>>434 แนวการเขียนของท้องฟ้าที่กูคิดว่ามันทำได้ดี หรือจะว่าเป็นเอกลักษณ์ของมันคือ time skip โดดไปข้างหน้าได้ดี เนื้อเรื่องก็ไปไว 50 ตอน ผ่านไป 10 ปีก็ไม่น่าเกลียด แต่ตอนนี้มันดันติดนิสัยบรรยายมากขึ้น เรื่องเก่าอย่าง ALL Online จะบรรยายน้อยกว่า แต่บทนึงจะให้ความรู้สึกว่าเป็นบทสรุปมากกว่านิยาย ตอบโจทย์ what when when who how why ได้ แต่ก็ไม่ค่อยคิดว่ามันเป็นนิยายเท่าไหร่
จะว่าเป็นเอกลักษณ์ก็คงได้มั้ง อย่างแดน บราวน์อ่านแล้วเหมือนดูหนังฮอลลิวู้ด กูเข้าใจว่าเขาออกแบบงานเขียนตัวเองให้ไปทางนั้นด้วย ง่ายต่อการทำหนัง ส่วนของท้องฟ้าจะให้ความรู้สึกเหมือนเวลามีคนมาสรุปอะไรให้ฟัง สาระอยู่ครบแต่ไม่รู้สึกเชื่อมกันเป็นเส้น มันเป็นเหมือนจุดที่ให้เราเติมเองมากกว่า ถึงตอนแรกกูจะไม่ค่อยชอบ แต่ไปๆ มาๆ ดันชอบการเขียนแบบนั้นมากกว่าตอนนี้อีก