มาต่อ สับนิยายตาเอก เนื่องจากกูยังไม่หมดสิ้นเวรกรรมกับงาน ขอแบบมาไวไปไวแล้วกัน ถถถ
เหมือนอย่างที่กูว่าไปก่อนหน้านี้ เพิ่มเติมคือการเว้นย่อหน้าแปลก ๆ บวกกับเว้นวรรคที่แปลกไม่แพ้กัน
ไม่ใช่ว่าพี่แกเขียนติดกันเป็นพืด แต่เว้นเยอะเกิน เช่น "ตุ๊กตาที่เธอไม่อยากได้ จากมือเขา" หรือตรงที่บอกว่ามีเสียงฝีเท้าอะไรสักอย่างแล้ววรรค "เคลื่อนที่เร็ว" กูว่ามันแปลก ๆ นะ เหมือนแยกส่วนประโยคกับส่วนขยาย ซึ่งจริง ๆ มันควรอยู่ด้วยกัน
การย่อหน้า ที่เห็นได้ชัดคือตรงที่บรรยายวงดนตรีนักแคสเกม ถถถ คือติดมากกกก ติดกันโคตร ๆ คือเว้นลงมาย่อหน้าละคนสองคนก็ได้ครับ
มุมมองบุคคลยังมีบางย่อหน้าใช้สับสนอยู่ ที่เห็นชัด ๆ เช่น
จากบทที่หนึ่ง "...เวย์ดันตัวเองขึ้นจากที่นอน ตรงไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ร่างสูงกำลังยืนส่องกระจก..." ตรงส่วน "...เวย์ดันตัวเองขึ้นจากที่นอน ตรงไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว..." เป็นส่วนของเวย์ ส่วน "...ร่างสูงกำลังยืนส่องกระจก..." ดูจะเป็นมุมมองบุคคลนอกมากกว่า ซึ่งถ้ายกตั้งแต่ "...ร่างสูงกำลังยืนส่องกระจก..." ไปไว้อีกย่อหน้าจะโอเคกว่า ไม่งั้นก็เปลี่ยนร่างสูงเป็น "เขา"
การใช้คำยังไม่หลากหลายมาก การเลือกตัดคำ ตัดประโยคให้สั้นยังทำได้ไม่ดีเท่าไหร่ทำให้บางประโยคชวนงง
อารมณ์ของเรื่องยังสื่อออกมาได้ไม่น่าตื่นเต้นพอ บรรยากาศของเรื่องค่อนข้างน้อย
แล้วก็คำผิดไม่มี จะมีก็แต่ภาษาพูด "มั้ย" เอาตามตรงกูไม่หนับหนุนให้ใช้นะ แต่ก็ใช้ได้ เพราะมันอยู่ในอัญประกาศ
พอจบ ชมบ้าง ก่อนกูลืม ถถถ
เดินเรื่องค่อนข้างเร็ว บรรยายห้วนดี
(หมายเหตุ* กูเกลียดร่างสูง ร่างบางไรพวกนี้จริง ๆ ให้ตายเถอะะะะะะ)