ไวท์โร้ดกูอ่านตอน ม.ต้น ตั้งแต่ตอนนั้นก็รู้สึกได้แล้วว่าสำนวนมันห่วยมากๆ ฉากสู้มีพวก เปรี้ยงๆตูมๆบรึ้มๆ ว้ากๆย้ากๆ เยอะยิ่งกว่าไลท์โนเวลเกรดต่ำปัจจุบันนี้อีก เนื้อเรื่องก็ห่วยแตกวางอะไรไว้เป็นปริศนาให้เท่เฉยๆ คนแต่งยังไม่ได้คิดเลยว่าปริศนาพวกนี้จะคลี่คลายยังไงดี ตัวละครก็ไม่มีเสน่ห์ แบนสนิท พระเอกนึกจะเทพก็เทพหล่อไร้เหตุผลทำห่าอะไรก็ดีไปหมดด้วยปาฏิหารย์ที่ไม่รู้มาจากไหน แต่คือที่แย่มากๆๆมันคือสำนวนนี่แหละว่ะ นิยายบางเรื่องถ้าสำนวนการเขียนดีๆถึงเนื้อเรื่องจะทุลักทุเลแค่ไหนกูก็อ่านเอาสนุกได้ แต่ไวท์โร้ดนี่ไม่ไหวแล้ว ขยะชิ้นโตแห่งวงการนิยายไทยเลย