ท่านอิมาริถูกผองเพื่อนลากไปหาเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง คราวแรกก็ไม่ยอมไป แต่ฉันโบกมือว่าไม่เป็นไร ฉันอยู่คนเดียวได้ ให้ไปสนุกกับเพื่อนเถอะ ท่านอิมาริมีท่าทีเป็นกังวลเล็กน้อย
"งั้นเดี๋ยวงานเลิกให้ฉันไปส่งนะ เรย์กะจัง"
"ขอบคุณค่ะ แต่มีรถบ้านคิโชวอินมารับอยู่แล้วน่ะค่ะ ไม่รบกวนท่านอิมาริจะดีกว่า"
"รบกวนอะไรกัน ถ้าเป็นเรย์กะจังน่ะไม่รบกวนสักนิด"
"อิมาริ" เพื่อนในกลุ่มท่านอิมาริเรียกชื่อ ฉันรุนหลังท่านอิมาริเบาๆแล้วส่งยิ้มให้
"เอ้า เขาเรียกแล้วค่ะ ไปเถอะ"
ส่งท่านอิมาริไปหาเพื่อนได้ ฉันก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย กำลังคิดว่าจะเดินไปสั่งค็อกเทลอีกแก้วดี หรือจะไปกินบุฟเฟ่ต์ต่อดี สายตาฉันก็ไปปะทะกับเอ็นโจที่ยืนอยู่ไม่ห่างไปเท่าไหร่นัก
ใบหน้าที่มักจะประดับด้วยรอยยิ้มนั่น พอไม่ยิ้มแล้วน่ากลัวชอบกลแฮะ มีเรื่องเครียดอะไรงั้นเหรอ---