ที่ใต้ถุนอาคารเรียนหลังหนึ่ง
นรญ3คนใส่ชุดกันหนาวหนาเตอะรองเท้าบู๊ทขนสัตว์ หมวกไหมพรมกำลังนั่งยองๆล้อมวงกันเป็นรูปสามเหลี่ยมตรงกลางมีก้อนหินเรียงกัน3ก้อนเป็นเตาไฟชั่วคราว ตรงกลางก้อนหินมีแอลกอฮอลก้อนปิคนิคจุดไฟวางอยู่เหนือก้อนแอลกอฮอลนั้นวางหม้อเหล็กต้มน้ำเดือดปุดๆ
"เฮ้อ!หนาวว่ะ ไอ้หิมะบ้านี่ก็ตกไม่หยุดมาหลายวันแล้ว โลกเรานี่มันวิปริตเพี่ยนขึ้นทุกวัน"นรญร่างอวบคนนึ่งพูดขึ้นแล้วหันไปมองนอกอาคารเรียนที่หิมะขาวๆกำลังตกลงมาหนาตา
"นั่นสิวะ อันเซะรุปีนี้ทำไมหิมะถึงตกวะบ้าจิงโว้ย"นรญ หน้ากลมร่างเล็กฝั่งตรงข้ามตอบ
"ข้าจะไปรู้ได้ไงวะมินิ ข้าก็รู้เท่ากับเอ็งเนียะอ้าว2NEก้มหน้าเล่นมือถืออยู่นั่นแหละ"อันเซะรุตอบมินิแล้วหันไปพูดกับเพื่อนอีกคน
"ในเฟซบุ๊คมีคนพูดถึง รร เราด้วยว่ะ"2NEยังไม่ละสายตาจากมือถือตอบพลางปัดหน้าจอไปพลาง
"ไหนๆว่าไงวะ"มินิทำท่าตื่นเต้นรีบถาม
"เมื่อวานไปเดินห้างเซงตุ้งแอพอทเห็นน้องอะ...."2NEอ่านโพสแล้วก็ต้องหยุดอ่าปากค้างเมื่อเหลือบขึ้นมาเห็นอันเซะรุส่งสายตาพิฆาตอยู่ฝั่งตรงข้ามพอดี
"รร เล็กๆบ้านนอกแบบนี้ดังอะไรตรงไหนก็ไม่อะ จะมาสนใจอะไรดันนักกะหนาวะ โวะ!"อันเซะรุพูดแล้วทำหน้ามุ่ย
"ชั่งเหอะ เลิกๆๆๆเลิกสนใจมาต้มมะ...เอ้อ บะหมี่กึ่งกินแก้หนาวกันดีกว่าว่ะ"มินิพูดแล้วหีนไปหยืบบะหมี่กึ่งอิกมาจากเป้สามสี่ห่อแล้วแกะซอง
"ไอ้พวกนี้อีกแล้วเรอะ เบื่อว่ะ อันเซะรุเมื่อไหร่จะพาพวกข้าไปกินอาหารฝรั่งอีกวะ ข้าอยากกินซีฟู้ดพาเอล่าอีกว่ะ"2NE ทำหน้าเหนื่อยหน่ายแล้วหันไปถามเพื่อน
"ไม่มีตังแล้ว ทางกรุงเทพเขาตัดงบ รร เราเอ็งไม่รู้เหรอ"อันเซะรุตะโกนตอบท่าทางหงุดหงิด
"อย่าดูถูกนะว้อยมันเป็นjapanese foodนะ"มินิหันมาตอบเพื่อน
"ดูสินี่wheat flourจากยูเครน"มินิพูดแล่วชูก้อนบะหมี่อบแห้งรูปสี่เหลี่ยมให้เพื่อนดู
"เลิกรบกันยังเหอะ"อันเซะรุถามกลับอย่างเซ็งๆ
"นี่ปาล์มออยล์จากเซาท์เทิร์นรีเจี้ยน"มินิ ชูซองบรรจุของเหลวสีฟ้าให้เพื่อนดู
"น้ำมันปาล์มจากใต้ อืม.."2NE พูดตอบมินิ
"นี่แล้วมันก็อุดมไปด้วยสารอาหารจากโมโนโซเดียมกลูตาเมต"มินพูดต่อพลางโยนเส้นทั้งหมดและฉีกซองน้ำมันเครื่องปรุงตามลงไปในหม้อ
"เรียกง่ายๆว่าผงชูรสน่ะเอง เฮ้ออ!พอเลิกเล่นได้แล้ว ข้าหิว"อันเซะรุตอบเพื่อนอย่างหงุดหงิด
ทันใดเอง
ไล้หนึ!
"อะ พี่พอสส่งไลน์มาทำไมวะเนียะ พวกแกอยู่ไหน"2NEพูดขึ้นอย่างแปลกใจก่อนจะทวนข้อความ
2NEรีบพิมพ์ข้อความตอบไป สักพักจึงเงยหน้าขึ้นมาพูดกับเพื่อน
"พี่พอสให้เรารีบไปตามพี่มะเมี้ยวกับคะเนี้ยวไปพบที่ห้อง รกผอ ด่วนเลย"
"ชมรมพี่มะเมี้ยวอยู่ไม่ไกลจากนี้เดินประมาณห้านาทีก็ถึงแล้ว"มินิตอบ
"ไม่ไกลก็เหมือนไกลแหละวะหิมะตกหนาท่วมครึ่งแข้งขนาดนี้ แล้วก่อนอื่นนะกินก่อนกองทัพต้องเดินด้วยท้องไม่กินจะมีแรงเดินไปได้ไง"อันเซะรุตอบเพื่อนทั้งสองก็พยักหน้ารับ