>>625 กูลืมบอกไปอีกอย่าง กูไม่เห็นด้วยเรื่องที่มึงยกเรื่องครูขึ้นมาพูดนะ ครูสอนสิ่งที่เป็นfact เป็นความรู้แก่เรา ครูไม่จำเป็นต้องรู้ทุกอย่างและไม่จำเป็นต้องคิดเอง เขามีหน้าที่เป็ผู้ถ่ายทอดความรู้ แต่ต้องรู้ลึกถึงสิ่งที่ต้องการจะสอนเรา อย่างให้อาจารย์แพทย์มาสอนคณะวิศวะก็คงไม่ได้แต่อาจารย์ก็จะรู้ลึกเฉพาะด้านที่เขาจบมา เราจะผิดหวังก็ต่อเมื่อจริยธรรมอาจารย์มันเสื่อมจัดหรือความรู้ที่อาจารย์สอนมานั้นผิดแล้วยังดึงดันสอนลูกศิษย์ต่อๆไป แต่สำหรับนักเขียน เราซื้อจินตนาการ ซื้อความคิดเขาว่ะ นิยายที่เขียนออกมาเกิดจากความคิดที่กรองออกมาเป็นคำพูดของเขา แน่นอนว่าเขาอาจจะมีการนำความรู้ที่มีมาเป็นพื้นฐานของเรื่อง เราจะไม่ว่าอะไรเลยถ้าคนเขียนค้นคว้าเรื่องของเนลสัน แมนเดอล่า มาอย่างดี ออกจะดีใจด้วยซ้ำที่เด็กไทยสมัยใหม่สนใจเรื่องพวกนี้ แต่กูไม่ชอบที่เขาก้อปมาแบบนั้น แน่นอนอยู่แล้วว่าคนเขียนคงไม่เจอประสบการณ์แบบเนลสัน แต่อย่างน้อยเขาก็น่าจะสามารถเขียนสุนทรพจน์ออกมาได้ ไม่ต้องดีถึงขนาดเนลสัน แต่แค่สามารถถ่ายทอดสิ่งที่คนเขียนคิดและมุมมองของคนเขียนก็น่าจะดูเป็นสิ่งที่ถูกต้องกว่า หากคนเขียนต้องการให้คนอ่านบองไปอ่านเกี่ยวกับเนบสันเพิ่ม เขาก็สามารถบอกกล่าวในคำนำหรือคำทิ้งท้ายก็ได้ ว่าเขาได้แรงบันดาลใจมาจากบุคคลเหล่านี้