางนั้นอีกเลย
เชี่ย ยาวจังว่ะ 5555555555 แล้วเสือกยังไม่จบด้วย กูทำอะไรของกูอยู่วะเนี่ย งานการไม่ทำมานั่งเขียนฟิค
>>874-877 กูรักมึง กูรักมึงมาก โอ้ยยยย อ่านไปยิ้มไป เศร้าตรงที่เรย์กะหนีเอ็นโจ ตอนเอ็นโจตัดพ้อน่าสงสารชิบ แง อิน มึงเขียนดีมากก ปวดใจหน่อยๆ ตอนเอ็นโจบอกว่าถ้าเรย์กะกับคาบุรากิลงเอยกันก็รับได้ บ้าจริง นายห้ามถอยให้มาซายะนะะ
โอ้ยกูชอบการเก็บรายละเอียดของมึงมาก ครบถ้วนกระบวนความ มุมมองเอ็นโจของมึงน่ารักมากกกชอบบบบ ฮือออ กำลังทำงานงกๆ สไลด์เจอฟิคมึงกูสร่างง่วงเลย ชอบเว้ย /ณจุดนี้กุตาย
ฟิคฟินมากๆๆๆๆ กรี้ดดด
กุจะตะลุยอวกาสไปพร้อมกับพวกมึงทุกคน กุสาบาน รักมึงมาก มาจูบหน่อย
โม่งคนแปลคะ ไหนๆก็มีคนแต่งฟิคพาฟินขนาดนี้ ส่งเสริมแรงกายแรงใจให้พวกเราพายเรือกันอย่างคึกคัก พรุ่งนี้ขอสองตอนรวด...//โดนตบ
โม่งทั้งหลายบอกกูทีว่านี่คือมู้ไม่ใช่ที่แต่งฟิค 555555555555555555555555555555555555555555555 หยอกๆ กูพูดไปงั้นสุดท้ายกูก็กาวตามอยู่ดี 5555555555555
>>882 กูโม่งแปลนะ มีสต็อคไว้ แต่ไม่ให้เว้ยยยย 5555 เดี๋ยวกูตายห่า แต่กูปลาบปลื้มแทนฮิโยโกะซามะจริงๆ ที่โอเอซิสตอนเดียวกลายเป็นแหล่งพลังกาวสูบฉีดได้ขนาดนี้ โม่งคนแต่งมึงมาต่อน้าาาา กูก็รอเสพอยู่
ปล. พรุ่งนี้มีปล่อยของหนักอีกรอบ กูสัญญา คือมันเป็นจุดเล็กๆ แต่กูนี่แบบ*^#$*)^#*^%#%%&* ทำให้กูปฎิญานว่ากูจะพายเรือเอ็นโจตลอดไป แม้จะชนคานล่มกูก็พร้อมจะจมไปด้วยกัน ถถถถถถถ แล้วพรุ่งนี้เรามากรีดร้องไปด้วยกันนะพวกมึ๊งงงงงงง
โอ้โห ไม่ได้โผล่มาสามวันนี่กาวกระจายเต็มมู้ น่ากลัวว่ะ55555
เนื้อเรื่องหลักแม่งถึงจะใช้ชื่อว่าเป็นแนวโชโจ แต่จริงๆก็ยังเป็นวันๆของท่านเรย์กะก็งี้แหละเหมือนเดิม เหมือนขึ้นเรือน้ำนิ่งที่ไม่รู้จะถึงขอบฝั่งหรือเปล่า มีการพัดกูไปนิดนึงบ้างแล้วก็ลอยต่องแต่งอยู่ที่เดิม
จริงๆแล้วไม้พายไม่ต้องใช้ ใช้กาวสักขวดก็พอ ..
โฮว ประทับใจฟิคมาก อ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ จนต้องย้อนอ่านต้นฉบับอีกหลายที
ความฟินวนเวียนในหัวจนงานไม่เดิน(...) ขอระบายความกาวด้วยFA1ภาพ แล้วไปทำงานต่อแล้วววว
http://i.imgur.com/zZgMae4.jpg
>>893 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดค่ะ กูกรี๊ดค่ะะะะะะะะะะะ น่ารักมากเลยมึงงงงงงงงงงง ดีต่อใจกูมากกก ฟีลรักแรกพบมาเต็มเลย ฮรือ สวยยยยยย
ตอนแรกที่กูเขียนฟิคมโนของเอ็นโจ กูก็ได้แต่ฟังเพลงเหมือนเคยซ้ำไปซ้ำมาอยู่นั่นแหล่ะ กูชอบท่อนนี้มากเลย
"ก็เพราะว่าเธอน่ารักขึ้นทุกวัน จนไม่อาจเปลี่ยนใจฉันที่มีให้เธอได้เลย ฉันก็คงต้องบอกฉันรักเธอเหมือนเคย"
จนกูต้องสกัดกาวและกัญชาออกมาแดกเพื่อความฟินของกูเอง เพลงนี้มันเพลงของเอ็นโจชัดๆ //แดกกาวรัวๆ
ตอนล่าสุดนี่มันอะไรกันคะะะะะะะ เอ็นโจซามะ โอ๊ยยยยยย กูไม่ไหวแล้ว ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลทียยยยยย์ นี่คือการจีบใช่มั้ย จีบอยู่ใช่มั้ย ไม่งั้นไม่ทำอะไรเพื่อเขาขนาดนี้หรอก คาบุรากินายมาขัดจังหวะทำไมมมมม เพื่อนนายน่ะเขาอยากอยู่ข้างๆสาวที่แอบชอบจะแย่ ถึงจะไม่ค่อยได้คุยอะไรกัน แต่ยืนด้วยกันก็มีความสุขแล้ว เอ็นโจตอนอยู่กับเรย์กะนี่ยิ้มทั้งปากทั้งตาเลยสินะ ออร่าความสุขพวยพุ่ง
นี่มันบทของเก็นจิที่จับหิ่งห้อยมาให้ทามะคัตสึระชัดๆเลยนี่นา ทั้งหมดที่ชงเรื่องทามะคัตสึระและงานชมหิ่งห้อยนี่ก็เพื่อบรรทัดสุดท้ายของบทเลยสินะ
โอ๊ยยยยย แปลล่าสุดดด นี่มันไม่จุดเล็กๆเลยนะะะ! อะไรคือจะจับหิ่งห้อยให้ แล้วท้ายตอนส่งมาให้อีกจริงๆอีก ฟหกดด่าสววว กรี๊ดดดดดดด
คาบุรากินายแย่มากกก เพื่อนกำลังเข้าได้เข้าเข็ม ลากออกไปทำไมมมม ตอนแรกแอบขัดใจเอ็นโจตอนแรกน่าร้ากกกก แต่ดันทิ้งให้เรย์กะอยู่ในสมรภูมิคนเดียว
แต่ตอนจบกูก๊าวววว อะไรคือจับมาให้ ใส่กรงพร้อม ให้เป็นของขวัญด้วย สาไม่ได้ขอเลยนะคะ ยัดเยียดใ้ชัดๆแอร้ยยย จีบล่ะเซ่ จีบล่ะเซ่วววววววววววววววววว โฮกกกกกก เพื่อนชายเขาไม่ทำขนาดนี้ให้คนที่ตัวเองไม่ชอบนะคะท่านเอ็นโจวววววว กรี้ดดดดด
โม่งแฟนฟิคได้โปรดมาขยายต่อมเจตนาของหมู่เรา!!!!
//จะเก้าร้อยแล้วค่ะมึง มาประกวดตั้งชื่อตำหนักใหม่กันเถอะ
เพื่อนผู้ชายโดยมากไม่ลงทุนทำแบบนี้ให้เพื่อนผู้หญิงหรอก ถ้าคิดแค่เพื่อนอะนะ แต่ถ้าคิดไกลกว่าเพื่อนล่ะก็ไม่แน่....อะฮิๆๆๆๆ กูฟินมากเลยข่ะ ลีลาการเทคแคร์สาวของท่านเอ็นโจนี่ร้ายไม่เบาเลย
กรงไม้นี่หน้าตายังไงวะ มีรูปป่ะ ในแมวดุ้นมันก็อปโพสต์ไม่ได้ กูอยากเห็น
โม่งแปล!! ไอ้คนหลอกลวงงงงงงง!!!! นี่มันไม่เรียกว่าจุดเล็กๆแล้วโว้ย แต่มันใหญ่ชิบหายแถมมยังทำดาเมจได้โคตรโหดอีหต่างหาก นี่กูมีแรงเชียร์แรงพายสุดๆจนไม่รู้จะมียังไงแล้ว พละกำลังเหลือล้นมากก 5555
แม่งๆๆๆๆ เปิดมาเริ่มแรกยิ้มหัวเราะแบบไม่ปิดบังปล่อยตัวตามสบายนี่กูก็ไม่ไหวแล้วนะ มีโชว์เท่บอกปัดยัยไมฮามะอีกก็สุดๆ นึกว่าที่มึงบอกจุดเล็กๆจะจบเท่านั้นแล้วมีแอบเสียดายอยู่ลึกๆ แต่ที่ไหนได้......ตอนสุดท้ายทำกูกระอักเลือดแดดิ้นไปเลย น่ารักมากกกกก จีบได้โรแมนติกสุดๆ ผู้ชายทำแบบนี้แสดงว่าผู้ชายเขาใส่ใจความรู้สึกของเรานะท่านเรย์กะอ่านจบแล้วฟันธงได้เลยว่าแม่งชอบแน่นอน เพื่อนกันเขาไม่สตอล์กเกอร์ตามติดแล้วเทคแคร์แบบนี้หรอกโว้ยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กูว่าตอนหิ่งห้อยนี่คนเขียนทำขึ้นมาเพื่อเอ็นโจชัดๆ มีปูทางเรื่องทามาคัตสึระมาแต่ตอนก่อนๆแล้ว จะว่าไปเรื่องเก็นจิก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักนะ ถ้าไม่นับว่าแม่งเยอะ กูขอมโนว่าคนเขียนแม่งตั้งใจชงเอ็นโจแน่นอน ตอนจบบทหิ่งฟ้อยนี่แม่งพีคของโคตรพีค ถ้าไม่ดันจริงไม่มีบทแบบนี้หรอกนะโว้ย ท่านเอ็นโจมีสิทธิเป็นพระเอกสูงสุดแล้ว คู่แข่งแม่งก็ไม่มี มีแต่บอสโหดสัดอย่างคานทองฝังเพชรเท่านั้น หมู่เฮาชาวโม่งจะเชียร์นายนะเอ็นโจ ด้วยรักและตลอดไป โฮรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
ใกล้ 1000 ด้วยบทพีคๆ นี่มันลงตัวสุดๆ เพื่อนโม่ง เรามาประกวดตั้งชื่อตำหนักใหม่กันเถอะ เอาพีคให้สมกับบท 140 ส่วนตำหนักใหม่กูขอแนะนำ ถ้าใครตั้งวานใส่สารบัญตำหนักและสารบัญฟิคพ่วงด้วย fanart ทั้งหมดที่ถูกสรรสร้างจากกาวของชาวโม่งจักต้องถูกตั้งโชว์เพื่อให้เห็นศักยภาพความกาวที่แท้จริง ถถถถถถ
ต้องเปลี่ยนจากฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะเป็นเรือนหอตระกูลเอ็นโจป่ะวะ ถถถถถถถถถถถถถ
ว้อยยยยยยย เข้ามากาววววง
ปกติกูเสพกาวพวกมึงก็ฟุ้งพอแล้วนะ นี่แม่งงงง
โว้ววว กูรักหิ่งห้อยยยย
ตอนนี้แม่งโคตรดีย์ เอนโจแม่งชัดเจนมากกกก อะไรคือจะจับหิ่งห้อยให้เจ้าตัวแล้ววันต่อมาก็ส่งให้ถึงที่ กรี้สสสสสส ฟินว้อยยยย เรือจะล่มไม่ล่มกูไม่สนแล้ว กูจะกำไม้พายพร้อมซู้ดกาวตีคานทองให้แตกเอง 5555555
>>909 ท่านพี่มีอิมาริแล้วเว้ย เราไม่ควรไปแยกคู่รักออกจากกัน ให้ท่านพี่สุขสมหวังกับแฟนไปเสียเถิดดดดดด ส่วนคาบุรากิลุ้นไม่ขึ้นจริงๆ เหมาะแก่การเป็นเพื่อนเรย์กะมากกว่า ยิ่งตอนนี้ฮีไปจีบวาคาบะกูก็ยิ่งมั่นใจว่ารูทคาบุรากิจบลงที่เฟรนด์เอนดิ้งแน่ๆ
ตอนนี้กูตาย ตาย ตายยยยยยยยยย ไม่ต้องพึ่งกาวก็ลอยละลิ่วไปสู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้นนนนนนน เอ็นโจคะ นี่มันอะไรกันคะะะะะะะ ทำขนาดนี้ไม่ได้คิดแค่เพื่อนแล้วแน่ๆค่ะ เพื่อนที่ไหนจะลงทุนเพื่อให้เธอดีใจขนาดเนรรรรรรรรรรรรร้ บทหิ่งห้อยและทามะคัตสึระที่ปูๆมา ไม่ได้ส่งเสริมคาบุรากิแต่เป็นเอ็นโจต่างหาก คาบุรากิแม่งไปอยู่ไกลลิบโลกเลย ชงขนาดนี้แล้วตำแหน่งพระเอกจะไปไหนกันล่ะคะะะะะะะะ //มาเลยไอ้บอสคานทอง กูพร้อมฟาดฟันให้ตายกันไปข้าง ท่านเรย์กะจะต้องไม่สิงสถิตอยู่บนคานอีกต่อไปโว้ยยยยย
กูทำสารบัญเอ็นโจมาให้ สารภาพว่าตอนทำกูต้องใช้สติมากในการแยกตามเนื้อเรื่องจริงๆไม่ผสมฟิค อันไหนกูไม่ครบก็เติมๆให้ด้วยละกัน (จริงๆอยากเขียนทุกตอนที่มีชื่อเอ็นโจ แต่บางตอนกูก็ไม่รู้จริงๆว่ามันจะมีลับลมคมในอะไรมั้ย ต้องการside storyจากอ.ฮิโยโกะค่---)
Ch.8 ท่านเรย์กะสั่นกระดิ่ง+เต้นวอลซ์กับท่านพี่
Ch.9 หันไปเห็นเอ็นโจกับคาบุรากิ
Ch.10 ท่านเรย์กะย้อนความหลังให้ฟังว่าเอ็นโจถามว่าคือคนที่เต้นวอลซ์ใช่มั้ย+ท่านเรย์กะรู้ว่าเอ็นโจมองท่านเรย์กะที่แอบมองมาซายะอีกที
Ch.16 มาซายะข่มขู่ท่านเรย์กะให้ช่วยเรื่องยูริเอะ
Ch.17 เอ็นโจเข้ามาร่วมวง
Ch.20 เอ็นโจวางกับดักให้ท่านเรย์กะคิดกลยุทธง้องอนท่านยูริเอะให้มาซายะ
Ch.21 เอ็นโจโผล่มาหาเรย์กะที่ห้องเรียนเพื่อนัดคุยเรื่องวิธีง้อยูริเอะ
Ch.32 ท่านเรย์กะ+เอ็นโจเป็นคณะกรรมการ
Ch.33 เอ็นโจกับเรย์กะยืนข้างกันคอยต้อนรับแขก+เอ็นโจนั่งข้างเรย์กะดูคาบุรากิแข่งม้าชิงเมือง+จุดเริ่มต้นฉายาจักรพรรดิของคาบุรากิ
Ch.39 ท่านเรย์กะถูกกวางขวิด
Ch.40 เอ็นโจเขียนเฟรนด์ชิพให้ท่านเรย์กะ
---------------จบประถม-------------
Ch.46 ท่านไอระ ยูริเอะ เอ็นโจ เรย์กะ ร่วมวงกันล้อมาซายะเรื่องฉายาจักรพรรดิ
Ch.57 เรย์กะกับเอ็นโจอยู่ห้องเดียวกัน แล้วได้คุยกันในสโมสร Pivione
Ch.59 จอมมารเอ็นโจแปลงฤทธิ์ใส่ริรินะ ท่านเรย์กะติดหนี้จอมมารซะแล้ว
Ch.64 เอ็นโจมาทวงหนี้จากเรย์กะ
Ch.67 เจ้าแม่กาลีองค์ลง
Ch.68 เรย์กะต่อยท้องเอ็นโจ
--------------จบม.ต้น---------------
Ch.77 ท่านเรย์กะคุยเรื่องชมรมกับสมาชิกPovoine
Ch.82 เอ็นโจเดินสวนท่านเรย์กะที่กำลังจะไปชมรมแล้วทักเรื่องคาซึรางิ
Ch.92 ท่านเรย์กะไปงานเลี้ยงน้ำชาบ้านคาบุรากิ เอ็นโจเข้ามาคุยด้วยเนียนๆ คาบุรากิฉีกหน้าเรย์กะกลางวงว่าไปไดเอทมา
Ch.94 ท่านเรย์กะพามาโอะจังกับยูริคุงไปสั่นกระดิ่ง สตอล์กเกอร์เอ็นโจปรากฏตัว
Ch.98 คาบุรากิ เอ็นโจ เรย์กะเจอกันที่สโมสรPivoine คาบุรากิถามเรย์กะว่าทำไมไม่ติดจมูกหนูด้วย เอ็นโจปรามคาบุรากิ
Ch.100 เรย์กะเป็นพ่อบ้านแกะ
Ch.101 คาบุรากิอกหักอย่างเป็นทางการ เอ็นโจเล่าเรื่องมาซายะให้เรย์กะฟัง
Ch.102 เอ็นโจเอาของฝากให้เรย์กะ
Ch.103 เรย์กะแนะนำมาซายะไปบวช เอ็นโจลากแขนเรย์กะไปคุยด้วยอีกมุม
Ch.106 คาบุรากิคิดว่าเรย์กะอยู่ในสมาคมคนติดอยู่ในพี่น้องโซนเหมือนกับตัวเอง เลยให้หนังสือกลอน เอ็นโจขอบคุณเรย์กะที่ช่วยให้มาซายะรื่นเริงขึ้น
Ch.113 ท่านเรย์กะเจอยูกิโนะคุง
Ch.114 เอ็นโจมาคุยกับเรย์กะเรื่องยูกิโนะ
Ch.116 เอ็นโจบอกวาคาบะเรื่องของฝากว่า "ผมไม่ได้กินหรอก แต่คนที่ให้ไปเขาบอกว่าอร่อยดีนะ"
Ch.119 เรย์กะสอนยูกิโนะทำนีดเดิลเฟลท์ ยูกิโนะคุงทำแต้มให้พี่ชาย
Ch.120 เรย์กะเจอเอ็นโจที่หน้าประตูรร. แล้วคุยเรื่องที่สอนยูกิโนะถักนีดเดิลเฟลท์กัน เอ็นโจหย่อนระเบิดชื่อ ท่านเรย์กะชอบผู้ชายอายุมากกว่าสินะ ไว้
Ch.124 เรย์กะไปงอแงกับเอ็นโจเรื่องยูกิโนะเข้าโรงบาล ฉากกางร่มกันฝนให้ในตำนาน
Ch.126 เอ็นโจข่มจู่มาซายะให้เล่นเพลงให้เรย์กะ
Ch.131 เอ็นโจ คารุรากิ เจอมาโอะจังที่มาหาเรย์กะที่ห้องสโมสรPivoine
Ch.139 เอ็นโจเดินมาคุยกับเรย์กะที่งานชมหิ่งห้อย
Ch.140 เอ็นโจส่งกรงหิ่งห้อยมาให้เรย์กะ
ในแมวดุ้น เม้นแต่ละอันนี่อ่านแล้วรู้เลยว่าใครโม่งไม่โม่งบ้าง 5555 /ดึงโม่งรายคน
กูเกิดข้อสงสัยว่า...ทำไมเอ็นโจไม่ไปยืนกับเพื่อนสนิท ต้องให้เพื่อนเดินมาหา แถมยังถามว่าหาฉันอยู่เหรอ ปกติต้องไปยืนกับเพื่อนสิวะ มายืนกับสาวทำไมมม ส่งน้ำมาให้ มายืนคุยด้วยอีก รู้สึกหมั่นไส้โว้ย55555 ถ้าเป็นนิยายโชโจปกติก็ปักธงรัวแล้วววว
โอ๊ย ตอนล่าสุด เอนโจทิ้งเพื่อนไปผจญแมงหวี่ขณะตัวเองเดทกับสาว ออกตัวจะไปจับหิ่งห้อยให้คืออะไร เรย์กะสองมาตรฐานว่าเอนโจลำเอียง ถ้าอิมาริเสนอตัวให้คงกรี๊ดในใจแล้วคิดว่าโรแมนติกช่างเอาใจสุดๆไม่ใช่เรอะ
....
......
เอนโจจจจจจจจจ นายต้องสู้กับคานให้ได้นะอะไรคือกรงหิ่งห้อง ของแทนใจ ของแทนใจ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
>>912 กราบบบบบบ เดี๋ยวกูจะไปไล่อ่านตามลายแทงนี้ 55555
>>913 ในทวิตเตอร์ดิ จะเจอโม่งเต็มไปหมด ถถถถถ
กูยังอยากเสนอชื่อกระทู้ว่าว่า "วงน้ำ(กัญ)ชา Pivoine กลางสวน(กระท่อม)ในโรง(งานกาว)เรียนซุยรัน" ให้เป็นที่สิงสถิตชุมนุมของเหล่าโม่งซุยรัน 555555
ข้างล่างนี่ที่รวบรวมไว้จากข้างต้น ถ้าพลาดไหนไปขออภัย
-------------------------------
謙虚、堅実をモットーに生きております!
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♦♦ แฟนอาร์ต ♦♦
>>272 >>493 >>893
(pixiv : http://bit.ly/2k2Umj5)
♦♦ แฟนฟิค ♦♦
→ เรื่องที่1(? / ไม่จบ) : >>415 >>425 >>435-436 >>447 >>458 >>471-473
>>483 >>491-492 >>513-515 >>551-552 >>578-580 >>590-593 >>620-621 >>633 >>635-636 >>727-729 >>737-738 >>791 >>802 >>811-812
→ เรื่องที่2 (มุมมองเอ็นโจ / ไม่จบ) : >>851
>>859-861 >>874-876
ตอนกูอ่านกูไม่สามารถมองเอ็นโจได้อย่างเดิมเลยสาส 55555 ฟิคกัญชามันลอยเข้าหัวตลอด อ๊ากก ดูละมุนมุ้งมิ้งมาก
มู้หน้าย่าลืมใส่สารบัญตอนที่เอ็นโจโผล่นะพวกมึง ถถถถ
อิเชี่ย เอ็นโจแม่งงงงงงง จีบ แบบนี้มันจีบชัดๆ ตอนต้นก็คุยกระหนุงกระหนิงสองคน กูเป็นประธานคงคิดว่าตัวเองเป็นส่วนเกินคู่รักว่ะ5555555555555555 ปล่อยข่าวเลยประธานๆ แล้วท้ายตอนแม่งงงงง โอ๊ยยยยยยยย เอาใจชิบหายยยย จับหิ่งห้อยมาให้จริงๆนี่คืออะไรยะ
ปล.โม่งแปล จักรพรรดินี พิมพ์แบบนี้เด้อ
>>919 เออว่ะ แต๊งกิ้วที่เตือน เดี๋ยวสะดวกเมื่อไหร่กูกลับไปแก้นะ ถ้าเจอจุดอื่นๆ อีกก็บอกได้นะเว้ย ครั้งก่อนมีคนเตือนกูเรื่อง ชมัด --> ชะมัด ไอ้เชี่ย กูช็อคชิบหาย พิมพ์ผิดมาตลอดชีวิต ถถถถถถ
เรื่องชื่อก็อีก กูจำชื่อจริงเอ็นโจกับท่านพี่ผิดมานานมากกกกก ตอนเก่าๆ ผิดไปหลายสิบตอน สำนึกผิดแล้ว วอนอย่าด่ากูแรง 555 พวกมึงก็หลับหูหลับตาอ่านไม่มีใครเตือนกูเลย ถถถถถถ
ถ้าตอน 140 คำผิดที่เจอ
ตอนนั้ย << ตอนนั้น
ปฎิเสธ << ปฏิเสธ (ตัว ฏ ปฏัก มันอยู่ตรงตำแหน่งตัว D อะ ถ้าตัว E นั่นมัน ฎ ชฎา ...)
เหมือนเคยเห็นหลายๆคำในตอนอื่น แต่กูก็ผ่านๆอะ กูก็กลัวโดนด่าว่าช่างจับผิด ถถถถถ
ว่าแต่สรุปเอ็นโจ ชื่อจริงคือชูสุเกะใช่มั้ยมึง บางครั้งกูเห็นโม่งแปลใช้ยูสุเกะบ้าง ตอนหน้าก็กลับมาใช้ชูสุเกะ กูสับสน55555
ชื่อจริงเอ็นโจคือชูสึเกะ ชื่อจริงท่านพี่คือทาคาเทรุ
ปกติกูไม่อ่านเม้นท์ในแมวดุ้น วันนี้ไปอ่านแล้วพบว่า... กูมาเสือกสปอยล์ไม่ทัน
ตอนนี้กูลงเรือเอ็นโจอย่างเต็มตัว แต่คนที่อ่านดิบช่วยสปอยล์ให้กูหน่อยว่ากูควรซื้อยามาเตรียมไว้เผื่อเรือล่มมั้ย ;_;
>>926 มีคนมาสปอยล์เรื่อง .... ของเอ็นโจ ซึ่งจริงๆ ในนี้ก็สปอยล์กันไปหมดล่ะ ถ้าคุยกันในบอร์ดเปิด มันมีทั้งโม่งกินดิบ โม่งดำน้ำไง ทุกคนมีอิสระที่จะคุยอะไรก็ได้ กูไม่ซีเรียส แต่ตรงคอมเมนต์ที่แมวดุ้นกูอยากขอให้เป็น spoil free หรือครอบ spoil ไว้หน่อย ซึ่งกูว่ากูพูดดีๆ แล้วนะ แต่คนที่มาสปอยล์ (ตอนแรกนางไม่ได้ลบ) นางบอกว่า นางไม่ได้สปอยล์ (!?) เพราะคนแปลคนแรกมาเล่าไว้เองในคอมเมนต์ แถมบอกว่าเล่ามากกว่านี้อีก นี่นางไม่พูดแล้วนะ เดี๋ยวหาว่าสปอยล์ กูแม่งแดกจุดดิ่วะ บอกตรงๆ ตอนนั้นโมโหมากๆ มือสั่น เข้าไปทำสำเนาทุกตอนเก็บไว้ เตรียมลบทิ้งให้หมด เพราะถ้าใช้ตรรกะนาง ก็แปลว่ากูต้องทนให้ใครมาเล่าอะไรในพื้นที่ก็ได้ เพราะคนแปลคนแรกทำไว้ป่ะ กูไม่โอเคนะเว้ย เลยกะล้มกระดานทิ้งแม่ง พอมารีเฟรชอีกรอบ คอมเมนต์นางหายไปล่ะ กูเลยอารมณ์เย็นลง ตอนนี้ก็ชิลล์ล่ะ แต่ถ้าเจองี้บ่อยๆ กูคงไม่ทนเหมือนกัน อันนี้บอกกันไว้ก่อน เผื่ออยู่ดีๆ กูหายวับไปจะได้เข้าใจว่าเกิดไรขึ้น เพราะคงไม่มาอธิบายกันบ่อยๆ ล่ะ เหนื่อยกว่าแปลอีก สัด (คำสร้อย)
กูย้อนกลับไปอ่านตอนที่เอ็นโจข่มขู่(??)ให้คาบุรากิเล่นเปียโนให้คุณคิโชวอิน แต่กูยังงงๆกับเหตุผลฮีที่บอกว่าตอบแทนที่ช่วยดูแลยูกิโนะ แล้วทำไมฮีไม่เล่นเองวะ ไปใช้คาบุรากิทำไม หรือจะชงให้เพื่อน????? แต่ตอนหิ่งห้อยรู้ใจตัวเองแล้วเลยไม่ชงให้เพื่อนละ กูสับสนเหตุผลเหลือเกิน
>>933 เอ้า ไหงเขาไม่มีมารยาทแบบนั้นอะ ขนาดในกระทู้โม่งนี่จะสปอยยังลากจุดกันยาวๆแล้วบอกว่าสปอยเลยนะ มารยาทเหี้ยพอๆกับยืนสปอยตอนจบหนังหน้าโรงหนังที่คนกำลังจะเข้าไปดูเลย
เท่าที่กูจำได้ คนแปลคนแรกไม่ได้สปอยไว้นี่หว่า กูว่างๆก็นั่งอ่านเมนท์กรี๊ดเรื่องนี้หาเพื่อนร่วมอุดมการณ์ ไม่เห็นเมนท์คนแปลคนแรกที่สปอยเลยนะ แต่เห็นมีคนเดียวที่มาสปอยอะ
เพิ่งกลับไปเช็คแมวดุ้น คอมเม้นยังอยู่ว่ะ
ถ้าปล่อยคอมเม้นนางไว้ พวกเชียร์เอ็นโจในแมวดุ้นแม่งหมดแรงเชียร์แล้วดรอปแน่ อย่างคอมเม้นล่าสุดนั้นก็ใช่
แจ้งผู้ดูแลได้ป่ะ เรื่องสปอยเนี่ย
หายไปนานกลับมาเจอฮาเร็มเจ้าแม่เรย์กะ กูนี่แทบจุดพลุเลย ขอถามสรุปเรือมาซายะล่มจริงๆดิวะ คือกูอ่านผ่านๆที่พวกมึงสปอยด์อ่ะหรือกูเข้าใจผิดไปเอง ถ้าจริงขึ้นมาไอ้ห่าแอบเซ็งนิ บางอารมณ์กูก็ทีมเอ็นโจนะมึง แต่แบบมึงเข้าใจป่ะ อาจจะเป็นเฉพาะตัวกูก็ได้ ค่อนข้างยึดติดกับการลงทีมหลักๆไงคือมาซายะมันตัวเอกในเกมส์ก็อยากให้มุ้งมิ้งกับเจ้าแม่กูหน่อยอุส่าห์ปูพื้นมาให้เป็นพระเอก 555 หักมุมท้ายเรื่องจักรพรรดิไปรักวาคาบะจริงๆกูก็เคืองใจ ขอได้ทั้งสองคนหรือไม่ก็เอาตำแหน่งเจ้าพ่อคานทองไปคนหนึ่งสิยะ โอ๊ยรักพี่เสียดายน้อง
อ่านนิยายแนวนี้ต้องทำใจระดับหนึ่งเคยได้ยินความโหดของการลงเรือผิดลำมันเฉยๆพอมาโดนกับตัวเองก็เฟลๆนอยด์ไปพักหนึ่ง ไม่ทำใจอ่านต่อก็หาเรื่องใหม่มาแทนง่ายๆ ไม่คิดเยอะเวิ่นเว้อไรมากความ
เหมือนคนแปลคนแรกมาตอบแล้วเลย
>>940 ฮืออ กูเป็นกำลังใจให้มึงนะะะ //ส่งเอ็นโจไปปลอบใจและลากกลับมา
>>943 เอาจริงๆเรื่องนี้ ว่าอ่านให้สนุกคือไม่ต้องสนใจเรือมากอะ เน้นเรื่องไดอารี่ชีวิตประจำวันของท่านเรย์กะไรงี้ไป วันนี้จะเอาตัวรอดยังไง ไดเอ็ตจะสำเร็จมั้ย..... แค่ตอนไหนมีโมเม้นท์ฟินอะไรมาก็ เฮ นั่นล่ะ (เพราะเอาจริงๆจนถึงดิบตอนล่าสุดก็ไม่มีเค้าลางเรื่องความรักเลยสักนิด มโนกาวกันเองล้วนๆ)
ช่วงๆแรกที่ตามเรื่องนี้ กูยังสับสนว่าจะให้ท่านเรย์กะขึ้นเรืออะไรดี เรือคาบุรากิหรือเอ็นโจดี สรุปตอนนี้กำลังแล่นเรือเอ็นโจน้ำนิ่ง ไหนฝั่ง กูถือกาวไว้เตรียมพร้อมแล้ว กุเตรียมเรือสำรองคือท่านพี่เรย์กะไว้เรียบร้อย ฮือ
เรือคาบุรากิกับเรย์กะ สำหรับกุสองคนนี้มันไปกันไม่ค่อยรอดนอกจากตัวตบมุกและสหายอกหัก(มโนของจักรพรรดิ)มากกว่า อีกอย่างกูเผลอรู้สปอยชะตากรรมคาบุรากิกับนางเอกมาแล้วก็เลยไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่..
>>954 ดูมึงข้องใจมาก กูสปอยล์เท่าที่ดำมา
.
.
.
.
.
.
คาบุรากิแอบชอบวาคาบะ ให้เรย์กะเป็นที่ปรึกษาหัวใจ ให้คำแนะนำนั่นนี่ มีไปแมค ไปซูเปอร์มาร์เก็ตกันสองคนเพื่อศึกษาวิถีสามัญชน ส่วนวาคาบะแม่งเอ๋อ ไม่รับรู้อะไรกะคาบุรากิ มีแนวโน้มไปหานายตัวสำรองมากกว่า
สรุปทุกอย่างยังไม่แน่นอน
>>954 กุก็ไม่แน่ใจในรายละเอียดเท่าไหร่ว่า2คนนี้จะรักกันได้ยังไง กุไปเจอคนที่เขาอ่านยุ่นออกมาเล่าๆให้ฟังอีกทีในทวิต
ถึงเรือจะล่มแต่วันๆของท่านเรย์กะก็งี้แหละก็ยังอยู่นะมึง ขนาดดิบล่าสุด เท่าที่กุฟังมาท่านเรย์กะแม่งก็ยังไม่เจอฤดูใบไม้ผลิของตัวเองซักที คานแน่นหนามากๆ
เออสรุปก็รอลุ้นต่อไป ขอบใจเพื่อนโม่งทั้งสองมาก มากกว่านี้กูจะดูเป็นโม่งเวิ่นเว้อละยังไม่อยากโดนแหกตอนนี้
>>940 โม่งแปลใจเย็นๆ นะ อย่าเพิ่งไปโดดผา กูเข้าใจเลยว่าการโดนสปอยโดยไม่ทันตั้งตัวมันเจ็บแค่ไหน มึงอย่าท้อจนเสียสุขภาพนะ 555 ลองหาอะไรกินแก้เซ็งแบบท่านเรย์กะดูสิ(....)
กูชอบวาคาบะมากเลยนะ นางแข็งแกร่งมาก ตลกฉากหาของป่าที่สุดละ ไอ้เราก็นึกว่าแอบเข้าป่ามาร้องไห้ตัดพ้อชีวิตอะไรทำนองนี้ ปรากฎว่ามาหาของกินซะงั้น 55555555555555555
มู้หน้าชื่ออะไรกัน กูโหวต >> ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 2 : จักรพรรดิคาบุรากิ] ได้มั้ยอ่ะ 555 เพื่อความเท่าเทียม หรือจะเปลี่ยนแพทเทิร์นไปเลย? เพราะเอาจริงๆ เรย์กะมีฮาเร็มซะที่ไหน 55555555
กูมีความต้องการกาวมาก อ่านหิ่งห้อยแล้วแม่งก๊าวจายย มีใครจะส่งบ้องกาวตะลุยอวกาศมั้ย หรือพวกมึงจะไปเริ่มเอาฤกษ์เอาชัยมู้ใหม่เลย 5555
กูไปอ่านเม้นท์นางในแมวแล้วหมดรมณ์ ส่งกาวให้โม่งแปลแม่งรัวๆ มึงจะได้สดชื่นนะเพื่อนนะไปล่องเรือเอ็นโจซามะเล่นชิวๆ กินหิ่งห้อยอร่อยๆดีกว่า
ในความคิดกุนะ กุว่าการที่คนแต่งพยายามค่อยๆหยอดตัวตนของเอ็นโจลงไปในแต่ละตอนแล้วก็การสร้างปมเรื่อง...ของเอ็นโจมันต้องมีเหตุผลว่ะ
ถ้ามันไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ ถ้ากุเป็นคนแต่งกุแต่งให้นานๆทีเอ็นโจมายืนหล่อไม่ก็มายืนขำเรย์กะเฉยๆก็ได้ ไม่จำเป็นต้องสร้างปมให้เมื่อยตุ้มเลย
เออแต่ยังไงกุอาจคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อยก็ได้ บางทีหลังๆคนแต่งอาจโทรล ดิเทโผล่มาสีไวโอลินคว้าใจท่านเรย์กะไปแทนไรงี้555
เฮ้อ ว่าแต่นี่กุคาดหวังอะไรจากเรื่องที่ตัวเอกแดกขนมลดน้ำหนักเป็นว่าเล่น ลุ้นโมเมนท์ทีเหมือนลุ้นหวยเนี่ย T T
>>933 ใช่เม้นท์ของ Ri**** Ak**** มั้ย ถ้าใช่กูไม่ตกใจเท่าไหร่เพราะรู้จากในโม่งแล้ว(เลยนึกว่านั่นไม่ใช่สปอยล์) แต่กูมาใจเสียตรงนางบอกว่าเรือเอ็นโจดรอป นึกว่าเนื้อเรื่องช่วงหลังๆมันจะพังเรือเอ็นโจ กูเลยมาวอแวในโม่ง กูทำมึงนึกถึงเรื่องแย่ๆอีกหรือเปล่า แง กูขอโทษนะ ;__;
เรื่องเอ็นโจ *ข้างล่างมีสปอยเยอะมาก มโนแจ่ม และยาว*
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คนเขียนปูปมเอ็นโจไว้นาน+น่าจะสเกลใหญ่นะ ตัวละครที่เกี่ยวพันเรื่องนี้มีทั้งตัวเอ็นโจ ยูคิโนะคุงที่ออกมาไม่นานแต่บทเยอะ+เชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างเรย์กะซามะกับเอ็นโจมาก คาซึรางิที่ปูไว้ตั้งแต่ตอนประถมว่าไม่ชอบหน้าเรย์กะ เพราะตัวเองรู้จักและสนิทกับว่าที่คู่หมั้นของเอ็นโจ และตัวยุยโกะซังว่าที่คู่หมั้นที่มีอีเว้นท์ออกงาน+ไปกินข้าวกับเอ็นโจบ่อยๆ
ความสัมพันธ์ของ4คนนี้ค่อนข้างคลุมเครือ เอ็นโจกับยุยโกะถูกจับคู่กันตั้งแต่เด็กๆเพราะเป็นญาติกัน คาซึรางิเชียร์ยุยโกะออกนอกหน้าจนพาลเกลียดเรย์กะซามะ ยูคิโนะคุงที่ดูจะไม่ชอบหน้ายุยโกะซังและชอบเรย์กะซามะมาก เอ็นโจไม่รู้ว่าคิดยังไง แต่ตอนอยู่ด้วยกันกับยุยโกะซังมีรอยยิ้มแบบอ่านอารมณ์ไม่ออก ตัวยุยโกะซังก็ดูลึกลับอ่านอารมณ์ไม่ออกเหมือนกัน
ถ้ามโนก็ออกมาเป็นว่า เอ็นโจรู้จักยุยโกะมาตั้งแต่เด็กก็จริง แต่ตัวเองกลับสนใจในเรย์กะซามะที่เป็นคนตรงไปตรงมาผิดกับยุยโกะ(ตรงนี้เอ็นโจบอกเหตุผลที่ว่าเป็นเพื่อนสนิทกับคาบุรากิเพราะถึงภายนอกจะดูไร้อารมณ์แต่ที่จริงแล้วเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่มีวันหักหลังตัวเอง แถมยังสนุกที่ได้เห็นด้านน่าประหลาดใจด้วย ซึ่งตรงนี้คล้ายกับเรย์กะซามะมาก)
พอมองไปมองมากลายเป็นชอบไป คาซึรางิที่สังเกตเห็นเลยตามรังควานเรย์กะซามะ ส่วนยูคิโนะคุงที่ท่าทางไม่ชอบยุยโกะซังเลยพยายามอวยเรย์กะซามะแทน คิดว่าน่าจะเข้าหาเพราะมีจุดประสงค์มากกว่า เพราะตอนเรย์กะซามะชมว่าน่ารักใส่ซื่อบริสุทธิ์ก็โดนคาบุรากิทำหน้าแหม่งๆใส่
ส่วนประเด็นที่ว่าจะเคลียร์ปมยังไงดี... อันนี้ยาก เอ็นโจต้องปฏิเสธให้เด็ดขาดไป ซึ่งตรงนี้อาจจะโยงไปกับปัญหาที่บ้านที่ทำให้เอ็นโจต้องหนีออกมาพักที่ซาลอนก็ได้ แต่ถ้าไม่มีจุดหักเหแรงๆก็คงคารังคาซังอยู่แบบนี้ต่อไป นี่ก็รอลุ้นอยู่ว่าซัมเมอร์ปาร์ตี้ของปีนี้จะมีเหตุการณ์อะไรใหญ่ๆมั้ย ในมังงะคิมิดอลมีอีเว้นท์ของวาคาบะจัง(ซึ่งไม่รู้ว่าทำอีท่าไหนถึงไปงานเลี้ยงของPivoineได้?) ในนี้ก็ขอใหญ่มีอีเว้นท์ของเรย์กะซามะบ้างนะคะ
สรุปคือ ขอตอนใหม่ทีค่าฮิโยโกะซาม้าาาาาา
แต่เอาจริงๆชอบเนื้อเรื่องแนวชีวิตประจำวันฮาๆของเรย์กะซามะนะ จะจบกับใครตอนนี้ไม่ซีเรียสเท่าไหร่แล้ว ขอให้นางมีความสุขและไม่ขึ้นคานก็พอ(แต่ก็อวยเอ็นโจมากกว่า) คาบุรากิมีจุดที่อาจหักเหได้จุดหนึ่ง เอ็นโจมีปมที่ยังแก้ไม่ได้ปมหนึ่ง ยังสรุปอะไรไม่ได้จริงๆ ต้องตามอ่านต่อไป
ยังมีนารุคุง รักแรกในอดีตชาตินะ อยากรู้ว่าทำไมใส่ตัวละครนี้มา ผลุบๆโผล่ๆแต่ไม่เคยมีบทไร อาจจะมีปมอะไรในอนาคตเพิ่มก็ได้?
สรุปต่อ ท่านเรย์กะ~ภาคมหาลัยซุยรัน~ 555555
ลุ้นว่าวันนี้ดิบจะออกตอนใหม่มั้ย เพราะปีใหม่มานี้ฮิโยโกะซามะอัพแต่วันเลขคี่...
>>972 ถ้าเอ็นโจฮีชอบเรย์กะจริงๆ ก็ต้องกล้าพูดปฎิเสธทางบ้านได้แล้วว่ะ ไม่งั้นมันก็จะคาราคาซังแบบนี้ไม่จบไม่สิ้น แต่มีเหตุผลอะไรให้พูดไม่ได้รึเปล่า แล้วคุณยุยโกะอะไรนี่ดูรักใคร่เอ็นโจมะ หรือหมั้นกันตามหน้าที่ ถ้าแต่งๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแบบคติคลุมถุงชน
ว๊ากกกกกก กูอยากรู้จะแย่อยู่แล้ว
สรุปที่คาสึรางิไม่ชอบเรย์กะเพราะเป็นคนรู้จักกับผญคนนั้น? ค่อนข้างเป็นเหตุผลที่พาลและงี่เง่านะนั่น เรียกริรินะมาตบเกรียนดีไหม
แต่กูว่าอย่างเอ็นโจ ถ้าไม่อยากหมั้นก็คงไม่หมั้นหรอกโดยเฉพาะเมื่อมีคนที่ชอบอยู่แล้ว อาจมีสาเหตุอื่นอีก เพราะเอ็นโจนี่เอาจริงๆน่าจะหัวแข็งกว่าคาบุรากิอีก รายนั้นยังไล่ไมฮามะแบบเด็ดขาดไม่ได้ซักที แล้วถึงขนาดหนีออกมา เอ็นโจน่าจะเริ่มต่อต้านจริงๆแล้วล่ะ
ถ้าฮีเลือกเรย์กะจริงๆ ทางบ้านก็คงไม่บ่นอะไรหรอกมั้ง เรย์กะก็รวย ไฮโซออกขนาดนั้น
ตอนจบอาจจะเป็น เอ็นโจไม่สามารถปฏิเสธการหมั้นได้ ต้องเข้าพิธี คาบุรากิขอให้เรย์กะช่วย ขู่ไม่งั้นตระกูลคิโชวอินล่มจมแน่
ในวันหมั้น เรย์กะซาะก็บุกไปคัดค้านกลางวงแล้วพาเอ็นโจหนีออกมาจากพิธี แฮปปี้เอนดิ้ง //แค่กๆๆ
โม่งแปลใจเย็นๆ อย่าเพิ่งโดดผาาาาา ถ้าทำจริงนี่จะโดดลงตามไปแล้วนะ แงงงง ทุกวันนี้ก็ลงแดง อ่านเช้ากลางวันเย็น ดีใจมากที่เรื่องนี้แปลเร็ว หัวใจอัยบอบช้ำได้เยียวยา ตอนล่าสุดทำเอาแรงพายพุ่งพรุดสูง พยายามไปงมดิบมา แต่ไม่รู้คันจิ แปลไม่ออกตั้งแต่คำแรก ผู้แปลเป็นเหมือนแสงสว่างท่ามกลางความมืดมากๆ นึกไม่ออกเลยว่าจะมีชีวิตอยู่ยังไงต่อไป ถ้าไม่ได้อ่านทุกสองวัน เป็นกำลังใจให้น้าาาา อย่าไปเลยน้าาาา เราต้องร่วมแรงถล่มคานกันต่อปายยย
ว่าแต่ที่มานั่งคุยในนี้ได้ใช่มั้ย คืออ่านไปถึงตอนล่าสุดแล้วมันก็มีหลายๆอย่างอัดอั้นตันใจอยากจะระบายออกมาบ้าง;w; ขอบคุณโม่งแปลนะที่แปลไทยออกมาให้คนอ่านกันมากขึ้น ไม่งั้นคงไม่มีที่ให้ได้คุยกันได้ระบายกันแบบนี้ สู้ต่อไปนะะะ
>>980 แต๊งกิ้วสำหรับสปอย
คนอื่นๆดูมีปัญหาหนักๆกันทั้งนั้น แต่ทำไมท่านเรย์กะกูชิลจังวะ ปัญหาหนักๆไม่ค่อยเจอเลย ปัญหาหนักสุดที่เจอมาน่าจะเป็นเรื่องลดความอ้วนแล้วล่ะ
แต่กูยังสังหรณ์ว่าเรย์กะกับมาซายะอาจจะถูกจับเข้าพิธีหมั้นตามเดิมในคิมิดอล เพราะผู้ใหญ่ก็เล็งเห็นว่าสองคนนี้สนิทกันมากอาจจะกิ๊กกันอยู่ก็เลยทำให้สมความปรารถนา(ที่เข้าใจผิด) อาจจะเห็นเอ็นโจระเบิดลงก็ได้นะ กูอยากเห็นเอ็นโจร้อนรุ่มจัง อะฮิๆๆๆๆๆๆ
คิดเหมือนกันเลย พอหมั้นกับใคร คนที่รักจริงจะโผล่ธาตุแท้ออกมา รีบมาขัดขวาง ไม่ก็ทำอะไรสักอย่าง หรือปล่อยให้หมั้นไปดีนะ ท่านเรย์กะของหมู่เฮาจะได้ลงจากคานซะที เอาใครก็ได้ที่ไม่ใช่คาน
กระทู้จะเต็มแล้วนะ สรุปกระทู้ใหม่ใช้ชื่อไรดี
โม่งแปลสู้ ๆ อย่าเพิ่งตามคาราบุกิน้าาาา ซับพอร์ตโม่งแปล
กูว่าฮาเร็มเหมือนเดิมนั่นล่ะ เอาจักรพรรดิขึ้นบ้าง 55555555
เอาไงดี นี่กูเตรียมจะตั้งแล้วนะ 555
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]?
มีคู่หมั้นแล้วยังไงถ้าใจมันพบรักในซาลอน [เรือลำที่2:ก็ขององค์ชายเอ็นโจ]
>>989 มึงนี่! 55555 สงสารเรือลำอื่นบ้าง
ตั้งแล้ว คุยนี่จบค่อยไปนะ
https://fanboi.ch/webnovel/3364/
>>989 ไอ้สัส ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ //กูสำลักกาแฟเบย
พูดถึงคู่หมั้นเนี่ย กูก็นึกขึ้นมาได้ว่าความรักที่ผ่านๆมาของเรย์กะนี่มักจะหลงรักคนมีเจ้าของทั้งนั้นเลยนี่หว่า เป็นไปได้มั้ยว่าเรย์กะจะหลงรักเอ็นโจในภายหลัง แต่ทำยังไงกูก็ยังนึกไม่ออกว่ะ หรือต้องไปต่อภาคมหาลัยจริงๆวะ แต่ท่านเรย์กะอยากให้มีคนสารภาพรักตอนจบการศึกษาแบบตอนรุ่นพี่โทโมเอะนี่หว่า จะพอเป็นไปได้มั้ยเนี่ย คนเขียนจะใจร้ายกับนางไปถึงไหนวะ
//มาช่วยปิดมู้
ทำไมกูสัมผัสได้ว่ามีแววต่อภาคมหาลัยสูง.... ฮืออ
จบม.ปลาย สงสัยท่านเรย์กะจะได้แค่ดอกไม้จากท่านพี่แหงๆ เศร้า
ไม่มีวี่แววว่าท่านเรย์กะจะโดขิโดขิกับใครเลย กับเอ็นโจก็กลัว คาบุรากิก็แหยง หรือจะพลิกล็อคมาหารองหมู่บ้านคานทองวะ 555555 บ้าจริง
อ๊ะใช่ มีอยู่คนนึงที่ท่านเรย์กะโดกิโดกิใส่นี่นา... ยูกิโนะคุงยังไงล่ะ... orz
พี่ชายเห่อน้องเยอะแยะออกมึงในนิยายวา--แค่กๆๆ
กูพึ่งไปส่องฟิคทั้งหมดที่พวกมึงแต่งมา พอเอามารวมเป็นสารบัญแล้วแม่งเยอะสัดๆ หมดกาวไปกี่ล้านกระปุกวะ ชอบๆ 5555
ถ้าเกิดที่พวกมึงกาวเป็นจริงซักนิด ป่านนี้ท่านเรย์กะคงไม่ต้องโหนคานเล่นเป็นโหนบาร์งี้แน่ๆว่ะ สกิลหลบธงนางยิ่งเทพๆอยู่
ปิดมู้สรุปเอ็นโจของกุเอง /หนี
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.