พูดถึงความก้าวหน้าบ้าง กับคู่นี้กูว่าก็ก้าวหน้าแบบพรวดๆอยู่นะ ไปเดทแบบปุบปับไม่ได้นัดอะไรล่วงหน้าก็เคย ถึงโดนปฏิเสธหลายหนเพราะติดธุระ แต่กูคิดว่าวาคาบะให้โอกาสว่ะ ทำไมนางจะไม่รู้ว่าไอ้นี่มันจีบอยู่ นางฉลาดจะตาย และคงตัดสินใจมาดีแล้วกับเรื่องนี้ ถ้าไม่ให้โอกาสผู้ชายคนนี้และปิดกั้นให้เป็นเพื่อนกันก็พอ นางจะไม่สานสัมพันธ์มาถึงขั้นที่ไปยามวิกาลสองต่อสองในที่ปิดแบบบนเรือ ถึงจะไว้ใจว่าคาบุจะเป็นสุภาพบุรุษไม่ทำอะไรก็เหอะ แต่ปกติของผู้หญิงแล้ว กับเพื่อนผู้ชายที่ไม่คิดอะไรคือต้องมีระยะห่างกันบ้างน่ะ หรือนี่คือสกิลนางเอกโชโจทำงานก็ไม่รู้ ความอยากไปเห็นโลกที่ไม่เคยเห็นน่ะ มีโอกาสได้นั่งเรือหรูๆเล่นก็ไปสิคะ 5555555555555
กูว่าเพราะเรื่องนี้ถูกเล่าด้วยมุมมองเจ้าแม่ที่มันจะแฝงความอคติ+การมองโลกในแง่ร้ายนิดๆหน่อยๆ+ความเอ๋ออันเป็นนิสัยพื้นฐาน ทำให้มองตัวละครผิดเพี้ยนไปก็เพราะถูกตีความตามการชี้นำนั่นล่ะ พอเป็นมุมมองคนอื่นที่พูดถึงวาคาบะนี่คือความเป็นนางเอกโชโจมาเต็มเลยนะ สาวน้อยผู้สดใสร่าเริงและเปี่ยมไปด้วยอยากรู้อยากเห็น วิ่งตามผีเสื้อข้ามเมือง อยากเข้าซุยรันเพราะเครื่องแบบน่ารัก คาบุจากมุมมองคันตะก็เป็นหนุ่มหล่อสุดเท่พึ่งพาได้ ไม่ใช่ไอ้บ้าหรือยัยเอ๋อหัวกระเซิงแบบที่มองผ่านฟิลเตอร์เจ้าแม่
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อประเด็นอื่น พอดีกูต้องนอนแล้ว
ขอโทษที่ซอยหลายเมนท์ พอดีมันขึ้น The message contained a forbidden keyword and therefore rejected. แล้วกูไม่รู้ว่าคำไหนมันคือคำต้องห้าม กูเลยแยกพาร์ทดู