ปีนี้มีสองเหตุการณืที่ทำให้ผมเปลี่ยนแนวความคิดเรื่องการทำงานเป็นทีมไปโดยสิ้นเชิง
.
1. เหตุการณ์แรก วันที่ได้เข้าไปช่วยพี่รูฟและพี่จั๊วะพี่เจนสอน Design Thinking ที่ dtac
.
2. เหตุการ์ที่สอง วันศุกร์ที่ผ่านมา เป็นวันแรกที่ได้เข้า Retrospective กับทีมที่ dtac ทำงานกับทีมนี้ครบปีแล้วเพิ่งได้ร่วม Retro
ผมเห็นการพูดคุยที่ไม่ได้กล่าวโทษใครเลยแม่แต่คำเดียว มีแค่กระดาษของแต่ละคนที่รู้สึกอย่างไร และทุกคนเดินอ่านรอบวงเพื่อเห็นว่าตอนนี้ภาพรวมของทีมอยู่ในสภาวะไหน และเป็นไปได้ไหมที่เราจะช่วยกันให้ทีมเดินไปข้างหน้าอย่างมีความสุขด้วยกัน
มีหลายมุมมองที่ผมเก็บไว้และจะเอามาเขียนลงบล็อกส่วนตัว อีกเรื่องที่ผมเพิ่งระลึกได้เกี่ยวกับการทำ Retrospective ที่นำไปสู่หายนะ
คือ วิธีการ Good Bad Try เราต้องเชื่อก่อนว่า ไม่มีใครอยากเอาเปรียบคนอื่น มันน่าจะมีปัญหาอะไรสักอย่าง
อีกเรื่องสังเกตง่ายที่สุดของจุดเริ่มต้นของปัญหา คือ มีใครสักคนรู้สึกโดดเดี่ยวและเริ่มพูดคุยน้อยลง เวลาขอความเห็นอะไรก็จะมักจะเงียบ และมักตอบว่า "แล้วแต่ทีมครับ"