>>904 เรื่องเยโรเมลเทียร์กูอ่านถึงตอน 11 ยังสรุปไม่ได้ว่าดาร์กจริงเปล่า คือถึงจะเปิดตัวด้วยฉากสู้กัน ฆ่าล้างกลุ่ม และพระเอกคือนักฆ่า แต่ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความดาร์กอะไร ส่วนคาร์เทียร์กูอ่านถึงตอนสองนางเอกถูกจับและพวกเพื่อนวางแผนไปช่วยก็เลิกตามละ มันก็ไลต์นะ ช่วงสงครามมีความดาร์กนิดหน่อยแต่โดยรวมมันก็ไลต์
มึงอย่าเชื่อมากเวลาเจอนิยายแฟนตาซีในเด็กดีที่จั่วหัวว่าดาร์กแฟนตาซีหรือดิสโทเปีย เพราะ 90% ที่กูเจอคือดาร์กเก้และดิสเทียม พยายามให้นิยายดูดาร์กและดิสด้วยการใส่ฉากฆ่าฟันเยอะๆ พูดเรื่องความชั่วร้ายของมนุษย์ที่เห็นแก่ได้ละโมบโลภมาก สงครามแย่งชิง บลาๆ แต่ดึงอารมณ์ให้รู้สึกร่วมด้วยไม่มากพอ หลงประเด็นด้วย คิดว่านิยายดาร์กและดิสจะต้องมืดมนเพราะการฆ่าฟันอย่างเดียวเรอะ? ถึงไม่ต้องฆ่าฟันกันมันก็มืดมนได้โว้ย ลองไปอ่านผู้พิพากษาดูสิ นั่นล่ะตัวอย่างของนิยายดาร์กแฝงดิสโทเปียที่ไร้ซึ่งการฆ่าฟันแต่โลกมึงหม่นได้ละกัน