Last posted
Total of 1000 posts
อิจฉาพวกคิดพลอตตามกระแสได้ว่ะ กูคิดจะเขียนบ้างก็คิดไม่ออก
kyหน่อยเพื่อนโม่ง
นี่กูรู้สึกอยู่คนเดียวรึเปล่าว่าคนจัดหมวดนิยายรักสีขาวของเด็กดีมันตอแหล...
เอาง่ายๆเลยมึงดูองค์ประกอบที่เป็นเกณฑ์ในการคัดเข้าหมวดนี้
1. การบรรยายกิจกรรมทางเพศใดๆที่มากกว่าการกอด จูบ
2. มีเนื้อหาเกี่ยวกับการทารุณ ขืนใจผู้หญิง
3. มีเนื้อหาอื่นๆที่ขัดกับศีลธรรม และประเพณีไทย
4. ไม่เคยโดนแบนมาก่อนแม้แต่ครั้งเดียว
เชื่อเถอะว่ากูได้เข้าไปอ่านเกือบทุกเรื่องที่ได้ท็อปหมวดนี้ เรื่องดีๆ น่ารักๆ ซึ้งๆ ใสๆ ไร้มลพิษน่ะมีจริง ซึ่งกูชอบมากและดีใจที่นิยายรักดีๆยังมีอยู่
แต่บางเรื่องแม่งก็ไม่ต่างกับอีพวกนิยายอีโรติกปกดาราเลยนะ
กูไม่เข้าใจกับระบบคัดของแม่ง อย่างข้อ1กับข้อ2นี่กูเห็นมีบานเบอะ แต่ก็ยังติดได้ซะงั้น ถถถถถ
แวะมาบ่น เดี๋ยวต้องไปซื้อพริกป่นให้แม่ ลาก่อย
>>434 อยากได้อะไรล่ะ ถึงไม่ได้ใช้ชื่อที่ตั้งให้ก็ให้รางวัลได้ เราเป็นคนง่ายๆ น่ะ ส่วนที่ว่าจะไปเม้นให้ ก็ขอบคุณล่วงหน้า เม้นก็ได้ไม่เม้นก็ไม่ว่า ไม่ซีเรียสเลย เรากำลังเริ่มเขียนนิยาย ลงวันแรกเพิ่งมีคนไปอ่านสิบคนได้มั้ง แต่แต่งเสร็จแล้วนะ กำลังจะแต่งเรื่องอื่นต่อ (ขยันสุด)
http://www.dek-d.com/board/view/3652638/ กระทู้นี้เป็นไงมึง
โย่ว กูโมโม่(จั)ง หลังตะลุยอ่านเรื่องสาวแกร่งแรงต่างโลกถึงบทล่าสุด สับละนะ เอาข้อดีก่อนละกัน
ชื่อเรื่องโอเคชัดเจนดี การใช้สำนวนภาษาบรรยายแบบมุมมองที่หนึ่งก็รวบรัดใช้ได้ คำผิดมีน้อย มีเวิ่นเว้อบางจุดตรงการบรรยายเสื้อผ้าแต่ก็นะ...คงเพราะคนเขียนเป็นผู้หญิงล่ะมั้งเลยเน้นตรงนี้เป็นพิเศษ (นิยายส่วนมากที่กูอ่านมา ถ้าผู้ชายแต่งจะไม่บรรยายเสื้อผ้ามากนัก เน้นบรรยายลักษณะอาวุธมากกว่า) ตัวละครมีการเอาความรู้จากโลกเดิมมาพัฒนาชีวิตชาวนาจนๆ ของครอบครัว ให้เป็นชาวสวนปลูกผักมีฐานะดีขึ้นเยอะ ซึ่งจุดนี้กูชอบนะ มาต่างโลกแล้วมีการเอาความรู้แบบนี้มาใช้ในชีวิตประจำวัน ซ้ำตัวเอกยังเป็นหญิงซึ่งหายากในแนวต่างโลก เหมาะกับคนที่ชอบนิยายแฟนตาซีที่มีตัวเอกเป็นผู้หญิงนะ
ต่อไปคือข้อเสีย
หอก! มึงจะเซ็ตโลกธีมยุโรปหรือเอเชียเอาให้แน่สิวะ นางเอกเกิดใหม่ในต่างโลกยังมีชื่อญี่ปุ่นเหมือนโลกเดิมทั้งที่พี่น้องทั้งหมดชื่อฝรั่งจ๋า ถึงมึงจะใส่เหตุผลว่าเป็นชื่อดอกไม้ในโลกนี้ แต่กูยังรู้สึกขัดๆ อยู่ดีนั่นแหละ ดีนะที่ใช้การบรรยายมุมมองที่หนึ่งเลยไม่ต้องเจอชื่อนางเอกทุกบรรทัด ก็พอทำลืมๆ ไปได้ แต่นี่มันอะไรกันซาร่า! ทำไมกูอ่านบทต่อๆ ไปถึงเจอตัวละครชื่อญี่ปุ่นผุดมาอีกวะ แล้วทำไมอาหารการกินเหมือนเอเชียจัง มีข้าวต้มโรยเกลือกับปลาเค็มทอดด้วย มึงจะเอายุโรปหรือเอเชียก็เอาซักอย่างนึงสิวะ แล้วยังเรื่องภาษาเวทมนตร์ที่ใช้คันจิจีนกับญี่ปุ่นอีก หืม? มุกอักษรรูนมันเกร่อไปหรือต้องการเสริมความเทพให้นางเอกที่เป็นคนญี่ปุ่นและมีความทรงจำจากชาติก่อน?
และนางเอกยังคงความซูอยู่เช่นเคย อายุห้าขวบเป็นเด็กตัวกระจ้อยไปไล่ตบมอนแทบเกลี้ยงป่าเพื่อเอาไปขายยกระดับความเป็นอยู่ของครอบครัว แต่มันจำเป็นด้วยเรอะที่ต้องแสดงให้คนเห็นทั้งเมืองว่านางเอกผู้มีความเก่งเทพบุกตะลุยกองทัพออร์คด้วยกำปั้นก็ชนะขาดลอย เฮ้ย ถึงจะปูว่านางเอกเป็นคนตรงสมองกล้ามเนื้อ แต่อายุยี่สิบกว่าก็น่าจะมีความคิดนะว่าทำตัวเเ่นจะเป็นภัย เอาเถอะ ก็ปูทางให้นางเอกซูขนาดนี้คงไม่ตายง่ายๆ หรอด ถึงตายก็ย้อนเวลามามีชีวิตอีกได้ อืม..
กูไปทำงานต่อละ
กูแว่บเข้ามานินทา คนรู้จักกูส่งข้อความไปเตือนเรื่องจักรพรรคดวงดาวอะไรนั่นเรื่องอัพหลอก พอรีหน้าอีกทีนางลบคอมเม้นต์เลยว่ะ ไหนบอกไม่ว่างเขียนวะ เอาเวลาไปทำอย่างอื่นเถ๊อะ
ต่อนะ ว่างละ
ความสัมพันธ์ตัวละครเรียบเหลือเกิน พี่น้องคุยกันใช้คำยังกะเป็นเพื่อนเพิ่งรู้จักไม่ถึงเดือน ไหนบอกว่าเป็นน้องเล็กสุดที่รักของครอบครัว? พี่น้องคุยกันกูรู้สึกว่ามันห่างเหินกันมาก พี่ชายแทนตัวเองว่าฉันและเรียกน้องว่าเธอ หืม?
และไม่รู้ว่าเป็นการเอาความรู้จากนิยายเรื่องแรกมาใช้หรือตามแบบแนวต่างโลกทั่วไป มีระบบเลเวลเกม RPG ด้วยล่ะ! เอิ่ม... ดีนะที่มันแสดงเป็นสายรัดข้อมือ ถ้ามาเป็นแถบสเตตัสกูจะมองนิยายเรื่องนี้ติดลบยิ่งกว่าเดิม แต่มันมีที่แย่กว่านั้นคือ เอาภาพมาแปะประกอบคำบรรยายเกือบทุกบท ถึงจะมีแค่บทละภาพแต่เป็นอะไรที่กูรู้สึกสะดุดมาก คือมึงจะแต่งนิยายหรือนิทานมีภาพประกอบวะ? กูล่ะเพลีย ถ้าผลงานแรกถูกเรียกว่าขยะ งั้นผลงานสองกูเรียกว่าอะไรดี? นางเอกซูโคตร เทพมากสู้ก็ชนะชิวๆ เพราะมีทักษะคาราเต้จากชาติก่อนติดตัวมา มีฉายาว่ายัยกอริล่าบ้าพลัง (แรงบันดาลใจจาก Nisekoi รึเปล่านะ?) ร่างกายแข็งแกร่งเหนือมนุษย์ บทจะตายก็ย้อนเวลาฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกได้ โถ...แม่คนเก่งไร้เทียมทาน แล้วตกลงโลกที่ไปมันมีสภาพแวดล้อมแบบยุโรปแต่วิถีชีวิตแบบเอเชียสินะ
สรป สำนวนพอใช้ได้สำหรับมุมมองบุคคลที่หนึ่ง คำผิดแทบไม่มี การเดินเรื่องใช้ได้ไม่เรียบเกินไปแต่ก็ไม่ได้หวือหวาให้ชวนติดตามทุกบท มีการเอาความรู้จากโลกเดิมมาปรับใช้ในบางจุดได้ดี หักลบกับนางเอกซูและเทพเว่อร์ การแปะภาพประกอบนิยาย ความสัมพันธ์ที่ดูเรียบไป การเซตโลกที่ยังไม่สมูท กึ่งเอเชียกึ่งยุโรป กูให้ 5/10
โมโม่(จั)ง
>>450 มึงกดคะแนนต่ำดีว่ะ ส่วนกูคงให้ 7.5 สำนวนภาษาดีผ่านสมที่เคยได้ตีพิมพ์ เนื้อเรื่องดาดๆแต่ก็ปรับแต่งให้เป็นแนวทางของตัวเองกูให้คะแนนความพยายาม ซูตัวเอกถือว่าเป็นสไตล์ กูก็ไม่ค่อยชอบตรงแม่งเว่อร์ขึ้นเรื่อยๆเหมือนไม่มีขีดจำกัด เทพได้ตามใจคนเขียน
เห็นด้วยเรื่องบทสนทนากับครอบครัว ถึงอีนางเอกจะไม่ชอบตอแหลแต่ก็น่าจะแสดงความผูกพันแบบพี่น้องมากกว่านี้หน่อย นี่แม่งยังกับคนรู้จักผ่านๆ ยังไงพี่ๆก็เลี้ยงมึงมานะเว้ย มันน่ามีโมเม้นอ้อนพี่จ๋าบ้างมั้ย
เรื่องรูปประกอบด้วย โคตรให้ความรู้สึกนึกว่าอ่านไลท์โนเวลยุ่น ไม่ก็นิยายอิงการ์ตูน ไม่ใส่รูปน่าจะดีกว่าว่ะ
>>450 งั้นเวลาสสมติได้ตีพิมพ์จะทำไงกับรูปวะ คือนึกว่ามีแต่พวกนักเขียนอ่อนๆที่อธิบายไม่เป็นเค้าใช้กันซะอีก นึ่มีผลงานพิมพ์แล้วตั้งเรื่องนึง มันก็ควรจะเก่งในระดับนึงป่าววะ ปล.สำนวนก็โอเค พออ่านได้ มีคำผิดบ้างแต่ยังพอไหว แค่ทนอ่านความซูของนางเอกตั้งแต่บทนำไม่ไหวแค่นั้นเอง...
งั้นสมมติกูแต่งนิยาย กูอยากวาดรูปประกอบ (วาดเองน่ะนะ) ถ้ากูบรรยายอะไรไปตามปกติแล้วแปะรูปไปมันจะดูไม่มืออาชีพด้วยเปล่าวะ /ประมาณในหนังสือนิยายที่มันจะมีรูปแทรกอยู่ตามเล่มอะไรแบบนั้นอะ
>>457 อยู่ที่มึงแปะภาพแบบไหน ถ้าดึงเหตุการณ์นึงในตอนมาวาดตามเป๊ะสมมติเป็นนางเอกตบพระเอกก็คือคัทซีน ถ้าหยิบเอาประเด็นในตอนนั้นมาวาดรวมๆ ประมาณรูปเรือล่องทะเลเพื่อสื่อถึงการเดินทางก็คือรูปประกอบ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นควรจะแปะรูปท้ายตอน จะได้ไม่สปอยล์เนื้อเรื่องกับไม่เกะกะเนื้อหา
ที่ไม่โอก็เพราะนิยายในเด็กดีแม่งชอบแปะรูปแแทรกเนื้อหา แถมไม่เข้ากับเรื่องกะตอนนั้นด้วย แปะเพราะสวยแล้วก็บอกว่ารายละเอียดตามนี้นะขี้เกียจบรรยาย
ที่กูหั่นเยอะเพราะแม่งสร้างโลกไปไม่สุดซักทาง จะเอายุโรปหรือเอเชียก็ซักด้านสิวะ ความสัมพันธ์ตัวละครดูขาดๆ เรียบๆ มีปัจจัยหลายอย่างให้นางเอกอัพความเทพเยอะเว่อร์ ถึงหลังจากตายแล้ววนลูปใหม่นางเอกจะดูมีเหตุผลดีขึ้น แต่ก็นะ...พอบทจะดีขึ้นกูก็เจอเรื่องชวนตะหงิดอีกเรื่อยๆ เลยให้คะแนนแบบนี้แหละ ตามความเห็นกูน่ะนะ โม่งไหนมีความคิดต่างก็แชร์ได้ กูก็อยากรู้ความเห็นพวกมึงนะ
>>445 ลองอ่านเรื่องนี้แล้วทำไมกูนึกถึงนิยายเรื่อง 0 again ที่คนแต่งคนเดียวกับเรื่องสายลับป่วนออนไลน์(ใช่ชื่อนี้ปะวะ มันนานแล้วกูก็ลืม) พระเอกเป็นสายลับอันดับหนึ่งตายแล้วเกิดใหม่เป็นลูกเจ้าหญิงอาณาจักรอะไรซักอย่างที่เคยรุ่งเรืองแต่ล่มไปแล้ว เลยหนีมาใช้ชีวิตเป็นสามัญชนในหมู่บ้านกลางป่า ครอบครัวยากลำบากมีคนจะลอบฆ่า บลาๆ พระเอกเลยโชว์เมพแค่อายุไม่ถึงปีพี่ท่านก็งัดความเทพจากโลกก่อนมาใช้กับโลกนี้ก่อสงครามฆ่าคนเป็นล้าน(ผ่านมือคนอื่น) บริหารบ้านเมืองวางกลยุทธ์ บลาๆ สรุปสั้นๆ เก่งเทพไร้เทียมทานนั่นแหละ
>>459 ถ้าวาดดีๆ แปะไว้ต้นตอนก็ไม่สปอยล์ ช่วยให้ลุ้นด้วยว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป
เช่น ตอนก่อนจบที่พวกพระเอกขึ้นเรือ ตอนต่อมาภาพประกอบหัวเรื่องเป็นรูปเลเวียธานพันรอบเรือเอาไว้ นักอ่านก็จะพอเดาได้ว่าการเดินทางแม่งต้องไม่ราบรื่นแน่ แต่ก็บิ้วให้ลุ้นขึ้นด้วยว่าพวกพระเอกจะเอาตัวรอดยังไงต่อไป
คือขอให้เป็นภาพประกอบที่เป็นคัตซีนในเรื่องเถอะว่ะ ไม่ใช่ภาพที่ใส่มาเพราะบรรยายไม่ได้ ดูภาพแทนละกัน
แอบรำคาญตรงนิยายสมัยนี้ ถึงจะไปเกิดใหม่หรือไปต่างโลกหรือบลา ๆ ก็เถอะ
แต่อาชีพเก่าพระเอกส่วนมากจะเป็นอาชีพเบียว ๆ นี่เน้นใช้การมโนเอาไม่เน้นหาข้อมูลซะส่วนใหญ่นี่สิ
ในเมื่อโลกเดิมพระเอกมันเป็นโลกธรรมดาทำไมแม่งไม่มีใครเขียนให้พระเอกแม่งอาชีพธรรมดา ๆ สักเท่าไรเลยว้าา
>>466 ช่วงแรกส่วนใหญ่จะเจออาชีพอัจฉริยะบลาๆ เก่งอย่างโง้นงี้ จบด็อกเตอร์มีความสามารถเทพเป็นเจ้าของกิจการหมื่นล้านตั้งแต่อายุน้อย
แต่หลังๆมาเนี่ยเจอเป็นฆาตกรหรือนักฆ่า ประมาณอยากให้ฆ่าคนได้แล้วไม่รู้สึกผิด แต่สุดท้ายไม่ว่าปูความหลังจากโลกเก่ายังไง เกิดใหม่เบียวทุกคน
เฮ้ย คนเขียนโรเซเนียแม่งมุดโม่งแน่เลยว่ะ รู้ด้วยว่านิยายตัวเองถูกวิเคราะห์เป็นฉากๆ ว่าไปคล้ายเรื่องนั้นเรื่องนี้ เสียใจจัง จะลบทิ้งหลายรอบละ บอกว่าเป็นแค่แรงบันดาลใจก็ไม่เชื่อ~
แฟนคลับ:ไรท์อย่าไปสน
แต่งเอามันกูไม่ว่านะแต่เสือกจะเอาไปตีพิมพ์นี่ไม่ใช่ว่ะ
เรื่องสาวแกร่งที่โม่งเคยสับกูลองไปอ่านถึงตอนล่าสุด คุณพระ! เด็กห้าขวบเอาตามังกรแทนที่ตาเดิมที่บอดไป แต่ก่อนหน้านั้นบรรยายไว้ว่ามังกรตัวสูงใหญ่โตโคตรๆ ในเมื่อตัวใหญ่ตาก็น่าจะใหญ่ด้วย แล้วเอามายัดใส่เบ้าตาเด็กวัยอนุบาลได้ไงวะนั่น
เรื่อง The Lost Sphere ที่ชอบอัพหลอก3เวลาหลังอาหารสุดที่รักของโม่ง ล่าสุดเขียนตอน14จบแล้วนาจา ใช้เวลาร่วมๆเดือน+อัพหลอกครึ่งร้อยครั้งได้มั้งเนี่ย
แล้วก็อัพตอนใหม่เปล่าๆไม่มีเนื้ออะไรมาอีก นางเก็บทุกเม็ดจริงๆ เจ้าแม่อัพหลอก
ไม่รู้ตัวจริงๆเหรอว่าคนเขาไม่ชอบ บ้ารึป่าว
http://www.dek-d.com/writer/41363/ เอาไปซะโม่ง แฟนตาซีสิบเรื่องที่พอจะรู้สึกคุ้มค่ากับการเสียเวลาอ่านหน่อย
เหมือนมันจะเป็นสิบเรื่องที่คัดมาจากเฉพาะคนที่เข้าคอร์สหรือกิจกรรมอะไรของเว็บป่าววะ
เพราะกูไม่เห็นมีเรื่องที่เคยโดนเมจิคทาบทามติดอยู่ในโผเลย (ไม่มีพวกนิยายที่คนรู้จักกันอยู่แล้วเลยมากกว่า)
ทำไมกูลแงไปหาแต่ละเรื่องดูแม่งลบไปเพียบเลยวะ
>>482 มันเป็นกิจกรรมของทางเว็บให้ส่งบทนำเข้าประกวด โดยมีอีตาโป่งเป็นกรรมการ กูก็อยากส่งแต่ล่งไม่ทันกับเขา ส่วนทำไมไม่มีนิยายดังติดโผ กูว่านิยายติดท็อปอะไรทั้งหลายแหล่มันก็ไม่ได้ดีเด่อะไร มันจะส่งไปให้เสียเรตติ้งตัวเองทำไม ยังไงกูก็รู้สึกว่านิยายสิบเรื่องนี้มันน่าสนใจ อย่างน้อยก็มันก็ถูก บก ที่มีประสบการณ์เลือกจากหลายๆ เรื่องที่ส่งเข้าไป
กูเจอฟิคเรื่องนึงเป็นฟิคที่แปลมา แต่อิคนแปลดันไม่บอกให้ชัดเจนว่าแปล จริงๆฟิคนี้ต้นฉบับเป็นฟิคยาวตอนเดียวจบแล้ว แต่อิคนแปลมันเอามาซอยเป็นหลายตอนย่อย ชอบพูดคุยกับคนอ่านประมาณ ไรท์กำลังแต่งตอนใหม่อยู่นะคะ ไรท์ปั่นตอนนี้ไม่ออกเลย เขียนตอนนี้เสร็จแล้ว! แต่กูไม่เคยเห็นพูดประมาณว่าแปลมาเลย พอมีคนมาคอมเมนต์ว่าชอบที่นางแต่งมาก นางก็รับคำชม อย่างงี้มันชวนให้เข้าใจชัดๆว่านางแต่งเองนี่
แล้วพอมีคนคนทัก นางก็ถึงเพิ่งใส่ลิ้งค์ต้นฉบับไว้บนสุดของหน้าแรกและบอกว่าขออนุญาตมาแล้ว แค่นั้น กูก็ไม่รู้ว่าขอจริงมั้ยเดี๋ยวลองไปถามเจ้าของเรื่องดู แต่ดูแล้วยังมีคนเข้าใจผิดคิดว่านางแต่งเองอยู่หลายคนแน่เพราะนางไม่แถลงเป็นเรื่องเป็นราวหรือเขียนบอกไว้ท้ายตอน กูไม่ชอบเลยว่ะ ถ้าแปลมาก็บอกให้ชัดเจนสิวะว่าแปลมา และกูว่าในเด็กดีมีอีกหลายเรื่องแหงๆที่แปลมาแต่เนียนว่าแต่งเอง
>>488 เรื่องนี้น่ะเพื่อนโม่ง http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1450605
กูลองอ่านๆดูแล้วมันมีการดัดแปลงเนื้อหาให้ต่างจากต้นฉบับด้วย ทั้งตัดบางอันออกแล้วเพิ่มฉาก บทสนทนา เพิ่มจนขยายเรื่องได้เป็น 10 ตอน แบบนี้เจ้าของเรื่องจะโอเคเหรอวะเอาผลงานเขามาปรับแต่งงี้ แล้วเขารู้เรื่องด้วยมั้ยเนี่ย
พอไปดูในเพจนางมีบอกประมาณไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เจอดราม่าหนักๆนางก็คงแย่ เห็นแล้วอยากทำให้เป็นเรื่องเลย 55555555
แต่เดี๋ยวกูลองส่งข้อความหาเจ้าของเรื่องก่อน
แฟนฟิกของแฟนฟิกจากเกมอีกทีนึง ซับซ้อนสิ้นดี lol
ไอ้คนเขียน(แปล) หน้าด้านดีแท้
กู 489 นะ กูถามเจ้าของเรื่องแล้ว ตกลงนางได้ขออนุญาตไปแปลจริงแต่เจ้าของเขาไม่รู้เรื่องที่เอาผลงานเขาไปดัดแปลงแล้วก็ไม่โอเคด้วย แต่เจ้าของเรื่องไม่รู้ภาษาไทย
กูควรทำยังไงกับนางดี 5555
>>494 เอาเรื่องเขามาดัดแปลงยังไงก็ไม่โอหรอก
โม่งควรบอกไปตามจริง ไปแปะที่หน้านิยายเลย เจ้าของไม่ยินยอม ต้องลบเรื่องที่ใช้เค้าโครงจากเขาทั้งหมด ซึ่งกูเดาว่าคงทั้งเรื่อง
นางน่ะเจตนาไม่บริสุทธิ์ตั้งแต่ไม่ให้เครดิตแล้ว พอคนทักคุ้นๆบอกลืม ทั้ังที่เขียนไป10ตอนแล้วเนี่ยนะ กะเนียนแน่นวล
ต้องดัดนิสัยนางบ้าง ไม่อยากดราม่าแต่ดันทำอะไรไม่คิดเลย ใส่เครดิตทีหลังแล้วคิดว่าเรื่องจบ ไม่ใช่ละ ก็แค่ข้ออ้าง โม่งบอกไปเลยเจ้าของไม่โอเคเว้ย
เอาไปแปะบอร์ดนักเขียนเลย กูอยากกินมาม่า
เดี๋ยวกูรอดูก่อนว่าเจ้าของเรื่องเขาว่าไง เขายังไม่ได้พูดอะไรมาก
อันนี้มันเป็น AU ของเกมๆนึงแล้วฟิคของเจ้าของเรื่องนั้นดังมาก เลยมีคนได้รับแรงบันดาลใจจนงอกออกมาหลายฟิค มีทั้งที่คล้ายกันหรือต่างกันไปเลย
แต่ของพวกนี้เขาลงเครดิตหมด ว่าเอาเค้าโครงมาจากไหน เอาบางส่วนมาจากของใคร เอามานิดหน่อยหรือเอามาเยอะ และเจ้าของฟิคก็รับรู้แถมยังลงลิ้งไว้ที่หน้านิยายเขาด้วย
ส่วนเรื่องของนางโคตรคล้ายต้นฉบับมาก ฟิคของคนอื่นถึงจะเป็นเหตุการณ์เดียวกันแต่ก็ใช้การบรรยายต่างกัน นี่เหมือนแปลมาดื้อๆแล้วเอามาแต่งเติมให้สละสลวย เอามา 80% และแต่งเพิ่มเอง 20% แต่ที่ทุเรศก็คือนางไม่เคยบอกว่าเอาของคนอื่นมา ดูตั้งใจทำให้คนเชื่อว่านางแต่งเอง 100% นี่ถ้าไม่มีคนทักก็คงเนียนต่อไปมั้ง แถมไม่ได้เขียนอธิบายในหน้านิยายด้วย แค่โพสลงในเพจนางเอง คงมีคนยังไม่รู้ว่าฟิคนี้ไม่ใช่ออริจินัลอีกเยอะ
แล้วเจ้าของเรื่องเขายอมเหรอวะ เดี๋ยวกูช่วยอีกแรงมั้ย ให้ทำไร
http://my.dek-d.com/blazblue013/writer/viewlongc.php?id=1357856&chapter=54
เห้ยเดี๋ยวนี้คนเขียนนิยายเขาต้องออกมาขอเม้นกันแบบนี้แล้วเรอะ?
http://writer.dek-d.com/Big-Dragon/story/view.php?id=1482695 เรื่องนี้วิวพุ่งแรงมากเลยเอามาให้เพื่อนโม่งลองอ่านดู คิดว่าไงบ้าง
อยากอ่านนิยายแฟนตาซีโรงเรียนเวทที่พระเอกนางเอกไม่ซูบ้างล่ะเพื่อนโม่ง ขอที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์ยิ่งดี ไม่มีเงินแล้ว
เกิดใหม่ต่างโลกกับหนังสือพระเจ้า กลับมาแล้วนาจาเพื่อนโม่ง คนเขียนอ้างป่วยว่ะที่ลบไป
กุอิจฉาพวกที่ลอกและยำพล๊อตการ์ตูนกับไลท์โนเวลมาแต่งจริงๆ แต่งสั้นๆ คำผิดบานเบอะ ไม่ต้องเกลาประโยคเชี้ยไรเลย วิวก็พุ่งเอาๆ
เดี๋ยวนี้มีนิยายที่เว็บแปะป้ายว่า[แนะนำโดยทีมงาน]แล้วนาจา กูเห็นเป็นนิยายรัก แนวอื่นมีบ้างป่าววะ แล้วงี้ไม่มีอวยเพื่อนพ้องและสาวกหรอวะ
>>505 เรื่องที่กูอ่านก็โอเคอยู่นะ ซูหน่อยๆ ให้พอเป็นตัวเอกได้ แต่ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วยังไม่ลงตอนใหม่เลย คนเขียนอัพช้าชิบหาย ยอดวิวกับคอมเม้นก็เลยน้อยไปด้วย รอเขาแต่งจบแล้วกูจะมาแปะละกัน
>>508 เอาน่า ยอดวิวแดกไม่ได้มึง มึงแต่งให้ดีๆ แล้วส่งสนพ.ดีกว่า ได้ตังค์ด้วย
>>511 ไหนวะ เอามาดูซักเรื่องดิ้ แนะนำนี่หมายความว่าไง ยอดวิวเยอะหรือแค่รู้จักกัน?
>>512 มึงต้องไปดูหน้าตรงหน้าค้นนิยาย มันจะแปะอยู่ใต้ชื่อเรื่อง เด่นเป็นสง่าเลยแหละ แต่กดเข้าไปในหน้านิยายไม่เห็นนะ แสดงว่าโชว์บอกเฉพาะเวลามาค้นนิยายอ่าน ตะกี้กูเจอฟิคเกาหลีเรื่องนึงละ ถามว่าทำไมถึงแนะนำ กูก็ไม่รู้แต่ไม่ใช่ยอดวิว แค่ทีมงานชอบมั้ง แต่พอไม่บอกเหตุผล มันก็คิดได้ล้านแปด อวยเพื่อนอวยศิลปินอวยเด็กอวยผัว หรือแค่จ่ายตังค์ซื้อโฆษณา ป้ายแนะนำโดยทีมงานมันก็ขายได้นะมึง
ถ้าป้ายแนะนำโดยทีมงานมันขายได้กูก็อยากซื้อนา ถ้ามันสักหลักพันต้นๆต่อเดือน บางทีแม่งอาจคุ้มในระยะยาว
เดี๋ยวนี้เด็กดีมีงี้แล้วเหรอวะ ติดป้ายแนะนำโดยทีมงานแต่ไม่มีเหตุผลรองรับเนี่ยนะ
จากเพจนิยายเด็กดี official
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1030851876996494&id=775750355839982
อันนี้เป็นทำเนียบหนังที่สร้างจากเกมค่ะ ^ ^
จริงๆ เราเอาพล็อตจากเกมมาเขียนเป็นนิยายบ้างก็น่าสนใจนะคะ
#เขียนไม่ออกก็แวะมา #DekDWriter
http://www.dek-d.com/studyabroad/41487/
อีเหี้ยยยยยย คือระ เอาพล็อตจากเกมมาแต่ง แบบนี้ก็ได้หราาาา
เรื่องสาวแกร่งท่าทางจะมีดราม่าแล้วว่ะ สองบทล่าสุดคนอ่านเข้าไปบ่นกันระงมว่านางเอกจิตอ่อนเกินไปแล้ว ดูขัดๆ กับเรื่องก่อนหน้านี้
>>518 กูแอบไปอ่านเมนท์มาละ นักอ่านแม่งเรื่องเยอะดีว่ะ ตัวละครมีด้านอ่อนแอแสดงความอ่อนไหวบ้างก็ไม่ได้ คือกูไม่ได้อ่านตัวนิยายแต่ดูเหมือนคนเขียนก็ปูเรื่องมาระดับนึง ฆ่าคนไงก็ไม่เหมือนฆ่าสัตว์อยู่แล้ว มันต้องมีผลกระทบบ้างแหละ ดราม่านี้สอนให้รู้ว่าซูตัวเอกแล้วมึงจะลงหลังเสือลำบาก บิบิ
มิกซ์แฟนฟิคกำลังจะชุบตัวใหม่แล้วนะ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1304540&chapter=160
กูเห็นสถาพรเผยภาพตัวละครและบอกว่าเป็นซีรี่ส์เรื่องใหม่ซะด้วย หืม? ท่าทางโม่งคงจะแหกไม่ทันแล้วว่ะ หรือถ้าจะแหกให้เต้นกันทั้งสนพ.กับคนเขียน คงต้องไปดึงแฟนคลับเกมจีบหนุ่มแวมไพร์มาร่วมแจมด้วยละ ว่าแต่ที่ไม่เผยประวัติตัวละครอีกสามคงเพราะมันได้แรงบันดาลใจจากที่เดียวกันใช่ไหม? พอถูกโม่งจับได้เลยเฉไฉซะ ไม่น่าจะเกี่ยวกับความยาวเกินไปของเนื้อหานะ หรือสถาพรคิดจะปั้นเด็กใหม่แต่งบไม่ถึงวะ
สำหรับกูนะ ตัวละครมีด้านอ่อนไหวไม่ใช่เรื่องแปลก แต่จะแปลกถ้าตัวละครนั้นเทพทรูซูซิบหาย เทพมาสิบกว่าบทแต่กลายเป็นไอ้ถั่วงอกกากสลัดในพริบตา มันขัดกับความเทพที่มึงปูไว้ตั้งแต่ต้นว่าไร้เทียมทาน ซ้ำยังปูมาเยอะซะด้วย ทำให้พอถึงตอนที่ตัวละครแสดงด้านอ่อนไหวแบบนี้มันดูไม่เนียนเลย ถ้ามีเหตุผลส่งเสริมว่าตัวละครนิสัยใจคอดีดุจแม่พระ ก็พอเข้าเค้าหน่อย แต่นี่สาวแกร่งบ้าพลังสมองกล้ามเนื้อ กระหายการต่อสู้ถีบรุ่นน้องกลางสนามบินจนปลิวอย่างไม่แคร์ แถมยังเชือดมอนเกือบหมดป่า สร้างนิสัยแบบนี้มาแล้วมันยังเหลือสามัญสำนึกแบบคนปกติอีกเรอะนั่น?
ถ้ามันมีปมจากอดีตให้นิสัยเปลี่ยนก็โอเคนะ แต่นักเขียนเด็กดอกวางพล็อตวางปมไม่เป็นวะ เขียนจบในตอนตามมือไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็ตัน
ที่จะได้พิมพ์นี่แก้ไขยังวะ หรือทำเนียน
>>527 เห็นไล่รีไรท์อยู่นี่ แต่คงเปลี่ยนได้ไม่หมดหรอกว่ะ แก้ได้เฉพาะส่วนที่คล้ายแฮร์รี่อย่างผ้าคลุมล่องหน นางเอกกลายร่างเป็นมังกรที่คล้ายบารามอสตอนเฟรินแก้คำสาปแล้วกลายเป็นหมา ที่เหลือแก้แล้วพล็อตแหว่งแน่ เล่นเอาแรงบันดาลใจมาสร้างตั้งแต่คาร์ยันเนื้อเรื่องเลยนี่
จะลากไส้ก็รีบทำเถอะว่ะ ก็รู้อยู่ว่าคนเขียนมุดโม่ง โม่งสะกิดทีคนเขียนสะดุ้งที เล่นเรื่องแฮร์รี่กับบารามอสไม่ทัน แต่ Cheeky Angel กับ Diabolikl ยังทันอยู่นะ เพราะไอ้สองอันนี้มันชัดและเยอะมาก มากจนกูรู้เลยว่ามึงไม่ใช่แค่ได้แรงบันดาลใจ แต่มึงคือติ่งที่อยากแต่งแฟนฟิคแล้วใส่ตัวละครออริจินอลกับโลกออริจินอลลงไปผสมให้ความเป็นแฟนฟิคมันจางลง
>>530 กูว่าติ่งเกมคงเล่นงานอ่วมแน่ ดัดแปลงเกมหรือได้แรงบันดาลใจก็ตามแต่ถ้าแม่งเหมือนมากก็เท่ากับก็อป
กูก็อยากให้แฉ อยากให้อธิบายละเอียดๆด้วย เพราะกูไม่รู้จักเกมเลยอยากรู้เหมือนกันลอกมาขนาดไหน แฉในเฟซหรือบอร์ดเด็กดีก็ได้ให้มีคนเข้ามาพูดคุยจะได้หลายๆมุม อีกอย่างเขียนก็อย่าให้เหมือนต้องการดิสเครดิตนิยาย เราแค่ทวงถามความชัดเจน ถูกผิดมั้ยที่ทำยังงี้ กลิ่นเกมกลิ่มเรื่องอื่นชัดไปมั้ย
>>531 อ้าว ยังไม่มีใครแหกเหรอวะ นี่คนเขียนเป็นเด็กเส้นมาเฟียหรือโม่งกำลังซุ่ม?
>>532 งั้นกูขออธิบายคร่าวๆ คือไม่ได้เล่นเกมนี้นะ กูดูอนิเมแล้วไปตามเก็บประวัติเนื้อเรื่องในเกมที่พวกแฟนคลับสปอยไว้ ก็พอรู้อยู่บ้าง ชัดสุดก็สี่ขุนพลปีศาจ=พี่น้องมุคามิ
ประวัติรวมๆ-เด็กที่มีชีวิตเลวร้ายในยุคสงคราม ถูกเก็บมาเลี้ยงในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เมื่อเห็นว่าหน้าตาดีก็กลายเป็นของเล่นระบายอารมณ์ให้พวกชนชั้นสูงจ่ายเงินให้บ้านเด็กกำพร้าที่มีเบื้องหลังเลี้ยงเด็กไว้เช่า และทั้งสี่คนนี้ก็ได้รู้จักกันจนสนิทสนม พอวันหนึ่งทนความทารุณไม่ไหวก็วางแผนหนี แต่ถูกไล่ตามและฆ่าตาย ทว่าก็ถูกช่วยไว้ โดยจุดนี้ในเกมคือ คาร์ล ไฮน์ซ ที่เป็นราชาแห่งแวมไพร์ ส่วนในโรเซเนียคือมาคิริอัส จอมมารของเรื่อง (ซึ่งกูสงสัยว่าขนาดสี่ขุนพลยังเอามาทั้งภาค แล้วจอมมารนี้จะตามาด้วยไหม) และสี่หนุ่มก็กลายเป็นลูกน้องผู้ภักดีคอยรับใช้เพื่อทดแทนบุญคุณ
เสริม-สี่หนุ่มนั่นเคยเป็นมนุษย์มาก่อน พอได้รับการช่วยเหลือก็ถูกเปลี่ยนให้เป็นแวมไพร์ (ในโรเซเนียคือมาร) และไม่ใช่ทั้งหมดที่มีชีวิตเลวร้ายในช่วงสงคราม มีบางคนเป็นเด็กกำพร้าอยู่ในท่อ แก๊งเด็กข้างถนน ซึ่งกูจะทยอยเรียงให้ ขอเวลาฟื้นความจำหาข้อมูลประกอบแป๊ป
ปล.พอถึงตรงนี้กูเพิ่งนึกได้ ไอ้สองคนสนิทมือซ้ายขวาจอมมารก็ดูคล้ายๆ สองพี่น้องสึกินามิที่เป็นหนึ่งในซีรี่ส์เกมนี้อยู่นะ หรือว่าไอ้คนเขียนมันเป็นติ่งเกมนี้เลยเอาเนื้อเรื่องทั้งสี่ภาคมายัดใส่ในตัวละครฝ่ายมาร-ปีศาจ โอ้คุณพระ ถึงไม่ใช่แฟนเกมแต่กูก็เริ่มจะเต้นแล้วนะเนี่ย
ต่อไปนี้คือประวัติรายตัว
มุคามิ รุกิ-พี่ใหญ่ของบ้านมุคามิ มีเสียงและรอยยิ้มที่อ่อนโยน ซึ่งแท้จริงแล้วคือการสร้างเปลือกนอกปกปิดนิสัยแท้จริงที่โหดร้าย เป็นโดะเอสจอมสั่งการ ไม่ยอมใครง่ายๆ ชอบทำอาหาร และอ่าาหนังสือที่เป็นมรดกของพ่อ
ประวัติก่อนเป็นแวมไพร์-รุกิคือลูกคุณหนูอยู่ในตระกูลร่ำรวย เป็นเด็กนิสัยเสียเอาแต่ใจ ชอบกระทำกับคนอื่นอย่างรุนแรงและหยาบคาย แต่ต่อมาพ่อดันบริหารงานแย่กลายเป็นบุคคลล้มละลาย ทำให้กลายเป็นคุณหนูยาจกในชั่วข้ามคืน คนใช้ฉกของมีค่าในบ้านออกไปจนเกลี้ยงและบอกว่าแม่ของรุกิได้หนีตามชู้ไปและทิ้งจดหมายให้ฉบับหนึ่ง ส่วนพ่อก็ผูกคอตายในสวน รุกิยังคงอยู่ที่บ้านเพราะหวังลึกๆ ว่าแม่จะกลับมาหา แต่สุดท้ายก็ไม่ เลยต้องไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า ได้รับการปฏิบัติแย่ๆ จากพวกผู้ใหญ่และเด็กวัยเดียวกันเพราะเห็นว่าเคยเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยมาก่อน เว้นแต่โคว ยูมะ อาซึสะ ที่เห็นอกเห็นใจและสนิทเป็นเพื่อกัน ซ้ำยังยกให้เป็นพี่ใหญ่ของกลุ่มด้วย ในขณะที่วางแผนจะหนี แต่ดันถูกจับได้ เลยถูกประทับตราที่กลางหลังเหมือนพวกสัตว์เป็นการลงโทษ
ข้อมูลอย่างละเอียด
http://my.dek-d.com/dekdee/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=15
มุคามิ โคว
เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี ตาซ้ายสีฟ้าตาขวาสีแดง ดูเป็นคนร่าเริงเข้ากับคนอื่นได้ง่าย แต่แท้จริงแล้วคือพวกตีสองหน้า เอาแต่ใจ มักใช้ความหน้าตาดีในการหลอกล่อ
ประวัติก่อนเป็นแวมไพร์-เป็นเด็กที่ถูกทิ้งไว้ในท่อระบายน้ำ อาศัยอยู่แต่ในท่อระบายน้ำ ไม่รู้เรื่องพ่อแม่ตัวเองและฝันอยากออกไปจากท่อระบายน้ำ ทว่าเมื่อเขาออกไปกลับเจอทหารตามหากบฏได้ยิงสองแม่ลูกต่อหน้าโควพอดีเพื่อเป็นการขู่พวกกบฏ และโชคร้ายที่หนึ่งในทหารนั้นสีงเกตเห็นว่าโควเป็นเด็กหน้าสวย เลยส่งเขาไปที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำให้ชีวิตของโควเริ่มดีขึ้น มีอาหารดีๆ ที่อยู่และเสื้อผ้าสะอาดๆ ไม่เหมือนตอนที่โควอยู่ในท่อระบายน้ำที่อับชื้นและคับแคบ โควคิดว่าที่นี่คือสวรรค์ แต่แล้วทุกอย่างก็เริ่มแย่ลงเพราะช่วงนั้นประเทศเกิดสงครามที่ขาดเงิน และวิธีหาเงินง่ายๆ คือเอาเด็กหน้าตาดีจากบ้านเด็กกำพร้ามาเป็นสินค้าให้พวกขุนนางใช้สร้างความสำราญ โควถูกทำร้ายและทรมานเพราะหน้าตาดีเลยได้รับความนิยมมากจนไม่มีเวลาพักผ่อนรักษาตัว ทำให้ตาขวาบอดในที่สุด โควเลยควักตาออกเพื่อให้เสียโฉม แต่กลายเป็นว่าดันเป็นที่ถูกใจจนทำให้ความนิยมพุ่งขึ้นกว่าเดิม จนโควจิตอยากฆ่านัวตาย แต่รุกิได้มาห้ามไว้และให้กำลังใจ ทำให้ได้รู้จักกันและกลายเป็นสนิทกับรุกิ ยูมะ อาสึซะ และได้วางแผนหนีกัน โควคือคนแรกที่หนีออกไปได้ แต่ถูกไล่ตามและยิงทิ้ง คาร์ลได้มาช่วยชีวิตและมอบตาขวาใหม่ที่มีพลังในการอ่านใจ และนับแต่นั้นมาทำให้โควไม่เชื่อใจใครง่ายๆ เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาในบ้านเด็กกำพร้าที่ได้พบเจอมา
ข้อมูลละเอียด
http://my.dek-d.com/dekdee/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=17
มุคามิ ยูมะ-น้องสามของบ้านมุคามิ เป็นโดะเอสป่าเถื่อน ไม่พอใจอะไรก็บ้าคลั่งอาละวาด แต่ถ้าเบื่อก็จะงีบหลับไปทันที ชอบเคี้ยวน้ำตาลก้อนดังกรุบกรับ มีงานอดิเรกชอบทำฟาร์ม
ประวัติก่อนเป็นแวมไพร์-เป็นลูกชาวบ้านธรรมดาๆ ได้พบเจอกับชู (พี่ใหญ่ในครอบครัวแวมไพร์ภาคแรก) ที่เป็นลูกของคาร์ล ทั้งสองเป็นเพื่อนรักสนิทกันมาก ต่อมาเรย์จิ น้องของชู ได้เผาหมู่บ้านของยูมะเพื่อหยุดติความสัมพันธ์ของพี่ชายที่เป็นแวมไพร์ที่ดันสนิทกับมนุษย์ ทำให้ชูนึกว่ายูมะตายไปแล้ว แต่ความจริงยังไม่ตาย แค่ความจำเสื่อมเพราะฝ่ากองเพลิงเข้าไปช่วยแม่แต่ช่วยไม่ได้ ซ้ำตัวเองยังได้รับบาดเจ็บหนักกลายเป็นคนความจำเสื่อม พอบ้านไม่ซ้ำตัวเองยังจำอดีตไม่ได้ เลยไปอยู่ร่วมกับพวกเด็กแก๊งข้างถนน หัวหน้าแก๊งมีความฝันว่าจะทำให้พวกในแก๊งมีชีวิตอย่างมีความสุข แต่ก็ถูกฆ่าเรียบเหลือแต่ยูมะที่รอด ยูมะถูกนำตัวไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำให้ได้เจอกับโคว รุกิ อาสึซะ และได้สนิทกัน มักจะต่อสู้เพื่อเอาอาหารไปให้อาสึซะ
ข้อมูลละเอียด
http://my.dek-d.com/dekdee/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=16
มุคามิ อาสึซะ
น้องเล็กของบ้าน เป็นแวมไพร์ที่ยันเดเระและโคตรเอ็ม มีแผลตามตัว แม้จะดูเป็นชักช้า อืดอาด แต่เขาก็จะคอยไล่ตามจนกว่าอีกฝ่ายจะยอมแพ้
ประวัติก่อนเป็นแวมไพร์-เป็นที่อยู่ตามข้างถนนและใกล้ตาย แต่ก็ถูกช่วยไว้ซึ่งทำให้อาสึซะรู้สึกสิ้นหวังกับโลกนี้มากขึ้น และเขามักถูกเด็กแก๊งหัวขโมยสามคนทุบตีด้วยเหตุผลแปลกๆ เป็นการระบายอารมณ์ จนอาสึซะเริ่มจะสนุกกับความเจ็บปวดและหัวเราะอย่างพึงพอใจเมื่อถูกทำร้าย ต่อมาสามหัวขโมยถูกฆ่าตาย ทำให้อาสึซะร้องไห้เพราะเขาต้องอยู่คนเดียวและไม่มีใครทุบตีอีก อาสึซะกลับไปอยู่ข้างถนนตามเดิมและเป็นลมหน้าร้านขายของ เลยถูกเจ้าของร้านเตะและบอกว่าอาสึซะเกะกะ แต่อาสึซะกลับหัวเราะแล้วบอกว่าเตะผมอีกสิ เจ้าของร้านนึกว่าอาสึซะเป็นบ้าเลยส่งไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า เด็กทุกคนพยายามเข้ามาพูดคุยกับเขา แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยการทุบตีเหมือนสามเด็กหัวขโมย และในที่สุดเขาก็ได้พบกับยูมะที่ไม่ทุบตีเขา ยูมะเป็นคนแรกที่ใจดีและทำดีกับอาสึซะ ทำให้อาสึซะได้รู้จักกับความหวัง เมื่อได้รู้จักกับรุกิ โคว ทั้งสี่คนก็สนิทกันและวางแผนหนี แม้ตอนแรกจะลังเลแต่เพราะเชื่อมั่นในตัวรุกิ อาสึซะเลยตัดสินใจหนีออกไป แต่สุดท้ายก็ถูกยิงทิ้งเหมือนคนอื่นๆ คาร์ลบอกว่าอาสึซะเป็นมนุษย์ที่น่าสงสารมาก
ข้อมูลละเอียด
http://my.dek-d.com/dekdee/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=18
จบละในส่วนของเกม ต่อไปของโรเซเนียนะ
ต่อไปนี้คือสี่ขุนพลปีศาจ จากมิกซ์แฟนฟิคโรเซเนีย เนื่องจากคนเขียนเผยประวัติแค่ตัวเดียวคือเซบาสเตียน อีกสามคนกูเลยได้แค่รวบรวมและสรุปเรียงตามที่กูเข้าใจนะ
กรีนเซ่-พี่ใหญ่ของสี่ขุนพล (อินทรีย) มีดวงตาที่มองเห็นได้ไกลและทุกที่ยกเว้นโลกวิญญาณ อดีตสมัยมนุษย์คือองค์ชายแห่งบาบิโลน อาณาจักรที่สาบสูญไปแล้ว ยังไม่รู้สาเหตุที่เข้าไปอยู่ในบ้านเด็กกำพร้า แต่ตอนที่เซบาสเตียนระลึกชาติก็เห็นว่ากรีนเซ่ปิดตาข้างหนึ่ง(เริ่มคุ้นไหม)และสนิทกับริริเอะคอยปลอบริริเอะ มีนิสัยที่เงียบขรึมและเย็นชา งก ชอบอ่านหนังสือ มีพลังคือดวงตาทำลายล้าง
ริริเอะ-พี่รองของกลุ่ม (ค้างคาว) แวมไพร์ผู้มีความหน้าดีเว่อร์จนชายแท้ยังหลง(?) เป็นผู้ชายที่เร่าร้อนดั่งไฟ คนเขียนเปรยไว้ว่ามีประวัติน่าสงสารที่สุดในแก๊ง(คุ้นไหม) เดิมชื่อราดูเอล แต่ถูกตั้งชื่อให้ใหม่ มีบุคลิกหน้าตายิ้มแย้ม เล่นดนตรีเก่ง ชอบท่องบทละคร ตอนอยู่บ้านเด็กกำพร้าได้รับความนิยมมากเพราะหน้าตาดี ถึงจะได้ความทรมานมากแค่ไหนแต่ก็ไม่แสดงออก ยังคงปั้นหน้ายิ้มแล้วแอบร้องไห้ด้วยการคลุมโป่งจนเห็นแค่เงาร่างที่สั่นเทาและเสียงสะอื้นเบาๆ ซึ่งกรีนเซ่ก็จะคอยปลอบอยู่เสมอ เข้าออกโลกวิญญาณได้เพราะตาย(?)แล้ว มีพลังในการฟื้นฟูรักษาด้วยการกัดและดูดเลือด
เซเรอัส-น้องสามของกลุ่ม (หมาป่า) มีพลังคือเรี่ยวแรงมหาศาล ตอนเป็นมารได้ตายเพราะช่วยลาทัสซา และได้เกิดใหม่เป็นเจ้าชายแดนนักรบชื่อเซบาสเตียน ซึ่งก์คือชื่อของน้องชายในอดีตตอนที่เป็นมนุษย์ เป็นเด็กชาวบ้านที่เริ่มเสียครอบครัวเพราะสงคราม สุดท้ายเมื่อน้องตายเลยต้องมาอยู่บ้านเด็กกำพร้า ทำให้ได้รู้จักกับลาทัสซาที่เหมือนเงาสะท้อนของน้องชายตัวเอง เลยคอยดูแลอย่างดี เข้าไปแย่งชิงอาหารมาเผื่อลาทัสซาที่ตัวเล็กบอบบางเลยสู้พวกเด็กโตกว่าไม่ได้ ต่อมาได้รู้จักกับกรีนเซ่และราดูเอลเมื่อถูกคัดตัวให้เป็นเด็กพิเศษที่มีหน้าที่เป็นของเล่นระบายอารมณ์ให้พวกชนชั้นสูง เมื่อทั้งสี่สนิทกันก็ร่วมมือวางแผนหนีออก แต่ก็ถูกไล่ตามฆ่า และจอมมารก็ชุบชีวิตให้(คุ้นเนอะ)กลายเป็นผู้ติดตามคอยรับใช้ด้วยความเคารพและเป็นหนี้บุญคุณ
ลาทัสซ่า-น้องเล็กของกลุ่ม (งูพิษบาซิลิกส์) มีพลังคือพิษทั้งร่างกายและดวงตาที่สบตาแล้วกลายเป็นหิน มีนิสัยเงียบๆ พูดจาเชื่องช้าเบาหวิว สนิทกับเซเรอัสที่สุด ตอนเป็นมนุษย์มีนิสัยขี้กลัวและขี้แย ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง ตัวเล็กบอบบาง ทำให้เซเรอัสเห็นเป็นเหมือนเงาสะท้อนของน้องชายที่ตายไปเลยคอยดูอย่างดี
ประวัติในส่วนเซเรอัส ที่ทำให้กูรู้สึกถึงกลิ่นของเกมจีบหนุ่ม (มีสองบทก่อนหน้านี้ ไปตามอ่านเองนะ)
http://writer.dek-d.com/minikikaboo/story/viewlongc.php?id=1304540&chapter=140
คราวนี้กูจะเทียบละ
กรีนเซ่-รุกิ(เจ้าชาย/คุณหนู) มาจากตระกูลสูงร่ำรวย เวลาว่างชอบอ่านหนังสือ เป็นพี่ใหญ่ของกลุ่ม เป็นตัวต้นเรื่องวางแผนหนี (แต่ไม่รอด) เนื่องพลังดวงตาก็มีส่วนคล้ายโคว(มองเห็นได้ไกลทุกที่/อ่านใจ)
ริริเอะ-โคว(หน้าตาดี) มีนิสัยร่าเริงดูเข้าได้ง่าย ยิ้มแย้มอยู่เสมอ หน้าตาดีทำให้เป็นที่นิยมมาก มีส่วนคล้ายอาสึซะตรงที่ชีวิตน่าสงสารที่สุดในกลุ่ม
เซเรอัส-ยูมะ(สู้เพื่อน้อง) อันนี้คนเขียนบอกตรงๆ เลยว่าได้มาจากยูมะ แต่เปลี่ยนจากชอบทำฟาร์มเป็นชอบเลี้ยงสัตว์ประหลาด คอยแย่งชิงอาหารมาให้ลาทัสซาเหมือนที่ยูมะทำเพื่ออาสึซะ
ลาทัสซา-อาสึซะ(พูดช้าขี้กลัว) อันนี้ชัดสุดก็นิสัยตอนเป็นมนุษย์ ขี้กลัว อ่อนแอ พูดช้าและเบา
เดี๋ยวนะ พอกูสรุปถึงตรงนี้ก็เพิ่งนึกได้ ในเกมมันก็มีพูดถึงเผ่าปีศาจทั้งสี่ งู นกอินทรี หมาป่าและค้างคาว ซึ่งไอ้สี่ขุนพลนี่ก็มีพลังตามรูปแบบนี่เป๊ะ เฮ้ นี่สถาพรกำลังจะปั้นมิกซ์แฟนฟิคที่มีความสวะยิ่งกว่าไวท์โรดออกมาเหรอวะ มาตรฐานมึงตกต่ำขนาดนี้เชียวรึ แค่เอาคำคมหรูๆ ข้อคิดดีๆ มาโปรยมันปิดความเป็นแฟนฟิคไม่ได้หรอกนะเว้ย เอ้าโม่งจะแหกก็รีบแหกเลย กูหาข้อมูลส่วนนี้มาได้ละ ส่วนแฮร์รี่กับบารามอสคงไม่ทันแล้วว่ะ ส่วนหนุ่มเฮวสาวเฮอตอะไรนั่นกูไม่รู้ละเอียดพอ แต่จะพยายามคุ้ยหาข้อมูลมาให้
ปล.หรือนี่คือเหตะผลที่แท้จริงที่คนเขียนไม่เผยประวัติสามขุนพลที่เหลือ? เพราะกลัวว่ามันชัดเจนไปเลยจะถูกแหกใช่ปะ แม่งมุดโม่งจริงด้วยสินะ
กูอยากให้มีคนไปแย้งเร็วๆจัง กูข้อมูลไม่แน่นพอ ไม่ได้ตามอ่านอีกต่างหาก กลัวว่าขืนชักช้าจะลอยตัวน่ะสิ
จากที่กูลองไปหาข้อมูล จากสเตตัสคนเขียนประวัติริริเอะ ตัวละครนี้มีพลังในการอ่านใจด้วยวุ้ย สรุปว่ามีส่วน "คล้าย" โควผสมกับอาสึซะเจือยูมะด้วย อืม....
https://m.facebook.com/minikikaboo/posts/761626653939339
//แคปเก็บซะ
อืม และจากที่กูหาเพิ่มเติม ไม่ใช่มีแค่สี่ตัวนี้เท่านั้นที่คล้าย แต่มีเพิ่มอีกหนึ่งด้วยว่ะ
ในเกม
ซาคามากิ เรย์จิ
ลูกชายคนที่สอง ถูกแม่เมินเพราะพี่ชายตัวเองเป็นลูกคนแรกที่จะมีโอกาสได้สืบทอดตระกูลต่อไป คอยดูแลเรื่องภายในบ้านและกฎระเบียบ ทำอาหารเก่งและเชี่ยวชาญการปรุงยา มักแอบใส่ยาในอาหารที่ทำเพื่อให้คนกินกลายเป็นหนูลองยา แม้จะพูดจาสุภาพแต่ก็มีการแอบจิกกัดนิดๆ ชื่นชอบพวกถ้วยชาและเครื่องครัว การทดลองทำยาและผสมยาเป็นคนที่ชอบความสมบูรณ์แบบทำให้ดูเป็นพวกหยิ่งหน่อยๆ
ข้อมูลละเอียด
http://my.dek-d.com/dekdee/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=14
โรเซเนีย
เจ้าชายวินเซนต์
เป็นลูกคนเดียว ตอนเด็กๆ แม่ไม่ค่อยรักเพราะพ่อของวินเซนต์ไม่ใช่คนที่แม่รักแต่จำใจแต่งเพื่อปกป้องคู่หมั้นที่เป็นคนรักไม่ให้เจอคำสาป เนื่องจากย่าเป็นเทพพฤกษาเลยรู้เรื่องพืชสมุนไพรเป็นอย่างดี ทำอาหารเก่ง ชื่นชอบพวกถ้วยชาเลยมีเก็บสะสมเป็นชุด ชอบทดลองยาแปลกๆ โดยแฝงในของกินหรือลองกับต้นไม้โดยไม่บอกกล่าว ในช่วงแรกมีนิสัยเงียบขรึมหน้าตาย ทำให้ดูเหมือนคนเย็นชา แต่หฝังๆ คาร์เปลี่ยนเป็นคุณชายสายพ่อบ้าน
เปรียบเทียบ
วินเซนต์-เรย์จิ ในช่วงเด็กแม่ไม่รัก มีบุคลิกที่ดูหยิ่งๆ เพราะพูดจาสุภาพแต่ก็มีแอบจิกกัด ทำอาหารเก่ง เชี่ยวชาญเรื่องการปรุงยาและแอบผสมในอาหารให้นางเอกกินเพื่อเป็นหนูลองยา ชื่นชอบพวกถ้วยชามากถึงขั้นเก็บสะสมเป็นชุด
ปล.ในส่วนของโรเซเนียยกแต่ข้อความลอยๆ คงไม่น่าเชื่อถือพอ กูต้องไปแคปส่วนที่คล้ายมาด้วยสินะ แต่ตอนนี้คอมก็พังใช้มือถืออยู่ เดี๋ยวหาลิ้งบทมาให้ โม่งก็ช่วยแคปหน่อยละกัน
แต่กูว่าสถาออกมาโปรโมทแล้ว แสดงว่าพิมพ์เสร็จอะไรเสร็จเตรียมขายแล้วอ่ะดิ
>>549 ก็ยังแหกได้อยู่ กูเห็นหลายเคสละ ที่นักเขียนตีพิมพ์เป็นเล่มแต่คนอ่านมาจับได้ว่าลอกพล็อตก็อปเนื้อเรื่องจากการ์ตูน นิยาย หนัง พอเอาหลักฐานมาแฉจะๆ สำนักพิมพ์ก็ลงโทษด้วยการแบนนักเขียนไปหลายปีไม่ให้มีผลงานตีพิมพ์ และจ่ายค่าลิขสิทธิ์ให้นักเขียนที่โดนลอก หรือเป็นแฟนฟิคแบบนี้นักเขียนก็ไม่ตีพิมพ์ต่อ เคสนี้ก็แจ่มใส เจ้าหญิงผู้เลอโฉมไงมึง
ต่อไปก็เรื่อง Cheeky Angel ถึงในมังงะกับอนิเมจะมีรายละเผียดบางส่วนต่างกัน แต่โดยรวมก็มีตรงกันอยู่
Cheeky Angel -ตัวเอกในวียเด็กได้ขอพรกับหนังสือปีศาจว่า "ขอให้เป็นคนที่มีเสน่ห์ที่สุดในโลก" และก็ถูกเปลี่ยนเพศจากชายเป็นหญิงแทน ตอนจบเฉลยว่าตัวเอกเป็นหญิงอยู่แล้ว แค่ถูกบิดเบือนความทรงจำว่าเป็นผู้ชาย
ปล.ตัวเอกบู๊เก่งนะ ออกแนวสาวห้าวขาลุย
โรเซเนีย-ตัวเอกไปลองของที่แม่น้ำหลงลืมที่ลือกันว่าเป็นแหล่งรวมความชั่วร้ายปีศาจเพียบ แต่ตัวเอกแค่จะไปงมหาอัญมณี ดันได้หนังสือปีศาจมาเล่มหนึ่ง ปีศาจนั้นได้เชิญเชื้อให้ตัวเอกขอพร พระเอกเลยขอเล่นๆ ว่าขอให้เป็นชายเหนือชาย และปีศาจก็เปลี่ยนเพศตัวเอกจากชายเป็นหญิง มาเฉลยในภายหลังว่าตัวเอกเป็นมังกรที่มีสองเพศ มนต์ดำจากปีศาจแค่ทำให้เพศสลับกันเท่านั้นเอง
ปล.ตัวเอกออกแนวสาวห่ามขาลุย มีนิสัยรวมทั้งเมงุมิกับเฟรินรวมกัน
เสริม-กูรวบรวมข้อมูลCheeky Angel มาจากพวกสปอย ไม่ได้ตามอ่านตามดูหรอก โม่งไหนมีข้อมูลแน่นกว่านี้ก็มาแชร์กัน
เอาล่ะ ก็คงมีเท่านี้แหละ ส่วนที่เหมือนแฮร์รี่กับบารามอสคนเขียนก็เปลี่ยนหมดจนจับเค้าไม่ได้ เหลือแค่ตามแคปส่วนเหมือนเกมจีบหนุ่ม ซึ่งวันนี้กูคงไม่มีเวลาหรอกว่ะ ส่งไม้ต่อให้สหายโม่งช่วยแหกละกัน
เดี๋ยว กูมีข้อสงสัย แล้วส่วนเกมนี่จะต้องแคปด้วยปะ เกมมันยังไม่มีแปลไทยนะ หรือต้องไปจับมือกับพวกแฟนเกมมาช่วยแปลให้วะ
ในฐาแนะโม่งที่เปิดประเด็น cheecky angel กูปลื้มปริ่มมาก น้ำตาจะไหล การเฝ้าดูเมื่อหนุ่มเฮ้วกลายเป็นสาวฮอตช่อง spark คุ้มค่าแล้วจริมๆ
ทำไมบอกออะไรพวกนี้ของสถามันไม่สนประเด็นลอกวะ จริงๆมันปัญหาสำคัญนะ หรือลงทุนไปแล้วหยุดไม่ได้ต้องเอามาขายเอากำไรก่อน กูรอดูมันโดนแหกนะ
เพิ่งเคยมาอ่าน โม่งเน้นสับแต่นิยายใหม่รึว่ายังไง แล้วไม่มีใครอ่านแนวกำลังภายในบ้างเหรอวะ แล้วตอนนี้ห่าไรไม่รู้กำลังภายในยังเป็นแนวเกิดใหม่ กุอุตส่าหนีแนวแฟนตาซีมา แล้วก็ตอนนี้มีแนวออนไลน์ดีๆบ้างมั้ยวะ สุดท้ายมีใครอ่านมอนโซลบ้างกุอยากหาเพื่อนคุย
กองบรรณธิการไม่ได้รู้ทุกอย่างนะโม่ง ไม่รู้จักเมะกับเกมก็ไม่รู้หรอกว่าลอกมา ต้องโทษอีคนเขียนก่อนเลยที่ไม่ยอมบอกแล้วปล่อยให้เรื่องบานปลาย
ถ้าเอาที่โม่งเปรียบเทียบไปลงเพจแฟนคลับเกมกูว่าเรื่องใหญ่ เผลอๆจะส่งข้อมูลไปทางต้นสังกัดที่ญี่ปุ่นด้วย เตรียมตัวงามหน้ากันครั้งไทยแลนด์
>>562 ถ้าเรื่องไปดังถึงญี่ปุ่น กูว่าสถาพรซวยยิ่งกว่านักเขียนอีกนะนั่น นักเขียนอาจโดนปรับไม่กี่หมื่นแล้วแบนผลงาน แต่สถาพรชื่อเสียงเน่าเลย สำนักพิมพ์ขาใหญ่ในวงการมาตกม้าตายเพราะมิกซ์แฟนฟิค ยิ่งถ้ามีคนไปคุ้ยเรื่องก่อนหน้าอย่างลาสแฟนตาซีกับบารามอส ยุคหลุมดำนิยายแฟนตาซีมาถึงแน่มึงเอ๋ย
MSOกูรอแล้วรออีก ตั้งแต่สยามปิดไลน์นิยายไทยไปก็เหมือนไม่อยากแต่ง เล่มก็บางลง ตอนแรกมีการ์ตูนแถมมากูยังหวังว่าจะมีอะไรดี สุดท้ายก็ยุบไลน์ไป นิยายเกมส์ออนไลน์ที่กูชอบที่สุดในเด็กดี ไม่รู้จะได้อ่านจนจบรึป่าว
mso นี่จำไม่ผิดคนเขียนมีปัญหาเรื่องงาน ตอนอัพก็อัพรัวๆ หายก็เป็นเดือนๆ จะลงแดงอยู่ละ
กูยังรอความคืบหน้าของมิกซ์แฟนฟิคอยู่เรื่อยๆ...
แล้วตกลงโม่งจะแหกไหมวะ กูอุตส่าห์แคปภาพรอ ถึงแก้แล้วแต่ยังมีส่วนที่เหมือนอยู่เยอะเลยนะนั่น คิดเรอะว่าตัดส่วนที่เหมือนแฮร์รี่กับบารามอสออกไปแล้วจะหมดกลิ่นแฟนฟิค
กรณีของโรเซเนียแม่งทำให้กูเอะใจมาก
คนเขียนบอกเพราะได้ตีพิมพ์ถึงต้องแก้ส่วนเนื้อเรื่อง(ที่เหมือน) ปกติพวกตีพิมพ์ถ้ามันต้องรีไรท์ จะแก้ส่วนคำผิดกับสำนวน ถึงขั้นต้องแก้องค์ประกอบในเนื้อเรื้องนี้หายาก นอกจากจะห่วยแตกจริง นั้นทำให้คิดว่า พวกสำนักพิมพ์บางคนไม่ใช่พวกตามการ์ตูนหรือเกม ขนาดโอตาคุบางคนยังไม่รู้จัก cheeky angel เลย พวกบก.ที่สั่งให้แก้ นี้อาจมุดโม่งแล้วรู้ก็ได้(พวกวงในทั้งหลาย) หรือคนเขียนจะมุดโม่ง แล้วใอ้ประวัติขุนพลที่ตัดไปเพราะยาว ปกตินักเขียนที่โดนตัดมักจะบอกว่า "ไว้ทีหลัง, เดี๋ยวตามมา, เฉพาะในเน็ตเท่านั้นไม่มีในหนังสือ" ทำนองเนี่ย แต่นี้กลับบอกว่า ไม่มีนี้ชวนให้คิดว่า ก๊อปมาดุ้นๆจากเกมเลย. นินทาอะไรระวังไว้ คนเขียนหรือบอกอมุดโม่งแน่ๆ
ป.ล. ลบประกาศทำไมในเด็กดี?กลัวคนแอะใจหรือไง?
>>563 ไอ้พวกเรื่องเก่าๆนี้ยังพอทน
ลาสแฟน ตอนหลังก็หลุดทะเลไปไกล ยังพออ้างบางส่วนว่าไม่ได้ลอกมา
บารามอส ช่วงหลังนี้ยังมีพัฒนาการสไตล์ตัวเอง?
ไวท์โรด ห่วยเกินจะพิจารณา
และเรื่องอื่นๆ ตอนหลังปรับแนวเป็นของต้วเอง ถือว่ามีพัฒนาการ แต่ไอ้มิกซ์แฟนฟิคที่หาแนวตัวเองไม่เจอไม่สมควรตีพิมพ์ อยากรู้ชะมัดว่าได้ตีพิมพ์แล้วคนจะซื้อมากน้อยแค่ไหน
ป.ล. มีใครวอร์ยัง
ลงพันทิปก่อน แต่ให้ใช้ชื่อสมมติแทนชื่อจริง เช่น นิยาย ร. ที่อัปลงในเว็บนิยายชื่อดัง และกำลังจะได้ตีพิมพ์กับสนพ.ส อะไรงี้
จากนั้นก็เอากระทู้พันทิปไปแปะในเด็กดี แล้วรอดู ถ้ามั่นใจและมีหลักฐานแน่ๆว่าก็อบมาจริง ไอ้นิยายเรื่องนี้ก็มีแต่ตายกับตายเท่านั้น แต่ก็อาจเป็นดาบสองคม คือกลายไปเป็นการโฆษณานิยายให้มันอีกทางนึงด้วย
http://i.imgur.com/XLH8NBZ.jpg?1
นักเขียนเขาว่างี้ว่ะ พวกมึงมีหลักฐานอะไรเอามาแชร์กันหน่อยสิ
ว่าแต่พวกมึงจะเริ่มในพันทิปยังไง สมัครพันทิปมันใช้บัตรประชาชนไม่ใช่เหรอ กูว่าแค่สมัครไอดีใหม่โพสในเด็กดีก่อน พอมันกระจายแล้วค่อยไปลงพันทิปง่ายกว่าเปล่าวะ
มึงตั้งกระทู้เรียกแขกไปก่อนดิ ว่าเจอนิยายเรื่องนึงเนื้อเรื่องเหมือนไปก๊อปเขามากำลังจะได้ตีพิมพ์
คิดว่ายังไงกันมั่ง ควรสนับสนุนมั้ย ให้คนสนใจกันก่อนมึงค่อยแหก
พวกมึง กุถามหน่อย เคสนี้มึงว่านักเขียนผิด หรือ สนพ ผิด
นักเขียนน่ะมันผิดตั้งแต่ลอกแล้ว แล้วผิดยิ่งกว่าที่คิดว่าแก้แล้วก็จบ ส่วนสนพ กูขอใช้คำว่า สะเพร่า ว่ะ
>>580 +1 นักเขียนลอกแล้วนิยายได้พิมพ์ยังไงก็ต้องโดนแฉ อยู่ที่ช้าหรือเร็ว นักเขียนทำตัวเองต่อไปชื่อเน่าแน่ๆ
ตอนนี้กูคิดว่าเพราะสนพ.ไม่รู้หรือรู้แล้ววางเฉย สมควรยิ่งต้องเตือน ไม่งั้นถ้าเรื่องไปติ่งเกมแล้วไปถึงค่ายเกม สนพ.นี่แหละจะโดนหนัก
โม่งไปแหกถือว่าช่วยวงการนิยายว่ะ ไม่งั้นมันจะเน่าเฟะไปกันใหญ่
พวกมึง กูพูดมากไม่ได้ โม่งนี้จะแตกง่ายมาก กูรู้มาว่า เรื่องนี้นักเขียนบอกถาพ่องแล้ว ถาพ่องบอกว่า ทราบแล้ว ไปอ่านต้นเรื่องมาแล้ว บก โอเค
ไงล่ะสัส บันเทิงเหี้ยๆ
>>583 เอิ่ม บก.ไหนวะช่วยบอกชื่อหน่อยซิ ส่งเสริมให้ท้ายคนผิดได้ไงวะเนี่ย กูขอสนับสนุนให้รีบแหกโดยไวเลยโม่ง
พอรู้แบบนี้กูรู้สึกสิ้นศรัทธาสถาพรยิ่งกว่าเดิม รู้สึกว่าช่วงหลังๆ วีรกรรมแย่ๆ เยอะขึ้นเรื่อยๆ บังคับให้นักเขียนตัดจบ ขนนิยายแปลมาแข่งกับสนพ.อื่นสามสี่เรื่อง ลดราคาหั่นแหลกหักหลังคนซื้อรายสัปดาห์ ห่าราก! เดี๋ยวกูจะลองไปเป็นนักเขียนเอนเทอร์หรือออลเวย์ดีกว่า
ปล.ว่าแต่ 1168 ยังพึ่งได้ไหมวะ เห็นรับสมัครบก.กับเน้นขายของพรีเมี่ยมกูล่ะเพลียใจ แต่ยังมีดีกว่าสถาพรอยู่หลายอย่าง
พวกมึง ถ้ากูพูดอีกคำโม่งจะแตก บ.ก. คนนั้น คือ บ.ก. ที่เคยมีประเด็นในโม่งมาก่อนกับ บ.ก. อี- sierotyumha34 8yv6q89dsf2e2)*
ไอ้สัส เดากันหนุกๆ 55555+
เอาไง ลงพันทิปมั้ย คนไหนมีบ้าง
โม่งคนไหนตั้งกระทู้ในเด็กดีวะ ยกมือสารภาพบาปมาเลยมึง
http://www.dek-d.com/board/view/3659866/
แสดงว่าสยามลอยแพนิยายไทยหมดแล้วสินะ
อยากให้ใครสักคนเอาลงพันทิพนะ เด็กดีไม่มีคนกล้าเมนท์หรอก เด็กซะส่วนใหญ่ ประเด็นทรัพย์สินทางปัญญานี่ควรจะเป็นพันทิพรึเปล่า
เอามาแปะแบบนี้เดี๊ยวกุไม่ได้นอนหรอก 555
ไม่มีใครกล้าตอบเลยวะ
>>599 ดึกแล้วก็นอนกันหมดสิ รอดูพรุ่งนี้ ถ้ากระทู้ไม่ถูกดันตกเราอาจได้เห็นอะไรมันๆ
ปล.กูไม่แนะนำให้โม่งแห่ไปออกความเห็นกันรัวๆ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าการแหกครั้งนี้ไม่น่าเชื่อถือพอ ดีไม่ดีอาจทำให้คนเขียนดูน่าสงสารเพราะถูกโม่งรุมกลั่นแกล้งก็ได้ เพราะรู้กันอยู่ว่าโม่งอย่างเราไม่ค่อยเป็นที่ต้อนรับของชาวบอร์ดมากเท่าไหร่ โดยเฉพาะบอร์ดนักเขียน
กฎข้อแรกของการเป็นโม่งคือการไม่รู้จักโม่ง บิบิ
คงใช่ละ ด่ามากถาพ่องไม่อาจจำขึ้นใจ ไม่เอามึงไปตีพิมพ์ก็ได้
ถั่วพอง นี่ เป็นสำนักพิมพ์ใหญ่ขนาดทำดำเป็นขาวได้เลยรึ
เพื่อนโม่งใจร้าย...
ปล. กลับมาอ่านโม่งเพราะเรื่องนี้เลยแห้ะ
ถ้าจะลงพันทิปมึงอย่าแคปโม่งไปล่ะ ก็อปข้อความแล้วตัดมึงกูเรียบเรียงให้ดูดีหน่อยแล้วค่อยลง
ปล.กูเห็นแต่นกฮูกมาทักคนเดียวว่ะ
พวกมึง มังกรขาวคือใคร ทำไมกูรู้สึกว่านางมีออร่า ปล.จากมู้แหกถาพ่อง บิบิ
เรื่องโรเซเนียมีใครวอร์ที่พันทิปยัง?
ใครแคปประกาศอันก่อนของโรเซเนียที่คนเขียนลบไปแล้วบ้าง?
เดี๋ยวว่างไปเด็กดีไปช่วย
ไม่มีอะไร กูเข้าไปอ่านมู้แล้วขอขำคำว่า เดตราย 5555
เห็นกระทู้ขึ้นท็อปละ เดี๋ยวมันแน่มึงเอ๋ย
ศาสตร์ ช่วงนี้บอร์ดเด็กดวกมันร้าง พวกโม่งอยากจะจุดไฟเผาแม่มด เผ่าไม่ได้หรอกวะ ไปหาพวกชอบเผาที่พันทิพเถอะเมิง
เรื่อง แยมโรซาเลีย อะไรนั้น นักเขียนแม่งสารภาพไปต้นๆ แล้วว่าลอกเขามา เอาพล็อตการ์ตูนมาเขียนขำๆ ตอนนี้พอจะตีพิพม์ บก. แม่งคงเห็นเลยบอกให้กับไปแก้ สงสารนักเขียน แก้กันเป็นเดือนแน่เมิง
บก. สถาพรคงพูดในใจ "อะไรก็ได้ว่ะ ขอให้บริษัทที่มันจ้างตูอยู่รอดต่อไป"
และคนไทยแม่งก็ชอบมึนด้วย ตอนมีคนบอกว่านิยายเรื่องนี้ลอกชาวบ้านเขามา
เรื่องโรซ่าแม่งคงตายแล้วเกิดใหม่ กลายเป็นนิยายที่คนเขียนคิดขึ้นใหม่เอง ถุ้ย....
ระหว่างรอไฟติด เพื่อนโม่งช่วยมาวิเคราะห์หน่อยว่าอะไรที่ทำให้นิยายมาใหม่พุ่งแรงเหล่านี้ติดท๊อปหมวดแฟนตาซี
http://writer.dek-d.com/armsnapshot/story/view.php?id=1481226 ต่างโลกกับระบบไอเท็มช็อป
http://writer.dek-d.com/ringofuyu/story/view.php?id=1484973 กาชาปอง ณ โลกใหม่
http://writer.dek-d.com/TanSoSoDa/story/view.php?id=1481130 เซียนจอมเวทย์
http://writer.dek-d.com/Big-Dragon/story/view.php?id=1482695 Fat dragon กำเนิดมังกรจอมเขมือบสยบจักรวาล
มันก็ไอ้แนวต่างโลกเหมือนๆกันหมด เปลี่ยนธีมเรื่อง ดัดแปลงอีกนิดๆหน่อย พระเอกโกงๆ บวกสไตล์ออกกึ่งๆเกมออนไลน์อีกนิดนึงล่ะว่ะมึง
มาถามความคืบหน้าเรื่องมิกซ์แฟนฟิคจ้า มีอะไรคืบหน้าบ้างมั้ยจ๊ะ
กูคือโม่งที่เสนอโรเซเนียมาให้โม่งสับ คือกูเห็นว่าเรื่องนี้เคยติดท็อปบ่อย บก.ป เคยพูดถึงในบทสัมภาษณ์ และกำลังจะได้ตีพิมพ์กับสถาพร เลยอยากรู้ว่ามันมีดียังไงเลยให้โม่งสับ คือตอนแรกกูนึกว่ามันคงเบียวเทพทรูซูฉิบหายถูกใจเด็กน้อยเหมือนพวกนิยายติดท็อปอื่นๆ แต่กูนึกไม่ถึงเลยว่าแท้จริงมันคือมิกซ์แฟนฟิค จากการสับกลายเป็นแหกไส้ไปซะได้ ก็นะ...กูจะรอดูละกันว่าจุดจบของเรื่องนี้คือสถาพรยังหน้าด้านออกต่อไปหรือคนเขียนหนีเข้ากลีบเมฆลบทิ้งไปเลย
กูว่าสถาก็คงขายต่อไป เคยมีนักเขียนแฟนที่เคยเขียนกับสนพอื่นส่งต้นฉบับไป บก.บอกไม่ผ่านด้วยเหตุผลที่ว่ามันขายไม่ได้ นักเขียนเก่าก็ด้วย เรื่องไหนเห็นท่าขายไม่ดีก็บอกปัดเหมือนกัน
กูว่าสนพนี้คงถึงยุคตกต่ำแล้วมั้ง นักเขียนจะลอกใครมาก็ช่าง แค่ขายได้ก็พอ
เห็นคนดูกระทู้เกือบสองพันยอดแชร์เกือบยี่สิบ โอ้ มีแววว่าจะคึกคักในวันพรุ่งนี้นะ
>>622 โรเซเนียกูอ่านไปประมาณ 5-6 ตอนได้ แล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่ก็เลยดรอปไป
คือเรื่องดำเนินแบบห้วนๆ ไม่มีที่มาที่ไปของสิ่งต่างๆ เท่าไหร่
อ่านแล้วจะงงๆ ว่า อะไรวะ ทำไมวะ อยู่เป็นระยะๆ แล้วก็ไม่มีคำตอบ (มันอาจอธิบายเพิ่มในตอนหลังๆ แต่กูว่าของงี้ถ้าไม่อธิบายแต่แรกก็สายไปแล้วป่าววะ)
บุคลิกตัวละครแม่งก็ประหลาดมาก ตัวเอกเป็นผู้ชาย ที่ถูกสาปให้เป็นผู้หญิง (แล้วคนทั้งโลกก็ถือว่ามันเป็นหญิงแต่แรก ยังกะถูกส่งมายังโลกคู่ขนานที่มันเป็นผู้หญิงด้วยมากกว่า)
แต่บุคลิกดันออกไปทางลูกคุณหนู(หญิง)เอาแต่ใจ ปากว่า มือถึง ซึ่งกูว่าไม่ใช่นิสัยผู้ชายนะ
เรื่องพยายามนำเสนอตัวเอกว่าเป็นตัวละครที่ฉลาด แต่การกระทำ คำพูด ดันตรงกันข้าม คือแม่งก็ย้ำกะคนอื่นอยู่นั่นว่ามันเป็นผู้ชาย ทั้งที่ร่างมึงไม่ใช่อะ มึงจะพูดให้คนเขาข้องใจสงสัยทำไมวะ
คือกูเข้าใจว่านี่อาจเป็นการพยายามสร้างคอนฟลิก สร้างเอกลักษณ์ตัวละคร + เน้นว่านี่คือแนวสลับเพศ ชายมากลายเป็นหญิง แต่มันก็ไม่ใช่ไง คือบุคลิกแม่งอย่างแต๋ว นอกจากประกาศปาวๆว่าตัวเองเป็นผู้ชายแล้วก็แทบไม่ได้แสดงความเป็นผู้ชายออกมาด้วยวิธีอื่นเลย(การวางตัว, การพูดจา, ความคิดอ่าน)
คืออตอนนี้เรื่องมันเขียนไปไกลแล้ว อาจมีพัฒนาการเพิ่มขึ้นรึเปล่าก็ไม่รู้นะ แต่สำหรับคนที่อ่านเฉพาะชช่วงแรกอย่างกู และกูอ่านแนวสลับเพศมาเยอะนะ (หนึ่งในแนวโปรด)
กูคิดว่าคนเขียนฝีมือไม่ถึง และยังอ่านแนวนี้มาไม่พอ เลยไม่รู้ว่าควรนำเสนอคอนฟลิกของการสลับเพศยังไงถึงจะเหมาะ
สำหรับพล็อตส่วนอื่นๆของเรื่องก็แนวแฟนตาซีเทพทรูทั่วๆไป เด็กด๋อยคงชอบ กูไม่ขอลงรายละเอียดละกัน เพราะส่วนตัวเข้าไปอ่านเพราะอยากดูการนำเสนอในปมสลับเพศ แต่เข้าไปอ่านแล้วผิดหวังว่ะ
อ่านคอมเม้นแล้วไม่ค่อยเห็นมาเฟียหรือขาประจำเลย เพราะจขกทมทจากโม่งสินะ
พูดไปแล้ว หลายเรื่องที่พยายามเล่นเรื่องสลับเพศนี่ เหมือนใส่ลงไปเพือให้มันมีความแปลกใหม่เท่านั้นเอง แต่ไม่ได้เอาโพเท็นเชียลของการสลับเพศมาใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างแท้จริง
ทั้งที่สิ่งนี้เหมือนเป็นสกิลพิเศษอีกอย่างหนึ่งของตัวละครซึ่งสามารถนำมาเล่นให้เรื่องเกิดความสนุกได้หลากหลายมาก
แต่ส่วนใหญ่เอามาใช้แล้วก็ อืม ตัวเอกสลับเพศมา จบ แล้วก็โยนปมนี้ทิ้งไป แทบไม่ได้แตะอีกเลย หรือใช้แบบทื่อๆ เหมือนละครหลังข่าว ไม่มีมิติหรือความลึกซึ้งใดๆ
พวกนี้กูอยากจะด่ามาก ว่าฝีมือไม่ถึงมึงก็อย่ากระแดะเลย เสียของเปล่าๆ
เรื่องมู้เด็กดีเป็นไงบ้างล่ะ ความจริงน่าจะตั้งวันนี้นะ วันหยุดนี่นา
ใครสมัครเม็มใหม่พันทิปไปช่วยโพสต์หน่อย เอาลิ้งกระทู้ไปลงพร้อมคำอธิบายสั้นๆก็ได้ กูไม่สะดวกอะตอนนี้
หลังจากที่กูได้ดู cheecky angel ตอนแรกจบ ก็จับความเหมือนได้อีกจุด
-แม่ของโรเซเนียมีผมและตาสีน้ำตาลเหมือนแม่ของเมกุมิ
-ตอนที่โรเซเนียบอกแม่ว่าตัวเองกลายเป็นผู้หญิง แม่ก็ยิ้มหวานแล้วพูดว่า "แล้วเจ้าไม่เป็นผู้หญิงอยู่แล้วเหรอ โรเซเนีย" ซึ่งแม่ของเมกุมิก็ยิ้มหวานเหมือนกันแต่พูดว่า "ลูกเป็นผู้หญิงตั้งแต่เกิดอยู่แล้วนี่ เมกุมิจัง"
สรุปความเหมือนจากเรื่องนี้
-ขอพรจากปีศาจหนังสือให้เป็นชายยอดชายแข็งแกร่งเหนือชายใด
-แต่ปีศาจกลับทำให้เป็นผู้หญิงที่สวยทรงเสน่ห์มัดใจชายได้แทน
-หลังจากถูกสาป ก็โยนหนังสือทิ้งลงแม่น้ำ
-แม่มีผมและดวงตาสีน้ำตาล เป็นคนสวยสุภาพอ่อนหวาน
-ตัวเอกห้าวบู๊แหลกนิสัยโผงผาง
ปล.นี่แค่ตอนแรกก็ก็อปมาเกือบหมดเลยนี่หว่า คุณพระช่วย! ความออริจินอลของเรื่องนี้มีกี่เปอร์เซนต์วะ
แท็กห้องการ์ตูนด้วยก็ดีนะ เพราะต้นแรงบันดาลใจมันทั้งเกมทั้งการ์ตูน
มีใครเป็นผู้กล้าตั้งยังวะ กูไม่มีไอดีพันติ้บ
กูว่าจะตั้งให้ แต่งานหนักชิบหาย ยังไม่มีเวลาเรียบเรียงดีๆ จะให้แปะแคปโยนโครมแบบมู้ในเด็กดวกก็น่าเกลียด
http://pantip.com/topic/35317634
โม่งสาวคนไหนไปตั้งละนี่ ตอนนี้เช้าแล้วก็เริ่มมีคนมาตอบละ
กูว่าแก้เนื้อหาที่บอกว่าแฟนตาซีไทยตกต่ำ เป็นจรรยาบรรณตกต่ำจะดีกว่านะมึง
>>638 กูอยากให้เสริมเพิ่มอีก ริริเอะมีพลังอ่านใจเหมือนรุกิ อ้างอิงจากโพสคนเขียน(แคปเก็บซะ)
เออ มีตัวละครอีกตัวด้วยนะมึงที่เหมือน วินเซนต์
>>638 กูรู้สึกแปลกๆ กับคห.สองที่ตอบประเด็นแรก นี่พี่ท่านแยกออกไหมระหว่างการก็อปพล็อตกับพล็อตนิยม พล็อตนิยมคือแนวที่ซ้ำกันเพราะเป็นที่นิยม ก็อปพล็อตคือคัดลอกจากต้นฉบับมาดัดแปลงเป็นเนื้อหาของตัวเอง โรเซเนียกับเดียโบลลิกมีพล็อตนิยมเหมือนกันคือ "ฮาเร็ม ผู้ชายรุมล้อมนางเอก" ส่วนก็อปคือ "โรเซเนียเอาประวัติ ความสามารถ บุคลิกนิสัยตัวละครจากเดียโบลลิกมาดัดแปลงเป็นตัวละครในโรเซเนีย"
ถ้ารู้จักมันในพันทิปจะรู้ว่าสมองมันประมวลผลเชื่อมโยงอะไรไม่เป็นหรอก ทำตัวอวดฉลาดแต่พอถามว่าฉลาดตรงไหนก็ตอบไม่ได้ ทุกวันนี้กูข้ามความเห็นมันตลอดละ
ทำไมนิยายเรื่องเซียนจอมเวทย์มันพุ่งแรงจังอ่ะ เดือนเดียว 25 ตอน วิวเป็นแสนเลย โดนแซงแบบไม่เห็นฝุ่น เซ็งสัดๆ แชร์ 1500 มันทำยังไงฟะ จะทำมั่ง
พวกมึงเอ๋ย การจะขึ้นทอปแม่งไม่ได้ยากเหี้ยไรเลย เมื่อก่อนตอนกูยังเบียวๆ ก็คิดเสมอว่าการขึ้นทอปนี่คือโคตรเทพ แต่พอโตมาแล้วมองกลับไปนี่โคตรอาย มาคิดดูดีๆ นั่งพิมพ์หน้าคอมแทบตายเพื่อให้อัพได้ทุกวันและแย่งชิงทอปมาโคตรไร้ค่าเลยอะกู
ไอ้เรื่องไม่ยึดติดกับการติดท็อปนั่นเข้าใจอยู่หรอก แต่มันก็ต้องวัดกันแฟร์ๆ สิวะ ไปอ่านจนถึงตอนล่าสุดแล้วก็ไม่เห็นว่ามันจะสนุกกว่าเรื่องที่โดนแซงมาตรงไหน ก็สงสัยแหละว่ามันปั่นรึเปล่า แล้วไอ้พลังงานลึกลับนั่นมันอะไรวะ กล้าแข็งสัด ๆ
เรื่องโรเซเนียไปถึงไหนแล้ววะ
>>638 เห็นคห.7 แล้วกูพึ่งนึกได้ ริริเอะกับยูมะมีส่วนคล้ายกันตรงที่เปลี่ยนชื่อเก่าจากฝรั่งจ๋า(ราดูเอล/เอ็ดการ์ด)เป็นญี่ปุ่น(ริริเอะ/ยูมะ) อ้อ แล้วรบกวนแก้ข้อมูลอีกนิด วินเซนต์มียายเป็นเทพ ไม่ใช่ย่า ส่วนเซบาสเตียนกับยูมะ กูจำได้ว่าคนเขียนเคยบอกไว้โต้งๆ ในท้ายบทนิยายแถมแปะรูปยูมะเป็นการยืนยัน ไม่รู้ลบออกรึยังเดี๋ยวกูไปค้นแป๊ป เก็บหลักฐานเพิ่ม
>>656 หาไม่เจอว่ะ คนเขียนรีไรท์ลบทิ้งไปละ อ้อแต่กูนึกได้อีก ในเกมมีเรื่องเผ่าปีศาจทั้งสี่ อินทรีย์ ค้างคาว งู หมาป่า ซึ่งสี่ขุนพลก็มีพลังตามรูปแบบนี่เลย อ้อ แล้วแก้ยูมะจากทำฟาร์มเป็นปลูกผักเหอะ ใช้คำว่ทำฟาร์มจะทำให้นึกถึงการเลี้ยงหมูเลี้ยงไก่ซะมากกว่า
ปล.พวกแฟนเกมเริ่มแสดงตัวละ มีแววว่าจะไม่กริบนะโม่ง
นั่งอ่านนิยายทะลุมิติในเด็กดี นางเอกหลุดไปเป็นนางร้ายลูกสาวดยุคในเกม เป็นคุณหนูนิสัยเสียเอาแต่ใจ บทบาทคอยขัดขวางตัวละครนางเอกที่เป็นลูกสาวบารอนมีเวทย์แสง เปิดตอนแรกมานางต้องหมั้นกับเจ้าชายของอาณาจักรเพราะมีเรื่องให้นางมีแผล ตอนสองก็มีน้องชายบุญธรรม จู่ๆก็รู้สึกว่าเหมือนนิยายแปลเรื่องหนึ่งในแมวดุ้นเหลือเกิน~
ว้ายๆ ในพันทิปมันคนจับได้เพิ่มอีกว่าโรเซเนียแม่งก็อปยันสำนวนเลยว่ะ คราวนี้เป็นเรื่องดราก้อนดิลิเวอรี่ ซึ่งคนเขียนก็เคยบอกนะว่านี่คือเรื่องที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจแต่งโรเซเนีย แต่กูไม่เคยอ่านเรื่องดราก้อนก็นึกว่าคงเป็นเรื่องที่นางเอกคือมังกร ที่ไหนได้ เล่นก็อปสำนวนมาด้วยเรอะ
ก็อปขนาดนี้ยังกล้าพิมพ์รวมเล่ม
แหม ทำไปได้
ไม่สะดวกดิ ห่า
ถ้าลอกจริงก็งานของสนพ.เดียวกัรเลยนะนั้น 555
ขอคั่นนิดนึง
กูเจอร้ายสุดขั้วกะชั่วสุดขีด กลับเอามาลงเว็บอีกรอบ แบบเปิดขายบางตอนด้วย ที่เคยตีพิมพ์ไปสมัยก่อนนี่พอหมดสัญญาคนเขียนจะเอาไปทำอะไรก็ได้ใช่มั้ย กูไม่มีความรู้เลยงงๆ
เชียร์ให้ฟ้องจริงว่ะ แหม่ ลอกยันสำนวน พอไม่รู้จะเขียนตรงไหนก็ตัดแปะเอา
ถ้าหลุดออกมาตีพิมพ์ได้ละก็นะ กูเห็นเค้าลางของความวิบัติที่จะยกเรื่องนี้เป็นตัวอย่างของการลอกสำนวนโดยไม่ผิด ทั้งๆที่กม.ลิขสิทธิ์คุ้มครอง เอาไปเข้าเครื่องตรวจวิทยานิพนธ์ก็ไม่ผ่าน
แล้วสรุปจะมีใครชี้จุดลอกดราก้อนมั่ยวะ
ทำไมบอร์ดนักเขียนมันมีคนตั้งกระทู้แปลกๆที่ไม่เกี่ยวกับนิยายมาบ่อยจังวะช่วงนี้
kyแปป กุสงสัยว่าทำไมถึงมีคนแปลนิยายเรื่องเดียวกันในเว็บเด็กดีไม่ได้วะ แบบเรื่องนี้มีคนแปลแล้วแปลซ้ำ ก็จะมีคอมเม้นท์มาไล่บี้ว่าแปลซ้ำนะ มีคนแปลแล้วไรงี้
เห็นหลายเรื่องละ เป็นธรรมเนียมห่าไรกันวะ LCก็ไม่ใช่
>>676 แปลเรื่องเดียวกัน ถ้าคนแปลก่อนไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์มา คนอื่นก็มีสิทธิ์แปล แต่มันยังมีคำว่ามารยาทมาเกี่ยวข้องด้วย สินค้าตัวเดียวกัน คนนึงทำไปแล้ว อีกคนก็ไม่ควรทำไปขายในที่เดียวกัน ทำนองนั้น แต่... ข้อยกเว้นคือ คนแปลคนแรกแปลห่วย แปลผิด แปลมั่ว แปลไม่ครบ คนแปลคนอื่นก็สามารถแปลทับเส้นได้ นักอ่านจะเป็นผู้ตัดสิน ส่วนใครจะมาเมนท์ไล่บี้ก็ช่างมัน ถ้าเราหนาซะอย่าง (เว้นแต่เราไปแปลเรื่องที่คนอื่นเขามีลิขสิทธิ์อยู่น่ะนะ)
แปลซ้ำได้นะ ถ้ามึงมั่นใจว่ามึงทำได้ดีกว่า แต่มาแรกๆ ก็ต้องโดนแฟนของกลุ่มแปลเก่ารับน้องอยู่แล้ว
อยากจะแปลก็แปลไปเถอะ จริงๆ คนอ่านมันไม่สนหรอก อันไหนดีกว่าเขาก็อ่านอันนั้น
ขอบ่นนิด เห็นพวกมึงไม่สับนิยายกันแล้ว กูอาจแล้วเจอเรื่องที่อ่านแล้วหงุดหงิดอยู่หลายเรื่อง แต่ไม่รู้จะไปหาที่ระบายที่ไหน ล่าสุดก็อีหนึ่งในท็อปห้าหมวดอดีตฯ อีผี เป็นฮองเฮาแต่มาเต้นระบำในงานเลี้ยง เขียนแม่งเอาฟินอย่างเดียวเลยนี่หว่า
>>681 เห็นติดท็อปกูเลยลองอ่าน เสียเวลาชิบหาย
http://writer.dek-d.com/karatkaew/story/view.php?id=1476865
อีกเรื่องที่หงิดจำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่หมวดอดีตฯเหมือนกัน เป็นนิยายวาย ประมาณว่านายเอกอ้วนๆ ไฮโซแล้วรับไม่ได้ที่จน ทำให้แม่ตัวเองต้องตาย พอเวลาผ่านไปก็ฮึดจนสร้างแบรนด์เสื้อผ้าจนรวย แต่เสือกไม่พอใจเพราะแม่ตายห่าไปแล้ว อยากเป็นลูกที่ดีของแม่ เลยย้อนมาแก้อดีตก่อนแม่ตาย เรื่องนี้คือตัวละครซูมากจนกราบตีน โดยเฉพาะคณะจีเนียสบิสิเนสที่นายเอกเรียน อีผี รับ 5 คน ต้องเป็นลูกเศรษฐีท็อป 10 ประเทศเท่านั้น นายเอกเข้าไปได้แต่ต้องมีเงื่อนไขคือต้องทำให้เด็กปี 1 เศรษฐศาสตร์หรือบริหารนี่แหละ ทุกคนต้องไม่ติดเอฟ กูเลิกอ่านเลย เกลียดความเบียวนี้จริง ๆ
เรื่องโรเซเนีย อย่ากริบนะ กูเอาใจช่วยตลอด ขอให้เรื่อง"ปังๆ"นะ 555
กูเอาใจช่วยอีกคนนะ 555
>>682 กูอ่านได้สามบทครึ่งก็ขอลา แค่บทแรกก็ใช้คำว่าร่างบางได้ฟุ่มเฟือยฉิบหาย เว้นวรรคย่อหน้าได้บัดซบสิ้นดี ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด และกูรู้สึกถึงความเป็นละครไทยมากกว่านิยายจีนย้อนยุค โดยรวมคือกูอ่านแล้วไม่ค่อยรู้สึกอินด้วยอะ ถึงคำผิดไม่ค่อยจะมีแต่สำนวนภาษาจืดชืด อืม...แต่บทหลังๆ อาจจะดีก็ได้ แค่กูหมดความอดทนและนี่ไม่ใช่แนวที่กูชอบอ่าน ถึงจะทำใจให้เป็นกลางแล้วก็เถอะ แต่ขนาดนิยายวายที่ไม่ใช่แนวกูเหมือนกันแต่อ่านแล้วยังรู้สึกอินกว่าเลย ถึงคำผิดจะเยอะแต่สำนวนภาษามันยังมีสีสันให้น่าลุ้นอ่านต่อไปว่าจะจบแบบไหน แต่นี่กูอ่านแล้วรู้สึกเบื่อฉิบหายว่าเมื่อไหร่จะจบ
อุ้ยๆ โรเซเนียจะลบเนื้อหาแล้วนะ รีบแคปเก็บไว้ล่ะ
เจอเรื่องที่ลอกคอนเซปท์ไอเท็มในนิยายไปใช้นี่เราทำอะไรได้บ้างอะ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1304540
คห.ที่ 9539-9538 กูสงสัยว่าคห.ย่อยแรกๆ ที่มาตอบเป็นติ่งไร้สติหรือคนเขียนเนียนมาเอง
>>684 ที่กูว่าดีก็มี จิ่นเสวี่ยนหวางนั้นแหละ กับ สลับรักพรรคมารอลเวง และ ผ่านพบฯที่ตีพิมพ์ไปแล้ว แค่นั้นเอง กับวายเรื่องนึงที่กูอ่านอยู่ นอกนั้นกูเอียนมาก นิยายจีนเกิดใหม่ต่งโลก/หลงยุคนี่มีเป็นร้อยๆเรื่องเลยกูว่า (จีนแปลเป็นอังกฤษอะ ที่กูเห็นแนวนี้เยอะมาก) กูเลิกอ่านในเว็บไปเลยรอซื้อที่ตีพิมพ์กับแปลจีนที่จะออกก็หมดเวลาแล้ว
พวกมึงกุขอระบายหน่อย กุไปเจอนิยายเรื่องนึง ชื่อแม่งก็เหมือนก๊อบชาวบ้านเขามาเรื่องนึง เนื้อหาแม่งเหมือนไปก๊อบนิยายแปลยุ่นหลายๆเรื่องแล้วขยำรวมกัน แต่คือขยำแบบเอาเรื่องเขามาทั้งดุ้นอะอีดอก เสือกติดท็อปในโหมดนิยายอีก หัวร้อนเลยกู ขยะชิบหาย เห็นนิยายพวกนี้แล้วขยะแขยงแรงมาก
วาร์ปสิ จะแวะไปดู
Tower of Honor Online
อำนาจ พลัง เงินตรา สมบัติลับ เกียรติยศ สิ่งต่างๆที่ปราถนาล้วนค้นพบได้ ณ ที่แห่งนี้...ณ หอคอยระฟ้าแห่งพระผู้เป็นเจ้า...ขณะนี้ประตูได้เปิดออกแล้ว ขอเชิญนักผจญภัยทุกท่านร่วมกันปีน Tower of Honor
Tower of God
What do you desire? Money and wealth? Honor and pride? Authority and power? Revenge? Or something that transcend all of them? Whatever you desire- is in here.
อ่านชื่อเรื่องกับคำนำแล้วคิดได้แบบเดียวจริงๆ ถ้าไม่เอาให้ดูนี่ไม่กดเข้าไปเพิ่มวิวให้หรอก
>>696 พึ่งเห็น เรื่องนี้เหรอ Maou no Yuusha ? ผู้กล้า(ฝั่ง)จอมมาร? แค่ชื่อก็ก็อปขนาดนี้ ไม่อยากอ่านข้างในจริงๆ
โรเซเนียถึงไหนกันแล้ววะโม่ง เห็นลบเนื้อหาแล้ววันนี้ มีอะไรให้แหกเพิ่มไหม
มีใครแคปของโรเซเนียมาเทียบมั้ย หรือลบไปหมดแล้ว?
เพื่อนโม่ง กุเขียนนิยายในเด็กดีแต่เงียบมาก กุก็อยากรู้ว่ามันพอไปวัดไปวาได้ไหม
ถ้าเพื่อนโม่งว่างก็ลองจิ้มอ่านดู http://writer.dek-d.com/BlackBullPrince/writer/view.php?id=1487028
อ่านแล้ว ด่าได้ กุไม่โกรธ เป็นแนวผู้กล้าข้ามโลก อย่าทำหน้าเหม็นเบื่ออย่างนั้นสิ ถ้ากุมีปัญญาเขียนแนวอื่นได้กุเขียนไปแล้ว
อยากรู้ว่ามึงไปเอาการบรรยายแบบ ผมพูด ผมย้ำ ผมอธิบาย ผมตอบ ผมถาม นี่มาจากไหน มันเป็นลักษณะการเขียนที่ภาษาอังกฤษเอามาก ๆ แบบ "Thing twice,Andy" ,I said.
ซึ่งภาษาไทยมันไม่ได้นิยมกันแบบนี้ไงมึง อ่านเยอะ ๆ นะ
>>710 พอดีกูว่าง จะช่วยออกความเห็น กูอ่านแค่ตอนแรกนะ
เรื่องน่าสนใจ มีไอเดียหลายอย่างที่กูชอบ แต่เขียนได้จืดชืดมากๆ ส่วนที่ควรอธิบายไม่ยักบอก เรื่องเรื่อยเปื่อยดันมาเต็มๆ ถ้าจะบอกว่าอุ๊บปมไว้ค่อยๆเฉลยก็ไม่ใช่ เพราะมันมีจังหวะให้เล่าแต่ข้ามซะงั้น เรื่องเลยดำเนินขาดๆเกินๆเสียอารมณ์
ข้อดีก็พอมี เขียนลื่นไหลทำให้อ่านถูๆไถๆไปได้ในช่วงน่าเบื่อ เรื่องคำผิดด้วย เขียนผิดบาน ผมว่าเขาว่าเธอว่านี่โคตรรำคาญเลย มึงหาอย่างอื่นบ้างเถอะ
กูคิดว่ามึงพลาดที่เรื่องเล่าซึ่งไม่สนใจหรือรู้ที่หลังก็ได้ ทำไมไม่เล่าเรื่องพระเอก ความสามารถผู้กล้า โลกนั้นเป็นยังไง ดันไปโพกัสรายละเอียดที่ไม่สำคัญก่อน เรื่องที่ไม่ดึงดูดเกริ่นไว้ก็พอแล้วค่อยมาเก็บทีหลัง
มีอีกหลายอย่างที่ทำให้เรื่องไม่น่าอ่าน แต่อนุโลมได้กูไม่ยกมาละกัน แนะมึงต้องลำดับเรื่องให้ดีๆ ลองสมมติตัวเองเป็นนักอ่านดิ เปิดตัวยังงี้น่าอ่านมั้ย
ช่วงสปอยล์
มึงเขียนต่างโลกกึ่งเกมรึป่าว ถึงจะใช้คำที่ต่างออกไปแต่มันก็สกิลเอย ค่าโน่นนี่เอย เลือกช้อยส์ปักธงตัวละครอีก กูก็ไม่ได้ว่าไม่ดีนะแต่มันทำให้เรื่องน่าเบื่อ ยิ่งโลกที่มึงเซ็ตแปลกๆไม่ชัดเจนยิ่งแย่ คือกูควรคิดว่ามันเป็นต่างโลกหรือเป็นเกมดีวะ เอาเท่านี้ก่อนละกัน คนอ่านน้อยก็อย่าเพิ่งคิดมาก มันก็น้อยหมดแหละช่วงนี้
713>> ก็อ่าน ฮาวทูมา เขียนตามฮาวทูเลยนะนั่น
>>713 มึงเมาอะไรรึเปล่า ถ้ามันเขียนสำนวนแบบนี้ได้ก็หมายความว่ามันอ่านมาเยอะพอสมควรเลยทีเดียว เผลอๆจะอ่านมาเยอะกว่ามึงซะอีก
การใช้สำนวนต่างประเทศไม่ผิด บางทีก็เป็นการสร้างเอกลักษณ์ให้กับเรื่องได้ โดยเฉพาะเมื่อธีมของเรื่องมันมาแนวๆเจ้าหญิงมังกรผู้กล้าอะไรอย่างนี้ด้วย กูอ่านแล้วมองว่าการใช้ภาษาพอรับได้ แต่สะกดคำผิดเยอะไปหน่อย แบบ ภาระกิจ(ภารกิจ) และคำอื่นๆซึ่งไม่ยาก มึงไม่ควรสับสนนะ ถ้าไม่แน่ใจว่ามันสะกดยังไงก็ลองใช้กูเกิ้ลช่วยดูได้
สำหรับแก่นเรื่อง >>710 กูมองว่ามันน่าสนใจนะ คือพระเอกมาเป็นผู้กล้าต่างโลกก็จริง แต่โลกใหม่มันก็ไม่ได้ง่ายแบบเข้ามาแล้วเก่งเทพเลย แถมยังมีการประยุกต์เอาความรู้ในโลกเดิมมาใช้กับโลกใหม่ เช่น การพยายามทดลองทำยาปฏิชีวนะ ก็ถือว่าเป็นแนวต่างโลกที่น่าสนใจ ตรงนี้ขอชมเรื่องการเซ็ตธีม
เนื้อเรื่องคร่าวๆใน 3 ตอนก็มีประมาณว่า พระเอกเป็นผู้กล้าที่ถูกอัญเชิญมา แต่ไม่ใช่คนแรก คนก่อนๆก็มีป่วยตายจากสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นชิน พระเอกก็เกือบตายเหมือนกันแต่ก็มีคนเก็บเอาไปรักษาได้ พระเอกมีพลังในการส่องสกิลของคนอื่น แต่พระเอกก็กลับต้องมาเป็นคนครัวของเจ้าหญิงมังกร (และได้เลื่อนขึ้นไปเป็นพ่อครัว เพราะพ่อครัวคนก่อนโดนประหาร) แต่เจ้าหญิงมังกรกำลังจะตายเพราะถูกพิษที่ทำให้กินอาหารไม่ได้ พระเอกก็ต้องหาวิธีแก้พิษที่จะทำให้เจ้าหญิงกลับมากินได้ดังเดิม (และต้องพยายามทำให้เจ้าหญิงหายรู้สึกผิดด้วย ไม่งั้นตาย)
ที่หงุดหงิดที่สุดสำหรับเรื่องนี้ไม่ใช่คำผิด แต่กูเกลียดพระเอกแนวนี้มาก คืออยู่เฉยๆก็มีผู้หญิงมาติด พยายามเน้นฉากเซอร์วิสมากไปจนรำคาญ แต่โดยรวมก็พอรับได้ พยายามเขียนต่อไป แต่คนอ่านอาจไม่มากเท่าไหร่ เพราะถึงแม้มึงจะคิดว่ามันเป็นนิยายแนวตลาด แต่จริงๆมันไม่ตลาดไง นิยายต่างโลกแนวตลาดมันต้องเดินหน้าฆ่า ชาติก่อนเป็นนักฆ่า ฆ่าคนโดยไม่รู้สึกผิด ฉลาด โกง it's over 9000 โว้ย
และก็อย่าไปฟังคนในโม่งมาก (รวมทั้งกูด้วย) ถ้ามึงรักการเขียนก็เขียนต่อไป
>>710 มึงเขียนนิยายเหมือนการ์ตูนมากไป ...หรือมึงจะเขียนแบบไลท์โนเวล อันนี้กูไม่ถนัดคงช่วยมึงมากไม่ได้
คาแรคเตอร์เบาไปหน่อย แต่กูอ่านแค่ตอนแรกให้คำแนะนำมึงได้อย่างเดียวว่ามึงรู้จักพระเอกแค่คนเดียว เขียนให้คนอื่นรู้จักมันด้วย เรื่องพล็อตกูไม่ขอออกความเห็นนะ เพราะกูอ่านแค่ตอนเดียว
ปล.ถ้ามึงเขียนแนวไลท์โนเวลก็เบลอความเห็นกูไปนะ
>>719 ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ไอ้พระเอกนี้กุเพิ่งคบกับมันมาสองสัปดาห์กว่า ๆ ไม่รู้เหมือนกันว่ามันนิสัยยังไง ไว้รู้จักมันดีกว่านี้คงแนะนำให้คนอื่นรู้จักมันง่ายขึ้น ก็หวังว่านะ
กูมองไลท์โนเวลกับนิยายเหมือนกันคือการเล่าเรื่องผ่านตัวหนังสือ กุอ่านฮาวทูฝรั่งบอกให้กุเขียนให้ง่าย ๆ กุก็เชื่อมัน เนื้อหากุก็เอารอบ ๆ ตัว อ่านอะไรเล่นอะไรก็ยัดไป เมิงด่าได้มันก็นิยายเหมือนกัน
>>720 วรรณกรรมกับไลท์โนเวลสไตล์การเขียนมันต่างกัน มึงดูชื่อมันยังแยกเป็นโนเวลกับไลท์โนเวลเลย ถ้ามึงเขียนไลท์โนเวลมันจะนิยายเบา ถ้ามึงเขียนวรรกรรมมันจะต้องละเอียดมาก
character base ของมึงมันต้องน่าสนใจด้วยถึงบอกให้แนะนำพระเอก ต่อให้มึงมีพล็อตอลังการล้านแปดขนาดไหน ถ้านักอ่านไม่หลงรักตัวละครของมึง 1-2ตอนเขาก็ปิดหน้า
พวกมึงอาจไม่ชินกับบุรุษที่ 1 ก็ได้ ถ้าไม่ให้พระเอกพล่ามแล้วมันจะเล่าเรื่องไงวะ บุรุษที่1 นะโว๊ย
กูแค่แวะมาบอกว่ากูอ่านรู้เรื่องน่ะ ไม่ได้ชอบอะไรมากแต่ก็ไม่เลว บางทีนอกเหนือจากงานเขียน มู้ดของผู้อ่านก็สำคัญ มันอาจหวังว่าคงได้เจอแบบนี้ๆ พอไม่ใช่อย่างที่หวังก็เลยไม่อ่านต่อก็ได้
ถามนิด ถ้าเปรียบการเขียนนิยาย1ตอนจะได้กี่หน้า
*กระดาษa4วะ พอดีคอมพัง
กูเข้าใจที่มึงอยากจะพัฒนางาน แต่กูว่ามึงจะมาไล่ถามทีละคนว่าเขาไม่ชอบนิยายมึงยังไงแม่งไม่เวิร์คว่ะ ชอบ-ไม่ชอบ สนุก-ไม่สนุก คนเรามันไม่เหมือนกันป่ะวะ มึงจะให้ทุกคนอ่านนิยายมึงแล้วสนุกไม่ได้หรอก คนที่เขาถูกใจเขาก็อ่านต่อ คนที่เขาไม่ชอบเขาก็ไป
นิยายมึงไม่ใช่สไตล์ที่กูชอบ กูรำคาญพระเอก แล้วถ้าต้องมานั่งสาธยายก็คงจะเริ่มรำคาญมึงด้วยแล้วเนี่ย ปล่อยๆกูไปเหอะ ให้กูฝืนอ่านกูคงด่ามึงอย่างเดียว ไม่มีไรให้มึงไปพัฒนาหรอกแจ้
ปล.นิยายมึงคำผิดเยอะนะ คำง่ายๆ อย่าง สาป กฎ ก็ผิด เช็คหน่อยเถอะ
แวะมาถามโรเซเนียแป้บ เป็นไงมั่งละ
นิยายมันมันมีจุดที่อยู่ดีๆ ก็โผล่มาแบบไม่มีที่มาที่ไปมากเกินไป ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่พระเอกหรอก มันอยู่ที่วิธีการเล่าเรื่องต่างหาก
ยกตัวอย่าง ประโยคแรกในตอนแรกเลย
เริ่มต้นด้วยคำตอบของพระเอก - คำถามคืออะไร ทำไมถึงต้องตอบด้วยคำตอบนี้ คนอ่านต้องเดาเอา อันนี้พอได้ เพิ่งเริ่มอ่าน
ตามด้วยคำถามของเวลาที่พระเอกทำงาน - ตรงนี้บอกให้รู้ว่าพระเอกอยู่ในโลกนี้มา 4 ปีแล้ว เข้าใจ
เจ้าหญิงพูดด้วยน้ำเสียงยิ้มเยาะแล้วพระเอกคิดว่าเจ้าหญิงคงรู้ว่าไม่มีใครอยากได้ทำแหน่งที่ประเอกรับอยู่ตอนนี้ - ยังไงวะ ตกลงว่ายิ้มเยาะหรือประชดประชัน เลือกใช้คำผิดรึเปล่า
จนจบส่วนแรก ไม่มีการบอกให้รู้เลยว่าบทสนทนานี้เกิดขึ้นที่ไหน ยังไง ทำไมพระเอกต้องไฟฟังเจ้าหญิงพูดตอนเจ้าหญิงกินข้าว มันก็พอเดาได้แหละว่าพระเอกต้องมาทำหน้าที่แทนหัวหน้าครัวคนเดิมที่โดนเจ้าหญิงสั่งตัดหัว แล้วพระเอกแม่งปากดีสัด หัวหน้าครัวคนเดิมเพิ่งโดนสั่งตัดหัว ยังเสือกกล้ายกเรื่องนั้นขึ้นมาพูดโต้วาทะอีก ตรงนี้ดูไม่สมเหตุผล เว้นแต่พระเอกมันจะบ้าไม่กลัวตาย แต่พอกลับมาที่ครัว (แล้วตอนแรกกินกันที่ไหนวะ) พระเอกแม่งมีลูบคอหวาดเสียว ควย กลัวตายแล้วเสือกปากดีอีก มันขัดกันเองรึเปล่าวะ
อยู่ดีๆ ตัวละครกระโดดมา อยู่ดีๆ เหตุการณ์โผล่มา คือมันกระโดดเกินไป ไม่รู้สึกถึงความต่อเนื่อง มีส่วนที่ต้องเดาเอาเองเยอะเกินไป คนอ่านอ่านแล้วงงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ไหนยังไง แล้วพวกอารมณ์ของตัวละครนี่หาไม่ได้เลย คือจะเขียนนิยายแบบเน้นบทพูดมากกว่าบทบรรยายมันต้องเหนือ ไม่ใช่จืดชืดแบบนี้
เอาจริงๆ ถ้ายังไม่เชี่ยว ยังขาดประสบการณ์ก็เขียนแบบง่ายๆ คือ ต้น กลาง ปลาย ไปก่อน อย่าเพิ่งใส่ลูกเล่นมาก
อีกอย่างคือวิธีการใช้คำอย่าง "เขาว่า ผมยื่นมือรับ" "ผมสรุป เพื่อนผมหน้าเสีย" แล้วก็วิธีการเอาประโยคสั้นๆ มาวางต่อกัน อ่านแล้วเหมือนฟังคนพูดแล้วหยุดเป็นช่วงๆ มันสะดุด กว่าจะอ่านจบตอนแรกเล่นเอาเหนื่อย ไม่ไหวนะ ถ้าจะให้พูดก็เหมือนพวก
>>723 คือกูเองนะ กูเขียนนิยายบรรยายด้วยบุรุษที่ 1 เหมือนกัน มันมีอะไรมากกว่าการพล่ามเรื่องดินฟ้าอากาศว่ะ อย่างน้อยมึงก็ใส่แนวคิดให้ตัวเอกได้ถนัดกว่ามาก เอาตรงนี้มาใช้สิวะ หรืออยากพล่ามเรื่องตัวเองมากๆมึงควรไปตอนอื่น ตอนแรกๆคือเกริ่นทีเด็ดมึงมาให้คนอ่านเขาอยากอ่านต่อเด่ะว้าาา แต่ขอชมว่ามึงสำนวนดีกว่าเดนติดท๊อปบางเรื่อง
ปล. ตัวเอกเย็นชาแต่บรรยายบุรุษที่ 1 คงร้องไห้น่าดูถ้ามึงเขียนให้มันพล่ามน่ะ เข้าใจที่กุจะสื่อมั้ย
มึง เซียนจอมเวทย์นี่มันสนุกเหรอวะ นิยายใหม่ปุปๆปับๆขึ้นอันดับหนึ่งแล้ว หรือว่าปั้มวิว
http://writer.dek-d.com/lumomo/story/view.php?id=1122601
.//เหมยเนียงคิดในใจด้วยความเจ็บช้ำ
ไอ้สัสสสส นี่มันนิยายหรือคอมมูเนี่ยยย ทำไมต้องใส่ .// ด้วยวะ กูขำจนกรามสั่น
หรือว่ากูควรจะหยุดอ่านนิยายจีนๆที่คนไทยเขียนได้แล้ววะ แต่ละเรื่องสะเทือนใจกูมาก อ่านแค่จิ่นเสวี่ยนหวางเรื่องเดียวพอ
ขอรบกวนหน่อยสิเพื่อนโม่ง คือกูแต่งนิยายลงเด็กดีเพื่อทำงานโปรเจค จริงๆเขียนในกระดาษเอากะได้
แต่กูขี้เกียจเขียน อีกอย่างถ้ามีคนคอมเม้นจะดีมาก ถ้าเป็นไปได้ช่วยคอมเม้นในด้านลบให้เยอะทีสิจะรบกวนไปป่าว
คือกูอยากรู้ข้อเสียของเนื้อเรื่องตัวเองเยอะๆจะได้ปรับแก้ทัน คือมันเป็นแนว Dark fantasy อยากให้สะท้อนถึงกิเลสและความชั่วร้ายของมนุษย์
กะจะแต่งแค่ 25 ตอนจบพอน่ะ พอทำเป็นเล่มไปส่งจารย์ได้
ไม่รู้กูคิดไปเองหรือเปล่า แต่พอมีคนมาฝากวิจารณ์นิยายตัวเองแล้วกูรู้ว่ากระทู้มันคุยไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อนที่มีโม่งอารี โม่โม่งจัง โม่งฮิคอยสับนิยายเหมือนแต่ก่อนอะ
ขอบใจมากเพื่อนโม่ง ช่วงนี้ตาเบลอๆเลยพิมพ์ผิดๆถูกน่ะ ว่าแต่ถ้าจะเขียนธีมตัวละครแบบให้ดูไร้อารมณ์ไร้ความรู้สึกของมนุษย์จะเป็นแบบไหนดีวะ
พอมีนิยายเรื่องไหนมีตัวละครแนวๆนี้มั้ย อยากลองอ่านเป็นแนวทางคือกูกะจะให้พระเอกที่เป็นอันเดทเป็นคนเดินเรื่องคือเป็นตัวละครที่ไม่มีกิเลสคนเดียว
กูว่าตั้งมู้วิจารณ์แยกเลยมะ? หรือว่าไม่จำเป็นวะ
ไม่จำเป็นต้องแยกหรอก แค่หาเรื่องมาสับก็พอ ดูท็อปแฟนตาซีกับออนไลน์แล้วไม่ตรงจริตกูซักเรื่อง แค่กดยังไม่อยากกดเข้าไปอ่าน จะจับก็อปก็ขี้เกียจ หาเรื่องดีๆ อ่านยากมาก
เนตรภัคตราคนดีของโม่งโชว์ปกนิยายแล้วนาจา มีสนพ.กล้าพิมพ์จริงว่ะกองบก.รีไรต์หัวบานป่าวว้า นิยายสนพ.ค่ายนี้เป็นไงบ้างวะไม่เคยซื้อ สนพ.ปองรัก
วาร์ปที
โทดทีโม่งกูลืมเอง
http://www.dek-d.com/board/view/3664216/
747>> กุเข้ามารอพวกเมิงแนะนำนิยายให้อ่านอยู่เหมือนเดิมว่ะ ที่คุยไม่สนุกเพราะจบดราม่าโรเซเนียหรือเปล่าวะ
พวกมึงงงงง กูไปสอดส่องหน้านิยายโรเซเนียมาเจ้าตัวลบไปแล้ว และที่สำคัญขนาดมีเม้นโพสลิงค์พันทิปเหล่านักอ่านเรื่องนั้นก็หาได้แคร์ แม่งไม่สนใจเม้นนั้น แล้วอ่านตอนใหม่เฉย แฟนเพจของคนเขียนก็ไม่ได้เขียนอะไร เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่มีกระทู่พันทิปกับเด็กดีแล้วแท้ๆ แม่มไม่มีอะไรเลย nothing at all
>>762 มันจะทำเมินก็ช่างหัวมัน เอาจริงพันทิปมันไม่ช่วยไรหรอก มันช่วยได้ในกรณีที่คนทำผิดมีสามัญสำนึกพอจะออกมาชี้แจงถ้าโดนสังคมเปิดโปงน่ะ กูรอมันตีพิมพ์อยู่ ถ้ามีเหมือนตรงไหน ใช้กฎหมายเล่นก็สิ้นเรื่อง แค่เรื่องลิขสิทธิ์ก็โดนบานและ ถ้ากฏสังคมใช้ไม่ได้ผล ก็รอกฎหมายแล้วกัน
ป.ล. กูเกลียดคนไม่มีสามัญสำนึก เลยขึ้นนิดนึง
เออ กรมทรัพย์สินทางปัญญาช่วยได้ป่ะ หรือว่ายังไง อันนี้ขอความรู้
ถ้าแจ้งไป ยังไงเขาก็เอาเรื่องว่ะ บ.ญี่ปุ่นด้วย
อีเหี้ยยยยยยยย หงส์เคียงมังกรที่เอาฮองเฮาไปเต้นระบำในงานเลี้ยงจะตีพิมพ์กับปริ๊นเซสเครือสถาพร โอ๊ยยยยย กูปวดใจ มาตรฐานมึงมันนังไงเนี่ย
ช่วงนี้มันอะไรกันเนี่ย ทั้งโรเซเนีย ทั้งอีเนตร นี่ยังหงส์อีก สิ้นหวังแล้ว...
นิยาย ดร.ปxx ว่าไม่สนุก(กาก)แล้ว นิยายพวกนี้แม่งบางเรื่องยังอุตสาห์กาก(โคตรกาก) กว่าได้อีก กูไม่รู้จะพูดไงละวะ อย่างน้อยก็ดีกว่าหนังสือดูดวงโง่ๆที่หมอดูโมเมมาแต่งเอง เออ เอง คนอ่านก็อ่านเอง เออเอง ล่ะมั้งนั่น
เห็นปริ๊นเซสตีพิมพ์นิยายจีนคนไทยเขียนในเด็กดีตั้งเยอะ ถาพ่องไม่มีปัญญาซื้อลิขสิทธิ์นิยายจีนมาแปลอ่อ
ไม่รู้ทำไมแต่จู่ๆกูก็คิดว่ะว่าถ้ากูเขียนตามกระแสตั้งแต่แรกก็ดี สมัยกูรร.เวทกำลังดังไงแต่กูไม่อยากซ้ำเลยพยายามเขียนแนวอื่น แต่สุดท้ายก็ไม่รอดตามประสาเด็กนั่นแหละ ลบไปหมด (จำได้ว่มีเรื่องนึงแนวไปต่างโลกด้วย 555) พอโตขึ้นกูชักเสียใจว่ะว่าถ้าตอนนั้นตามกระแสก็คงดี อย่างน้อยจะได้มีแฟนคลับหรือฟลุ๊คได้ตีพิมพ์มั่ง มาตอนนี้กูแม่งเขียนอะไรไม่ออกแล้วว่ะ ยิ่งเบียวๆยิ่งไม่ไหว...
>>777 ก็แต่งตามกระแสแต่เอาเนื้อเรื่องสมจริงสิ นิยายแนวเดียวกันถ้ามันจะเด่นขึ้นมาได้ถ้าไม่เบียวสุดขีดก็ต้องสมจริงสุดๆ ลองอ่านเรื่องพยัคฆราชซ่อนเล็บกับเจาะเวลาดู นิยายจีนแนวย้อนอดีตมีเยอะแยะมากมาย แต่เรื่องนี้เด่นขึ้นมาเพราะการใช้สมอง ความสมจริง และการเล่นประเด็นทางประวัติศาสตร์ที่โดดเด่น ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร
กูเองก็ลองแต่งแนวต่างโลกที่ไม่มีพลังพิเศษอยู่ กะจะแต่งให้จบแล้วค่อยลงทีเดียวเพื่อจะได้เกลาพล็อตและลงต่อเนื่องได้ อย่างเร็วก็สิ้นปีน่าจะลงได้
เรื่องโรเซเนียกูลองไปปรึกษากับแอดมินเพจคลังเดียโบลลิก ปรากฎว่ามีคนไปปรึกษากับแอดมินเยะแยะเลยว่ะ(พวกมึงใช่ไหมโม่ง) มีไปแจ้งสนพ.ตรงๆ แล้วแต่ก็เงียบ ส่วนกูพลีชีพส่งข้อความแปะลิ้งค์ให้กรมทรัพย์สินทางปัญญา แต่ผ่านมาสามวันแล้วบอสยังไม่ได้อ่านข้อความกูเลย เศร้าใจ ;__; หรือต้องพึ่งพวกคนดังอย่างจ่า คุณช่า ไอ้เจี๊ยบวะ รึคงต้องปล่อยเฉยทำใจรอดูตอนออกเล่มมาว่าจะมีใครพูดอะไร
เท่าที่กูรู้มานะ เรื่องลิขสิทธิ์นี่ ถ้าไม่ใช่ก็อบมา 100% เป๊ะๆ มันก็เอาผิดทางกฎหมายยากว่ะ
มันต้องก็อบแบบทั้งดุ้นชัดเจนจริงๆ เจ้าของลิขสิทธิ์ถึงจะลงมือ ไม่งั้นไม่คุ้มค่าทนาย เพราะสู้ไปถึงศาลแล้วอาจหลุดได้
ถ้าจะเอาผิดก็ต้องใช้มาตรการทางสังคมนี่แหละถึงจะได้ผล
>>777 เรื่องงานเขียนกูว่ามันสำคัญว่ามึงอยากเขียนจากใจจริงรึเปล่ามากกว่าว่ะ ถ้าขนาดมึงเองยังไม่อยากเขียนแนวนั้น มันจะออกมาสนุกได้จริงเหรอวะ
หรือต่อให้ได้ ไฟในการเขียนมันจะติดไปได้นานแค่ไหนกัน แป๊บเดียวมันก็ต้องมอด เหมือนการทำงานที่มึงไม่อยากทำน่ะ
ดังนั้นเขียนในสิ่งที่ตัวเองมีต้นทุนและใจรัก อย่างน้อยงานมันก็มีแรงขับเคลื่อนของตัวเอง ดีกว่าเขียนตามกระแสได้แรงช่วยภายนอกแต่ดันไปตันเอากลางทาง กลายเป็นงานห่วยๆ นามปากกาจะเสียเปล่าๆ
ไอ้เหี้ย กูว่าคนเขียนหน้าด้านแล้ว สนพ.แม่งจะไม่รับผิดชอบอะไรหน่อยเลยเหรอวะ แฟนคลับแม่งก็ชาบูอย่างเดียว กูล่ะเพลีย
ลองไปอ่านโรเซเนียที่โม่งคุยกันมาหน่อยนึง แต่ว่าไม่เคยอ่านเรื่องที่เป็นต้นแบบ เลยไม่รู้ว่าลอกมามากแค่ไหนยังไง แต่สำนวนคนเขียนนั้นใช้ได้นะ เขาลอกมาทั้งประโยคทั้งดุ้นเลยเหรอ ถ้าไม่ได้ลอกทั้งดุ้ง แต่แปลมาหรือดัดแปลงเอา ก็แปลว่าเป็นคนที่จะเขียนงานได้ เสียดายว่าไปลอกมา ความผิดหลักคือสนพที่จะซื้อไปพิมพ์ เพราะถ้าเรื่องมันลอกมา ไม่ว่าจะส่วนนึงหรือทั้งหมด มันก็พิมพ์ไม่ได้แล้ว ไม่ว่าจะไปไล่ให้เปลี่ยนแปลงทีละบรรทัดยังไงก็ลบความผิดแรกไม่ได้ ถ้าจะสนับสนุนนักเขียนก็ต้องบอกให้เขียนเรื่องใหม่ขึ้นมาด้วยตัวเอง
ก็เห็นเว็บนี้ในกระทู้พันทิป บอกว่าสามารถย้อนดูประวัติหน้าเว็บได้ โม่งไหนใช่เป็นลองใส่ลิ้งค์ตอนโรเซเนียที่ถูกลบหรือรีไรท์ดิ มันจะใช้ได้ปะ ถ้าได้เดี๋ยวกูชี้เป้าให้ว่าบทไหนที่ก็อปสำนวนลวิต
อีเหี้ยวันนี้ว่างเลยไล่หานิยายอ่าน เจอไอ้เรื่องเปิดตำนานจักรพรรดิแห่งดวงดาวไรเนี่ยอัพหลอกทั้งวัน ขยันฉิบหาย กูเห็นเปอร์เซนต์แม่งเท่าเดิมเป็นอาทิตย์
โม่งงง เตียมขุดโรเซเนียกันเถอะ เพราะในที่สุดบอสก็ได้อ่านข้อความกูแล้วว่ะ แต่ตอบกลับเป็นอีโม 👍 นี่หมายความว่าไงวะ? แล้วกูจะตอบกลับยังไงดี
มันทำอะไรไม่ได้หรอกมึง ตัวมึงไม่ใช่เจ้าทุกข์อะ เอางี้สิ มีใครพอที่จะเก่งภาษาญี่ปุ่นบ้างไหม ลองแต่งจดหมายส่งไปหาฝ่ายที่โดนลอกดูให้เขาตัดสินใจเองว่าจะจัดการรึเปล่า
หรือจะเอาให้เรียบง่ายกว่านั้นก็เขียนจดหมายปิดผนึกไปถึงลวิตร์ แต่ดูท่าจะลำบากหน่อย มีหลักฐานพอไหมว่าลอกดราก้อนมา
เราลองมาลิสต์กันดูหน่อยไหมว่ามันไปเอาพล็อตใครมาบ้าง เรื่องนั้นใครเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ หรืออย่างเมะนั่นมีลิขสิทธิ์ในไทยไหม
แต่ก็ยากกกกอีกล่ะ เพราะมันไม่ได้ลอกมาทั้งดุ้น ฝ่ายลิขสิทธิ์อาจมองว่าไม่คุ้มที่จะเสี่ยงฟ้อง เราอาจดำเนินการกดดันทางสังคมได้อย่างที่ทำอยู่ แต่อาจต้องคิดแผนให้เข้มข้นกว่านี้
การฟ้องเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์มันไม่มีทางคุ้ม ถ้ามองถึงสิ่งที่จะได้หลังชนะคดี จะคุ้มได้ก็ต้องเป็นนิยายดังทะลุฟ้าที่ขายกันเป็นแสน ๆ ล้าน ๆ เล่ม มีตัวเงินมาเกี่ยวข้องมาก แต่ถ้าเป็นนิยายทั่วไปในเมืองไทย ตัวเงินไม่ต้องพูดถึงเลย มันน้อยแสนน้อย สิ่งที่จะได้จากการฟ้องก็คือความสะใจหรือสบายใจ ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง ได้ทำให้ไอ้คนลอกมันเสียชื่อ อับอาย สนพที่พิมพ์งานลอกก็ต้องอายไปด้วย เท่านั้นเองละโม่ง เพราะอย่างนี้ นักเขียนเจ้าของเรื่องจึงมักพอใจแล้วถ้ามีการประจานผู้ลอก สนพยอมรับว่าผิด ยอมเก็บหนังสือ ก็เลยไม่ค่อยเกิดเรื่องฟ้องร้องกัน เพราะมันเสียเวลาแล้วไม่ค่อยได้อะไรอย่างที่บอก ตอนนี้คิดว่าสนพคงจัดการให้คนเขียนโรเซเนียแก้ส่วนที่เมื้อนเหมือนออกไปก่อนเพื่อให้ฟ้องไม่ได้ ต้องรอดูเวลางานออกมาแล้วเท่านั้น ตอนนี้พูดยาก ที่โม่งทำกันอยู่ก็แค่ทำให้คนเขียนอาย (ถ้ารู้จักอายน่ะนะ) เท่านั้นเอง
เรื่องโรเซเนีย ถ้าเอาฟ้อง กรุว่าฟ้องได้ แต่ต้องไปบงกช เพราะมันกฎหมายที่พิมพ์ในเล่มว่า ห้ามผู้ใดลอกเลียนแบบ พิมพ์ซ้ำหรือดัดแปลง มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดี ซึ่งใครมีหนังสือการ์ตูนเรื่องไหนก็ได้ เปิดอ่านหาหน้าท้ายๆ เอา ทุกสนพ.การ์ตูนแม่งมีเขียนหมดแหละ ว่าห้ามอะไรบ้าง
แต่ย้อนความหน่อย ตอนแรกกรุเห็นคนเขียนขึ้นเรื่องว่า "แรงบันดาลใจช่วงแรก หลังๆ ไม่เหมือนนะ" กรุเดาได้ล่ะว่าแม่งอาจจะลอกมา แล้วนึกว่าต้องเป็นเรื่อง Cheeky Angel แหง (เพราะเป็นการ์ตูนเรื่องเดียวที่กรุรู้ว่าตัวเอกเปลี่ยนชายเป็นหญิง) ซึ่งพอไล่อ่านแม่ง... ทำไมไม่เดาหวยไม่ถูกงี้ว่ะ แต่พีคกว่าคือแม่งเอาตัวละครจากเรื่องอื่นมาอีก (กรุรู้จักนะ แต่ไม่รู้รายละเอียด)
Cheeky angel
DiaboLov
Dragon delivery
ไรอีก
แต่กรุอยากรู้ว่าเรื่องดรากอนเดลิเวอร์รีามันก็อปยังไง เห็นว่าสำนวนเหรอ แค่นั้น?
เออนั่นดิ ใครเคยแคปไว้มั่งวะ แล้วใครเคยอ่านจริงๆบ้าง ลองแฉดิวะ
ไม่ได้เข้าโม่งตั้งนาน เงียบกันจังฮู้ มีอะไรน่าเผือกบ้างช่วงนี้
แล้วสรุปมันพอมีใครมีภาพเทียบกันมั้ย
กริบจังวะ
พวกเมิงเจอนิยายดี ๆ ก็มาแบ่งปันกันสิวะ
Novel Update อยู่ มีกระทู้นึงน่าสนใจ มีคนขอแปลนิยายตุรกีลงเว็ป แต่มีคนบอกว่าเว็ปนี้สำหรับนิยายเอเชียตะวันรออกเท่านั้น
กูลองคิดดู ถ้านิยายในเด็กดีมีคนแปลเป็นภาษาอังกฤษ คิดว่าเรื่องไหนควรแปลมั่ง
>>804 คหสุดท้าย 12 เลยมึง ส่วนโรเซเนียที่คล้ายก็น่าจะเป็นบท ว่าด้วยการรักษามังกร
กูอยากตั้งมู้ในเด็กดวกให้มีคนอ่านเยอะๆมั่งว่ะ กูเห็นไอ้ nd111 มันตั้งทีไรขึ้นท็อปแม่มทุกทีขึ้นจนกูจำชื่อมันได้แล้ว ล่าสุดแม่มขึ้นอับดับหนึ่งเลย มันทำยังไงวะใครรู้บอกกูที
เรื่องโรเซเนียกูว่าเราควรซุ่มเก็บหลักฐานข้อมูลไปเรื่อยๆ อย่าเพิ่งแหกเพิ่มดีกว่า รอหลังตุลาหนังสือออกเป็นเล่มแล้วค่อยแหก ปั่นกระแสให้ดังๆ จนสถาพรเจ๊งไปแถบหนึ่งจะดีกว่า หรือถ้าสถาพรยังรากฐานแข็งแรงพอแต่นักเขียนคงต้องมุดหัวหายไปสักพัก แบบนี้ดีกว่าว่ะ จะได้มีหลักฐานเป็นประวัติศาสตร์วงการนิยายไทยว่าสนพ.ชื่อดังสนับสนุนมิกซ์แฟนฟิค รู้ว่าเหมือนก็แค่ให้ปรับแก้ ทั้งที่บอกเองแท้ๆ ว่า "ไม่รับต้นฉบับนิยายที่มีการคัดลอกหรือดัดแปลง"
เพิ่มเติม การรับต้นฉบับนิยายสถาพร
พวกตัวละครใสซื่อนี่ต้องมีบุคลิกยังไงวะ กูเห็นหลายเรื่องละที่บอกว่านางเอกใสซื่ออย่างงั้นอย่างงี้ แต่กูอ่านแล้วรู้สึกว่ามันใสแต่ไม่ซื่อว่ะ ยิ่งบางเรื่องมีกำกับว่า "บิทช์ใสซื่อ" "ใสซื่อฉลาด" คือผู้หญิงที่นอนกับผู้ชายไปทั่วเพราะคิดว่าตัวเองไม่มีค่าพอที่จะได้รับความรักจะถูกเรียกว่าบิทช์ก็ใช่ แต่มันใสซื่อยังไงวะ? แค่ไม่มีมารยาเหลี่ยมจัดเท่านั้นเรอะ ส่วนใสซื่อฉลาดก็คือ นางเอกดูคนเป็นจากการพูดคุยแค่ครั้งแรกก็รู้ว่านิสัยเป็นไงมีความคิดแบบไหน เจอพวกอีโก้สูงก็ตอกกลับเจ็บๆ จนหน้าเสีย แบบนี้ใสซื่อตรงไหนวะ? พอดูองค์ประกอบอื่นก็แมรี่ซูโคตรๆ ดวงดี ทำอะไรใครก็รักใครก็ชาบู ศัตรูแทบไม่มี หรือมีก็คืนดีได้เพราะนางเอกพ่นคำคมหรูๆ ที่กระแทกใจดำ ไอคิวสูงระดับอัฉริยะ แถมนางเอกใสซื่อประเภทนี้ส่วนมากกูเจอในนิยายฮาเร็มชาย พระเอกหน้านิ่ง พระรองดิบเถื่อน ตัวเอกเจ้าเล่ห์บลาๆ เจอความใสซื่อของนางเอกรวบเข้าฮาเร็มหมด อืม...แนวคิดนางเอกเจ้าฮาเร็มต้องเป็นคนใสซื่อมาจากไหนวะ แล้วมีความเข้าใจกับความใสซื่อมากแค่ไหน กูว่าตัวละครใสซื่อเขียนยากพอๆ กับอัจฉริยะเลยนะ
เห็นกระทู้ตามหานักเขียนในบอร์กเด็กดีกันไหมวะ มันสนุกขนาดนั้นเลยเหรอ เหมือนเห็นโม่งเคยมาพูดถึงอยู่
>>819 ถ้ามึงลองไปดูเฟสบุ๊คหัวหน้าบอกอมึงอาจรู้ว่าทำไมเรื่องแค่นี้เขาไม่สนใจ กูเพิ่งเคยเจอเพราะคนรู้จักเปิดวาร์ปให้ ในเฟสมีแต่คำหยาบสารพัด ร่องควย น้ำเดิน เย็ดกัน โอย กูเห็นแล้วเหวอเลยมึง เพื่อนในเฟสก็นักเขียนเด็กๆเป็นร้อย กูนี่แบบอึ้ง ว่าสนพ เรื่องภาพพจน์อะไรแบบนี้ไม่ตักเตือนเลยหรอ ทั้งๆที่แปะชัดว่าเป็นบอกอของที่ไหน
กูขอkyนิด เดี๋ยวนี้ในเด็กดีกูเจอนิยายประเภทนางเอกเป็นหรือเป็นอดีตโสเภณีบ่อยมาก เป็นแนวที่หลับนอนกับผช.เพื่อสืบข่าวอะไรทำนองนั้น ไม่ได้อยู่ในหมวดนิยายรักจ๋าๆนะ อยู่ในพวกพวกหมวดแฟนตาซี/รักแฟนตาซีอะไรงี้ แถมดูๆสำนวนนี่แม่งน่าจะซักมัธยมเอง.........
ไม่ใช่ว่าแอนตี้อาชีพนี้หรือนิยายที่เรื่องมาแบบนี้นะ แต่ทัศนคติและความเข้าใจโลกของคนเขียนแม่งน่าเป็นห่วงมาก
บก.ด นี่ใครวะ ใช่บก.แครปพิมพ์คำปะ
แนะนำนิยายหน่อยดิ เอายาวๆ ตอนเยอะๆ
ไว้อ่านแก้ว่าง แนวห่าไรกูได้หมด
ไปเจอกระทู้ตามหานักเขียนเรื่องโรงเรียนมหาเวทคาร์เทียร์ จะว่าไปเรื่องนี้ก็นับว่าเป็นมิกซ์แฟนฟิคได้นะ แต่ไม่แรงเท่าโรเซเนีย เพราะมีแค่เรื่องบารามอส เซวีน่า โรงเรียนเสนาธิการ เห็นทำอีบุ๊คขายไปละ
ตั้งแต่โม่งไปตั้งกระทู้โรเซเนียในพันทิปกับเด็กดวก สถาหยุดโปรโมตซะงั้น เลือกมาเองแท้ๆ ทำไมไม่ขยันดันเหมือนตุ๊ดช่วงแรกๆเลย กูก็อุตส่าห์รอดูว่าจะมีดราม่าไหม
>>836 เข้าไปดูเพจคนตั้งกระทู้เห็นบอกว่าได้ตีพิมพ์กับรสิตา เดี๋ยวนะ? สนพ.นี้ไม่ได้ขายวายเหมือนนาบูเรอะ กูเข้าเพจเจอแต่นิยายวายเต็มฟีดเลย
>>838 นั่นสิมึง คงอยู่ในช่วงพิจารณาว่าตัดส่วนไหนออกต่อถึงจะล้างกลิ่นแรงบันดาลใจให้ได้มากที่สุด แต่กูว่าคงต้องล้างออก 80% เลยล่ะว่ะ แม่งลอกตั้งแต่ต้นจนจะจบละ ได้ข่าวว่าก็อปสำนวนลวิตช์มาด้วยนี่
นอกเรื่องแปป กูไปเจอเว็บนิยายคนไทยมาว่ะ
http://www.eggnovel.com/
มึงว่าโอปะ กูกำลังคิดจะหาเว็บลงนิยายอื่นนอกจากเด็กดีเป็นการขยายกลุ่มผู้อ่าน จะไปธัญวลัยก็เจอพวกนิยาย 18+ เบียดซะ
กูเห็นเรื่องอีป่วนพิภพเหี้ยไรสักอย่างที่นางเอกเป็นแม่มดแล้วข้ามมิติมาจีนโบราณได้ตีพิมพ์กะอีสนพ.รสิตานี่แล้วปวดใจ ไม่ค่อยมั่นใจมาตรฐานนิยาย แม่งไม่ตรงจริตกูแรง ผีมาก ไม่มีความสมเหตุสมผล เนื้อเรื่องมั่วซั่ว คนเขียนเอาตัวเองเป็นนางเอก เบียวชิบหาย
มีใครเคยอ่านHeaven Of God Online มั๊ยวะ เพื่อนแนะนำมา กูเพิ่งอ่านไปได้20กว่าตอนพล็อตอ่านได้เรื่อยๆ แต่รู้สึกว่านางเอกแม่งแมรี่ ซูมาก
นิสัยแม่มดีจนเหมือนไม่ใช่คน ฆ่าสัตว์อสูรเก็บเลเวลยังมีสวดมนต์ให้อีก แบบนี้มึงไม่ต้องฆ่าก็ได้มั้ง!? รึว่ากูคิดไปเองคนเดียว
>>844 มึงคิดเหมือนกูเลย กดอ่านไปห้าตอนกุมมับทุกตอน นิยายแม่งมั่วฉิบหาหลักแก่นสารอะไรไม่ได้เลย เหมือนคิดมุขอะไรได้ก็ใส่ อยากฟินแบบไหนก็โยนเข้าเรื่อง เป็นนิยายที่ไร้รสนิยมมาก ติดท็อปได้กูงงสัสได้ตีพิมพ์อีก โคตรสิ้นหวัง กูไม่โทษนักเขียนนะที่เบียว แต่ดันมีสนพ.ตีพิมพ์นิยายเบียวขนาดนี้
>>846 กูว่าติดท็อปหมวดอดีตฯ หลายเรื่องแม่งใช้ได้เลยนะเว้ย มาเจอเรื่องนี้เข้าไปสะพรึงมากข่า งงมาว่าติดท็อปได้ไง เนื้อเรื่องเหลวถึงขั้นเลวเลยล่ะ
อีกเรื่องที่อ่านเมื่อวานแม่งเหมือนจะท่าดีทีเหลว เรื่องชะตารักลวงใจ กูว่ามันถือว่าใช้ได้ เซตติ้งก็ดีอยู่ แต่รำคาญนางเอกชิบหาย นางดูไม่ฉลาด ดูโง่ ๆ ไม่เก่งกาจสมกับเป็นเหลนมาเฟียเหมือนตอนแรกของเรื่องเลย จากที่เกือบจะชอบแม่งก็กลายเป็นไม่ถูกใจไปซะแล้ว
สนพ.รสิตาเห็นเรื่องไหนติดท๊อปก็รับมั่วซั่วเลยว่ะ กูเริ่มไม่แน่ใจมาตรฐานของที่นี่แล้ว
http://www.dek-d.com/writer/featured/
ใครเคยอ่านแล้วลองไล่ชื่อนิยายที่พอดูได้ให้หน่อยสิ เห็นแนะนำจากสมาชิกแล้วไม่ไหว
>>849
หวน นิยายจีนข้ามภพ พร่ำพรรณนาว่านางเอกเป็นนางร้ายบลาบลา แต่เรื่องไม่สมเหตุสมผลเลย นางเอกก็ดูก๊องแก๊ง รำคาญ
เอาเถิด ข้าไม่เสียใจเพราะข้าตายแล้ว
พออ่านได้ถ้าอยากผลาญเวลาเล่น แนวย้อนเวลากลับมาแก้ไขอดีต เรื่องหลวมๆ เรื่อยๆ เอื่อยๆ นายเอกซู
เพียงหนึ่งใจ
แซมเปิ้ลนิยายของแจ่ม ก็หนุกดี
>>845 ทั้งซูและเบียว พล็อตโหว่หลายจุด พระเอกน่ารำคาญสัสๆอ่านแล้วนึกถึงคาแร็คเตอร์เจ้าชายน้ำแข็ง+พระเอกละครไทย แถมพล็อตใหญ่ของเรื่องมันช่างยิ่งใหญ่อลังการดาวล้านดวงขัดกับโทนเรื่องช่วงแรกๆเสียเหลือเกิน
แต่โดยรวมแล้วกูว่าสนุก กูกดตามมาหลายปีก็ยังไม่ได้ไม่ชอบขนาดยกเลิกติดตามนะ เอาเป็นว่าดีกว่านิยายเกมออนไลน์หลายเรื่องที่ได้ตีพิมพ์อ่ะ
เห็นมีตีพิมพ์เองด้วย ไม่รู้ว่าจะรีไรท์ใหม่รึเปล่าเพราะเค้าก็เขียนมาหลายปีอ่ะกว่าจะจบ คงต้องเรียบเรียงใหม่ดีๆไม่งั้นจะไม่ปะติดปะต่อ
>>855 กูว่าอ่านได้เรื่อยๆแต่ไม่ถึงกับติดจนวางไม่ลง แต่ก็ดีกว่านิยายเกมส์ออนไลน์ที่ได้ตีพิมพ์บางเรื่องนั่นแหละ เห็นคนเขียนแต่งมาหลายปีแล้ว กูว่าตีพิมพ์เองขายไปแล้วแบบนี้คงไม่น่ารีไรท์หรอก ไม่งั้นคนอ่านที่ซื้อไปแม่งเฟล ประมาณว่าตีพิมพ์ขายเสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมารีไรท์???
รสิตาเปิดรับต้นฉบับทุกแนวแล้วว่ะ แฟนตาซีเรื่องแรกออกมาละ โม่งไหนสนใจอยากส่งผลงานให้ด็ลองดู
http://www.dek-d.com/board/view/3670560
ความเห็นส่วนตัวกู เห็นผลงานเก่าๆ เป็นแนววายก็คงเน้นเอาแนวจิ้นวายหรือวายไว้ก่อนเพื่อดึงฐานลูกค้าเก่าที่เป็นนิยายรักมาช่วยอุดหนุน พอฐานมั่นคงก็คงเริ่มดันแนวนอมอลหรือยูริ แต่ถ้าวายหากินได้ดีกว่าก็คงเอาวายเป็นหลักตามเดิม แค่เปลี่ยนแนว
มา เห็นโม่งถาม กูจะรีวิวนิยายเว็บมาสเตอร์แนะนำให้ กูจะทดลองอ่าน 5 ตอน รีวิวตามใจกู ถูกจริตก็ดี ไม่ถูกก็ด่า แต่จะพยายามทำตัวใจดี
ลำนำวาริธร
วาร์ป : http://writer.dek-d.com/jamjan_0800/story/view.php?id=1486135
เนื้อเรื่อง : คนเขียนพยายามใส่ที่มาที่ไป แต่ก็ยังดูไม่สมเหตุสมผล อ่านแล้วไม่เชื่อในสิ่งที่คนเขียนเล่า อย่างจู่ๆ ก็เรียกลุงตอนต้นเรื่องว่าท่านยม ท่านยมนี่ยมบาลป่ะ แล้วรู้ได้ไง ตรรกะปกติคนมารับต้องเป็นยมทูตหรือเปล่า ท่านยมมึงนี่ไร้ความรับผิดชอบเหี้ยๆ คปต แล้วอธิบายไม่ค่อยเคลียร์ อย่างเงามังกรสวรรค์ที่เป็นรอยสักกลางหลังนางเอก ถามจริงว่าพ่อแม่นางเอกไม่ตกใจเหรอ ข้อมูลบางอย่างก็ไม่รู้จะใส่มาทำไม งงข่ะ
นางเอกไม่ได้ดูโต ดูมีวุฒิภาวะเหมือนวัยมหาลัยเลย ดูเด็กๆ ทำตัวง้องแง้ง ไม่เห็นจะฉลาดตรงไหน แหม่ เขียนแค่นางเอกต่อปากต่อคำพ่อค้าหน่อยทำเป็นบอกเด็กนี่ฉลาด ฉลาดพ่อง แม่งเป็นเทพทรูเพราะเงามังกรสวรรค์ล้วนๆ อ่านมา 5 ตอนก็ยังไม่รู้ว่าการที่นางเอกเคยเป็นนักศึกษาแพทย์มันช่วยส่งเสริมอะไร เป็นปมอะไร หรือนางเอกจะได้ใช้ประโยชน์อะไร อ่านต่อเป็น 8 ตอน ก็ยังไม่เจอเหมือนกัน ไม่อ่านต่อแล้วเสียดายเวลา
การเขียน : ไม่ดีเอาซะเลย พนันได้ว่าคนเขียนไม่เก่งภาษาไทย อย่าถามถึงความสละสลวย สำนวนภาษาไม่ค่อยฟีลจีนโบราณขนาดนั้น ขอเรียกเป็นจีนโบราณวันนาบี อยู่ดีๆ ก็มีวงเล็บเหมือนความเห็น เดี๋ยวก็ตัวเอียงแทรกความเห็นนางเอก บางจุดก็ไม่เอียง อารมณ์ว่าบรรยายอยู่ นางเอกคิด แล้วก็บรรยายต่อ รูปประโยคแปลกๆ เว้นวรรคก็แปลก บางจุดควรจะเว้นก็ไม่เว้น แถมไม่ค่อยตัดขึ้นย่อหน้า กูอ่านในมือถือแม่งยาวเป็นพรืดเต็มไปหมด เวลาขึ้นเหตุการณ์ ตัดเหตุการณ์ทำได้ไม่ดี เหมือนมันเป็นท่อนๆ ไม่มีลำดับเวลา บางตอนก็ยาว บางตอนก็สั้น สั้นแบบไม่น่าถึง 2 หน้า A4
คำผิด : ตรึม ผิดแม่งไปหมด เสมือนเกิดมาไม่เคยตรวจคำผิด ex. อายุไข อุ่นวาป จุ้นเจือ ใช้คำผิดความหมายด้วย ex. เจ้าจุติลงมาแล้ว
คะแนน : เสียดายเวลา ไม่ควรค่าแก่การเสียเวลาอ่าน ไม่ควรค่าแก่การขึ้นเว็บมาสเตอร์แนะนำด้วย บัยส์
โปรโมตหมีหรอ http://www.dek-d.com/writer/42156/
ตามคิวแล้วต้องอ่านนางมารน้อยข้ามภพ แต่เห็นคำโปรยสายลับข้ามภพแล้วมันกระตุ้นให้ไปอ่านมากกว่า เพราะดูท่าแล้วจะโดนกูด่าแต่นวล ด่าอะไร ไปดูกัน
สายลับข้ามภพ
ประเภท : จีนโบราณข้ามภพมาโชว์เทพ
วาร์ป : http://writer.dek-d.com/fahlolipops/story/view.php?id=1475553
ฟ้า เซล่า อัจฉริยะสาวพูดได้ 7 ภาษา เป็นแพทย์นิติเวชประจำ CSI NY(?) และเป็นสายลับของ FBI(?) โดนเพื่อนร่วมทีมหักหลัง เลยตายแล้วยมทูต (?) ก็เลยให้พรว่าให้จำความหลังได้ ให้สวย
อีห่านนนน คนเขียนมึงดูซีรีย์มากเกินไปช่ะ? นี่กูคาใจจนต้องกูเกิ้ลหาข้อมูล ยังหาไม่เจอเลยข่าว่ามีหน่วยงานนี้จริงๆ เจอแต่ว่าถ้าสืบจากศพเป็น Forensic Science Laboratory Services ซึ่งเป็นหน่วยงานภายใต้การดูแลของ FBI ข่า แล้ว FBI น้องสาวมึงสิเป็นสายลับ สายลับมัน CIA ว้อย ต้องเป็น FBI Agent เจ้าหน้าที่FBI ดิวะ ทำงานด้านอาชญากรรมแบบตำรวจ ตำแหน่งงานอีฟ้าก็ซ้ำซ้อนไปมั้ยละแหม่ หาข้อมูลหน่อยดิ
เนื้อเรื่อง : แค่บทนำก็ทำให้กูถอนหายใจไม่รู้จะกี่รอบ อีฟ้าแม่งเทพทรูตั้งแต่ยังไม่ข้ามมิติ แล้วเบื่อชิบหายอีแบบมาเกิดใหม่แต่ให้พร ให้จำความหลังได้งี้ ให้มีความสามารถพิเศษเทพทรูงี้ คือทำได้อ่อ มันเป็นเหตุผลที่อ่อนยวบมากเลยนะ นึกจะให้ก็ให้ แบบนี้ก็ได้เหรอ ถามจริง เรื่องก่อนก็แบบนี้ มึงลอกกันมาช่ะ? แล้วมึงก็เล่าอะไรไปเรื่อย พ่อแม่รักกันดีบลาๆ พี่จะเล่นกับน้องบลาๆ แล้วจู่ๆอีเทพต้นเรื่องก็มาเล่าประวัติศาสตร์
เซ็งที่สุดคือการออกตัวแรงมากว่าชาติก่อนเก่ง อัจฉริยะ แต่ทำไมพอมาเขียนแม่งง้องแง้งๆเป็นนางเอกการ์ตูนตาหวานเลยวะ ความฉลาดและความเป็นผู้ใหญ่มันไม่มีเลยเหรอ คือมันบอกได้นะว่าคนเขียนเป็นเด็กประสบการณ์ยังน้อย เลยเขียนตัวละครให้ดูสุขุม เป็นผู้ใหญ่ไม่ได้
การเขียน : อีห่า....มาประเภทเดียวกับอีเรื่องข้างบนเลย แต่โอเค มึงเขียนได้ดีกว่าหน่อย คำผิดน้อย แต่มึงตัดย่อหน้าไม่เป็น คำพูด ความคิด บรรยายยาวมาเป็นพรืด บางย่อหน้าคุยกันสองคนถามตอบ มึงก็ไม่ขึ้นย่อหน้าใหม่ แล้วเขียนบรรยายต้นย่อหน้าอย่าง ท้ายย่อหน้าโผล่ไปอีกเรื่องเฉย มึงเก่งมากที่ออกทะเลได้ภายใน 1 ย่อหน้า พอเขียนแบบนี้แม่งทำให้เรื่องไม่ประติประต่อ ไม่ต่อเนื่อง ไม่สมูธเลย Ex. https://imgur.com/a/yD97c
แล้วกูงงว่าฮูหยินใหญ่ ฮูหยินรองมึงจะตัวหนาทำไม ตัวหนาตรงชื่อกูก็พอเข้าใจนะ แต่ตัวหนาตรงชื่อนางเอกท้ายบท 1 บท 2 นี่กูไม่เข้าใจว่ะ มุกก็ไม่ขำ อย่างเทพชื่อผู้เฒ่ากุ้ง นางเอกคิดว่าแล้วมันต้องไปตามหาดราก้อนบอลมั้ย เอริ่ม เกี่ยวไรอ่ะ? จะเล่นมุกผู้เฒ่าเต่าเหรอ??
คะแนน : กลอกตามองบน โอเคค่ะซิส ดีกว่าอีเรื่องลำนำข้างบนหน่อย แต่ถามว่าคุณค่าที่คุณคู่ควรมั้ย ก็ไม่อ่ะค่ะ
อีผี คล้ายๆกันแบบนี้ 2 เรื่องละนะ ถ้าอ่านนางมารน้อยข้ามภพแล้วยังเป็นแบบนี้ จะพอแล้วนะคะ แค่นี้แต้มบุนที่สะสมมาเท่าไหร่ก็คงไม่พอค่ะ
สาทุบุนโยเร
ปล.เห็นเปลี่ยนชาร์ตแนะนำแล้ว มีเพื่อนโม่งคนไหนอย่างให้รีวิวเรื่องไหนก็บอกนะคะ แต่ไม่ต้องเอานิยายตัวเองมาดันค่ะอีผิ๊ //เสียงสูง
ขอรีเควสเรื่องป่วนพิภพอลเวงจ้า เห็นโม่งบ่นๆกันด้านบนแต่ไม่อยากเปลืองตัวเข้าไปอ่านเอง มีผู้กล้าแล้วก็ต้องขอร้องหน่อยน้าาา
มาตามคำเรียกร้องละ ช้าหน่อยเพราะเพิ่งว่าง เรื่องนี้กูเคยอ่านแล้วแต่ไม่ได้รีวิว รีวิวนี้เลยค่อนไปทางด่าระบาย เดี๋ยวจะหาว่าลำเอียง
อลหม่านป่วนพิภพอลเวง
ขอติงหน่อย ชื่อเรื่องมึงภาษาซ้ำซ้อนและฟุ่มเฟือยนะ ทั้งอลหม่าน ทั้งป่วน ทั้งอลเวง อลเวงมันก็แปลว่าปั่นป่วนอยู่แล้ว แปลชื่อเรื่องของมึงออกมาเป็น ป่วนพิภพที่ปั่นป่วนอยู่แล้วอย่างวุ่นวาย... แต่เอาเหอะ มันชื่อเรื่องนี่นะ จะยัดๆคำจนไม่มีความหมายก็ได้ ไม่มีใครว่ามึงอยู่แล้วข่า
วาร์ป : http://writer.dek-d.com/garnet-t/story/view.php?id=1432394
(ถ้าไม่อยากอ่านแต่ละตอนมีสรุปด้านล่าง)
ตอนที่ 1-5
ดินแดนแม่มดเป็นดินแดนกว้างใหญ่ที่อยู่กันเป็นเกาะๆลอยฟ้า พ่อมดแม่มดมีลูกยากประชากรเลยน้อย นางเอกนาทีย่าแม่งเป็นพวกโลลิไม่โตเลยไม่มีผัว แม่งไปจิ๊กเวทมนต์โบราณมาสาปให้ตัวเองสวย---อีผี มึงง่ายจังเนอะ นึกอยากจะสวยแม่งก็ปรุงยาให้ตัวเองสวย สำหรับกูมันนอนเซ้นส์มาก เป็นเส้นเรื่องที่ไม่มีความจำเป็นเลย ใส่มาแค่ให้จู่ๆนางเอกก็สวย แล้วเวทมนต์ก็ตีกลับให้นางเอกข้ามมิติ แล้วการที่นาทีย่าแบบอู้วอ้าว่าตัวเองสวยอึ๋ม น่าหลงใหลปานนี้ มันแอบไร้รสนิยมเบาๆ มีแบบต้องเปลี่ยนชุดให้สวยเอ็กซ์แตก....คือไ
ข้ามมิติมาแล้วทะเลาะกับไม้กวาดไปเกือบครึ่งตอน รำคาญเสียงเอฟเฟกต์มาก เฟี้ยวฟ้าว ฟึ่บ โป๊กๆๆๆ โป๊กอยู่นั่นล่ะ มึงเป็นเลดี้กาก้าร้องเพลงโป๊กเกอร์เฟซเหรอคะ แล้วแม่งก็โผล่มาตรงวังหลวง นาทีย่าไม่เข้าใจภาษาจีนโบราณ วิ่งไล่กันนิดนึงก็ร่ายเวทย์พรางตัว ฝั่งรัชทายาทก็ตามหาตัวไป เสร็จแล้วก็จะซ่อมไม้กวาด ร่ายเวทย์แปลงโฉมให้สวย....เพื่ออะไรวะ ไม่เข้าใจ แล้วก็ตัดไปตอนเช้า เจอรัชทายาทอีกรอบ แต่หนีไปได้ เพิ่งเก็ทว่าตัวเองไม่ได้อยู่โลกเดิม
นางเอกหิวเลยไปขโมยของกินในครัวโดยใช้เวทย์พรางตัว นางกำนัลก็กลัวนึกว่าเป็นผีมาหลอก อีนางเอกมึงไม่มีสามัญสำนึกอะไรเลย ไม่รู้สึกผิดที่ขโมย ไม่ได้รู้สึกผิดที่ทำให้พวกนั้นกลัวจนเป็นลม แค่มองแล้วแบบเออ ไม่เป็นไรมากนี่ แล้วก็ไป ยังมีน้ำหน้ามาบอกอาหารอร่อยอยากกินอีก
ประโยคคุยกันกับไม้กวาดก็อะไรไม่รู้ หาสาระไม่ค่อยจะได้ ใจความหลักแบบสามบรรทัด ที่เหลือง้องแง้ง สรุปคือให้ปรุงยาที่ทำให้เข้าใจภาษา แล้วอีนางเอกก็อยากอาบน้ำเลยเข้าไปอาบน้ำ แล้วรัชทายาทก็มาอาบน้ำพอดี แล้วก็พุ่งมาจับนมมัน คลุมเสื้อให้แล้วตามด้วยด้วยฉากล้มทับ ใจหวั่นไหว แม่งเงี่ยนชัดๆ....อะไรวะเนี่ย ตกลงรัชทายาทมองเห็นมึงมั้ย ถ้าไม่เห็นคลุมเสื้อได้ไง จากนั้นอีนาทีย่าที่สติปัญญาพอๆกับเด็กหกขวบก็ไปงอแงใส่ไม้กวาดว่าโดนลวนลาม ไม้กวาดเลยให้รัชทายาทรับผิดชอบ wtf!
รัชทายาทให้ตามหาตัวนังแม่มด แต่ไม่รู้จะหาไงเพราะไม่เคยเห็นหน้า แต่จำรูปร่างได้ พอคิดถึงขึ้นมาก็เงี่ยน อยากจะไปหาสนม แต่เกิดมาไม่เคยเยใคร....กูปวดกบาล
อีนาทีย่าบุกเข้ามาในห้องนอนแล้วขึ้นคร่อมออนท็อปเพื่อทำพิธี เพราะท่านี้สะดวกดี มีบรรยายด้วยว่าสะโพกโดนหน้าท้อง กระโปรงสั้นถลกขึ้นจนถึงกางเกงใน wtf! wtf! แล้วก็ถอนเวทย์อำพรางออก ทำพิธี อีองค์ชายก็เคลิ้มว่าสวย แล้วก็ตั้งขึ้นมาจนท่อนล่างปวด โอ้โหนี่กูอ่านอะไรอยู่เนี่ย กูถามตัวเองไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ สรุปไม่ได้เย็ด แค่จูบเพราะนังแม่มดมันหนีไปก่อน
นังแม่มดหาส่วนผสมทำยาแปลงภาษา ไปจิ๊กของในครัว แอบไปล้างมือเพราะเหม็นคาวปลาในถังน้ำที่นางกำนัลหอบมา สันดาน! แม่งแอบเข้าไปในตำหนักครอบครองเป็นเจ้าของแถมแต่งห้องตามใจตัวเองอีก สันดาน!! ตัดไปที่รัชทายาทคุยเล่นกับองครักษ์ ไม่มีสาระอะไร จบ แต่จุดที่พีคคือองครักษ์ชื่อซือฟู............ กูพูดไม่ออกข่ะ
ตัวอักษรเกิน ต่อเม้นล่าง
ตอนที่ 6-11
นาทีย่าพูดภาษาได้ละ มาคุยกับรัชทายาท แล้วรัชทายาทกับองครักษ์ก็นัดมีตกัน นางเอกล่องหน แต่รู้สึกดีที่ได้ใกล้พระเอก ว้อท เสร็จแล้วก็ฉากหวาน(?) จับนมกันอีกแล้ว แต่ไม่ได้เย็ดกัน ไท่จื่อออกไปซ้อมดาบกับองครักษ์ มีไม้กวาดตามไปกรี๊ดกร๊าด แล้วไม้กวาดก็เหมือนไปสืบข่าว ได้ยินข่าวลือเหมือนไท่จื่อชอบผู้ชาย ตามด้วยเรื่องผีที่นาทีย่าไปทำเอาไว้ มีการไปแกล้งหลอกผีนางกำนัลอีก มันไม่โอป่ะแก
จู่ๆ...ก็ดราม่าเรื่องที่หลงเยี่ย (ไท่จื่อ) มีสนมเยอะ เจ็บตรงตำแหน่งพันธะสัญญาขึ้นมาอีก ทรมานมั่กๆ ไม้กวาดเลยไปพารัชทายาทมาเพื่อให้บรรเทา ก็จูบกัน ไม่ได้เย อีนาทีย่าไล่พระเอกออกไปแล้วนอนร้องไห้ดราม่าเรื่องเดิม......เห้อ
นาทีย่าออกไปชมเมือง เสกเงินมาซื้อพุดทราเชื่อม โดนขโมยเงิน แต่เอากลับมาแล้วใช้โจรไปซื้อขนมก่อนจะยกเงินให้โจรหมด จากนั้นก็พยายามหาวิธีกลับดินแดนเวทมนต์ หยงเยี่ยไปคุยกับไม้กวาดได้ความว่าทำพันธะสัญญาแล้วต้องมีผัวเดียวเมียเดียว แล้วก็ไปเคลียร์กับนาทีย่า เล้าโลมกันก่อนแล้วก็คืนดีกัน
รัชทายาทติดนาทีย่ามากไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน จะปลดสนมสักคน องครักษ์หาว่านังแม่มดยุยงเลยบุกไปหานาทีย่าที่ตำหนัก....ดีเนอะ วังหลังมึงนี่ตัวผู้เข้าออกสบายใจเฉิบดี อยากเดินไปไหนก็ไป จากนั้นก็ทะเลาะกัน อีนางเอกใช้เวทมนต์ทำลายตำหนักในวังหลัง มีน้ำหน้ามาบอกว่าไม่มีใครบาดเจ็บ ไท่จื่อคิดแบบว่านี่สร้างปัญหาไม่น้อยนะ แต่ไม่โกรธหรอก.....wtf! แล้วองครักษ์ก็เรียกไปท้องพระโรงเพราะฮ่องเต้ให้ไปเข้าเฝ้า....วังมึงไม่มีขันที กงกงไรงี้เหรออีผี ไปถึงกัดองค์ชายสองเรื่องมีลูกเยอะ
ฮ่องเต้เรียกมาเพราะทางใต้มีปัญหาเรื่องแห้งแล้งเลยจะให้องค์ชายไปแก้ปัญหา ถ้าแก้ไม่ได้ไม่ต้องกลับเมืองหลวง แถมแม่งให้ขุนนางลงมติด้วยว่าจะส่งองค์ชายคนไหนไป องค์รัชทายาทก็มีสิทธ์โดนโหวตไปด้วย เหี้ย ทรีไทม์ข่า สรุปหยงเยี่ยโดนโหวต สามวันให้เก็บของซะ พกสนมคนไหนไปด้วยก็ได้ แต่ไม่ได้เอานาทีย่าไป ไหนมึงบอกเจ็ดวันถ้าไม่ได้เล้าโลมกันมึงจะทรมานไง มาตอนนี้จะแยกกัน ลืมอ่อ สุดท้ายอีนาทีย่าแอบตามไป ไท่จื่อโดนโจรป่าทำลาย แม่งก็ไปช่วย แล้วไปถึงก็นอนด้วยกัน จะเย แต่ไม่ได้เยอีกแล้ว
มีสรุปที่เม้นถัดไป
สรุป
เนื้อเรื่อง : เบาโหวง ไม่มีอะไรเลย ไม่สมเหตุสมผล รู้เลยว่าไม่ได้หาข้อมูลอะไรทั้งสิ้น เขียนเอาฟินลูกเดียว อยากจะยัดอะไรใส่เข้ามาในเรื่องก็ใส่ บางจุดขัดแย้งกันเองอย่างแม่มดพ่อมดมีลูกยาก แต่ไม้กวาดดันคิดว่าอีกไม่นานนาทีย่าคงมีลูกให้เลี้ยง ถ้าได้เยกับไท่จื่อ ตกลงยังไง
แล้วมันจีนโบราณยังไงกูก็ยังไม่เข้าใจ จริงๆแล้วกูอาจจะไม่เข้าใจอะไรเลยก็ได้ จริงๆกูอาจจะเป็นคนโง่ที่อ่านภาษาไทยไม่แข็งแรงเลยไม่เข้าใจความสนุกของเรื่องนี้ หรืออาจต้องวางสติ วางตรรกะ วางสามัญสำนักหวังฟินน้ำแตกอย่างเดียวถึงจะสนุกได้
ภาษา : โอ๊ย สงสารบก.กับรีไรเตอร์ที่ต้องมาเกลาให้มันเหี้ยๆ บรรยายไม่ได้ดี น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรงมาก แถมเขียนไม่เคลียร์เอาซะเลย แม่งเขียนประโยคความซ้อนซ้อนทับกันไปซ้อนทับกันมา ตั้งแต่ย่อหน้าแรกของเรื่องเลย
"ดินแดนอันกว้างใหญ่ที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยความเขียวชะอุ่มของต้นไม้ใหญ่ที่มีรูปร่างแปลกประหลาดเหมือนกับมีชีวิต แผ่นดินน้อยใหญ่ล่องลอยอยู่บนฟ้าเชื่อมต่อๆกันราวกับหมู่เกาะ"
กูขอบอกในฐานะของคนที่เคยเป็นรีไรเตอร์งานสารคดีและบทความก๊อกๆแก๊กๆอยู่พักหนึ่ง การเขียนภาษาให้สวยมึงต้องระวังมากๆเรื่องความเยิ่นเย้อ การใช้ประโยคความซ้อน เพราะถ้ามึงฝีมือไม่ถึงในการพร่ำพรรณนา มึงจะหลุดทันที บางทีมึงซ้อนประโยคโดยใช้สันธานเพื่อขยายประโยคมากเกินไป สุดท้ายแล้วจะทำให้คนอ่านลืมไปเลยว่าใจความสำคัญของประโยคคืออะไรกันแน่ ลองอ่านทวนดีๆ ถ้าไม่เวิร์คก็เขียนแบบเบสิค ใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ทำไม ไปก่อน อะไรที่อ่านง่ายมันดึงดูดให้คนอ่านได้มากกว่าแบบที่อ่านยาก คือกูก็ไม่ได้อยากโชว์ภูมิอะไร แต่ปัญหานี้เป็นปัญหาที่กูเห็นประจำในนิยายเด็กดี เห็นจนเอียน
คำผิด : ผิดเต็มไปหมด โดยเฉพาะ ใ- ไ- เกิดมาไม่เคยท่องผู้ใหญ่หาผ้าใหม่ฯเหรอ? ex. ร้องให้ หมั่นใส้ แล้วก็คำทั่วไป พุดซา มั้ยล่ะมึง ใช้เครื่องหมายอัญประกาศก็ผิด ทำไมไม่เคาะเว้นวรรคหลังอัญประกาศปิด
จุดที่เกลียด : เกลียดการที่นางเอกใช้เวทย์มนต์ทำให้ทุกอย่างเป็นเรื่องง่ายไปหมด แล้วยัดเหตุผลง่ายๆว่าแลกกับพลังเวทย์ แถมอธิบายแค่ต้องสะสมฝึกฝนบ่อยๆ แต่แม่งเล่นเสกนั่นเสกนี่ เสกแม้กระทั่งเงิน ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่ามันไม่โอเค ไม่ชอบอะไรที่ได้มาง่ายๆ ไม่ชอบการที่ไม่พยายาม ไม่ชอบที่นางเอกสวยเพราะเวทมนต์แล้วพระเอกก็รัก คือมันหลงรูปมากๆ รูปที่ไม่ใช่รูปที่แท้จริงด้วย กูสะอิดสะเอียน
คะแนน : เสียดายเวลาเหี้ยๆ นิยายแบบนี้ได้ขึ้นทั้งท็อปหมวด เว็บมาสเตอร์แนะนำ สมาชิกแนะนำ และได้ตีพิมพ์ โลกนี้มันสิ้นหวังแล้วค่ะซิส ใจหนึ่งก็อยากอ่านต่อว่าไปได้ไกลแค่ไหน แต่แค่นี้ก็กระอักแล้ว
โอ๊ยยย ยาวมาก พิมพ์ในมือถือด้วย อ่านจบ 11 ตอนแล้วแม่งคลื่นไส้พิกล รู้สึกเหมือนเป็นหน่วยกล้าตายที่แท้จริง มอบเหรียญกล้าหาญให้กูด้วยข่ะ อยากให้จัดเรื่องไหนต่อ บอกมาเลยค่ะซิส
ขอบคุณมาก ทำเอากูชักอยากลองเลย แต่กลัวจะไปเพิ่มยอดวิวให้ 555 ว่าแต่กูงงๆ ไอ้แม่มดนี่คือไร ประมาณตัวละครจากแฟนตาซีหลุดไปจีนโบราณเหรอ กูว่ามันตะหงิดๆชอบกลว่ะ
องค์รักษ์ชื่อซือฟุ? นี่คือเป็นแฟนคลับเรื่องศิษย์ข้าเจ้าตายอีกแล้วสินะ จะว่าไปไอ้พล็อตเรื่องพวกนี้มันก็คล้ายๆ นิยายจีนแปลอยู่หลายจุดนะ กูจำไม่ได้ละว่าชื่อเรื่องอะไร แต่เคยอ่านสปอยย่อๆ ว่า นางเอกเป็นคนสวยใสซื่อเลยมีแต่คนเกลียดคนอิจฉา โดนหลอกและหักหลังจนตาย พอก่อนตายได้รู้ความจริงว่าไม่มีใครจริงใจกับตัวเองเลยขอพรยมทูตให้ส่งวิญญาณย้อนอดีตเพื่อแก้แค้นพวกตัวร้ายที่หลอกใช้ตัวเอง
ว้าว พวกมึงเก่งชิบหาย กูอ่านตอนแรกไม่ถึงครึ่งก็ปิดแล้วเหอะ ถึงประมาณนางเสกเสื้อผ้าเอ็กซ์ๆให้ตัวเองด้วยซ้ำ 555
ปล. ไหนๆก็ว่างเลยลองอ่านเล่นอีกรอบดู จะใช้สรรพนามแทนตัวว่านางไปถึงเมื่อไหร่วะ เยอะกว่าชื่ออีก... มีสรรพนามอยู่สองอันแค่นั้นน่ะ นางกับนาทีย่า มึงเปลี่ยนมั่งเหอะ ประโยคนึงก็นางๆๆอยู่นั่นแหละ
>>878 ดูแล้วไม่น่าใช่ลอกๆมาจากศิษย์ข้า เขียนเอาฟินอ่ะมึง ดูไม่ได้คิดอะไรเลยมากกว่า ส่วนพล็อตย้อนเวลาเพื่อกลับมาแก้แค้นมันยูนิเวอร์แซลของนิยายจีนโบราณมากมึง มีตั้งแต่แฟนตาซีมากจับกลุ่มผู้ชาย ก็อย่าง Tales of Demons and Gods ที่พระเอกตายแล้วย้อนกลับมาโชว์เทพตอนเด็ก แบบประเภทนิยายรักกลับมาเพื่อแก้แค้นก็มี ผลาญ ที่แปลลงเด็กดีก็มีองค์หญิงเว่ยหยาง Mei Gongqing มารยามารล้านเล่มเกวียน ถ้ามีงไม่มีชื่อเรื่องมากูไม่มีทางรู้เลยว่าเรื่องไหน Orz
จะว่าไปก็เริ่มจะขวางพล็อตที่ขอพรจากยมทูต รู้สึกมันขัดในสามัญสำนึก มันขอกันได้ด้วยอ่อ
แค่ดูชื่อสนพ.กูก็ว่าคงไม่เหลือแล้วล่ะ สนพ.นิยายวายจะเปิดหมวดใหม่เป็นแฟนตาซีเลยไล่หานิยายมาร่วมสำนัก แต่ล่าสุดนี่ล้มปกนิยายแฟนตาซีเรื่องแรกไปเพราะมีปัญหากับนักวาด งานภาพก็ดีนะมึง ไม่ได้ห่วยอะไร คงราคาเกินงบสนพ.หรือไม่ตรงอิมเมจที่บก.คิดไว้
พี่ๆน้องๆโม่งลืมภาคต่อได้ไงว้าเพิ่งเปิดใหม่เลยนาจา "อลหม่านป่วนใต้พิภพอลเวง" เพิ่มคำว่า"ใต้"ตั้งหนึ่งตัวแสรด
กุก็อยากลองเขียนลงเด็กดีนะ แต่พอเห็นพวกมึงติกันแล้ว กูว่ากุฝึกเขียนต่อไปดีกว่าฝีมือกูยังไม่ถึง แถมของกูแย่กว่าที่พวกมึงติคนอื่นอีก(เศร้าเลยกู)
มีคนพูดถึงก็แปลว่านิยายอยู่ในความสนใจ คิดอะไรมากมาย คำวิจารณ์ฟังได้นะ แต่ก็ต้องเลือกกรองให้เป็นด้วย อะไรที่เป็นประโยชน์กับตัวเองก็เก็บไว้ เอามาพัฒนาตัวเอง แต่อะไรที่มันเป็นส่วนเกินด่าเอามันส์บางทีก็ไม่ต้องเก็บมาคิดมากก็ได้ เว้นเสียแต่ว่าเขาจะติงกันหลายคน ถ้าโดนติงเยอะๆ หรือมีคนพูดอะไรมาแล้วกระทั่งตัวเองยังรู้สึกก็แปลว่ามันน่าจะมีปัญหาอะไรสักอย่าง ก็แก้ๆ ไป(ถ้าอยากแก้)
ทำตัวมาโซเข้าไว้ รักจะเขียนแปะเว็บ เวลาโดนด่าก็ปัดมาสคาร่าแล้วเขียนแปะเว็บต่อไปนะจ๊ะ
โย่ว กูโมโม่(จั)งเอง วันนี้จะมาสับนิยายแฟนตาซีเปิดใหม่ของรสิตา เอาเรื่องโรงเรียนมหาเวทคาร์เทียร์ก่อนละกันเพราะกูเคยอ่านแล้ว
มีความแมรี่และแกรี่สูงมาก ไก้กลิ่นแรงบันดาลใจจางๆ จากเซวีน่า บารามอส โรงเรียนเสนาธิการ แฮรี่ และถนนขาว เช่น มีสี่หอพักสี่ธาตุตามนิสัย สองนางเอกสวมแหวนปลอมตัวเป็นชายเข้าโรงเรียน แต่เพราะหน้าตาดีเว่อร์เลยถูกสาวๆ หมายปองต้องวิ่งหนีรอบโรงเรียนอยู่บ่อยๆ ทำอะไรก็เก่งเทพดีเลิศประเสริฐล้ำไปทุกเรื่อง เพราะเป็นเจ้าหญิงแห่งแดนเทพที่ปวงชนต่างรักใคร่ เป็นบุคคลในคำทายาที่จะเปลี่ยนโชคชะตา บลาๆ สรุปคือซูและทรูมาก แต่ในด้านสำนวนการเขียนก็ลื่นไหลใช้ได้ เห็นภาพสมจริงข้อมูลแน่นแต่ก็มีจุดแหว่งๆ อยู่บ้าง มีคำผิดอยู่เล็กน้อย การบรรยายในบางจุดก็เวิ่นเว้อเกินไป สรุปคะแนน 6/10
หลังจากอ่านไป 11 บท กูได้เวลาสับเรื่องโรงเรียนมหาเวทเยโรเมลเทียร์ละ
เนื่องจากคนเขียนเป็นแฟนคลับโรงเรียนมหาเวทคาร์เทียร์ จึงไม่แปลกอะไรที่จะได้กลิ่นแรงบันดาลใจจากเรื่องนั้นไปด้วย แต่ความแมรี่เทพทรูไม่ค่อยจะมี ดำเนินเนื้อได้ก้าวกระโดดจนกูตามไม่ทัน ฉากบรรรยาสีตาสีผมทำกูมึน เพราะนอกจากจะแฟนตาซีสีลูกกวาดแล้ว ยังยัดมารวดเดียว 4-5 ตัว จนกูนึกภาพไม่ค่อยออกว่ะ สำนวนการเขียนบรรยายมันขาดๆ เกินๆ เวิ่นเว้อเกินไป เช่น "ริมฝีปากบางของร่างหนาในชุดฉลองพระองค์สีดำตัดทองเอ่ยร่ายเวทเพื่อรับมือกับเหล่าศัตรูในชุดดำตรงหน้าที่กำลังโห่ร้องปลุกระดมคน" เป็นการบรรยายที่ทำให้มุมกล้องในมโนภาพกูจับภาพไม่ถูกเลย แล้วไอ้เสียงเอฟเฟ็กต์ ฉวัวะ! นี่มึงขุดมาจากพจนานุกรมฉบับไหนวะ มีแต่ ฉัวะ! โว้ย นี่รีไรท์เองหรือผ่านบก.แล้ว? แล้วไอ้การเน้นหนาชื่อในบทสนทนานี่มันอะไรกัน? เน้นหนานี่ถ้าในบทสนทนาหมายถึงตะโกนเลยนะเว้ย แม่งล่อเน้นหนามาสามชื่อคือมึงตะโกนสามรอบเหรอ? ตัวอย่าง(หมายเหตุ เนื่องจากกูพิมพ์ในมือถือเลยทำตัวหนาไม่ได้ ซึ่งในคอมก็ไม่น่าจะได้ เลยใช้ _ บอกแทนว่าเป็นตัวหนา)
"หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ_สายลมสังหาร!_ บอกข้ามาเดี๋ยวนี้ว่า_มัจจุราชเงา_กับ_Divinity Speller_ อยู่ไหนกัน!"
นอกจากจะใช้การเน้นหนาผิดที่แล้ว ยังมีการเขียนชื่อ Eng แทรกด้วยนะเออ ทำไมมึงไม่ทับศัพท์เป็นดิวินิตี้ สเปลเลอร์ หรือบอกความหมายตรงๆ ไปเลยวะ
และยังมีคำผิดอีกเล็กน้อยที่กูเห็นแล้วรู้สึกรำคาญพอๆ กับ นะค่ะ คือคำว่า ผลิกแผลง พันธุ์นี้
"ทักษะการผลิกแผลงอาวุธ" ที่ถูกคือพลิกแพลงโว้ย! ผลิกไม่มีในพจนานุกรม ส่วนแผลงมีความหมายเช่นเดียวกับพลิกแพลง คือดัดแปลง ปรับเปลี่ยน ซึ่งจากรูปประโยคคำที่ถูกต้องคือ พลิกแพลง นะจ๊ะ
"ทำไมคนชั้นสูงอย่างท่านจึงมาอยู่ปราการผู้พิทักษ์พันธุ์นี้กันนะ" คำว่าพันธุ์นี้ ใช้กับคนหนึ่งคน แต่ปราการผู้พิทักษ์ที่พูดถึงคือชื่อหอพัก ซึ่งคงจะหมายถึงสมาชิกในหอ เพราะฉะนั้นคำที่ถูกคือ พรรค์นี้=พวกนี้=สมาชิกในหอพัก
เรื่องการเดินเรื่องก็ชวนมึนได้พอกัน ตัวละครเพิ่งเจอกันสองสามบท กูยังจำได้ไม่ครบว่าตัวละครนี้เป็นใคร ชื่ออะไร หรือจำชื่อได้ก็ยังลืมว่าเป็นหญิงหรือชาย อาชีพอะไร แม่งเล่นข้ามเวลาไปบทเดียวครึ่งเทอม(น่าจะ 3-4 เดือน) วางแผนจับคู่เพื่อนที่แอบชอบกันแบบไม่รู้ตัวให้ลงล็อกกันให้ได้ คือพวกมึงเริ่มปิ๊งกันได้ไง แล้วสนิทกันเมื่อไหร่ ไม่มีเกริ่นนำอะไรเลย เหมือนนึกจะใส่ก็แทรกมาเลย แล้วการบรรยายแบบพระเจ้าแต่ให้ความรู้สึกเหมือนมุมมองบุคคลที่หนึ่งนี่คืออะไร? ทำไมมึงต้องใช้ร่างบางร่างหนาเน้นย้ำซ้ำซ้อนกับชื่อตัวละคร หรือเพราะเนื้อหาก่อนรีไรท์มันเยอะเกินไปเลยถูกสั้งตัดแก้จนเป็นแบบนี้? เข้าใจละว่าทำไมคนอ่านถึงบ่นหน้าเก่าถอดแฟนคลับกันให้พรึ่บ คือกูไม่เคยอ่านเวอร์ชั่นแรกก่อนรีไรท์นะเลยไม่รู้ว่าเป็นไง แต่อ่านเวอร์ชั่นปัจจุบันก็รู้สึกได้ถึงการเน้นย้ำซ้ำซ้อนในส่วนที่ไม่จำเป็น การเดินเรื่องที่ขาดๆ เกินๆ ไม่ค่อยปะติดปะต่อกัน ซึ่งมันไม่น่าจะเกี่ยวกับความดาร์กที่ลดลงหรอก
สรุปคะแนน 5.5/10 ถ้าเรียงรูปประโยคให้เป็นธรรมชาติมากกว่านี้และลดการบรรยายที่ฟุ่มเฟือยไม่จำเป็น กูจะให้ 7 คะแนน
คนเขียนเยโรเมลเทียร์เห็นอวยนิยายตัวเองกับคนเขียนโรงเรียนเวทคาร์เทียว่าเป็นนิยาย ไลท์VSดาร์กด้วยว่ะ สรุปมันใช่ป่าววะ
คาร์เทียร์ เท่าที่เคยอ่านจะใสๆ (?) มีเรื่องรักๆ ของเจ้าหญิงแฝด และฉากมุ้งมิ้งของพวกเธอกับคู่หมั้น แต่เยโรเมลเทียร์นี่.. น่าจะดาร์กล่ะมั้ง อ่านไปได้แค่ตอนเดียวเลยยังจับแนวไม่ได้
>>904 เรื่องเยโรเมลเทียร์กูอ่านถึงตอน 11 ยังสรุปไม่ได้ว่าดาร์กจริงเปล่า คือถึงจะเปิดตัวด้วยฉากสู้กัน ฆ่าล้างกลุ่ม และพระเอกคือนักฆ่า แต่ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความดาร์กอะไร ส่วนคาร์เทียร์กูอ่านถึงตอนสองนางเอกถูกจับและพวกเพื่อนวางแผนไปช่วยก็เลิกตามละ มันก็ไลต์นะ ช่วงสงครามมีความดาร์กนิดหน่อยแต่โดยรวมมันก็ไลต์
มึงอย่าเชื่อมากเวลาเจอนิยายแฟนตาซีในเด็กดีที่จั่วหัวว่าดาร์กแฟนตาซีหรือดิสโทเปีย เพราะ 90% ที่กูเจอคือดาร์กเก้และดิสเทียม พยายามให้นิยายดูดาร์กและดิสด้วยการใส่ฉากฆ่าฟันเยอะๆ พูดเรื่องความชั่วร้ายของมนุษย์ที่เห็นแก่ได้ละโมบโลภมาก สงครามแย่งชิง บลาๆ แต่ดึงอารมณ์ให้รู้สึกร่วมด้วยไม่มากพอ หลงประเด็นด้วย คิดว่านิยายดาร์กและดิสจะต้องมืดมนเพราะการฆ่าฟันอย่างเดียวเรอะ? ถึงไม่ต้องฆ่าฟันกันมันก็มืดมนได้โว้ย ลองไปอ่านผู้พิพากษาดูสิ นั่นล่ะตัวอย่างของนิยายดาร์กแฝงดิสโทเปียที่ไร้ซึ่งการฆ่าฟันแต่โลกมึงหม่นได้ละกัน
>>907 ดาร์กเทียมนี่นึกถึงของพูนิก้าเลยว่ะ
เรื่องคำพิพากษากูอ่านไม่ถึงครึ่งเล่ม แนวเรื่องมันหม่น โลกสวยแบบกูรับไม่ได้
แล้วมึงเห็นปกของเรื่องเยโรเมลเทียร์ยัง กูด่าฟ้อนไปเยอะมากแต่สุดท้ายลบทิ้ง เห็นว่ามีปัญหากับนักวาดว่ะ จะรอดมั้ยเนี่ย เห็นบอกจะขายพร้อมกับอีกเรื่องในเดือนตุลาด้วย สงสารคุณภาพนิยายชิบหาย
ปัญหากับนักวาดเยอะแยะมึง เดาไม่ถูก มีตั้งแต่ค่าจ้างไม่ลงตัว ไปโพสงานที่ยังไม่เสร็จโดยไม่ถามก่อน ไม่ให้เครดิต ดัดแปลงภาพเอง กับฟ้อนไม่สวยพองานเสียคนอื่นเลยด่านักวาดแล้วนักวาดนอยด์ก็มี ฯลฯ
จะว่าไปเรื่องเยโรเมลเทียร์นี่มีตรรกะวิบัติเยอะอยู่นะ พระเอกเป็นนักฆ่าเชือดคนทิ้งไปหมื่นกว่า พอแม่รู้เลยโมโหถีบลูกตัวเองเข้าโรงเรียน...นึกถึงนิยายเกมออนไลน์ของเทพกระบี่หมื่นล้านเลยว่ะ พระเอกโกงเกมเอาแรร์ไอเทมไปขายหลายสิบล้าน แต่ยังมีจิตสำนึกที่ดี(?)ไม่เอาไปหมด พอแม่รู้ก็ชมว่าดีแล้วลูกเอ๋ยที่ไม่โลภมากเอาของคนอื่นมาเยอะและคืนให้ด้วย สลัดผัก! สมัยนี้นิยายเด็กดีมีความเหี้ยขึ้นทุกเรื่องนะกูว่า ถึงจะใส่เหตุผลภายหลังว่าพระเอกเข้ามาเพราะผอ.จ้างให้จับตัวผู้บุกรุก แต่ยังคงความวิบัติแฝงไว้หลายเรื่องชนิดที่คู่มือเกมดูดีขึ้นมาเลย เอาเถอะ แต่ก็จะพยายามมองโลกเป็นสีรุ้งว่าคงเพราะพระเอกเป็นนักฆ่า และนี่มันก็แค่นิยาย จะเอาอะไรม๊ากกก (เสียงสูง)
เดี๋ยวนี้ยังมีคนเขียนแบบนี้อยู่อีกเหรอเนี่ย เขียนๆไปก็มีวงเล็บความเห็นคนเขียนเฉย นึกว่าไม่ทำกันแล้วนะเนี่ย
>>917 +1 สะดุดที่เดียวกัน ถถถถ
>>918 ไม่ก็เจอกันโดยบังเอิญ / เดินชนกันล้มทับแล้วจูบ นางเอกก็จะโวยวายว่ารับผิดชอบจูบแรกของชั้นซะ ไม่ก็พล็อตแกล้งเป็นแฟนปลอมๆ/ไปทำรถพระเอกสีถลอก รถแพงมากเลยต้องชดใช้ด้วยการเป็นแฟน
รวมกับอีโมติคอนแล้วทำเอากูเบื่อมาก เหมือนนิยายแจ่มเวอร์ปกติ เมื่อก่อนตอนเด็กๆกูติดมากตอนหล้งเดาได้หมดเบื่อมากเลิกอ่านไปเลย
เออลืมไปนางเอกไม่หน้าตาบ้านๆก็สวยเวอร์ พระเอกต้องหล่อรวยทุกเรื่อง
มิติใหม่ของนิยายข้ามมิติ กูชักอยากรู้แล้วว่ามันจะไปได้ไกลขนาดไหน
อันนี้เป็นไงบ้างวะ กูเพิ่งไปหานิยายอ่านเมื่อวาน
ลองให้พวกมึงสับหน่อย
my.dek-d.com/popee/writer/view.php?id=1262660
สำหรับกูนะ เรื่องแม่งแปลกๆ อ่ะ กูอ่านไปเกือบครึ่งเรื่อง ถือว่าอ่านได้เรื่อยๆ ว่ะ แต่กุงงกะนามสกุลตัวเอกชิบหาย คนเขียนแม่งดูความคิดโลกสวยเกินจนบางทีกูก็รำคาญนะ
แต่กูชอบตรงที่คนเขียนแม่งไม่ตามกระแสว่ะ มึงว่าไงกันบ้างวะ
เขียนตั้งแต่ปี 57 ก็คงจะตามกระแสตอนนี้ล่ะมึง แหม่
เจ้าหลงเยี่ย ที่ถูกคือจ้าวหลงเยี่ยปะวะ ในเมื่อหลงเยี่ยคือชื่อ เจ้าก็คงจะเป็นแซ่นำหน้า งั้นที่ถูกก็คือจ้าว แต่ถ้าเป็นตำแหน่ง กูก็งงว่ะว่ารัชทายาทเค้าเรียกกันงี้เหรอวะ
>>940 เปิดแกนวาร์ป http://writer.dek-d.com/TPCSKY/story/view.php?id=1501909
ตอนละ 5 หน้า ฟ้อนต์ 18 ไหนจะวรรคอีก กูว่าน่าจะตอนละไม่ถึง 2000 ตัวอักษร ดีไม่ดี 1500 ด้วยซ้ำ คิดตามมาตรฐานก็ 3 หน้า A4 เองมั้ง
>>941 เอิ่ม แค่เจอชื่อเรื่องกับคำโปรยกูก็สะดุดละ ชื่ออังกฤษนี่แปลไทยแบบกากๆ "ให้ท่าตาหวาน" ชื่อไทยยั่วยวน? ชื่อจีนกูอ่านไม่ออกแฮะ แต่การตั้งชื่อเรื่องสามภาษานี่มันถูกหลักปะวะ เกิดมาเพิ่งเคยเห็น แถมไม่มีความสัมผัสคล้องจองหรือบอกธีมเรื่องอะไรเลย ใครยั่วยวน? แล้วให้ท่าตาหวานนี่ใครทำ?
เอาล่ะ เนื่องจากตอนมีน้อยเนื้อหาก็น้อย กูเลยอ่านจบละ
ตอนแรกสำนวนจืดๆ เรียบๆ ตัดฉากได้มึนนิดหน่อย อธิบายอะไรไม่ค่อยจะเคลียร์ เหมือนคนเขียนมันเร่งให้นางเอกทะลุมิติมาแล้วเดินเรื่องไปจู๋จี๋กับพระเอก เลยไม่ค่อยเกริ่นอะไรมากนัก ซึ่งหลังกูอ่านจนถึงตอนล่าสุดก็พอปะติดปะต่อได้ว่า นางเอกเป็นอมตะ ไม่วันตาย ร่างกายไม่สามารถมีบาดแผลได้ มีพิษในตัวเก้าสิบชนิดเลยต้านพิษได้ทุกประเภท(?) สมองดีมีไอคิวสูงเลยถูกจับทดลองสมองเพื่อไขความลับร่างกายนางเอกและตามหาพ่อแม่ที่หายไป ตอนนี้กำลังป่วยหนัก ซึ่งทุกคนพยายามช่วยชีวิตไม่ให้นางตายเพราะถ้าตายแล้วขุมพลังที่โหดร้ายน่ากลัวที่สุดจะปะทุและล้างโลกได้ แต่เดี๋ยวนะมึง? อมตะนี่เจ็บป่วยได้ด้วยเหรอวะ แล้วแค่พิษเก้าสิบชนิดมันจะต้านพิษได้ทุกอย่างบนโลกเรอะ แต่ที่โอเวอร์กว่านั้นคือวิญญาณทะลุมิติมาสิงร่างเด็กหกขวบ เดี๋ยวนะ? งั้นก็แปลว่ามึงตายแล้วใช่ปะ หรือแค่เจ้าหญิงนิทรา แต่เป็นอมตะไม่ใช่เรอะ วิญญาณหลุดได้ด้วยเหรอวะ เออ...เอาเถอะ มันก็นิยายแฟนตาซีล่ะเนอะ มโนให้เหนือความเป็นจริงเลยไม่สามารถอธิบายด้วยตรรกะและเหตุผลได้ อืมม ไปๆ มาๆ กูก็ชักจะมึนละ
บทต่อๆ ไป สำนวนการบรรยายพัฒนาดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ! งดงามประดุจนักเขียนชั้นครู คำผิดแทบไม่มี บรรยายได้ลื่นไหลยิ่งนัก แต่ช้าก่อนสหาย! ใยสำนวนการเขียนแต่ละบทแต่ละท่อนจึงดูไม่สัมพันธ์กันแปลกๆ ซ้ำบางช่วงยังรู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยอ่านเจอจากนิยายแปล บางช่วงแลดูแข็งทื่อและสั้นหวนขัดกับช่วงก่อนหน้านี้ที่อ่อนละมุนยิ่ง นี่คือการ "ลอกสำนวน" ใช่หรือไม่สหายโม่ง หากมีฝีมือการพรรณนาได้ดีงามเช่นนี้แล้วใยจึงตัดฉากย้อนความได้ชวนสับสนยิ่ง มันไม่ดูเป็นธรรมชาติเอาเสียเลย ไหนจะการตั้งชื่อเรื่องอีกเล่า? ในเมื่อมีบทบรรยายที่งดงามประดุจเสียงสายน้ำไหลเคล้าเสียงนกน้อยในพงไพร แล้วใยจึงมีชื่อเรื่องที่ให้ความรู้สึกดั่งเจอแนวหินโสโครกในโอเอซิสกลางทะเลทราย และบทสนทนาบางตอนที่คล้ายบทท่องละครเปาบุ้นจิ้น ช่างน่าสงสัยยิ่ง!
บทนี้ช่วงความคิดบางท่อนมันคล้ายๆ เรื่องศิษย์ข้า เจ้าตายอีกแล้ว
http://writer.dek-d.com/TPCSKY/story/viewlongc.php?id=1501909&chapter=4
ปล.มึงจะใช้คำซ้ำซ้อนฟุ่มเฟือยทำไมวะ โกรธเกรี้ยวฉุนเฉียว?
เออ แล้วการบรรยายในเนื้อเรื่องมันก็ไม่สัมพันธ์กับคำโปรยและเรื่องย่อเลยว่ะ กูว่าเรื่องย่อนั่นน่าจะเป็นสำนวนที่แท้จริงของคนเขียนนะ เพราะมีหลายช่วงที่มีส่วนตรงกับเรื่องย่อมากที่สุด
ky กุสงสัยว่าทำไมอาชีพยอดนิยมของนิยายแฟนตาซีในเด็กดีถึงเป็นอาชีพนักฆ่าวะ เปิดหาเรื่องอะไรใหม่ๆอ่านในหน้าอัพเดท ต้องเจอนักฆ่าสักเรื่องนึง
ในบรรดาอินักฆ่าทั้งหลายเล่านี้ มีเรื่องไหนที่จบโดยทุกจับประหารบ้างมั้ยวะ ถถถถถ
ส่วนบทนี้ ตอนพูดถึงฤดูหนาวและหิมะ กูนึกถึงเรื่องนางสนมเวอร์ชั่นแรกที่ยังไม่ผ่านการแปลงให้เข้ากับสไตล์ของแจ่มใส ไม่รู้ว่าคนแปลลบยังนะ
http://writer.dek-d.com/TPCSKY/story/viewlongc.php?id=1501909&chapter=1
>>947 เพราะมันดูเท่ดีไง ทำตัวลึกลับ เจออันตราย ฆ่าได้โดยไม่ต้องสนศีลธรรมและกฎหมาย บู๊เก่งท่าไม่เยอะ แค่ลอบปามีดซัดเข็มก็พอ ไม่ต้องมานึกอธิบายท่าใช้อาวุธให้ปวดกบาล อย่างนักดาบเวลาสู้ มันก็มีช่วงที่มึงต้องอธิบายว่าเหวี่ยงดาบยังไง กระโดดเสียบยังไง ไหนจะมีชื่อท่าให้แฟนตาซีอีก แต่นักฆ่ามึงคิดแค่อยู่ที่สูงหรือมุมมืด พอเหยื่อมาก็เสียบท้องไปเลย หรือถ้าสู้ก็บรรยายง่ายๆ ว่าเดินหลบคล่องแคล่วงเคลื่อนตัวว่องไว ไม่ก็วิ่งชั่วพริบตาเอาเชือกรัดคอซะ หรือจะเดินเท่ๆ ปามีดใส่ซึ่งๆ หน้าก็ได้ ชื่อท่าไม่ต้องมี แต่ก็มีเรื่องหนึ่งนะที่ถูกจับเตรียมประหาร แต่ก็มีคนใหญ่คนโตเอางานยากโคตรๆ มาให้ทำแลกกับการพ้นโทษและลบประวัติทั้งหมด ซึ่งสรุปแล้วมันก็รอดและเป็นนักฆ่าต่อไปว่ะ
Ky พอเห็นปกแฟนตาซีรสิตาแล้วกูสงสัยเลยว่ะ ว่าถอดเสื้อทำไม แล้วทำไมต้องเชิ้ตขาววะ
คราแรกข้านอนเอื่อยเฉื่อยอยู่ในทุ่งหญ่าเขียวขจีท่ามกลางแสงอาทิตย์อันอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิกับบรรดาญาติพี่น้องนับสิบ ข้าเหลือบเห็นดอกไม้สีสันสดใสอยู่ไม่ไกลนักจึงค่อยเคลื่อนร่างที่เฉื่อยแฉะของตัวเองเพื่อไปเก็บดอกไม้ให้ท่านแม่และหลานสาวที่รักของข้า...แต่นั่นทำให้ชะตาชีวิตในทุ่งหญ้าอันแสนสงบสุขต้องจบลง
ชายผู้หนึ่งพบข้าโดยบังเอิญ สีหน้าของเขาคล้ายจะตกใจอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะร้องตะโกนออกมาว่า "บอสสไลม์อยู่ตรงนี้!"
ผู้คนมากมายพร้อมอาวุธพุ่งตรงเข้ามา ข้าพยายามกระโดดหนีสลับกับโจมตีกลับเป็นระยะ แต่ก็ไม่สามารถต้านทานได้ คมหอกคมดาบที่กระทบกับผิวเนื้อสร้างความเจ็บปวดให้ข้าเหลือเกิน ท่านแม่...ข้าทรมาน หากตายในดาบเดียวได้คงจะดีกว่านี้
เมื่อลมหายใจหมดลง ร่างกายของข้าก็กลายเป็นแสงสว่างเจิดจ้า เมื่อข้าลืมตาขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ทิวทัศน์เบื้องหน้ากลับไม่ใช่ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่เช่นเดิม หากแต่เป็นเพดานไม้แคบๆที่หนึ่ง
ข้าขยับร่างกายขึ้นนั่ง นึกแปลกใจว่าเหตุใดตนเองถึงเคลื่อนไหวได้เร็วกว่าเดิม แถมยังมีแขนเหมือนมนุษย์...เดี๋ยวสิ ร่างกายสีชมพูโปร่งแสงของข้าหายไปไหนกัน?
"คุณหนูรองฟื้นแล้ว" เสียงใครคนหนึ่งร้องดังขึ้นด้วยความดีใจ ข้าไม่ได้สนใจนางแม้แต่น้อย เนื่องจากจมดิ่งอยู่กับห้วงความคิดของตัวเอง
หลังจากถูกกลุ่มผู้เล่นตีจนตาย ข้า...บอสสไลม์แห่งทุ่งหญ้านอกกำแพงเมืองเริ่มต้น ได้กลายเป็นมนุษย์ไปแล้ว
>>953 ไม่เอาๆ แค่เขียนเล่นเฉยๆ
>>946 ท่อนนี้ใช่มั้ย อ่านแล้วแม่งคล้ายๆจริงๆ
https://imgur.com/a/ZqShD
อีเหี้ย แบบนี้ก็ได้หรอวะ เด็กดีเปิดกว้างให้น้องๆนู๋ๆศึกษากรรมวิธีร่วมเพศ ซู๊ดซี๊สเขี่ยเม็ดเลียน้ำขาว
http://writer.dek-d.com/Double-U/story/viewlongc.php?id=1485967&chapter=1
ลืมถาม แล้วตอนอื่นล่ะวะ หรือมีเรตเฉพาะตอนนั้นตอนเดียว
แนะนำนิยายแนวท่านเรย์กะให้หน่อยดิ
เรย์กะนี่หรือเปล่า
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
>>972 อารมณ์แบบตัวเอกไปเกิดใหม่เป็นตัวละครเกมจีบสาวแล้วเกิดเป็นตัวร้ายนี่เอาจริงๆเหมือนจะฮอตมากช่วงนี้ ที่กูนึกออกก็มี duke's daughter อะ นางเอกเข้าไปสิงในร่างตัวร้ายตอนที่กำลังโดนไล่ออกจากโรงเรียนพอดี เพราะตามเกมนางไปรังแกยูริ(นางเอกในเกม) อีเจ้าชายรัชทายาทอันดับ 2 ที่หลงอียูริหน้ามืดเลยไล่เราออกมา มันเป็นแนวพีเรียดยุโรปนิดๆอะ จริงๆตามเนื้อเรื่องเกมนางต้องโดนพ่อส่งไปบวช แต่ก็เกลี้ยกล่อมจนพ่อที่เป็นดยุคส่งให้ไปดูแลที่ดิน ทำนองนี้ เรื่องหลังจากนั้นไม่ต้องพูดถึงเรื่องรักๆนะ เรื่องบัญชี บริหาร เศรษฐศาสตร์ล้วนๆ 55555555 แต่ช่วงหลังๆเริ่มๆมีแง้มปมออกมาแล้ว ตัวตนที่แท้จริงของยูริ กับ เจ้าชายรัชทายาทอันดับ 1 ที่กูว่าน่าจะได้คู่กับนางเอกน่ะ สนุกๆ
อ้อ อีกเรื่องนึง แต่คนแปลบอกไม่แปลต่อแล้ว ถึงแค่กลางเรื่อง An Otome Game’s Burikko Villainess Turned into a Magic Otaku อันนี้นางเอกไปเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในโลกเวทมนต์น่ะ มีเจ้าชาย อัศวิน กับ โรงเรียนเวทมนต์ คือเรื่องอื่นๆนางเอกจะพยามไม่เดินตามรอยเนื้อเรื่องเกิมใช่มะ แต่เรื่องนี้นางแม่งไม่แคร์อะไรเท่าไหร่เลย กูชอบเวทมนต์ โอตาคุมากทีเดียว อันนี้ก็น่ารัก
ถ้าแนวไปดกิดดป็นตัวร้ายในเกมส์ แนะนำ dungeon defend สนุกมาก พระเอกไปเกิดใหม่เป็นตัวร้ายระดับกระจอกมากๆ ในเกมส์ที่เคยเล่น พระเอกเลยใช้ความรู้ที่มีอยู่กับนิสัยเหี้ยๆ (ชม) เอาตัวรอด เรื่องนี้พระเอกไม่โง่เลย ฉลาดมาก อีกทั้งไม่ทึ่มเรื่องความรัก จบเล่มแรกก็ได้นางเอกแล้ว
เห็นจากบอร์ด ลองไปอ่านดูแล้วก็งั้นๆ รั่วๆ แต่คำนิยมทำไมเว่อวังอลังการ
>>975 กูลองอ่านแล้ว ถือว่ามีของ แต่ลีลาเยอะจัดเรื่องแม่งเลยไม่คืบ พี่แกเอาแต่โชว์ตัวเอกกับความคิดของคนเขียนเรียกว่ายัดอัตตาตัวเองมาเต็มๆ ถ้าว่างๆก็อ่านได้ แต่กูขอผ่าน รู้สึกเสียเวลาอ่านไงก็ไม่รู้ มึงไม่ต้องสนใจคำนิยมไรนั่นหรอก อวยจนไข่ถลอกก็ไม่ทำให้เรื่องดีขึ้น หวังดีมันต้องบอกข้อเสียดิวะ
เอ้ากูเอามาฝาก คำวิจารณ์ของRAY
เห็นความพยายามในการโฆษณาแล้วชอบ 55555 เลยไปอ่านให้มาค่ะ 5555
ว่าแต่ เห็นพูดว่ากระทู้นี้นี่เอง นี่หมายถึงอะไรหรอคะ งงๆ
-แนวเฮฮาจริง บรรยายเหมาะกับแนวเฮฮา ส่วนตัวไม่ใช่คนชอบแนวคอเมดี้ ชอบอ่านแนวจริงจังๆหน่อย เลยถนัดทางจริงจังมากกว่า
แต่พออ่านเรื่องนี้ได้เพลินๆนะ ส่วนบู๊ๆก็บรรยายได้ดี คนอ่านรู้สึกสนุกสนานตามได้เลย เราชอบตรงฉากบู๊ทำได้ดี เป็นส่วนเด่นๆของเรื่องเลยล่ะ คนเขีบนคงจะถนัดฉากบู๊และฉากฮาๆมาก่อนอยู่แล้ว
-จากเนิ้อหาแต่ละตอน ดูแล้วคนเขียนตั้งใจให้เป็นแนว slice of life เนื้อหาจะจบเป็นตอนๆไป ข้อดีคือเหมาะกับคนอ่านที่ชอบอ่านเพลินไปในแต่ละตอน ไม่ต้องเครียดอะไรมาก ข้อเสียคือเพราะมันเป็นแนวเรื่อยๆ ไม่เหมาะกับคนอ่านบางประเภทที่ต้องการปม และต้งการจุดส่งต่อให้เขารู้สึกว่าต้องอ่านต่อๆๆๆๆ
-ชอบที่เนื้อหามีการแทรกดีเทลได้ดี ซึ่งแน่นอนว่าดีเทลหรือข้อคิดนี่ คนเขียนส่วนใหญ่มักแทรกกันอยู่ละ แค่จะแทรกแบบยัดเยียดมั้ยเท่านั้น
ซึ่งเราว่าพอได้นะ ไม่รู้สึกว่ายัดเยียดมากไป แต่แค่ว่ายัดข้อคิดมาทื่อๆไปเลย ไม่มีลูกเล่น ยัดใส่ปากตัวละครมาเฉยๆเลย ก็เลยจะแลดูจงใจไปหน่อย แต่ก็เข้าใจตามสไตล์เรื่อง ที่ไม่ได้จะให้คนอ่านคิดเยอะ ลงลึกอะไรมากมายอยู่แล้ว
ดีเทลมีการศึกษาข้อมูลมาดี เราชอบนะที่เห็นว่าศึกษามาก่อนแต่ง แล้วท่าทางคนเขียนคงสนุกด้วยในการแทรกสิ่งต่างๆที่ไปศึกษามา นายขนมต้ม หรือ คณิตพิทาโกรัสอะไรทำนองนี้ ^^
สรุปว่าถ้าใครชอบแนวเบา สบาย เฮฮาเรื่อยๆ มีสาระแทรกบ้างประปรายอีกต่างหาก ก็น่าจะชอบเรื่องนี้นะ ^^
กูก็คิดว่ามันเขียนโอ แต่ทนไม่ได้กับความเยอะของแม่ง เยอะเกิ๊นไร้ความพอดีจนกูเสียดายเวลาอ่าน
แถมมันตอบกลับกวนทีนไงก็ไม่รู้ แฝงด้วยความเยอะตามนิยายที่มันเขียน
อาจจะได้แรงบันดาลใจจากเฟทไดอารี่ก็ได้นะมึง พูดถึงนิยายที่ชอบยัดข้อคิดคำคมและอวยตัวเอง ชื่อดอกปอปแม่งโผล่มาเป็นคนแรกในหัวกู
เยอะแยะนะ พวกที่ชอบยัดคำคมใส่ปากตัวละครน่ะ เหมือนผกก.สั่งมาก็ท่องๆไป
กูคิดว่าคนที่มึงกำลังพูดถึง คนที่มึงก็รู้ว่าใคร
มันคือ 975 และ 977
กูรู้เพราะกูดื่มกาแฟแก้วเดียวกับมัน
ว่าแต่...มันคือใครวะ?
พวกยัดคำคมเยอะเพราะไม่มีเทคนิคไง ถ้าเป็นตัวละครที่มีบุคลิกนั้นตั้งแต่ต้น ชอบพูดคำคม ชอบสอน ก็พอจะรับได้ ประมาณว่าตัวละครนั้นชอบอ่านหนังสือธรรมะ อะไรก็ว่าไป แต่ถ้าเที่ยวยัดใส่ปากทุกตัวละคร งี้ไม่ใช่แระ เบื่อเลย ยิ่งตัวละครพระเอกนางเอกที่พูดคำสวย ๆ พร่ำเพรื่อ ฟังแล้วเอียนมากจ้า
ไอ้พวกชอบชักใบให้เรือเสียนี่มันมีอยู่ทุกที่จริง ๆ
มีอะไรกันวะ มาไม่ทัน
เพื่อนโม่ง มีนิยายจีนเรื่องไหนแนะนำบ้าง เอาที่สนุกๆ ที่คนเขียนหรือคนแปลขยันๆ โพสต์บ่อยๆ
ช่วยเพิ่มให้เต็ม รอให้คนอื่นมาสับนิยายให้ฟังอีก ฮาดี อ่านคนสับ หนุกกว่าอ่านนิยาย 5555
กุเบื่อระบบเว็บเด็กดีจัง หานิยายใหม่ๆยาก หมวดหมู่ไม่เป็นระเบียบ แท็กก็มั่วซั่ว แทบไม่ช่วยอะไร
จะหานิยายใหม่ๆอ่านทีลำบาก เพราะหลักๆเน้นแต่เรื่องที่ติดท๊อป กะอัพล่าสุด เรื่องดีๆที่น่าสนใจที่ไม่มีใครค้นพบก็จมหายไปในมหาสมุทร
>>997 +1 กูโคตรอยากให้มีการค้นหานิยายเปิดใหม่ เอาแค่ภายในเดือนเดียวก็ได้ หน้าอัพเดทแม่งมีแต่นิยายขาประจำที่ไม่สนุกเด้งตลอด บางเรื่องแม่งก็อัพหลอก นิยายใหม่ร่วงไปหน้าหลังก็ไม่มีคนอ่าน ไม่มียอดวิวเขาก็นึกว่าไม่รอดเลิกเขียน คือถ้าค้นหานิยายที่เปิดใหม่ในหนึ่งเดือนได้ก็พอดูว่าเป็นไงนะ อัพกี่ครั้งอัพต่อเนื่องไม่หายไปรึป่าว เอาคำวิจารณ์ไปปรับใช้ไหม งานหนึ่งเดือนกูว่าน่าจะพอบอกได้นะถึงความตั้งใจของนักเขียน
อะ กุตั้งใหม่ตั้งแต่เมื่อวานละ https://fanboi.ch/webnovel/2907/recent/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.