>>486 ตั้งแต่กูรู้จากมู้เพื่อนบ้านว่าน.นพรัตน์แทบจะเขียนเรื่องใหม่เองหมด (aka เรียบเรียง) กูก็รู้สึกแปลกๆ ว่ะ ยุคนี้แล้วกูไม่โอกับนักแปลที่ไม่เคารพต้นฉบับ แต่กูก็อ่านจีนไม่ออกอะนะ จะติก็กระดากปาก
นี่ทำกูสงสัยเลยว่าคนอื่นแปลถูกแล้ว แต่กูชินกับความเว่ออลังของสำนวนน.นพรัตน์รึเปล่าเลยรู้สึกว่ามันจืด
เวลาเลือกหนังสือแนว fiction ถ้าไม่ใช่สนพที่กูรู้ว่าแนวกูแล้วกูจะอ่านรีวิวก่อน คือกูไม่ค่อยมีเวลามากรองเองไง น้อยมากที่กูจะหยิบจากแผงพลิกหน้าหลังแล้วซื้อ ขนาดอ่านบทแรกแล้วดูว่าน่าอ่านต่อไหมยังพลาดได้เลย หนังสือเมืองไทยมันก็ไม่ได้ถูกขนาดที่ซื้อแล้วไม่นึกเสียดายตังค์
อ้อ ถ้าเป็นงานแปลกูแคร์อีกเรื่องคือแปลจากภาษาต้นฉบับไหม กูเคยหยิบเรื่องที่แปลเป็นทอดที่สามมาอ่านแล้วโคตรคันหัวใจ สำนวนแปร่งไปหมด