(รีไรท์จากช่วงท้ายของ >>621)
พอพวกเราลงมาจากรถ ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดลั่นมาจากข้างนอกไกลๆ พอหันไปมองก็พบว่าเป็นกลุ่มสาวๆที่ในมือมีกล้องส่องทางไกลอยู่
"กรี๊ดดด ท่านคิโชวอินคะะะ"
อะไรกันน่ะ!? กลุ่มแฟนคลับของท่านพี่งั้นเหรอ? หน็อยแน่ะ ไม่รู้หรอกนะว่ารู้เรื่องที่พวกเรามาที่นี่ได้ยังไง แต่อย่ามายุ่มย่ามกับท่านพี่ของฉันนะคะ!
คิดแล้วจัดการควงแขนท่านพี่โชว์ ท่านพี่หัวเราะพร้อมกับลูบหัวฉันเบาๆ แล้วฉันก็เชิดหน้าเดินตามหลังพนักงานต้อนรับในชุดยูกาตะ พร้อมๆกับยูกิโนะคุง โดยยังคงมีเสียงกรีดร้องดังมาจากข้างนอก
พนักงานพาพวกเรามาถึงห้องส่วนตัวที่จองไว้และเปิดประตูออก ภายในห้องเป็นห้องญี่ปุ่นที่พอจะรองรับแขกได้สัก 10 คน มีหน้าต่างบานโตมองออกไปมีต้นซากุระที่กำลังผลิบานสะพรั่ง อา บรรยากาศดีจังเลยน้า
ที่โต๊ะแบบญี่ปุ่น เอ็นโจที่กำลังค้างอยู่ในท่าจิบชา พอเห็นฉันก็เรียก "คุณคิโชวอิน" ออกมาเบาๆ พร้อมรอยยิ้มกว้างเปล่งออร่าออกมาจนรับรู้ถึงความร้อนบนใบหน้าตัวเองที่อุณหภูมิสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจนแทบจะระเบิดออกมา รู้สึกจวนเจียนจะเป็นลมแล้วค่ะ
จนเมื่อท่านพี่มาจับมือกระชับแน่น ส่วนยูกิโนะคุงก็เข้ามากอดแขนอีกข้างหนึ่ง ฉันถึงได้สติกลับมา
อา เกือบไปแล้วล่ะค่ะ เหมือนเกือบจะตกลงไปในหลุมพรางบางอย่างเสียแล้ว
เอ็นโจลุกขึ้นมาทักทาย พอเห็นยูกิโนะคุงที่เกาะแขนฉันแน่นก็ดูมีท่าทางแปลกใจ
"ยูกิโนะ?"
"เซอร์ไพรส์~~~"
"..."
เอ็นโจจ้องยูกิโนะสักพักหนึ่ง เหมือนทั้งคู่กำลังพูดคุยกันด้วยสายตา อา นี่ซิคะ สายสัมพันธ์ของพี่น้องที้ไม่ต้องใช้คำพูดก็เข้าใจกันได้ด้วยใจ~
จนท้ายที่สุดยูกิโนะคุงก็หัวเราะออกมาเบาๆ กอดแขนฉันแน่นขึ้นกว่าเดิม แล้วหันมายิ้มกว้างให้ฉันเหมือนเพิ่งได้รับชัยชนะมา ส่วนมืออีกข้างที่ท่านพี่จับก็เหมือนจะพยายามดึงรั้งฉันไปอีกทาง
หวา เดี๋ยวน้องทรงตัวไม่ดีจะล้มเอานะคะ ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะท่านพี่ สายสัมพันธ์พี่น้องของเราน่ะแน่นแฟ้นเสมอไม่เปลี่ยนแปลงนะคะ!
เอ็นโจที่สื่อสารกับน้องชายแล้วดูท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อย ก่อนจะหันมายิ้มทักทายพวกเรา
"สวัสดีครับ คุณคิโชวอิน และคุณคิโชวอินคนพี่ ไม่ทราบเลยนะครับว่าจะมาด้วย"
"สวัสดีค่ะ ท่านเอ็นโจ ขอโทษด้วยค่ะที่ไม่ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้า"
"สวัสดีครับ คุณเอ็นโจ ขอรบกวนหน่อยนะครับ"
ท่านพี่และเอ็นโจจับมือทักทายกัน สีหน้ายิ้มแย้ม แต่คิดไปเองรึเปล่านะว่าเหมือนเห็นพลังงานสีดำมืดแผ่ออกมาจากทั้งคู่ ไม่นะ ท่านพี่โดนวิญญาณร้ายตามติดไปด้วยอีกคนแล้ว นี่มันคำสาป คำสาปแน่ๆเลยล่ะค่ะ
ระหว่างนั้นยูกิโนะคุงก็สะกิดเรียกฉันเบาๆ เอาคางมาเกยบนไหล่ฉัน แล้วกระซิบพร้อมกับรอยยิ้มร่าเริง "ก็อตซิลลาปะทะลีโอมอทร่าล่ะ น่าสนุกจังเลยนะครับ~"
เอ่อ ขอโทษนะ แต่พี่ไม่เข้าใจอ่ะจ้ะ หนังก็อตซิลลาภาคใหม่กำลังจะเข้าฉายอย่างงั้นเหรอจ้ะ?
ท่านพี่กับเอ็นโจที่ยังจับมือสมานฉันท์กันแน่น หันขวับมาทางเราทั้งคู่ ได้ยินยูกิโนะคุงหัวเราะคิกคักเบาๆที่ข้างหู ไม่รู้ว่าทำหน้ายังไงอยู่น้า
อา ทั้งที่พยากรณ์อากาศบอกว่าวันนี้อากาศปลอดโปร่งตลอดวัน แต่ราวกับได้ยินเสียงฟ้าร้องครืนๆดังขึ้นมา อากาศในห้องทานอาหารนี้ก็ร้อนๆหนาวๆจัง พายุจะเข้ารึเปล่านะ?
—--------
มาอ่านอีกที กูไม่พอใจช่วงท้ายเท่าไหร่ รู้สึกไม่เป็นมหากาพย์มากพอ เลยมารีไรท์สักนิด ถถถถ
พิมพ์ในมือถือ คำผิดเยอะขออภัยฮ่ะ
