เอ่อ กูพอจะเข้าใจว่า พรี่โม่งคนดีย์ มาแนะแนวทางสว่างให้เหล่าโม่งว่าเอาแต่นินทาไปวันๆมันไม่ช่วยไรหรอกนะจ้ะ ก็ไปแหกกับเจ้าเองสิ หรือพัฒนาฝีมือตัวเองสู้กับเขาสิ นินทาไปก็ไม่มีประโยชน์ไรหรอก คำพูดของพรี่เกือบจะฟังดูดี แต่มีความผิดพลาดอยู่ข้อใหญ่ๆ
1.นี่โม่งไอ้สัส แหล่งสุมหัวนินทา ไม่ใช่เว็บแบ่งปันสาระแบบเด็กดอกหรือหมื่นทิป แถวนี้เถื่อนไม่แน่จริงอยู่ไม่ได้
2.มึงคาดหวังภาษาดอกไม้จากโม่งคือไรอะ วิจารณ์อย่างนุ่มนวลและสุภาพชนเหรอ? มันไม่ใช่แนวทางของโม่งเว้ย เพราะรู้ว่าวิจารณ์ไปพวกแม่งก็ไม่สนไง เผลอๆเจอคำติมากไปก็แถกลับส่งหาบหน้าโง่มารุมกลับอีก พอลงโม่งเลยสับได้เต็มที่ไม่ต้องคอยถนอมน้ำใจว่าใช้คำพูดไม่เหมาะสมตรงไหน ไม่ต้องแอ๊บว่าอุ้ยงานดีนะมีจุดผิดพลาดแค่นิดหน่อยพอกรุบกริบ แต่ในนี้สามารถใส่เต็มที่ว่างานมึงมันกากขนาดไหน แต่ด้วยภาษาที่หยาบกระด้างพวกที่ชอบคำหวานจนเคยตัวคงไม่พอใจอยู่แล้วละ แต่คนที่เปิดใจรับฟังจริงจะนำไปพัฒนาตัวเองได้ถูกจุดโดยไม่แคร์ความดิบเถื่อนของภาษา เพราะอีโก้ไม่สูงมากไง เข้าใจในความกากของตัวเอง แต่พวกอีโก้ล้นฟ้าแม่งจะแย้งตลอดว่านี่สไตล์กู พวกมึงอะตาต่ำ ควยเหอะ ถึงลงสีเล่นแสงไม่ได้เรื่อง มึงก็ควรทำเรื่องพื้นฐานให้ดีหน่อยปะ อย่างอนาโตมี่หรือฉากงี้ ถ้ามึงวาดฉากไม่เก่งมึงจะอัดสกรีนโทนไปก็ได้ แต่ถ้ามึงง่อยอนาโตมี่มึงจะใช้เอฟเฟ็กกลบเกลื่อนไม่ได้ จะมาอ้างว่าเป็นออริสปีชีส์ห่าเหวไรก็ไม่ได้โว้ย อนาโตมี่คือพืื้นฐานที่สำคัญ ลองนึกถึงดราม่าดังๆจากหนังเรื่องเม่นสายฟ้าที่ถูกด่าทั้งโลกสิ พยายามปรับตัวละครให้เรียลไปจนอนาโตมี่วินาศจากคาร์แร็กเตอร์ จนแฟนเกมถล่มยับทำให้ต้องเลื่อนฉายไปเลย คือถึงคาร์นั้นๆจะกำหนดว่าเป็นสัตว์ประหลาดห่าเหวไรก็ตาม ก็ควรมีอนาโตมี่ที่เหมาะสมกับมันด้วย ไม่ใข่จินตนาบรรเจิดแต่ฝีมือเตลิดเลยออกผิดเพี้ยน แทนที่จะโทษว่าฝีมือตัวเองยังไม่ถึงขั้นจะตามจินตนาการทัน เสือกมาชี้หน้าด่ากลับว่าพวกมึงต่างหากที่ไม่เข้าใจสไตล์กู สัส
3.โม่งทุกคนในมู้นี้ไม่ใช่นักวาดนะสัส ไล่ให้ไปพัฒนาฝีมือเพื่อสู้แซงหน้า แล้วเรื่องไรที่เหล่าโม่งสายเปย์สายเสพงานวาดต้องมาจับกระดาษหัดวาดรูปเพื่จะได้วิจารณ์นักวาดต่ออะ เออจริงที่สกิลวาดรูปกูกาก แค่ร่างรูปโง่ๆอย่างวงกลมสี่เหลี่ยมยังเบี้ยวเลย แต่พวกกูก็เสพงานเป็นนะสัส เห็นงานแล้วรู้ว่ามีอะไรดีอะไรเสีย งานดีถูกจริตก็พร้อมสนับสนุน งานกากอยากให้ปรับปรุงก็พูดตรงๆ จะมาว่าทำไม่ได้อย่างเขาแล้วอย่าวิจารณ์ ก็เหมือนมึงในวันที่แม่ไม่อยู่บ้านทำกับข้างให้แดก ร้านสะดวกซื้อก็แต่ของกินเดิมๆ ทำกินเองก็มีปัญญาแค่ต้มมาม่า จนต้องร่อนเร่ไปหาแดกข้างนอกด้วยงบที่มี เผอิญได้ยินว่ามีร้านข้าวแกงที่ใครต่อใครว่าแม่งห่วยแตกหมาไม่แดก ไปลองสั่งมาแดกสักจานแล้วพบว่าห่วยจริง พอมึงบอกคนทำว่าห่วยสัส ก็ถูกสวนว่าทำอาหารแบบกูไม่ได้ก็หุบปาก นั่นละฟีลนี้เลย คือถึงกูจะทำอาหารเป็นแค่ต้มมาม่า แต่ข้าวแกงมึงไม่อร่อยจริงกูบ่นไม่ได้เหรอ ก็กูเสียเงินซื้อมาอะ ก็กูเป็นคนแดกอะ ก็กูได้รู้รสความห่วยของมันอะ
3.ให้ไปแหกโม่งบอกว่างานเอ็งมันของเสิ่นเจิ้น? เหอะ! ก่อนจะแหกโม่งมึงแหกตาดูก่อนว่ามันเป็นใคร โม่งแหกมากี่หนยังหน้าด้านหน้าทนอยู่เรื่อยไป แล้วจำนวนลูกหาบไร้สตินั่นอีก ถึงหลักฐานจะแน่นหนาจริงแต่คนด้านมันก็ทนได้อะ อย่างเคสนักเขียนun ที่แม่งแหกโม่งไปทั้งทวิตเตอร์และพันทิปลงเว็บข่าวอีกดังกระฉ่อน นักเขียนแถสดแถเปื่อยแล้วปิดตัวเงียบไปเอง จนกระแสซาก็เสนอหน้าออกงานใหม่เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น หรือมิกซ์แฟนฟิคที่โม่งวิเคราะห์กันแหลกว่าก็อปเกมก็อปเมะเรื่องไหนมา แหกกันยันพันทิปและเด็กดี แต่คนเขียนแม่งตีบทใบ้แก้งานตัวเองไฟลุกก่อนวางขาย ไม่มีการชีแจ้งใดๆเลย ทั้งที่หลักฐานัดเจนว่ามึงขี้ก็อป
การแหกโม่งอะไม่ค่อยคุ้มเท่าไหร่เพราะหาบของคู่กรณี และเรื่องที่ทำแม่งก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรในสังคมไทย ไม่ผิดกฎหมาย ทั้งที่แม่งเป็นเรื่องที่ทำให้วงการเสื่อมโทรมลงเพราะความขาดจรรยาบรรณนี่แหละ ไม่ปกป้องลิขสิทธิ์ ละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา ถ้าว่างๆกูจะทำลิสต์โม่งแหกโม่งให้เลย ว่ามีกี่เคสที่เอาหลักฐานมาแฉเต็มพิกัด แต่แค่ต้นเรื่องทำเงียบตีมึน หาบเลียแข้งเลียขา สังคมไม่สนใจมองว่านี่มันก็แค่เรื่องเล็กๆนี่หว่า แล้วแต่ละเคสแม่งก็จบไปเงียบๆแบบนั้นแหละ