ไม่มีใครขอ กูแค่อยากต่อ
6
http://i.imgur.com/TkysCsJ.jpg
ข่าวลือของเบรดบอลแพร่กระจายไปทั่ว
จนถึงหูของควีนมาริน่าแห่งมาเรอารา
...หน้าอกของควีนเซเรนิต้าที่ใหญ่ขึ้นเพียงข้ามคืนจากเบรดบอลของวัลเล็ม...
เพียงแค่นี้ก็ทำให้ควีนมาริน่าไม่สามารถนิ่งเฉยได้อีกต่อไป
"วันก่อนที่เราเจอกัน นางยังอิจฉาหน้าอกข้าอยู่เลย"
ควีนรำพึงในใจ การที่ผู้คนอิจฉาเรือนร่างของเธอนั้นทำให้เธอรู้สึกมีความสุขโดยการที่ได้มองกลับไปด้วยสายตาเหยียดๆนั้นก็ทำให้ต่อมซาดิสท์ของเธอกระดิกนิดๆ อย่างพองาม
แต่หากทรวดทรงของหญิงสาวสามารถเปลี่ยนแปลงได้เพียงข้ามคืนเช่นนี้ เห็นทีจะไม่ดีก็เป็นได้
เมื่อได้รับข่าวสารจากนกส่งข่าวนั้นนางก็จับนกนั้นไว้แน่นก่อนที่จะประกาศกร้าวบอกลูกเรือ
"ทุกคน คืนนี้เราจะมีนกย่างกัน! ไม่ต้องทนกินปลาแล้ว!?"
ลูกเรือทั้งหลายโห่ร้องอย่างยินดีเพราะตั้งแต่ควีนมาริน่าและคนสนิทจำนวนหนึ่งออกมาแล่นเรือเที่ยว และจับแซลม่อนกลับบ้าน แต่เชื้อเพลิงก็หมดกระทันหันทำให้ต้องลอยเคว้งกลางทะเล ด้วยเสบียงและน้ำดื่มที่มากพอก็ไม่ต้องห่วงเรื่องอดอยาก ระบบแจวเรือสำรองก็พอใช้ได้ เพียงแต่กินปลาทุกวันมันก็เบื่อ
ระหว่างที่ควีนมาริน่าส่งนกต่อให้พ่อครัว นางก็กลับมาครุ่นคิดถึงสารในจดหมายที่แนบมา
"เช่นนั้นแล้วเราคงนิ่งเฉยไม่ได้..."
หากข่าวลือเรื่องเบรดบอลบิ๊กบึ้มเป็นความจริงเราก็คงต้องทำอะไรซักอย่าง จะปล่อยไว้เฉยๆไม่ได้
...มิเช่นนั้นแล้ว เราคงเสียคาแรคเตอร์และจุดยืนของเราไป...
หลังจากนั้นควีนมาริน่าประกาศกร้าว "เมื่อเรากินนกเสร็จเราจะแล่นเรือกลับมาเรอาราเต็มกำลัง!"
ลูกเรือโห่ร้องตอบรับ ดูจากระยะทางที่เหลือ เพียงครึ่งคืนพวกเธอก็สามารถกลับเกาะได้โดยที่ไม่มีอะไรต้องกังวล แต่สิ่งที่กังวลคงเป็นเรื่องหลังจากนั้น...
"กลับบ้านครั้งนี้จะไม่เหมือนทุกครั้งที่ข้ากลับไปอย่างแน่นอน..."
