พออ่านดิบตอนล่าสุดซ้ำอีกรอบแล้วแบบ... ทำไมมันดีต่อใจแบบนี้ย์ ภาพตอนที่เจอกันในซาลอนนี่ต้องงามมากแน่ๆ เอ็นโจที่ผมโดนแสงอาทิตย์ย้อมจนเปล่งประกายเป็นสีน้ำผึ้ง... นี่มันเอ็นโจในคิมิดอลไม่ใช่เรอะ!!! เจ้าชายผมทองที่เรย์กะซามะชอบไม่ใช่เรอะ!!! แล้วเอ็นโจที่ดูเหนื่อยล้าอ่อนแรงอย่างบอกไม่ถูกพอได้คุยกับเรย์กะซามะก็หัวเราะซะขนาดนั้น เหมือนได้รับการเยียวยาสินะ ฮือ... จะในฐานะอะไรก็ไม่รู้แหละ แต่เอ็นโจน่าจะชอบและไว้ใจเรย์กะซามะมากจนถึงขั้นยอมเปิดเผยความคิดตัวเองได้ขนาดนี้ อ่านแล้วมีความสุขจริง