>>197 พอจับได้ว่าเรย์กะไม่สนใจคาบุรากิเหมือนผญคนอื่นแถมยังออกอาการหวาดกลัวเลยสนใจขึ้นมาสินะ
>>198 กูว่าน้องไปเล่าให้พี่ฟังแน่ๆว่าของฝากอร่อยดี พูดแล้วกูก็หวีดอีกรอบ แงงง ไปตามหาตัวคาบุรากิเหนื่อยขนาดนั้น ยังมีกะจิตกะใจนึกถึงเรย์กะอุตส่าห์ซื้อของฝากมาฝากด้วย แถมตอนที่อยู่รร.จะไม่คุยกับเรย์กะเรื่องที่คาบุรากิหายตัวไปก็ได้ แต่จริงๆอยากคุยสินะ เลยเอาเพื่อนมาบังหน้า กูเลยฟินประโยค "ผมไม่ได้กินหรอก แต่คนที่ให้ไปเขาบอกว่าอร่อยดีนะ" มาก กูจะแดดิ้นแล้ววว เปิดโดเนทจ่ายค่าตัวเอ็นโจวแปป ถถถถถถ อีกฉากที่กูชอบมากคือตอนเรย์กะเอาของไปฝากให้ยูกิโนะแล้วเอ็นโจวแบ่งร่มมาบังฝนให้นี่กูแทบจะดิ้นตาย ถ้าเรือเอ็นโจวล่มก็ขอให้คลื่นทะเลพัดเค้ามาบ้านหนูด้วยเถอะค้าาาา *ตะโกนหน้าศาลเจ้า*
ป.ล. ไม่รู้คนแปลจะได้มาอ่านมั้ย แต่เม้นท์ในเว็บนั้นไม่เป็น อยากบอกว่าขอบคุณที่แปลมาให้อ่านมากๆค่ะ สนุกมาก ติดตามเสมอ เป็นกำลังใจให้ค่ะ