อ้าวตอนแรกกูก็นึกว่าโม่ง >>445 กวนตีนเฉยๆ สรุปมึงพูดจริงอ่อ55555
โอเค กูขอย้อนกลับไปเรื่องself insert นิดนึง นิยายสมัยนี้ลองสังเกตดูสิ จะนิยายไทยหรือเทศ หลายๆเล่มที่ขายดีทั้งที่ถูกคนอ่านหนังสือด่ากันเช้าเย็นขายดีเพราะอะไร ก็เพราะมันให้พื้นที่คนอ่านมโนว่าตัวเองเป็นตัวละครในนั้น i.e. นางเอก ยังไงล่ะ.. ซึ่งคนเขียนเองหลายๆครั้งก็ไม่ต่างกันหรอก
ลองดู Fifty Shades of Grey เป็นตัวอย่าง นี่เป็นนิยายมโนที่เห็นได้ชัดตั้งแต่คนเขียนยันคนอ่าน มันขายดีมากทั้งๆที่เนื้อหาก็ไม่ได้วนเวียนอะไรไปมากกว่าBDSMแบบคุณหนูๆที่เปิดfanfiction.netหรือarchiveofourownยังจะได้อ่านอะไรดีๆกว่านั้นอีก และการใช้ first person point of view มันก็ยิ่งเอื้อให้มโนได้ง่ายขึ้นอีก ว่าแต่มันใช้1st person ใช่ไหม กูก็ลืมๆไปแล้ว
คือคนเขียนเองก็คงพยายามใส่ปมมาเช่นว่า ที่อีคริสเตียนเกรย์แม่งซาดิสม์ขนาดนี้เพราะมันมีปมมันนู่นนี่บลาๆ ซึ่งกูนั่งฟังเพื่อนผู้อ่านฟิฟตี้เฉดของกูบรรยายแล้วก็ได้แต่ .. อืม มันก็ยังเป็นนิยายอีโรติคอยู่ดีว่ะ..
อันที่จริงนิยายอีโรติคมันก็มีมานานแล้ว นิยายแย่งผัวแย่งเมียก็ใช่ มึงลองอ่านลิลิตพระลอดูก็ได้ เยกันใต้น้ำคระไลกระจายไม่พอแม่งลากไปนมแนบนมนิ่มน้องบนบกต่อ 3pเหี้ยอะไรก็มีครบ เผลอๆฉากเยกันในวรรณคดีเรื่องนี้จะมากกว่าเนื้อหาส่วนอื่นอีก หรืออย่างวรรณคดีเรื่องอื่นๆก็มีเรื่องเยเรื่องหญิงชายทั้งนั้น กูก็ได้แต่สงสัยว่า จะมีใครมโนตัวเองเป็นพระเพื่อนพระแพงตอนอ่านไหมวะ.. หรืออิลราชคำฉันท์กลายเป็นนางอิลาแล้วมีลูกกับฤาษีนี่กูก็ได้แต่สงสัยว่าฤาษีผิดศีลไหม แล้วเมียตัวจริงของท้าวอิลราชจะรู้สึกอะไรรึเปล่าที่ผัวกลายเป็นชะนีให้ฤาษีเยจนมีลูก..
เออ อาจจะมีต่างกันนิดหน่อย คือนิยายเยหรือวรรณคดีเยสมัยก่อนคนแต่งเป็นผู้ชาย ส่วนสมัยนี้คนแต่งนิยายเยส่วนมากจะเป็นผู้หญิง แต่กูว่าถ้าสมัยก่อนผู้หญิงอ่านออกเขียนได้ ศักดิ์เท่าเทียมกับผู้ชาย ก็คงมีวรรณคดีเยที่ผู้หญิงแต่งเหมือนกันว่ะ.. จากตอนนั้นถึงตอนนี้สังคมนิยายเยมันก็ไม่ได้พัฒนาอะไรไปไกลเท่าไหร่นะ