งั้นพวกมึงก็ทำเรื่องเหี้ยกันอยู่ โดยที่ตัวเองก็คิดว่ามันเหี้ยแต่ก็ยังทำสินะเนี่ย พวกมึงแม่งเหี้ยสัด ๆ ไปเลยว่ะ
ถามจริง ๆ เลย มองจากมุมของพวกมึงในฐานะที่เป็นลูก พวกมึงรู้เรื่องเพศกันตั้งแต่อายุเท่าไหร่ ชักว่าว ตกเบ็ดกันตอนกี่ขวบ แล้วรู้สึกยังไงกับการปิดกั้นไม่ให้รู้เรื่องทางเพศ หรือความคาดหวังของพ่อแม่ว่าลูกต้องอินโนเซนส์ คือตัวอีพ่ออีแม่น่ะ ก็ชักว่าวเกาจิ๋มกันตั้งแต่แปดเก้าขวบเหอะ พอโตแล้วทำเป็นลืม มันเป็นภาพลักษณ์ลวงตา เหมือนเวลาลูกมองพ่อแม่แล้วคิดว่าพ่อกับแม่ตัวเองเป็นฮีโร่สุดยอด ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คนคู่นี้จะปกป้องกู พ่อแม่ก็คิดว่าลูกน้อยที่น่ารักของกูมันจะน่ารัก อินโนเซนส์ สดใสสวยงามตลอดเว (มึงคิดว่ามีพ่อแม่ดี ๆ ที่ตระหนักว่าลูกตัวเองโตแล้ว ควรชิงสุกก่อนเหี่ยวกี่คนกัน?) แต่จริง ๆ อีภาพลักษณ์นั่นน่ะมันเป็นเรื่องโกหก พ่อแม่เอาเข้าจริงก็ทำร้ายลูกเวลาไม่ได้ดั่งใจ ลูกมันโตมันก็หายใส อยากเรียนรู้เรื่องที่มันมากับฮอร์โมนตามธรรมชาติเป็นเรื่องธรรมดา ถ้ามันไม่ได้ทำให้เกิดเรื่องเดือดร้อนขึ้น กูก็ไม่เห็นว่าจะผิดแปลกอะไรตรงไหน แล้วในเมื่อกูไม่เห็นว่ามันผิด กูจะพูดว่ามันไม่ผิด มันกระแดะตรงไหน พวกมึงสิกระแดะ ทำท่าเหมือนโรลเรทมันผิด มันไม่ดี แต่มึงก็ทำกัน
นี่เป็นเรื่องของวิทยาศาสตร์ 199 มึงหัดปิดฟิลเตอร์กระแดะแล้วมองอะไรกว้าง ๆ บ้างนะ