>>160 อย่างพูดเป็นลาง! ตบปากเดี๋ยวนี้!?
อุตส่าห์แหง่มประเด็น2หนุ่มขนาดนี้ล่ะ อย่างคาบุก็ดึงเจ้าแม่ให้เข้ามาที่ตัวเองแล้วแซกกลางระหว่างพวกอาริมะ แล้วก้มถาม พอเห็นเจ้าแม่ก้มหน้าก้มตาไม่ยอมบอก(จินตนาการซากุระไปนานนม)ก็เอ๋ยกับการเจ้าแม่ด้วยเสียงทุ้มกว่าปกติว่า “ขอถามอีกครั้ง คิโชวอิน มีอะไรกันแน่” (เอ๊ะ อะไรล่ะนั้น เพราะเรย์กะไม่ได้มองหน้าเลยไม่รู้ แต่พอเรย์กะไม่ยอมบอกคาบุกับทำเสียงทุ้มลงก่อนจะหันไปทางอาริมะแทน...เฮ้ เดาได้ว่า คงทำหน้า ‘ทำไมล่ะ บอกฉันไม่ได้เหรอ..’ แหง่ๆ อาคิสาวะเลยทำตัวไม่สะทกสะท้านแถมตอนทั้งคู่ไปยังโบกมือลาด้วย..) แถมไปจ้องเขม็งใส่คนอื่น... พอเรย์กะบอกๆเหตุผลไปกับนายตัวสำรองก็ตอบประชดเขาอีก... ตอนก่อนจะไปพอเรย์กะส่งสายตาเป็นห่วงตอนคาบุรากิมองภาพวาคาบะจังกับนายตัวสำรองพูดอย่างสนิทชิดเชื้อ(จากสิ่งที่เอ๊งทำเมื่อกี้ไม่ควรไปมองเขาอย่างโกรธหรืออิจฉาได้หรอกน่ะ..) ที่สำคัญคือเจ้าแม่เอ๋ยขอบคุณคาบุรากิ เจ้าคาบุที่เรียกเจ้าแม่ให้เดินตามมาเอง อยู่ๆก็รีบเดินหนีไป.. ถ้าทองแบบไม่คิดไรก็มองว่ามันเขินเจ้าแม่นั้นแหละ (ตั้งแต่ชะงักรอยยิ้มเจ้าแม่ตอนซุปเปอร์ล่ะ เทพไอเทพแปะยิ้มมิริคุ เอ๊งพูดว่านึกถึงคำนี้ เพราะคือ เทพแห่งความสุขใช่ม่ะ..)
ส่วนเอ็นโจกุว่าตั้งแต่ตอนเปิดใจเรย์กะตอนนั่งอยู่ในโรงเรียน พร้อมกับท่าทางราวกับเหนื่อยล้า หนีปัญหาทางบ้านมาที่โรงเรียน.. กุว่าก็พอเห็นทางเข้ารูทเอ็นโจล่ะว่า ฮีเหนื่อยจริงๆ มีภาระ มีเรื่องราวที่ต้องแบกรับมากมายจริงๆ ที่ค่อยแกล้งเรย์กะเข้าหานางเพราะรู้สึกมีความสุขใช่ม่ะ..(ถึงมันจะแกล้งทั้งเรย์กะคาบุก็เถอะ)
กุว่ายังไงก็1ใน2คนนี้วะ แต่กุเชียร์คู่คาบุเรย์กะแหะ(แต่ก็ทิ้งชิ้นส่วนร่างกายไว้ทุกเรือ..เพราะโอกาสล่มก็สูง) คือกุพอเข้าใจแล้วว่าทำไมเอ็นโจมันสนุกนักสนุกหนา กับการแกล้งหรือผลัก2คนนี้เข้าหากัน ตลกแต่ก็ชวนอมยิ้มดูน่ารักและก็โป๊กฮาในบางครั้ง แม้คาบุจะแซว(ด่าแบบไม่คิดอะไร)แรงมากเกินไปบางเรื่องก็เถอะ