เดี๋ยวรีวิวให้เอง รมณ์มะค่อยดี อาจรีวิวไม่มันเหมือนตอนเรื่องอื่นๆนาจา
ตงฟาง บูรพาสิบทิศ
http://writer.dek-d.com/wima/story/view.php?id=1481580
เรื่องย่อ
ตอน 1 - เปิดเรื่องมาก็พล่ามว่าโลกนี้คนต้องมีพลังเวทมนต์ ไม่มีคือกาก แล้วก็เล่าประมาณว่าเทพาย...เดี๋ยวนะ กูสตั้นชื่อตัวเอกไป 5 วิ ตอนแรกนึกว่าตัวเองตาฝาด คือมึงชื่อเทพายจริงๆดิ?? กูรู้จักแต่เพทาย เทพายนี่มึงเอาพายมาเทงี้อ่อ? เทพายเป็นผู้ชายมีพลังบังคับต้นไม้ที่เมพว่าอุเอคิ คือให้ต้นไม้งอกออกมาได้เลย กำหนดได้ด้วยว่าจะเอาต้นไร ให้งอกตรงไหน พ่อแม่ตายตั้งแต่เด็ก อยู่ในองค์กรไรสักอย่าง ตายห่า เลยหลงมิติมาเข้าร่างตงฟาง ที่เป็นชะนีน้อยที่ไม่มีพลังเหี้ยอะไรเลย โอเค กูว่ากูมีปัญหากับการตั้งชื่อมัน ตั้งแต่อยู่ในยุทธภพมา ถุ้ย ตั้งแต่อ่านนิยายมาก็เคยเห็นตงฟางแค่สองตงฟาง คือตงฟางปุ๊ป๊ายจากกระบี่เย้ยยุทธจักรกับตงฟางอวี้ชิงจากฮว่าเซียนกู่ คือสำหรับกูตงฟางมันไม่ใช่ชื่อคนไงมึง เป็นแซ่มากกว่ามะ ขัดหูขัดตาเฉยๆ
เทพายก็สวมรอยเป็นตงฟางที่โดนไล่จากตระกูลเพราะไม่มีพลัง แถไปว่าความจำเสื่อม มีอึ้งที่แม่ตงพางใช้ลมได้ (ตัวมึงบังคับไม้ได้ไม่ใช่อ่อ) แล้วขุ่นแม่ก็เลคเชอร์เซ็ตติ้งของโลกนี้ อัดข้อมูลไปว่าโลกเหมือนแฟนตาซีออนไลน์นะแต่แค่ธีมจีนโบราณ มีพลังธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ มีตีมอน ดรอปของ เอาของไปขาย สกุลเงิน เบื่อ! มาแบบนี้อีกละ คุยๆกันไปเทพายหลับตาลงก็เห็นแสงเขียวๆ.. เสร็จแล้วก็คุยกันต่อ ว้อท แล้วก็สกิปมาวันต่อมา มีแต่น้ำไม่ค่อยมีเนื้อไร สรุปเทพายได้พลังรักษ์โลกติดตัวมาด้วย
ตอน 2 - เทพายเอากระเทียมกับพริกไทยมาปลูกที่บ้าน มีคนจะสอนหนังสือให้ นางก็จะเรียน แล้วก็นั่งเหม่อมองไฟแล้วคิดถึงว่าผีเสื้อบินมาจากกองไฟ เสือกมีผีเสื้อออกมาจริงๆ แม่เก๊าะดีใจว่าใช้พลังได้ละ เทพายเลยเดาว่าจริงๆแล้วตงฟางอาจจะมีพลังมากที่สุดในโลกก็ได้แต่แค่คุมพลังไม่ได้ แล้วพอไปเรียนคนสอนเอาหินบอกธาตุมาให้จับ ปรากฏว่ามีทุกธาตุเลย เป็นธาตุเหนือราชัน เทพทรูปรากฏตัวแล้วจ้า แต่ห้ามบอกใครนะเออ แล้วอาจารย์ก็ให้ตำรามาสารพัดอย่าง จารย์ก็สอนเรื่องฝึกธาตุ เทพายบอกว่าตัวเองน่าจะเก่งธาตุไม้ เลยให้ฝึกธาตุไฟเพื่อปกปิดธาตุพิเศษ ว้อท ธาตุพิเศษไร ธาตุไม้เป็นธาตุพิเศษเหรอ มึงบอกตอนไหนเนี่ย งง ขอเล่าข้ามๆ คือเนื้อเยอะมาก สร้างเซ็ตติ้งไม่เสร็จสักที เทพายไปได้ต้นหญ้าพูดได้มาเลยเอามาปลูก ว่าจะไปถามจารย์ แต่ไม่ได้ถาม
ตอน 3 - เรียนกะจารย์ มีสอบฆ่าหมูป่า แล้วก็เอากระเทียมไปขายแลกเกลือกับน้ำตาล เรียนปรุงยา บ่นเรื่องว่าถ้าอยู่ตระกูลใหญ่ครบ 15 แล้วจะตั้งแต่งงาน คงทนไม่ได้แน่ๆ มีเสือบุกเข้ามาให้เทพายเกาพุง...
ตอน 4 - เอาเสือไปเลี้ยง แล้วอาจารย์ก็รับเด็กในหมู่บ้านมาเป็นศิษย์เพิ่ม โชว์เหนือใส่ศิษย์น้อง ส่วนเครื่องเทศขายดี๊ดี ชีวิตดี๊ดี อาจารย์ให้พวกลูกศิษย์ไปฆ่าหมาป่า แล้วเล่าว่าจารย์จริงๆแล้วเป็นลูกผู้ดีมีตระกูล รับตงฟางเป็นลูกบุญธรรมแล้ว แม่เรียกไปดูต้นหญ้าที่บอกว่าพูดได้ มันบอกให้ขอ เทพายก็ตรัสรู้ขึ้นมาว่าก่อนต้นหญ้านี่ตายจะขอพรได้ wtf ก็เลยขอไม้เท้าแสงเหมันต์ที่เป็นหนึ่งในศาสตราโบราณที่หายไป..แม่งเสือกได้อีก เทพทรูจริงๆ แล้วอาจารย์ก็ให้ทำพันธะสัญญากับไม้เท้า
ตอน 5 - เบื่อแล้วมึง ไม่อ่านแล้วนะ
เนื้อเรื่อง - ดำเนินเรื่องช้ามากกกกก มีแต่น้ำล้วนๆ เรื่องแทบจะไม่ขยับ ปมเปิมไรหาไม่เจอ รู้สึกเรื่องมันไม่ค่อยจะสมเหตุสมผลอ่ะ เขียนปูให้ตัวเอกเทพทรูล้วนๆเลยมึง เซ็ตติ้งจะบอกว่าห่วยก็เกรงใจ เอาเป็นแปลกแล้วกัน จีนโบราณใส่กี่เพ้า เอากะมันสิ งงๆกับภูมิศาสตร์ในเรื่องชิบหาย ป่าเขตหนาวผสมเขตร้อนชื้น ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพ มึงจะเอาไงไหนตอบ คือเป็นป่าสนไม่ผลัดใบที่มีต้นกล้วยปลูกอยู่ข้างๆเหรอ แถมมีการทำเกษตรปลูกข้าวแบบขั้นบันไดอีก กูต้องท่องเตือนตัวเองว่านิยายแฟนตาซี นิยายแฟนตาซี...แล้วแม่งเสือกมีต้นกล้วยมีใบตองจริงๆด้วย เทพายปรับตัวเร๊วเร็ว แปปนึงก็รับได้แล้วว่าปิกาจูตัวเองหาย กลายเป็นชะนีเด็กไปแล้ว
การเขียน - ภาษาไม่ได้ดีเด่อะไร มันก็ธรรมดาๆ แบบใช้ภาษาวัยรุ่น ห้วนๆ พออ่านรู้เรื่อง ไม่ได้เขียนออกมาให้จีนโบราณเลยก็ว่าได้ ลำดับเนื้อเรื่องไม่ดี เหมือนไม่รู้จะเล่าเรื่องยังไงให้สมูธบางช่วงมันเลยเป็นเหมือนเอาท่อนบรรยายมาต่อๆกัน ใช้คำพวกบอกลำดับเหตุการณ์ไม่ค่อยเป็น บางย่อหน้ามีคำว่าหลังจาก 3 คำ รู้จักคำอื่นบ้างมั้ยวะ เป็นพวกเว้นวรรคแย่อีกตัว ยาวเป็นพรืด นับเล่นๆบางย่อหน้ายาว 15 บรรทัด
คำผิด - ผิดจนอยากจะซื้อหนังสือคลังคำไม่ก็พจนานุกรมฉบับบัณฑิตยสถานให้คนเขียน ค่ะ คะ ตั้งแต่หน้าบทความยังเขียนไม่ถูกเลย อย่าคาดหวังเรื่องการสะกดถูกหรือการใช้วรรณยุกต์ถูก จ้ะ ก็เขียน จ๊ะ คำผิดเยอะจนไม่อยากจะสาธยาย
จุดที่เกลียด - เทพาย เทพาย เทพายยยยยยยยยยย ว้อยยยยยย
คะแนน - น่าเบื่อ
ฮิ