เอาจริงๆกูไม่ใช่พ่อพระแม่พระ หรือคนจากทุ่งลาเวนเดอร์อะไรหรอก … มึงบอกเองนะว่า “การที่มีอารมณ์อ่อนไหวหรือมีอารมณ์รุมเร้า ไม่ใช่สาเหตุให้มึงไปทำตัวเหี้ยหรือระบายอารมณ์ใส่คนอื่นทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำไรอยู่ดีนะ”
กูเลยมองว่าการที่คนนึงทำตัวเหี้ยๆ … แต่ตอนว่าต้องมีคนตำหนิ เตือน แนะนำ… เช่น ให้ใจเย็น ปล่อยวาง บลาๆๆๆๆ กูไม่ขัดเลยเว้ย
แต่กูไม่เห็นด้วยที่มีคนอาศัยโอกาสนี้ “ซ้ำเติมหรือบูลลี่”เลยว่ะ … คือ มันไม่ก่อประโยชน์กับคนคนนั้นเลย … เหมือนแม่งมาผสมโรงเพราะเก็บกดหรืออะไรสักอย่าง ให้ตัวเองสะใจเท่านั้นเอง
…แน่นอนว่ากูไม่ได้บอกให้ใจดีกับคนคนนั้นนะ เป็นกู กูก็ไม่ใจกว้างพอจะใจดีเหมือนกันเว้ยเพื่อน