กูพยายามแล้ว ขอโทษที่เขียนเจ้าแม่กาลีไม่ได้ Orz
ต่อจาก >>791 กูอยากต่อว่ะ สั้นๆ 5555555555
เมล์ของซากุระจังเต็มไปด้วยความตื่นเต้นจนฉันจินตนาการใบหน้าเธอออกเลยตอนที่กำลังพูด เธอบอกว่าเครือข่าย sns ของซุยรันกับยูริโนะมิยะก็กำลังพูดคุยเรื่องที่เอ็นโจพาฉันไปเลี้ยงข้าวด้วยเหมือนกัน ดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่โตยังไงก็ไม่รู้แฮะ แค่เลี้ยงข้าวเนี่ยนะ แล้วทำไมเรื่องของฉันถึงลุกลามไปอีกโรงเรียนนึงด้วยล่ะคะ
ไม่สิ สาวๆพวกนั้นไม่ได้สนใจเรื่องของฉันหรอกค่ะ สนใจเรื่องของเอ็นโจต่างหาก
ฉันต้องยอมรับว่าคู่หูคาบุรากิเอ็นโจนั้นหน้าตาหล่อเหลาเป็นที่กรี๊ดกร๊าดของผู้คนมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว คาบุรากิชิงแต่งงานตัดหน้าไป ตัวเลือกหนุ่มโสดเนื้อหอมระดับท็อปคลาสที่สาวๆหมายปองตอนนี้ก็เห็นจะมีแต่เอ็นโจกับท่านพี่ ฟังจากยูกิโนะคุงก็เห็นว่ามีสาวๆมากมายพยายามจะสานสัมพันธ์ด้วย แต่เอ็นโจไม่ได้มีท่าทีอะไรสำหรับเรื่องนี้ การที่ฉันได้ไปทานอาหารกับเอ็นโจนี่จะตกเป็นเป้าของความอิจฉาริษยาจนมีใครทำพิธีสาปแช่งฉันอยู่รึเปล่าคะ อา น่ากลัวจัง ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับไอดอลของพวกคุณเลยแม้แต่น้อย
รู้สึกจะมีเมล์เข้ามาอีกหลายฉบับเลยค่ะ เปิดอ่านดูก็พบว่ามาจากท่านไอระ ท่านคาซึมิ เซริกะจัง คิคุโนะจัง อายาเมะจัง รุเนะจัง คุณโนโนเสะด้วย เอ๊ะ วาคาบะจังก็ด้วยเหรอ มาถามเหมือนกันหมดเลยว่าดินเนอร์กับเอ็นโจเป็นอย่างไรบ้าง ดูเหมือนทุกคนจะจินตนาการอะไรเตลิดเปิดเปิงกันไปใหญ่ มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นค่ะ ได้ยินมั้ยค้า มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
กว่าจะตอบเมล์ทุกคนได้ก็ทำฉันเหนื่อยยิ่งกว่าตอนไปวิ่งมาราธอนกับโค้ชมิฮาระเสียอีก ทุกคนดูผิดหวังเบาๆกับคำตอบของฉัน แต่จะทำยังไงได้ล่ะคะ ก็มันไม่มีอะไรจริงๆนี่นา พวกเธอคาดหวังอะไรกันอยู่คะเนี่ย
พอได้นั่งลงที่โต๊ะทำงานตัวเอง ฉันก็รีบดึงสมาธิกลับมาที่กองเอกสารตั้งเบ้อเริ่มที่จะต้องตรวจทานในวันนี้ด้วยความขยันขันแข็ง ไม่ยอมที่จะให้มีการทุจริตเกิดขึ้นเป็นอันขาดค่ะ รางวัลพนักงานดีเด่นปลายปีนี้ต้องเป็นของฉันแน่ๆ ตั้งตารอได้เลย
เที่ยงวันหนึ่ง ท่านแม่ผู้ซึ่งไม่ค่อยมาที่บริษัทก็โผล่มาลากตัวฉันไปรับประทานมื้อเที่ยงด้วยกัน ท่านแม่ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่นักที่ฉันต้องมาทำงานงกๆเหมือนสาวออฟฟิศทั่วไป ฉันควรจะใช้ชีวิตอย่างหรูหรา แต่งตัวเข้างานสังคม และแต่งงานไปกับผู้ชายโปรไฟล์ดีๆแบบลูกสาวตระกูลอื่นๆมากกว่า สมุดรายชื่อของหนุ่มโสดตระกูลดีๆทั้งหลายก็ถูกส่งมาให้ฉันเลือกเพื่อเข้าพิธีดูตัว แต่ฉันปฎิเสธไปจนหมด เรื่องนี้ค่อนข้างทำให้ท่านแม่อารมณ์บูดพอสมควร ดังนั้นวันนี้ฉันคิดว่าไม่ควรจะขัดใจท่านแม่เป็นอันขาดค่ะ
ท่านแม่พาฉันมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่เคยมากับเอ็นโจเมื่อสองอาทิตย์ก่อน พนักงานสาวในชุดกิโมโนสีน้ำเงินมาต้อนรับเราอย่างนอบน้อมเช่นเคย เปิดประตูบานเลื่อนกระดาษโชงิให้ ท่านแม่ก้าวเข้าไปในห้อง ทักทายมาดามเอ็นโจที่นั่งจิบชาอยู่ และฉันชะงักค้างเมื่อเห็นว่าเอ็นโจก็อยู่ที่นั่นด้วย
อะ นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันยะ
ฉันหันขวับมองท่านแม่ทันที แต่ท่านแม่ไม่ได้สนใจฉัน ไปทักทายมาดามเอ็นโจแล้วหัวเราะต่อกระซิกตามประสาแม่ๆกันสองคน
ขณะที่ทักทายเอ็นโจกับคุณแม่ ฉันก็รู้สึกเหมือนถูกหลอกให้มาติดกับดักยังไงก็ไม่รู้ค่ะ