พอเข้าชั้นม.2 ผมก็ได้เปลี่ยนห้องไปอยู่ห้องเดียวกับเธอ คุณคิโชวอินดูท่าทางไม่ชอบเลยที่ต้องมาอยู่ในห้องอันเต็มไปด้วยเสียงรบกวนอย่างนี้ นักเรียนหญิงในห้องก็วุ่นวายอยากอยู่กลุ่มเดียวกับผม ทั้งผมและคุณคิโชวอินก็เลยหลบหนีไปอยู่ที่สโมสรกันซะเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ยังเป็นการนั่งกันห่างๆเหมือนเดิม ไม่ได้คุยอะไรกัน
วันหนึ่งที่ไอระกำลังคุยกับคุณคิโชวอิน ผมก็สบโอกาสที่จะเข้าไปคุยด้วย ทักทายไอระ และคุยกับคุณคิโชวอิน สองคนนี้กำลังคุยกันเรื่องของผมและสาวๆที่รุมล้อมอยู่พอดี พอไอระแซวเรื่องนี้ ผมก็เลยพูดขึ้นว่าให้ช่วยจัดการพวกผู้หญิงหน่อย แต่คุณคิโชวอินปฎิเสธพร้อมกับรอยยิ้ม
ทีตอนเตือนสาวๆในเรียวกังเรื่องมาซายะก็ยังทำได้เลยนี่นา แต่พอเป็นเรื่องของผมนี่ทำไม่ได้งั้นเหรอ
ก็ได้ งั้นก็จงวุ่นวายเพราะเรื่องของมาซายะไปเถอะนะ
ผมเลยยกเรื่องลูกพี่ลูกน้องของเธอที่มาสร้างความรำคาญใจให้กับพวกเราขึ้นมาแทน คุณคิโชวอินทำตาโตอย่างตกใจ เป็นไปตามคาดที่เธอจะเที่ยวไปก้มหัวขอโทษคนอื่นจากเรื่องที่ลูกพี่ลูกน้องของเธอก่อแบบไม่หยุดหย่อน ผมมองดูเธอดิ้นรนอยู่เงียบๆ รู้สึกสนุกที่ทำให้ชีวิตเธอปั่นป่วน นี่ก็เป็นการเอาคืนอีกอย่างหนึ่งเหมือนกัน
หลายวันต่อมา เธอก็เข้ามาก้มศีรษะขอโทษมาซายะต่อหน้าผู้คนจำนวนมากในสโมสร มาซายะไม่ได้โกรธอะไร คุณคิโชวอินก็ดูโล่งใจขึ้นมา แต่ปัญหาก็ยังตามเธอมาอีกเมื่อลูกพี่ลูกน้องมารออยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าสโมสร คุณคิโชวอินเดินออกไปจัดการกับปัญหาทันที และผมก็ลุกตามเธอไปด้วยเหมือนอย่างตอนนั้น
ความสามารถของเธอใช้ได้แค่กับพวกเด็กหัวอ่อนว่านอนสอนง่าย แต่กับพวกดื้อด้านไม่ฟังใคร คุณคิโชวอินน่ะไม่ไหวหรอก
ได้ผมช่วยพูด ลูกพี่ลูกน้องของเธอก็ยอมรามือไปจากเรื่องนี้ง่ายๆ คุณคิโชวอินก็ดูโล่งใจขึ้นมาตอนที่ขอบคุณผม แต่คิดเหรอว่าแค่คำขอบคุณจะสามารถตอบแทนกับเรื่องที่ผมช่วยเธอได้ คิดง่ายเกินไปรึเปล่า
พอบอกว่าเธอติดหนี้บุญคุณผม และซักวันจะเอาคืน คุณคิโชวอินก็ทำหน้าเหวอไปเลย ผมต้องกลั้นหัวเราะแทบแย่ และคิดด้วยว่าจะให้เธอชดใช้ด้วยอะไรดี ก็ประจวบเหมาะกับที่คุณคิโชวอินตกไปอยู่ห้องเดียวกับมาซายะเมื่อเลื่อนขึ้นชั้น ม.3 จนได้
นี่ไง เรื่องที่จะทำให้คุณคิโชวอินวุ่นวาย
ผมไปเชื้อเชิญเธอมาจากกลุ่มของสาวๆ คุณคิโชวอินที่มีรอยยิ้มสบายๆเดินมาด้วยกัน แต่ดวงตากลับฉายแววว่าไม่อยากไปแบบเด่นชัด
ผมบอกให้เธอเป็นกรรมการห้องของมาซายะ พอเธอตั้งท่าจะขัดขืน ผมก็เอาบุญคุณมาอ้าง คุณคิโชวอินอ้าปากพะงาบๆอยู่ครู่หนึ่งก็ยอมตกลงด้วยท่าทีโศกสลด ทำหน้าแบบนี้ก็ดูตลกอีกแล้ว ผมหัวเราะอยู่ในใจแต่ก็ยิ้มให้คุณคิโชวอินแบบนุ่มนวล
ไม่นานเกินรอเลย ที่เธอจะมีปัญหากับคุณซึรุฮานะที่คอยมากรี๊ดกร๊าดมาซายะในห้องเรียนจนสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น แต่ผมคาดการณ์ผิดไปหน่อยในเรื่องที่คุณคิโชวอินเวลาโมโหจนปรอทแตกจะสามารถทำอะไรได้บ้าง
หลังจากจัดการคุณซึรุฮานะ เธอบุกมาที่ห้องสโมสรเหมือนพายุพัด ด่ามาซายะฉอดๆทั้งที่ปกติจะหลบเลี่ยงไม่ยอมพูดด้วย พอผมช่วยไกล่เกลี่ยให้ทั้งคู่ใจเย็นลง เธอก็หันขวับมาจัดการผมเป็นรายต่อไป และกลับออกไปจากห้องสโมสรด้วยความโกรธที่ไม่ลดลงเลย
ผมกับมาซายะมาปรึกษากัน ได้ข้อสรุปที่ว่าเราสมควรไปขอโทษคุณคิโชวอินด้วยกันทั้งคู่ คุณคิโชวอินดูตกใจมากที่ถูกมาซายะเขกหัว แต่พอผมเสนอให้เธอต่อยผมทีหนึ่งเป็นการเอาคืนที่ทำให้เธอเดือดร้อน คุณคิโชวอินมีท่าทีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
ดวงตาเธอวาววับเมื่อได้ยินว่าผมจะไม่ถือโทษโกรธเคืองหรือยกเรื่องนี้มาคิดบัญชีทีหลัง คงกะเอาคืนเต็มที่เลยสินะ ผมหลับตา ยื่นหน้าไปให้เธอต่อย หมัดของผู้หญิงคงไม่แรงอะไรนักหนาหรอก
เกินคาดอีกครั้งเมื่อคุณคิโชวอินต่อยผมเข้าที่ท้อง ถึงจะไม่ได้แรงมากมายแต่เมื่อต่อยถูกจุดก็เล่นเอาจุกไปเหมือนกัน
คุณคิโชวอินมีสีหน้าสบายใจ และพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานเป็นการเยาะเย้ย จากนั้นก็เดินตัวปลิวกลับห้องไปไม่หันมาดูดำดูดี
ผมได้แต่คิดในใจว่าไม่ควรไปทำให้เธอโกรธอีกเป็นครั้งที่สอง