ต่อนะ ว่างละ
ความสัมพันธ์ตัวละครเรียบเหลือเกิน พี่น้องคุยกันใช้คำยังกะเป็นเพื่อนเพิ่งรู้จักไม่ถึงเดือน ไหนบอกว่าเป็นน้องเล็กสุดที่รักของครอบครัว? พี่น้องคุยกันกูรู้สึกว่ามันห่างเหินกันมาก พี่ชายแทนตัวเองว่าฉันและเรียกน้องว่าเธอ หืม?
และไม่รู้ว่าเป็นการเอาความรู้จากนิยายเรื่องแรกมาใช้หรือตามแบบแนวต่างโลกทั่วไป มีระบบเลเวลเกม RPG ด้วยล่ะ! เอิ่ม... ดีนะที่มันแสดงเป็นสายรัดข้อมือ ถ้ามาเป็นแถบสเตตัสกูจะมองนิยายเรื่องนี้ติดลบยิ่งกว่าเดิม แต่มันมีที่แย่กว่านั้นคือ เอาภาพมาแปะประกอบคำบรรยายเกือบทุกบท ถึงจะมีแค่บทละภาพแต่เป็นอะไรที่กูรู้สึกสะดุดมาก คือมึงจะแต่งนิยายหรือนิทานมีภาพประกอบวะ? กูล่ะเพลีย ถ้าผลงานแรกถูกเรียกว่าขยะ งั้นผลงานสองกูเรียกว่าอะไรดี? นางเอกซูโคตร เทพมากสู้ก็ชนะชิวๆ เพราะมีทักษะคาราเต้จากชาติก่อนติดตัวมา มีฉายาว่ายัยกอริล่าบ้าพลัง (แรงบันดาลใจจาก Nisekoi รึเปล่านะ?) ร่างกายแข็งแกร่งเหนือมนุษย์ บทจะตายก็ย้อนเวลาฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกได้ โถ...แม่คนเก่งไร้เทียมทาน แล้วตกลงโลกที่ไปมันมีสภาพแวดล้อมแบบยุโรปแต่วิถีชีวิตแบบเอเชียสินะ
สรป สำนวนพอใช้ได้สำหรับมุมมองบุคคลที่หนึ่ง คำผิดแทบไม่มี การเดินเรื่องใช้ได้ไม่เรียบเกินไปแต่ก็ไม่ได้หวือหวาให้ชวนติดตามทุกบท มีการเอาความรู้จากโลกเดิมมาปรับใช้ในบางจุดได้ดี หักลบกับนางเอกซูและเทพเว่อร์ การแปะภาพประกอบนิยาย ความสัมพันธ์ที่ดูเรียบไป การเซตโลกที่ยังไม่สมูท กึ่งเอเชียกึ่งยุโรป กูให้ 5/10
โมโม่(จั)ง