เจอผู้บริหารจบนอก
สายโปรเแกรมมิ่งเหมือนกันคุยกันเทคนิค เทคโนโลยี vuejs, react, angular, nodejs, golang, .net core, mssql, postgres ยาวมาก
เล่าให้ฟังว่า ทำงานได้รับยอมรับจากบริษัทระดับโลก หน่วยงานภายนอกให้การยอมรับ เก่งระดับหาบักโปรดักระดับโลกได้จนเขาต้องจ่ายเงินให้
กลับมาดูแลกิจการโรงงานระดับพันล้านของครอบครัว
บ่นกับผมแบบออกรสออกชาติกูมึงได้อารมณ์มาก ว่าโรงงานตัวเองไม่มีใครยอมรับ รู้สึกไร้ค่ามาก ไม่มีการพัฒนามาหลายสิบปี พยามพัฒนาคน กระบวนการต่างๆมากมาย แต่ระดับความรู้ความเข้าใจต่างกันเยอะ
ตอนมาดูโรงงานใหม่ๆก็โลกสวยอยากทำ Digital Transformation พัฒนาแก้ปัญหาโน้นนี่นั่น วาง Work flow process ให้โรงงานสารพัด
สุดท้าย เจอความจริง ปัญหาแบบวังวันในเรื่องคนและระบบ ที่ผมก็เจอในหลายๆองค์กรเป็นเหมือนกันหมดนะ แค่ระดับความรุนแรงของปัญหาที่ไหนเยอะกว่ากัน ความน่าอึดอัดของปัญหาก็คือมันเป็นปัญหาที่ทำให้เราหยุด ไม่รู้จะเดินหน้าถอยหลัง เลือกทางใหม่ ทุกอย่างมันยากไปหมด
ปัญหาคนของที่นี่
ระดับผู้จัดการคิดไม่ได้ว่าต้องทำไร ให้เจ้าของสั่งเลยว่าอยากได้อะไร ทำอะไร ในทุกๆเรื่อง แต่ก็ไล่ออกไม่ได้ ไล่ไปก็ไม่มีใครมาทำ รับคนเก่งมาก็อยู่ไม่นาน
ระดับปฎิบัติการ ให้ทำอะไรเกินกว่าที่เคยทำได้ก็มีปากเสียง ไม่ให้ความร่วมมือ โรงงานมียอดขายลด ก็ต้องขึ้นค่าแรงให้ไม่งั้นก็ประท้วง
ปัญหาระบบ
มีระบบมากมายต่างคนต่างพัฒนา อะไรที่เป็น Flow เชื่อมต่อกัน อันไหนพัง ที่เหลือโดมิโนพังหมด
งานซ้ำซ้อนกัน Workflow เรื่องเดียวกัน เช่น ขาดลามาสาย ไม่มีคนคอนโทรลมาตรฐาน ต่างแผนกก็ส่งแบบของตัวเองมา
หาคนมาพัฒนาเจ้าที่น่าเชื่อถือก็เสนอราคามหาโหด เจ้าที่ถูกว่าลองใช้งานก็คุณภาพไม่ได้ เจอสภาพจ้างใครมาก็ไม่ได้
พัฒนาเองก็ต้องทำงานอย่างอื่นอีกหลายเรื่อง
จ้างคนนอกมา คนในก็ไม่ลงแรงให้ความร่วมมือง่ายๆ ระดับเจ้าของมาสั่งยังสั่งไม่ได้
เขาก็บ่นว่า คงต้องมีคนมี Passion แบบ มาร์ค หรือ อีลอน มาทำให้เท่านั้นแหละ ลองมาหมดทุกท่าจนหมดไฟละ
ทุกวันนี้ก็แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปเป็นเรื่องๆ เรื่องจะเปลี่ยนแก้ปัญหาแบบมาทีเดียว ให้ทั้งองค์กร Transform ได้หมดเลย มันเป็นไปได้ยากที่จะใช้เวลาไม่กี่ปี องค์กรก็มีเงิน แต่ก็ต้องจ่ายแบบสมเหตุสมผล
คนจะฐานะยากดีมีจนยังงัยก็เจอปัญหาและความทุกข์คนละแบบแหะ
ฟังแล้วก็ปลง ทำอะไรง่ายๆ ระบบง่ายๆ โง่ๆก็พอละเรา