การฟ้องเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์มันไม่มีทางคุ้ม ถ้ามองถึงสิ่งที่จะได้หลังชนะคดี จะคุ้มได้ก็ต้องเป็นนิยายดังทะลุฟ้าที่ขายกันเป็นแสน ๆ ล้าน ๆ เล่ม มีตัวเงินมาเกี่ยวข้องมาก แต่ถ้าเป็นนิยายทั่วไปในเมืองไทย ตัวเงินไม่ต้องพูดถึงเลย มันน้อยแสนน้อย สิ่งที่จะได้จากการฟ้องก็คือความสะใจหรือสบายใจ ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง ได้ทำให้ไอ้คนลอกมันเสียชื่อ อับอาย สนพที่พิมพ์งานลอกก็ต้องอายไปด้วย เท่านั้นเองละโม่ง เพราะอย่างนี้ นักเขียนเจ้าของเรื่องจึงมักพอใจแล้วถ้ามีการประจานผู้ลอก สนพยอมรับว่าผิด ยอมเก็บหนังสือ ก็เลยไม่ค่อยเกิดเรื่องฟ้องร้องกัน เพราะมันเสียเวลาแล้วไม่ค่อยได้อะไรอย่างที่บอก ตอนนี้คิดว่าสนพคงจัดการให้คนเขียนโรเซเนียแก้ส่วนที่เมื้อนเหมือนออกไปก่อนเพื่อให้ฟ้องไม่ได้ ต้องรอดูเวลางานออกมาแล้วเท่านั้น ตอนนี้พูดยาก ที่โม่งทำกันอยู่ก็แค่ทำให้คนเขียนอาย (ถ้ารู้จักอายน่ะนะ) เท่านั้นเอง