>>153 ถ้าตามอุดมคติกูนะ ปริมาณ การเจ็บตัวมันเพิ่มตามความรักและความอยากครอบครองที่เขามีต่อลูกกู
คนเป็นกุโระไม่จำเป็นต้องประกาศว่าตัวเองเป็นกุโระ (แต่ควรบอกผปค.อีกฝ่ายไว้) กูขอพูดในมุมมองของกูที่รับคนกุโระได้นะ
ถ้าคุยกันลองคบกันแค่ 1วัน แล้วบอกว่ากูชอบเลือดขอเลือดมึงที <<< กูคงคิดว่าอีโรคจิต
กุโระ(ในอุดมคติ)สำหรับกูก็คล้ายๆสโตกเกอร์อะ
สมมุติเริ่มคบกัน ก็อยากได้ ของใช้กู ผม เล็บ
พอคบกันนานๆ ก็เพิ่มขึ้นๆไปทีละนิดๆ ขณะที่ใจของอีกฝ่ายก็กลัวตัวเองไปด้วยไม่ใช่ภูมิใจเหลือเกิน
แล้วกุโระคือมีอะไรกันธรรมดาๆได้นะ ..(เพื่อเอาใจอีกฝ่าย ส่วนตัวเองก็รู้สึกแบบคนปกติหรือไม่ก็แล้วแต่อีกฝ่ายแหละว่าจะให้ลูกตัวเองรู้สึกไหม แต่ยิ่งมีมันก็ยิ่งเกิดช่องว่างอะ)
พอในที่สุดก็สติเหมือนหลุดเผยออกมาทีละนิด แล้วเราที่เป็นฝ่ายรับความกุโระก็ต้องแก้ปัญหา มีปฏิสัมพันธ์ไปทีละจุด (อาจจะไม่ยอมตอนแรก แล้วค่อยๆยอมให้เรื่อยๆ ) ซึ่งตรงนี้ไม่ใช่ว่าจ้วงเอาๆเอากูเจ็บ แล้วมาร้องไห้งอแงนะ แต่บทมันต้องส่งอะในความกลัว ความเจ็บมันต้องต้องทำให้เกิดรักกันยิ่งๆขึ้นไปอีกระดับ
แน่นอน เมื่อรักกันมากถึงจุดสุดท้าย ... คือจบโรลคู่ด้วยการตายของลูกเรา...
นี่โรลแบบกุโระรักสมหวังนะ .... กูชอบแบบนี้มุ้งมิ้งดี