ค่านิยมโบราณบางอัน ถ้าไม่เหี้ยเกินไปกูก็รับได้นะ อย่างมาลัยสามชายที่นางเอกแต่งงานกับผู้ชายตั้งสามครั้ง ก็ยังว่านางเอกดี ไม่มีเสื่อมเสียเลย ทั้งๆที่เมื่อก่อนถ้าผู้หญิงแต่งงานหลายๆรอบ คนจะได้ว่าดอกทองไปนั่น อีกอันก็ราตรีประดับดาวที่นางเอกเป็นผู้หญิงบ้านนอกตามสามีมาอยู่กรุงเทพแล้วผัวไปมีเมียใหม่ นางก็ฟูมฟายตามประสาผู้หญิงที่ต้องให้ผัวเลี้ยง เป็นช้างเท้าหลัง หัวอ่อนเชื่อฟังสามี แต่นางก็คิดได้แล้วหันไปค้าขายเลี้ยงตัวเอง ทำไมกูต้องงอมืองอเท้าเพื่อให้มึงเอาเงินมาให้ด้วย เลิกกับผัวแล้วเลี้ยงลูกจะดีกว่า มีคนจะหาผู้ชายมาแต่งงานกับนางก็โดนปฏิเสธ (ค่านิยมสมัยนั้น ผู้หญิงยังไงก็ต้องมีผู้ชายดูแล) แนะนำให้อ่านละกัน ถ้ามึงทนเรื่องพวกนี้ไหว