และนิยายที่ดีติดลม คือฉากต่อสู้ สุดเดือด เดือดจนเลือดในกุแล่นพล่านๆเลย แม่งวางไม่ลงต้องต่อเหรียญเรื่อยๆ
วิธีหาอ่านนิยายของกุคือ ดูเรื่องย่อ ไปหาในเว็บที่บอกว่าtag อะไรบ้าง มีฮาเร็มไหม ถ้ามีฮาเร็ม ส่วนมากกุจะข้าม เพราะกุรักเดียวใจเดียว ไม่ชอบ เรื่องผิดศีลธรรม
เรื่องรักใคร่ ขัดแย้ง แก้แค้น ไม่สน
ตัวเอกต้องสนแต่พัฒนาตัวเอง จนไปสู่จุดสูงสุด ไม่มีใครต่อต้านได้ มันดูเหมาะกับกูดี
I have no enemy
น้องๆจะกลับคอกห้อง lifestyle เมื่อไหร่จ๊ะ
https://i.imgur.com/dHFeK6b.png
ดูท่า ผญ ชอบอะไรแบบนี้เหลือเกิน
เริ่มมาโดนกลั่นแกล้ง วางแผนแก้แค้น ชำระแค้น
เผลอๆ ไอพวกนี้มันเอามาใช้ในชีวิตจริงด้วย
กุถึงไม่ชอบ ผญ ที่ทำดีกับกูเลย เพราะเหมือนมันมีเป้าหมายอยู่ กุชอบ ผญที่จริงใจ ไม่มีลับลมคมในมากกว่า
เจ็ตแพ็คบินได้ ด้วยพลังโฟลจิสตัลสกัดเย็นจากคูคูซอเรียน มอไซค์ของเทพไฟนี่ทั้งบิน ทั้งไต่กำแพง ทั้งแล่นบนน้ำได้นี่ สกัดเย็นจากซอเรี่ยน 3 ชนิดแน่นอน 🦕🦕🦕🔪
คือกูไม่แน่ใจว่ามาถามหานิยายในมู้นี้ได้ไหม ถ้าใครคุ้นๆ มันเป็นนิยายแนวเกมออนไลน์ ลงในเด็กดีสมัยฮิตๆ 10 ปีที่แล้วได้ หยุดเขียนไปราวๆ ช่วง 70/80 ตอนนี่แหละ
พระเอกเป็นนักศึกษาที่เพื่อนสนิทห้องข้างๆลากไปเล่นด้วยกัน ใช้ชื่อ ขอบฟ้า ในเกม (ธีมพลังของเจ้าตัวคุ้นๆ ว่าเป็นสีแดง) พระเอกก็เข้าไปเล่นแต่ดันเวลขึ้นยากกว่าชาวบ้านเขา ติดเงื่อนไขเควสมังกรอะไรสักอย่าง ห้ามตายไม่งั้น exp หายยับ เพราะไปทำไข่มังกรแตกจนรวมเข้าด้วยกัน แล้วไปเจอนางเอก(พึ่งมารู้ทีหลังว่าอยู่ห้องข้างกัน นางเอกมีน้องชายที่ในเกมใช้ชื่อ ไข่ตุ๋น) รวมตี้ไปทำเควสที่เขตหิมะ แล้วก็ได้หมาป่าเหมันต์มาเป็นสัตว์เลี้ยง พอเสร็จเควสก็สลายตี้
พระเอกเดินทางต่อ ไปเจอทะเลสาบที่มีมังกรเฝ้าอยู่ ที่กลางทะเลสาบมีของแดง เสร็จแล้วไปหาเพื่อนสนิทที่เมืองอื่น ไปลงดันมั้ง แต่ดันเป็นดันพิเศษ เจอแร่รุ้งหายาก พวกพระเอกก็เอาแร่ไปใส่ในโพชั่น ทำโพชั่นฮิล 3000% แค่ขวดเล็ก ราดแผลแผลหาย ขายกิลใหญ่ๆ กำไรอื้อซ่า
ขายเสร็จก็แยกกันเพราะพระเอกต้องไปเปลี่ยนคลาสของเควสมังกรต่อ ได้เจอครอบครัวมังกรที่ทำเหมือนพระเอกเป็นครอบครัวจริงๆ แล้วครอบครัวในโลกจริงก็ไม่ได้ให้เวลาพระเอกมาตั้งแต่เด็ก พระเอกเลยรักครอบครัวมังกรมาก พอว่างก็เที่ยวแวะไปแวะมาตลอด
ระหว่างเดินทางไปเรื่อยก็ไปเจอนางเอกกับน้องชายที่ชื่อไข่ตุ๋น แล้วดันมีคนเห็นตอนใช้พลังมั้งเลยจับตัวน้องนางเอกไปเป็นตัวประกัน กว่าจะช่วยได้ก็เกือบตาย ถ้าตายมันจะกลับจุดเซฟเขตคนลักพาตัว เลยต้องใช้วิธีเดียวกันแบบที่พระเอกโดน เปลี่ยนเผ่าแล้วก็จะได้จุดเซฟใหม่เป็นรังมังกร
อันนี้เป็นสรุปรวมเนื้อเรื่องที่พอจำได้ก่อนจะคนเขียนจะหยุดเขียนไป อาจจะมีอะไรผิดบ้าง แต่มันสิบปีแล้วให้อภัยกูเถอะเพื่อนโม่ง ใดๆ ก็ตามแต่โปรดช่วยใบ้ทีว่ามันชื่อเรื่องอะไรหรือเรื่องลบทิ้งไปแล้ว
กูจะได้นอนอย่างสงบสักที เพราะกูหาไม่เจอ t.t
เป็นคนนึงที่อ่านงานไทยก็เยอะ แต่ตอนหลังมาอ่านงานต่างชาติเยอะกว่า ความเห็นสต.คือการเล่าเรื่องมีสมูทกว่า เนื้อเรื่องเข้มข้นน่าติดตาม แนวนิยายแฟนตาซี จีนโบราณ ไซไฟ ในความรส.เราคือต่างชาติทำถึงมากกว่า การบรรยายต่างๆอ่ะ น่าติดตามกว่า มีพลอตใหม่ๆแนวใหม่ๆเยอะกว่ามากๆๆๆ
>>468 เรื่องค่าครองชีพกับการต่อยอดสื่อมันมีผลสูงจริงๆ น่ะแหละ ต่างประเทศพอเขียนอะไรแล้วคนส่งเสริมให้มึงใช้หากินได้มากกว่า เอาไปต่อยอดอะไรได้ไกลกว่า คนมันก็เลยเขียนงานที่มีคุณภาพออกมาได้หลากหลายมากกว่า แม้การแข่งขันจะสูงกว่าก็เถอะ
เทียบกับประเทศเราที่ถ้าอยากจะขายงานให้ออกก็ต้องเขียนแนวกระแสก่อน แล้วพอคนมันคิดแบบเดียวกันโถมเขียนกันแต่งานแนวเดียวกันหมด ความหลากหลายของพล็อตมันก็เลยน้อยตามไปด้วยอ่ะเด่ะ
เทคนิคเขาก็ดีนะ แต่แปลกดี นขไทนส่วนใหญ่กลับทำจริงไม่ค่อยได้
ทำปากเก่งสอนคนอื่นเหมือนตัวเองเป็นกูรูด้านงานเขียนซะเต็มประดา แต่กระทั่งศัพท์เฉพาะพื้นๆ ก็ยังไม่รู้จักอะเนอะ
แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่ามึงแม่งดีแต่เห่าไปวันๆ เท่านั้นแหละ ไม่เคยลงมือเขียนฟิคเขียนนิยายจริงๆ หรอก
ตอนนั้นกุเขียนนิยายให้น้องสาวอ่าน น้องสาวยังไม่เชื่อว่ากูเขียนเลย เพราะกุเขียนได้ดีมาก
เหมือนอยู่ในโลกยุทธภพจริงๆ
แล้วกุไม่ใช่นักเขียน ไม่ได้เรียนวรรณกรรมมา
กุอ่านนิยาย เป็นงานอดิเรก ตั้งแต่ป.6แล้ว
ในขณะที่คนอื่นอ่านหนังสือกาตูนญี่ปุ่น
และกุไม่จำเป็นต้องรู้จัก แกรี่มด อะไร กุอ่านนิยายจบ1000ตอนรู้เรื่องก็พอ
เมิงทำตัวน้ำเต็มแก้ว เขียนสิ่งที่สังคมไม่ได้อะไรจากนิยายพวกเมิง แล้วก็บ่นทำไมไม่แมสสักที
โทษนั่นโทษนี่ แต่ไม่เคยโทษตัวเอง ก็จมปลักเน่า เป็นป้าไดโนเสาร์หลงยุคต่อไปละกัน
และคนกินอาหาร ไม่มีสิทธิ์เลือกกินอาหารหรอวะ
ถ้าอาหารมันขยะ กุก็บอกขยะ
กุเลือกแต่สิ่งดีๆให้ตัวเอง ถือว่าไม่ผิดนะ
https://i.imgur.com/kQbQx7w.jpeg
เออ อันนี้คือนิยาย ตอนป.6ที่กุอ่าน
ไม่มีเรื่องความรัก แม้แต่เรื่องเดียว
แต่กุชอบตอนนิยายสืบสวนสอบสวน ปริศนาลี้ลับ
https://i.imgur.com/ZE0MFBD.jpeg
>>483 ในนิยายตัวเอก ถูกเซทให้ไม่มีทางแพ้
ประสบความสำเร็จเป็น happy end
ในโลกไอดอล มันไม่ได้สวยหรูไง
เพราะไอดอลคนที่เราชอบไม่ได้เป็นตัวเอกในนิยาย ถูกกำหนดให้ dead end
ถ้าเราไม่ช่วยแล้วใครจะช่วย มันถึงน่าเอาใจช่วยไง
ดังนั้นเมิงก็เป็นผู้เขียนโชคชะตาในโลกไอดอลเหมือนกัน ไม่ต่างจากนักเขียนนิยายคนอื่น
แต่นั่นแหละ เมิงต้องสู้กับนักเขียนในเรื่องเดียวกันอีกครึ่งร้อยคน แบบนั้นมันถึงสนุกไม่ใช่หรอ การสวมบทว่าตัวเองเป็นพระเจ้าที่ต้องสู้กับพระเจ้าด้วยก้น ด้วยมีตัวละครเป็นเบี้ยหมากไงละ
ไอ้พวกตัวเอกโชว์เทพไร้พ่ายจนไม่เป็นที่จดจำเนี่ย ล้วนมีสไตล์เดียวกับ 10 อันดับตัวละครโคตรเหมือนผม (ตัวคนเขียนเอง) เลยว่ะ เพราะงั้นถ้าไม่ใช่ผลงานของพวกมึงเอง น่าจะรู้เหตุผลไม่ยากเลยว่าทำไมถึงไม่อินตัวเอกแทบทุกเรื่อง
ไอ้พวกตัวเอกโชว์เทพไร้พ่ายจนไม่เป็นที่จดจำเนี่ย ล้วนมีสไตล์เดียวกับ 10 อันดับตัวละครโคตรเหมือนผม (ตัวคนเขียนเจ้าของผลงานเอง) เลยว่ะ เพราะงั้นถ้าไม่ใช่ผลงานของพวกมึงเอง น่าจะรู้เหตุผลไม่ยากเลยว่าทำไมถึงไม่อินตัวเอกแทบทุกเรื่อง
>>489 เมิงรับไม่ไหวหรอก ตัวเอก ร่างที่แท้จริงเป็นมังกร สามหัว 8กร แค่เยกัน ดาวเคราะห์ ก็พังเป็นแทบๆแล้ว มิติจักรวาลพังทะลาย
ต้องเป็น ผญ ที่เป็นปีศาจที่เท่าเทียมกัน
ปีศาจมังกร ผญ เลยต้องไปฝึกให้ทนการเย พระเอกได้ ไม่งั้นออกลูกไม่ได้
นิยายจีนที่กุอ่านอะนะ กุไม่ได้แต่งเอง
กูว่าจะบ่นหน่อย
ไอ้ที่บางคนที่บอกต่างชาติไม่มีกะแสนิยมนี้กูอย่างจะโบกให้ กูแม่งตามนิยายต่างชาติตั้งแต่ ญี่ปุ่น จีน กับเกาหลีนิดหน่อย จนกูซึมซัมไปจนเข้าใจ
ญี่ปุ่น (ต่างโลก/ไลฟ์สดในดันเจื้ยนแบบมายุคปัจจุบัน/โลกเกมส์จีบหรือนิยาย/รักในโรงเรียน/แนวสาวนอกใจ,ทึ้ง,เขาใจผิด,โดนสังคมเกลียดในตอนแรก ก่อนชีวิตพุ่ง/แนวสาวอ่อยเลยนอกใจ/ขุนนางยศต่ำ,นางร้าย,ตัวประกอบ/ถอนหมั่น)
ของญี่ปุ่นจะเน้นเรื่องราวสั้นกระชับเดินเรื่องเร็ว(ในกรณีของWNนะแต่พอทำLNเดียวจะเพิ่มบรรยาย)ดูเรื่องเดินตลอดเวลาซึ่งจริง ๆ อาจไม่เดินแค่เปลื่ยนฉากกับเนื้อหารองเยอะเฉย ๆ เดี่ยวนี้บางเรื่องใช้ทริกจากจีนตัวเอกชีวิตบัดซบแล้วมาเจอคนดี ๆ โครตเมต้าทั้งแฟนตาซีกับนิยายรักอย่างเกลื่อน
พอ ๆ กับตัวเอกเวล 99/เทพไม่รู้ตัวแต่ใสซือจนบื้อไม่รู้ห่าไรเลย
จีนนี่แม่งก็ (ปลุกพรสววณ์ sss,x,ระดับเทพ/เป็นไปเกิดโลกปัจจุบัน/มีสองโลกเดินทางได้อิสระ/ระบบภาระกิจ,ทำนายโอกาศ,สุ่มกาชา,เช็คอิน,เห็นแถบทักษะประสบการณ์,เห็นหลอดเลือด,คูณของวิชาร้อยเท่าพันเท่า/ปลุกพรสวรรณ์กากแฟนเพื่อนเลิกคบแล้วตบหน้าที่หลัง/เกมส์เอาตัวรอดสุ่มคนในแต่ละประเทศไลฟ์สดให้โลกดู/มิติสยองขวัญ/กลับไปทำนาเลื้ยงหมูปลูกไร่ในปัจจุบันโดนอดีทเพื่อนร่วมชั้ดูถูก/ไปเก็บขยะแล้วสังเคราะของเทพ,
เป็นผู้หญิงคนเดียวในโลกที่มีแต่ผู้ชายครึ่งสัตว์ป่า,อัญเชิญผู้เล่นไปต่างโลกมาช่วยตัวเอง,เป็นนักแสดง,นักเขียน,ผู้กำกับ,ทำเกมส์,ในต่างโลกที่เหมือนเก่าเลยก็อปว่าง,ผู้ควบคุมสัตว์ร้าย,นางตัวเอกเป็นลูกสาวปลอมลูกสาวจริง/ประเทศอื่นกากหมดโดยเฉพาะประเทศอินทรีกับซากุระ)
ไอ้ที่พิมนี่เหมือนแนวเยอะน่ะแต่นี่แนวประจำปีจ๊ะ หมดปีก็ไม่มีใครเขียนแล้วไปเกาะแนวแมสตอนปีใหม่ ๆ เอา
จีนนี่อย่างหนักเลยเหมือนแม่งมีขบวนอะไรสักอย่างพอมีนิยายแบบใหม่ออกก็ชื่อเรื่องก็จะแบบ
ฉันปลุกxxxหลักจากแฟนบอกเลิกกับฉัน,ฉันปลุกxxxหลักจากน้องชายขโมยxxxของฉัน,ฉันปลุกxxxหลักจากถูกล้อเลือนทั้งอินเตอร์เน็ต,ฉันปลุกxxxหลักจากครอบครัวทอดทึ้งฉัน,ฉันปลุกxxxหลักจาก...
แม่งก็อปชื่อเป็นของเกรท B เลย บางอันแม่งหนักถึงขั้นก็อปข้อความนิยายบางส่วนของคนอื่นมาใส่นิยายตัวเองในตอนแรก ๆ
ที่สำคัญไอ้นิยายชื่อคล้ายนี่แถบจะลอกกันมา ปลุกพลังโดนทึ้ง,เจอสาวใหม่,โชว์เทพในโรงเรียน,แข่งในประเทศ,แข่งนอกประเทศ สู้พวกต่างดาวหรือภัยถิบัต
ส่วนการเดินเรื่องจีนเน้นบรรยายเยอะกับเดินเรื่องช้า
ปล.ไอ้พวกนิยาย 1000+ อ่ะแม่งส่วนน้อยสัส ๆ กพวกนีกเขียนตัวน้อยแม่งก็เหมือนไทยมีพวกปล่อยเบลอไม่อัพเดจก็เยอะนักอ่านจีนก็กลัวไม่จบเหมือนกันเลยเวลานักเขียนออกผลงานใหม่มักจะโชว์เรื่องที่จบกับบอกว่านิยายที่กูเขียนเนี่ยรับประกัน500,000-1,000,000 คำให้มีเครดิต เวลาจบเรื่องไม่ดังก็ 200-500 ตอนขึ้นแบบปกตื
จะประเทศไหนก็เมต้าหมดแหละถ้าไม่ตามเมต้าก็คนอ่านหน่อยหมดนิยายจีนคนอ่านหลัก 100-1000 ขนานนั้นช่วงอ่านฟรีน่ะกูก็เห็นมาแล้วทั้งนั้นพอไมต่ามกระแสก็ยอดน้อยขนานนั้นแหละ อีกอย่างพวกบอกแนวเทพเซียนดังนี่อยากหัวเหราะออกมาเป็นเลข 6 ขนานนั้นเขียนจีนเวลาแนะนำนักเขียนใหม่ยังบอกเลยอย่าเขียนแนวเทพเซียนแม่งตายแล้ว ไอ้พวกได้ทำซีรีนี่คือแม่งก็ 10-15 ปีมาแล้ว
ส่วนนิยายเกาหลีไม่ค่อยได้อ่านแต่แม่งก็เห็นวน ๆ อยู่กับดันเจื้ยนในโลกจริง(ที่แม่งพยายามบิดคำไม่ให้เหมือนออกมาจากเกมส์)กับนางร้ายในโลกจีบสาวกับนิยายทั้งนั้นอ่ะที่ได้ทำ manhwa
>>493 ญี่ปุ่น เกิดใหม่โลกอื่น
จีน กลับชาติมาเกิดโลกเดิม
เกาหลี เป็นหนี้ ตกงาน
บูลลีไม่นับเพราะตัวเอกฝั่งเอเชียแม่งโดนเหมือนกันหมดเพราะคนเขียนมีปมโดนมาก่อน
ถ้านิยายฝั่งตะวันตก ตัวเอกจะแนวขี้เหล้า หย่าร้าง ไม่ลูกติดก็ลูกตาย พิษการเมืองเล่นงาน หมดหวังกับระบบทางสังคม ไม่ก็พ่อแม่ตายถ้าเป็นวัยรุ่น ตระกูลมีบางอย่างพิเศษ(แต่ไม่มีใครบอกตัวเอกแถมกล้ารุมบูลลี่แม่งเฉย)
>>493 https://i.imgur.com/kQbQx7w.jpeg
แล้วทำไมกุอ่านนิยายจีนเหมือนเดิม ไม่ตามกระแสเมต้า หรือเทรนโลกเลยละ
กุเล่นเกม กุก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรนะ กุไม่ใช่คนที่เก่งสุดในเกม ไม่ใช่คนฉลาด ใช้bugคิดbuildเทพเอาชนะเกม
บางทีกุก็คุมบงการแชทโลก ให้เป็นอย่างที่กุต้องการ บางทีกุก็โดนคนทั้งโม่งมองเป็นศัตรู
เพียงแค่
-ชอบอ่านนิยายไม่เหมือนชาวบ้าน
-เล่นเกมไม่เหมือนชาวบ้าน
-เล่นการ์ดไม่เหมือนชาวบ้าน
-ใช้ชีวิตไม่เหมือนชาวบ้าน
-ชอบไอดอลไม่เหมือนชาวบ้าน
ตอนนี้อ่านนิยาย1000ตอนอยู่
แต่ทุกคนก็ อยากตามล่ากูกันหมดซะงั้น
ทั้งที่กุไม่ได้อยากเด่นเลย ขอเป็นเทพในเงา
>>493 กูนี่เขียนตามใจฉัน แหวกนอกกระแสเลย ผลออกมาก็คือเจ๊งครับ
ปัจจุบันลงไปจะ 200 ตอน ยอดคนอ่านยังไม่ถึงหมื่นเลย เทียบกับเรื่องที่สมัยก่อนเขียนตามกระแส เขียวสั่วๆ แถมเขียนไม่จบ คนเข้ามาอ่าน + ด่ายังหลักแสนคน ทั้งที่เขียนไม่ถึง 100 ตอนด้วยซ้ำ
เคยลองถามคนอ่านที่ตามอ่านเรื่องกูมาตลอดว่าสนุกมั้ย เขาก็คอมเม้นท์บอกมาว่าสนุกนะ แต่แนวเรื่องมันเฉพาะทางเกินไปเลยน่าจะเป็นเรื่องเฉพาะกลุ่มซึ่งจำนวนมันก็มีแค่หยิบมือ
เรื่องที่กูเขียนคงตัดจบประมาณ 300 ตอนนี่ล่ะซึ่งกูก็เขียนไปจบแล้วกำลังทยอยลง ตอนนี้เลยนั่งคิดละว่าจะเอายังไงกับเรื่องใหม่ดี
ถ้าถามใจกูเรื่องใหม่กูอยากเขียนแนว Urban Fantasy แบบที่กูถนัดที่สุด แต่เกรงว่าจะลงเอยอิหรอบเดิมคือแนวมันไม่แมสนี่ล่ะ
isekai Urban Fantasy
ระบบUrban Fantasy
เกิดใหม่เป็นนางร้ายในโลกUrban Fantasy
ย้อนเวลากลับไปในยุคUrban Fantasy
เอา นิยายโม่งเป้นแนวกระแสละ
>>500 ผสมแนวปริศนาไหน? เอาเป็นแนวเรื่อง Urban รองแทนหาอะไรก็ที่คิดว่าคนจะสนใจแล้วเอามาเป็นปมหลักแทน
เหมือนพวกแนวต่างโลก/เกมส์จีบสาว/
ที่ดูออก RPG ต่อสู้แต่เนื้อเรื่องไปเน้นการเมือง
หรือแนวแฟนตาซีที่เกี่ยวกับผู้กล้าสู้จอมมารแต่ตัวเองกับ/ไปเน้นทำธุรกิจ/จีบศัตรู
การเอาพอร์ตที่ถนัดแต่คนอาจไม่สนใจมาเป็นซับพอร์ตก็มีผลอยู่เดียวยกตัวอย่างเช่น
เกิดใหม่เป็นจอมปราชญ์
เกิดใหม่โชว์เทพ+อัพเพื่อน
ถ้าดูผ่าน ๆ คนบางประเภทก็ไม่สนใจเพราะดูเป็นแนวดาด ๆ
แต่ถ้าเปลี่ยนไปชูเรื่องอื่นก็จะแบบ
ผมถูกอัญเชิญมาแต่โลกสงบสุขไปแล้ว
ที่ตัวเอกถูกอัญเชิญเป็นผู้กล้าแต่โลกสงบสุขไปแล้ว เนื้อเรื่องไปเน้นจีบสาวแทน
เพื่อไม่ชัดก็มีอีก
ไปเป็นพ่อค้าที่ต่างโลก
หรือถ้าเป็นจีนก็แบบ
เป็นนักปราบผีในยุคปัจจุบัน
ไปเป็นนักขุดสุสาน
มีเรื่องผีสิ่งเหนือธรรมชาติเหมือนกันแต่คนไปสนใจอัน 2 มากกว่าเพราะดูแปลกใหม่ไม่ค่อยมีดูน่าสนใจ
เพราะบอกว่าเป็นนักปราบผีในปัจจุบันมันก็ดูดาดไม่มีไร แต่บางคนก็แก้ทางเหมือน>>498 บอกแบบ ผมถูกชาวเน็ตกล่าวหาว่าเป็นจ้าวแห่งยมโลก
ที่ตัวเอกเป็นเจ้าของบริษัทขายโรงศพที่ไม่ค่อยราบรื่น จู่ ๆ ก็มีระบบขึ้นมาทำให้เห็นเวลาตายของคนอื่นได้เลย ไปคอมเม้นท์ขายโรงศพให้คนที่กำลังไลฟ์อยู่เลย ซึ่งก็พอนึงออกใช้ไหน ก็กดสูตรเดิม ๆ ตบหน้า คนไลฟ์ล้อเลียนจู่ ๆ ก็ตายในแบบที่ตัวเอกทำนาย เริ่มมีชื่อเสียง ถ้าขายสำเร็จก็ได้พลังพิเศษมาที่เกี่ยวกับธีมเรื่อง แล้ววนลูป
Urban fantasy
ก็ลองมาเปลี่ยนเป็นซับพอร์ตก็ได้ไม่เน้นพลังแต่ไปเน้น ปริศนา/ความรัก/คอมมาดี้/อาชีพ
เช่น Urban fantasy ได้แบบ letter bee ผี้งจดหมายก็ได้ ที่เล่นเรื่องอาชีพไปรษณีย์กับความทรงจำ หรือ Black butler คน(ลึก)ไขปริศนา(ลับ) ที่ใช้ยุคขุนนางวิคตอเรียมาเป็นธีมกับการทำสัญญากับปีศาจ เน้นไปที่การไขประกาศและค้นหา backstory ไปพร้อม ๆ กัน ไม่งั้นก็แนวดาด ๆ พลังพิเศษในโรงเรียนแต่ไปเน้นความสัมพันธ์เอา ไม่ก็คนสืบผี โรงเรียน+คดีฆาตกรรม+ผี ตัวเอกชายคู่กับผีสาว
เน้นเอาตัวเองถนัดไป+พร๊อตนิยม = พอไว้มั่ง? (อย่างน้อยก็ไม่ดับสนิท)
แต่แม่งมีอะไรสำคัญเท่า ชื่อเบ็ด กับคำโปรยเบ็ดแล้วล่ะเขียนให้คนเอะจนสงสัย/สมใจ หรือเกิดอารมณ์ให้อยากกดเข้ามาดู ไม่งั้นทำคนเราทั้งจีน,ญี่ปุ่น ถึงนิยมมาใช้แบบ ผู้กล้าซึมซาบกับจอมมารสู้ชีวิต,จะผิดไหนที่จะพบรักในดันเจี้ยน,ยอมเป็นแฟนเบอร์สองของเธอก็ได้,เกิดใหม่เป็น xxx
แทนที่จะเป็นยุคเก่ากว่าแบบ อาเรีย กระสุนแดงเดือด,maoyusha จอมมารผู้กล้าจับคู่กู้โลก(แนวผู้กล้าปีศาจดังเดิมแต่ไปเน้นเศรษฐกิจ),ซึซึมิยา ฮารุฮิ,คานัน,ซันโซ สี่แสบฝ่าแดนทมิฬ,ฮายาเตะพอบ้านประจัญบาน,ชานะ นักรบเนตรอัคคี
ที่ใช้คำเฉพาะไม่ก็ชื่อตัวเอกทั้งนั้นแทนที่จะมาอธิบายซับพร็อพแบบทุกวันนี่
ส่วนตัวคงช่วยได้แค่นี้แหละ หลักก็เน้นดึงความสมใจผสมที่ถนัดแหละ
แอบแปลกใจกับคนเขียน เหตุใดคนถึงไม่กล้าเขียนจบ ไม่ใช่พวกตัดจบปาหมอน
>>504 จากใจคนเขียน ก็อยากเขียนให้จบแหละ แต่ถ้าเอาตามพล๊อตที่วางเอาไว้มันจะอีกยาวเลย ทว่ายอดคนอ่านน้อยเขียนต่อไปได้ไม่คุ้มเวลาที่เสีย แทนที่จะฝืนต่อจนจบก็สู้ตัดจบเอาเลยดีกว่า
เอาเคสกูชัดๆ เลย ปัจจุบันกูใช้แพชชั่นเขียนดองไว้แล้วนับเป็นเล่มคือ 6 เล่ม แต่ยอดคนอ่านกูมีแค่ตอนละหลักสิบและไม่มีแนวโน้มว่าจะเพิ่มขึ้น กว่าจะเขียนจบก็คงเสียเวลาเป็นปีๆ สู้เอาช่วงเวลานั้นไปเสี่ยงดวงเขียนเรื่องใหม่ดีกว่าเยอะ
อย่างกูนี่ใจดีแล้วนะที่เขียนสต๊อกเอาไว้ตั้งหลายเล่มแล้วทยอยลง มืออาชีพจริงๆ เขาเขียนชิมลางไม่กี่ตอนถ้าไม่รอดเขาก็เขาก็ตัดจบแค่เล่มเดียวนั่นล่ะ
ถามหน่อยโม่งนิยายเรายอดวิวพอใช้ได้ไหม
นิยายเรา ไม่ใช่แนวกระแสหลักตอนนี้ เป็นแนวกระแสรองแนวแฟนตาซี ต่อสู้ เกิดใหม่ และพอมีแท็คที่คนชอบบ้าง
นิยายเพิ่งลงไป20ตอน มาได้เกือบสองเดือน เดือน พ.ยนี้ได้คนดูประมาณ2000 มันน้อยหรือพอใช้ได้อะโม่ง ฝากประเมินเราที
มีใครอ่านผ่าน e reader ไหม มีตัวไหนแนะนำบ้าง ของบไม่ถึง 6,000 บาท
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.