ละครดีมากเลยมึง คนเขียนบทกระจายบทดีเป็นบ้า ไม่เน้นรักๆใคร่ๆเท่าไหร่ เน้นความสัมพันธ์ครอบครัวมากกว่า
แต่ตอนอ่านหนังสือกูเครียดชิบหาย แต่ก็สนุก พอๆกับตอนอ่านเถ้ากุหลาบของทมยันตี แต่อันนั้นนางเอกเหมือนคนวิกลจริตเลย นางเครียดตลอดเวลา สั่งให้ตัวเองต้องแก้แค้นๆ ห้ามไว้ใจใคร ห้ามสนิทสนมกับใครทั้งนั้น อ่านแล้วอึดอัดแทนว่ะ มึงจะเครียดเหี้ยอะไรขนาดนั้น
อีกเรื่องก็น้ำพุ อ่านตอนเรียนมัธยม ดูแล้วสะเทือนใจว่าทำไมตอนจบเลิกยาได้แล้วดันมาพี้ยาอีกรอบ