กูที่อยู่หน้าคอม และขอ บอก ว่า กู ไม่ได้อยู่ลำปาง
#รีวิว หลังจากอ่านนิยาย ระบบ 1200 ตอน 900 ตอน
ตอนจบพระเอก i have no enemy และให้ข้อคิดแง่คิดระหว่างทางตลอด
กุยังไม่จุใจเลย
ถ้าพวกมึงยังอยู่ กูถามอะไรหน่อย
เพศของนักเขียนมีผลต่อการสร้างพระเอกและนางเอกแค่ไหน ตอบแง่ไหนก็ได้ เอาหมดๆ
>>437 ในช่วงพีคของชีวิต แต่ยังไม่ใช่สุดยอดนะ
เขาเตะกูลงพื้น แต่กูยังยืนหยัดอยู่
จากห้องนั่งเล่นที่เคยสบาย ไปสู่ท้องถนน
ชีวิตมันสู้แม่ง ทุกอย่างคือการต่อสู้ แต่เชื่อเถอะ กูพร้อมลุยสัส
เรื่องมันเป็นแบบนี้แหละ
ถนนสู่สวรรค์ กูขับไปคนเดียว
ถูกไล่ออกจากวงการ ทิ้งกูไว้ตายอย่างเหี้ย
ใจแข็งจนไม่เหลือใคร แต่กูยังเชื่อในพระเจ้า
จิตใจอยู่ใต้ดวงอาทิตย์ กูจะทำให้ได้
ชีวิตมันยากซะเหลือเกิน กูถือพวงมาลัย
แก้ปัญหาที่มันทิ้งไว้ให้
ไม่มีใครจะช่วยมึงในวันที่ลำบาก
ชีวิตนี้จะสอนมึงให้ล้มลง แต่กูไม่ยอมแพ้
อยู่ในเรื่องเหี้ย นี่แหละวิธีที่มันเป็นไป
ทุกคนรู้ดีว่าชีวิตไม่เคยง่าย
แต่กูยังเดินต่อไปด้วยหัวใจที่ไม่ยอมแพ้
ในโลกที่แสนโหดร้าย กูจะสู้ต่อไปเรื่อยๆ
>>437 เพศ ญ ต้องให้เพศชายชี้แนะ
นอกจากชอบอ่านนิยาย มโน delusion สวยใสไร้สมอง
อย่างเขาบอกว่า ผญ ที่ดีพ่อจะสอนมาดี และทำตามอย่างพ่อ ผญ ที่เกิดมาพ่อทิ้ง อันนี้กุเห็นปัญหาหนัก
เพศ ญ เท่าที่กุเจอถ้าอยู่ในความเป็นความตาย
จะมีความลังเล ไม่กล้าตัดสินใจ นั้นก็ตัดสินผลแพ้ชนะได้แล้ว
ยกตัวอย่าง ผช คิดใหญ่จะไปอวกาศ ยังไง
แต่ ผญจะถาม เรื่อง ที่ทำงาน ผู้ชาย ทำไมถึงไม่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ ทางเพศ
ดังนั้นมันก็ต่างแน่นอน เพราะ ผญ เขียนนิยายจอมบงการ ไม่ได้ (ไม่ใช่เล่นเกมตามจับผช)
>>437 อาจจะไม่ทั้งหมดแต่ก็คิดว่าคงมีผลอยู่ อย่างที่กูเห็นบ่อยๆ ก็แบบถ้าพระเอกหรือนางเอกมีฝั่งใดฝั่งนึงที่รวยหรือบารมีล้นฟ้าเหี้ยๆ เนี่ย กูจะนึกไว้ก่อนเลยว่าอันนี้ผู้หญิงแต่ง ส่วนผู้ชายก็ตรงกันข้ามคือสองฝ่ายอาภัพพอกันทั้งคู่แล้วให้สาวหรือหนุ่มอื่นมาติดด้วยเหตุผลแบบอื่นแทนอย่างฝีมือเก่งกาจ รูปลักษณ์หล่อสวย หรือความใจดีอะไรงี้
ส่วนตัวคิดว่ามันสะท้อนความต้องการลึกๆ ของคนแต่งและคนอ่านทั้งสองเพศนี้ด้วยน่ะแหละ ผู้ชายอยากได้การยอมรับจากคนอื่น ผู้หญิงอยากได้ความมั่นคงความเอาใจใส่
เออ มีอีกอย่างที่ชัดว่า ผญ เขียน ประมาณชอบแนวตัวเองโดนรังแก และก็็ไต่เต้ามาจนล้างแค้นคนที่้คนรังแกให้สาสม แม่งมีแค่นี้ละเนื้อเรื่องหลักๆ
ซึ่งกุงง ว่าเมิงจะเขียนให้ตัวเองโดนกลั่นแกล้ง
ผช จะเป็นNPCโง่ๆ เทพบุตร
ในเรื่องมีแค่การสู้กัน ระหว่าง ผญ สเมือนว่า ผู้ชายไม่มีตัวตน
กุก็งง ว่า พวกเมิงชอบเรื่องพวกนี้ไปได้ไง น้ำเน่าขัดๆ หลักๆ เป้าหมายของนางเอก คือ การชำระแค้น
437 ไม่มีผลใดๆทั้งสิ้น
เวลามึงเขียนนิยาย มึงคือพระเจ้า มึงคือผู้สร้างโลก มึงคือผู้ปกปักรักษา(ให้ใครรอด ใครสมหวังก็ได้) มึงคือผู้ทำลายจะให้ใครอยู่ใครตายก็ได้)
ยกตัวอย่าง กูเองเป็นผู้ชาย
แต่กูเคยจินตนาการสร้างนางเอกสาวสวย ที่มีพลังที่ควบคุมทุกสรรพสิ่ง บิดเบือนธรรมชาติ บิดเบือนทุกตรรกะ เป็นอมตะ ฆ่าไม่ตาย ไม่สามารถถูกสาป แต่สาปใครก็ได้ แปลงกายได้ ไปได้ทุกที่ถ้าอยากไป ร่างกายสะอาดสะอ้าน มีแต่ความหอม ไม่มีอะไรทำให้เธอป่วยได้ ทำให้เกิดอุบัติเหตุได้ ไม่มีใครมอบความเลวร้ายให้เธอได้ กุนิยามธรรมชาติคือสิ่งที่ใหญ่ ทุกอนู ทุกสสาสร ทุกสิ่งที่มีและไม่มี คือธรรมชาติ แม้แต่พระเจ้าก็เอาชนะนางเอก เพราะนางเอกคือธรรมชาติ ทั้งยังสวยงามสวยจนแม้แต่พระพุทธเจ้ายังต้องตกหลุมรัก เกิดราคะได้ โดยไม่มีข้อยกเว้น มีความสามารถทุกอย่าง เรียนรู้เร็วเพียงชั่วพริบตา อิ่มทิพย์ ไม่มีวันหิวกระหาย แต่จะกินอะไรก็กินได้ มีพลังทุกอย่างไร้ขีดจำกัด อวัยวะทุกส่วน สามารถแปลงเป็นวัตถุหรือสสารอะไรก็ได้ สร้างโลก สร้างจักรวาลก็ได้ ถล่มสรรพจักรวาลได้ เพียงแค่คิดเท่านั้น
เห็นมั้ยว่า ในโลกจินตนาการ หรือผลงานการเขียน เราคือพระเจ้ากำหนดหรือสร้างตัวละครอะไรก็ได้ ให้เก่งแค่ไหน สวยแค่ไหน ร้ายแค่ไหน ห่วยแค่ไหน ลักษณะแบบไหน นิสัยแบบไหนก็ได้
แต่ว่าลูกค้าหรือผู้บริโภค ก็คือพระเจ้าของนักเขียนอีกที เพราะเป็นคนจ่ายเงิน จงสนแค่ว่า เขียนยังไงให้คนอ่านชอบและขายได้เป็นพอ ไม่ต้องกังวลเรื่องเพศตัวเองหรอก
>>443 ความสามารถขนาดนี้ ต้องมี bg ที่ยิ่งใหญ่ด้วย ถ้ามีไม่มากพอ ก็จะเหมือนตัวละครโง่
และโดนตัดจบ
กุเคยถามเพื่อนนะ ถ้ามีเงินใช้ไม่หมดจะซื้ออะไร
เพื่อนบอกต้องคิดด้วยหรอ ก็ใช้เงินซื้อทุกอย่าง
ในโลกนี้ให้หมด นั่นละความดิบเถื่อนของมนุษย์ เมื่อมีพลังอำนาจก็จะกลายเป็นคนเลว
ซื้อทุกอย่าง มันทำให้คนเดือดร้อนไง
445 ตัวละครที่กูคิด มันยิ่งกว่าMarry Sue ความคิดหรือจินตนาการกู มันเป็นแค่เศษเสี้ยว มันอาจจะมีคนจิตนาการได้เหนือกว่ากูอีกมากมาย ถ้าเทียบกับดินในมหาปฐพี
แต่ที่กูกำลังสื่อให้เข้ากระบาลคนถามที่กังวลเพศสภาพ คือ นิยายของมึง มึงจะแต่งแบบไหน ตัวละครเพศอะไร มึงกำหนดได้หมด ไม่ว่าชีวิตจริงมึงจะมีเพศสภาพเป็นอย่างไรก็ตาม
และกูยังได้แสดงขอบเขตเพิ่มเติม เพื่อให้มันได้เข้าใจยิ่งขึ้น ว่างานเขียนมันไร้ขอบเขต เป็นโลกที่เราสร้างขึ้นมาเอง จากจิตนาการเท่านั้น มันคือโลกของคนเขียน
เพราะงั้นไอ้คนจะแต่งนิยาย 437ที่มันกังวลเพศสภาพตัวเอง ว่าจะส่งผลต่อการเขียนตัวละคร จะได้เลิกกังวล แล้วผลิตผลงานได้อย่างมั่นใจ
กูไม่แคร์ ว่าจะเป็นแมรี่ซูหรือไม่แมรี่ซู เพราะกูไม่ได้ขายนิยาย
สุดท้ายนักเขียนต้องยอมรับว่า ผลงานของตัวเอง คนตัดสินคือ ผู้บริโภค หรือนักอ่าน
ถ้าไม่มีเหี้ยอะไรจะแขวะ ว่างๆไปให้แม่มึงโอ๋!!!
>>447 กุเคยอ่านตัวละคร นิยายจีนนะ ตัวละครญ ที่มันเทพสัสๆ สวยก็สวยจนกุคิดว่า มันมีคนแบบนี้ในโลกด้วยหรอวะ แต่ถ้าเป็น ผช แบบกุ
มันจะไม่สงสัยไง พระเอกขี้ระแวงแบบกุ
หรือพระเอกที่เร่งยกระดับตัวเอง เพื่อสู้กับตัวร้าย
แล้วชนะแบบฉิวเฉียด
คำถามคือนางเอกเมิงอยู่ดีๆเทพเลยไม่มี สตอรี่เป็นไปไม่ได้ เพราะมันจับต้องไม่ได้จริง
เอาง่ายๆ ผญ ก็ไม่มีทางเทพเท่าผู้ชายได้
ลองดูกีฬาจากโลกนี้ก็ได้ ไม่ว่าจะใช้สมอง หมากรุก หรือใช้จิตใจ บงการคน ล้วนสู้ ผช ไม่ได้
ดังนั้นถ้าเมิงจะสร้างตัวละคร ญ ก็ต้องโรคจิตให้มากพอที่จะเป็นเทพได้
รวมทั้งคนแต่งเพศ ญ ด้วย
มึงโพสแบบนั้นเดี๋ยวก็โดนจิกข้อหาด้อยค่าคนอื่นหรอก
อย่างน้อยไม่มีไอ้พวกทรานเจนเด้อมาแจม ไม่งั้น โว๊กชิบหาย
แนวจีนเสิ่นเจิ้นยังน่าเอาลงเด็กดีอยู่ไหม
นิยายจีนเสิ่นเจิ้น = พวกมักเกิ้ลจีนเป็นผู้ประพันธ์ หรือพูดง่ายๆเลย นิยายจีนที่ผู้เขียนดันไม่ใช่ชาวจีนแท้
เออนิยายที่กุอ่าน ปี2002 ปี2017 ก็มี แต่ไม่ได้รู้สึกเก่าเลย ทำไมกว่าจะLC มาขายต้องรอหลายปีวะ
สมัยนี้มันน่าจะทำขาย แปลต่อตอน ไทย ชน จีน
ชน ENG เลย ว่าไปกว่ากุจะหานิยายอ่านได้สักเรื่องนึง เรื่องนั้นต้องดีจริงๆ
กุแทบไม่เคย dropกลางทางเลย จะต่อรวดเดียวจนจบ 1000+ ตอน คือนิยายที่ดีอย่างน้อย950ตอนก็ได้ ถ้านิยายไม่ถึง1000ตอนกุนับว่าขยะทั้งหมด ตอนละ8000ตัวอักษร
และนิยายที่ดีติดลม คือฉากต่อสู้ สุดเดือด เดือดจนเลือดในกุแล่นพล่านๆเลย แม่งวางไม่ลงต้องต่อเหรียญเรื่อยๆ
วิธีหาอ่านนิยายของกุคือ ดูเรื่องย่อ ไปหาในเว็บที่บอกว่าtag อะไรบ้าง มีฮาเร็มไหม ถ้ามีฮาเร็ม ส่วนมากกุจะข้าม เพราะกุรักเดียวใจเดียว ไม่ชอบ เรื่องผิดศีลธรรม
เรื่องรักใคร่ ขัดแย้ง แก้แค้น ไม่สน
ตัวเอกต้องสนแต่พัฒนาตัวเอง จนไปสู่จุดสูงสุด ไม่มีใครต่อต้านได้ มันดูเหมาะกับกูดี
I have no enemy
น้องๆจะกลับคอกห้อง lifestyle เมื่อไหร่จ๊ะ
https://i.imgur.com/dHFeK6b.png
ดูท่า ผญ ชอบอะไรแบบนี้เหลือเกิน
เริ่มมาโดนกลั่นแกล้ง วางแผนแก้แค้น ชำระแค้น
เผลอๆ ไอพวกนี้มันเอามาใช้ในชีวิตจริงด้วย
กุถึงไม่ชอบ ผญ ที่ทำดีกับกูเลย เพราะเหมือนมันมีเป้าหมายอยู่ กุชอบ ผญที่จริงใจ ไม่มีลับลมคมในมากกว่า
เจ็ตแพ็คบินได้ ด้วยพลังโฟลจิสตัลสกัดเย็นจากคูคูซอเรียน มอไซค์ของเทพไฟนี่ทั้งบิน ทั้งไต่กำแพง ทั้งแล่นบนน้ำได้นี่ สกัดเย็นจากซอเรี่ยน 3 ชนิดแน่นอน 🦕🦕🦕🔪
คือกูไม่แน่ใจว่ามาถามหานิยายในมู้นี้ได้ไหม ถ้าใครคุ้นๆ มันเป็นนิยายแนวเกมออนไลน์ ลงในเด็กดีสมัยฮิตๆ 10 ปีที่แล้วได้ หยุดเขียนไปราวๆ ช่วง 70/80 ตอนนี่แหละ
พระเอกเป็นนักศึกษาที่เพื่อนสนิทห้องข้างๆลากไปเล่นด้วยกัน ใช้ชื่อ ขอบฟ้า ในเกม (ธีมพลังของเจ้าตัวคุ้นๆ ว่าเป็นสีแดง) พระเอกก็เข้าไปเล่นแต่ดันเวลขึ้นยากกว่าชาวบ้านเขา ติดเงื่อนไขเควสมังกรอะไรสักอย่าง ห้ามตายไม่งั้น exp หายยับ เพราะไปทำไข่มังกรแตกจนรวมเข้าด้วยกัน แล้วไปเจอนางเอก(พึ่งมารู้ทีหลังว่าอยู่ห้องข้างกัน นางเอกมีน้องชายที่ในเกมใช้ชื่อ ไข่ตุ๋น) รวมตี้ไปทำเควสที่เขตหิมะ แล้วก็ได้หมาป่าเหมันต์มาเป็นสัตว์เลี้ยง พอเสร็จเควสก็สลายตี้
พระเอกเดินทางต่อ ไปเจอทะเลสาบที่มีมังกรเฝ้าอยู่ ที่กลางทะเลสาบมีของแดง เสร็จแล้วไปหาเพื่อนสนิทที่เมืองอื่น ไปลงดันมั้ง แต่ดันเป็นดันพิเศษ เจอแร่รุ้งหายาก พวกพระเอกก็เอาแร่ไปใส่ในโพชั่น ทำโพชั่นฮิล 3000% แค่ขวดเล็ก ราดแผลแผลหาย ขายกิลใหญ่ๆ กำไรอื้อซ่า
ขายเสร็จก็แยกกันเพราะพระเอกต้องไปเปลี่ยนคลาสของเควสมังกรต่อ ได้เจอครอบครัวมังกรที่ทำเหมือนพระเอกเป็นครอบครัวจริงๆ แล้วครอบครัวในโลกจริงก็ไม่ได้ให้เวลาพระเอกมาตั้งแต่เด็ก พระเอกเลยรักครอบครัวมังกรมาก พอว่างก็เที่ยวแวะไปแวะมาตลอด
ระหว่างเดินทางไปเรื่อยก็ไปเจอนางเอกกับน้องชายที่ชื่อไข่ตุ๋น แล้วดันมีคนเห็นตอนใช้พลังมั้งเลยจับตัวน้องนางเอกไปเป็นตัวประกัน กว่าจะช่วยได้ก็เกือบตาย ถ้าตายมันจะกลับจุดเซฟเขตคนลักพาตัว เลยต้องใช้วิธีเดียวกันแบบที่พระเอกโดน เปลี่ยนเผ่าแล้วก็จะได้จุดเซฟใหม่เป็นรังมังกร
อันนี้เป็นสรุปรวมเนื้อเรื่องที่พอจำได้ก่อนจะคนเขียนจะหยุดเขียนไป อาจจะมีอะไรผิดบ้าง แต่มันสิบปีแล้วให้อภัยกูเถอะเพื่อนโม่ง ใดๆ ก็ตามแต่โปรดช่วยใบ้ทีว่ามันชื่อเรื่องอะไรหรือเรื่องลบทิ้งไปแล้ว
กูจะได้นอนอย่างสงบสักที เพราะกูหาไม่เจอ t.t
เป็นคนนึงที่อ่านงานไทยก็เยอะ แต่ตอนหลังมาอ่านงานต่างชาติเยอะกว่า ความเห็นสต.คือการเล่าเรื่องมีสมูทกว่า เนื้อเรื่องเข้มข้นน่าติดตาม แนวนิยายแฟนตาซี จีนโบราณ ไซไฟ ในความรส.เราคือต่างชาติทำถึงมากกว่า การบรรยายต่างๆอ่ะ น่าติดตามกว่า มีพลอตใหม่ๆแนวใหม่ๆเยอะกว่ามากๆๆๆ
>>468 เรื่องค่าครองชีพกับการต่อยอดสื่อมันมีผลสูงจริงๆ น่ะแหละ ต่างประเทศพอเขียนอะไรแล้วคนส่งเสริมให้มึงใช้หากินได้มากกว่า เอาไปต่อยอดอะไรได้ไกลกว่า คนมันก็เลยเขียนงานที่มีคุณภาพออกมาได้หลากหลายมากกว่า แม้การแข่งขันจะสูงกว่าก็เถอะ
เทียบกับประเทศเราที่ถ้าอยากจะขายงานให้ออกก็ต้องเขียนแนวกระแสก่อน แล้วพอคนมันคิดแบบเดียวกันโถมเขียนกันแต่งานแนวเดียวกันหมด ความหลากหลายของพล็อตมันก็เลยน้อยตามไปด้วยอ่ะเด่ะ
เทคนิคเขาก็ดีนะ แต่แปลกดี นขไทนส่วนใหญ่กลับทำจริงไม่ค่อยได้
ทำปากเก่งสอนคนอื่นเหมือนตัวเองเป็นกูรูด้านงานเขียนซะเต็มประดา แต่กระทั่งศัพท์เฉพาะพื้นๆ ก็ยังไม่รู้จักอะเนอะ
แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่ามึงแม่งดีแต่เห่าไปวันๆ เท่านั้นแหละ ไม่เคยลงมือเขียนฟิคเขียนนิยายจริงๆ หรอก
ตอนนั้นกุเขียนนิยายให้น้องสาวอ่าน น้องสาวยังไม่เชื่อว่ากูเขียนเลย เพราะกุเขียนได้ดีมาก
เหมือนอยู่ในโลกยุทธภพจริงๆ
แล้วกุไม่ใช่นักเขียน ไม่ได้เรียนวรรณกรรมมา
กุอ่านนิยาย เป็นงานอดิเรก ตั้งแต่ป.6แล้ว
ในขณะที่คนอื่นอ่านหนังสือกาตูนญี่ปุ่น
และกุไม่จำเป็นต้องรู้จัก แกรี่มด อะไร กุอ่านนิยายจบ1000ตอนรู้เรื่องก็พอ
เมิงทำตัวน้ำเต็มแก้ว เขียนสิ่งที่สังคมไม่ได้อะไรจากนิยายพวกเมิง แล้วก็บ่นทำไมไม่แมสสักที
โทษนั่นโทษนี่ แต่ไม่เคยโทษตัวเอง ก็จมปลักเน่า เป็นป้าไดโนเสาร์หลงยุคต่อไปละกัน
และคนกินอาหาร ไม่มีสิทธิ์เลือกกินอาหารหรอวะ
ถ้าอาหารมันขยะ กุก็บอกขยะ
กุเลือกแต่สิ่งดีๆให้ตัวเอง ถือว่าไม่ผิดนะ
https://i.imgur.com/kQbQx7w.jpeg
เออ อันนี้คือนิยาย ตอนป.6ที่กุอ่าน
ไม่มีเรื่องความรัก แม้แต่เรื่องเดียว
แต่กุชอบตอนนิยายสืบสวนสอบสวน ปริศนาลี้ลับ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.