>>370 มึงงงงง มึงงงงงงงงงงง แม่งโบรแม๊นซ์สัสๆอะมึง คู่รพินทร์กับแงซาย แทบลืมนางเอก มึงลองอ่านดู หรือมึงลอง google หาบางบทดูก็ได้ อ่ะ กูยกตัวอย่างให้มึงฟัง
รพินทร์คือพระเอก เป็นพรานใหญ่ฝีมือล่าสัตว์ฉกาจ รูปร่างสมส่วน
แงซาย กูจะไม่สปอยล์มึงว่ามันคือใคร แต่มันจะออกมาในฐานะพรานลูกหาบที่ขอติดตามทีมรพินทร์ไปด้วย ฝีมือเทพสัสๆ หน้าตาหล่อเหลารูปร่างสูงใหญ่งดงามดั่งเทพบุตรกรีก
บทสนทนาบางส่วน >>>>>
รพินทร์ : อย่ายั่วแงซาย ฉันไม่มีอารามณ์หงุดหงิดกับแกหรอก
แงซาย : ตรงข้ามกับผมเลยผู้กอง ผู้กองมีสเน่ห์ก็ไอ้ตอนหงุดหงิดนี่แหละ ผมชอบเห็น มันเป็นภาพที่น่ารัก
แงซาย : ถ้าผมเป็นผู้หญิงสักคนหนึ่ง ผมจะรักผู้กอง
รพินทร์ : ก็เพราะแกไม่ใช่ผู้หญิงนั่นแหละ ฉันถึงหาผู้หญิงคนไหนรักจริงไม่ได้สักคน
แงซาย : ผู้กองความจำดีกว่าผมเสียอีก
รพินทร์ : ไม่มีอะไรที่ฉันจะลืมเกี่ยวกับแกแลย แงซาย!
แงซาย : น่ารัก! นี่ดีว่าผมเป็นผู้ชายนะ ถ้าผมสามารถกลับเพศตัวเองได้ผมยอมเป็นเมียผู้กองไปนานแล้ว
แล้ววิธีเรียกรพินทร์ของแงซายจะไม่ซ้ำกับคนอื่น จะชอบเรียก ผู้กองของผมมั่งละ ผู้กองที่รักบ้างละ ผู้กองไม่น่ารักบ้างละ
สปอยล์เล่มสุดท้ายแบบไม่เผยเนื้อหาสำคัญ >>>>
คืนสุดท้ายก่อนจากกัน แงซายขอไปนอนกับรพินทร์เพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันช่วงสุดท้ายนานๆ
ลองดูบล็อคคนนี้ด้วยก็ได้ http://80181880.exteen.com/20120930/fa-y