>>830 ขึ้นอยู่กับความสำคัญของสิ่งที่มึงมีในโซเชี่ยลตอนนี้ สาเหตุของกูที่ตัดยากช่วงแรกๆคือเรื่องแฟนด้อม เพราะทั้งข่าวสารทั้งนักวาด เขาอัพลงเนตกันทั้งนั้น ความอยากรู้อยากเห็นกูวนไปมาแต่กับเรื่องในด้อมอะ ทำให้กูตัดขาดยาก และเพื่อนกูในชีวิตจริงๆก็ไม่มีเลยสักคน มีแต่เพื่อนในเนตที่อยู่กันคนละจังหวัดในประเทศทั้งนั้น ถ้ากูเลิกคุยทางเนตกูก็ไม่เหลือเพื่อนเลยแหละ .....แต่สุดท้ายนะ ถ้าเรื่องในโซเชี่ยลมามีอิทธิพลขนาดที่ทำให้เราทุกข์มากจริงๆ ก็ต้องตัดว่ะเพื่อตัวมึงเอง โลกภายนอกอาจจะไม่สวยงามหอมหวานหรือมีสีสันเท่าโลกโซเชี่ยล แต่มันทำให้มึงมีสมาธิดีขึ้นมากๆ อยากจะจิ้นคู่อะไรของมึงก็จิ้นไปแล้ววาดมันออกมาเรื่อยๆ ไม่ต้องพะวงว่าภาพนี้จะมีคนสนใจไหมนะ ไลค์จะเยอะไหมนะ วาดที่ใจอยากวาดให้เต็มที่ได้ ทำเสร็จก็อัพลงเนตสักนิด(หรือเก็บเป็นพอร์ตก็ว่าไป) แต่ไม่ต้องเฝ้ารอดูผลตอบรับขนาดรีเฟรชทุกสองนาที มึงปิดเนตแล้วกลับมานั่งวาดมุขต่อไปเลย กูทำแบบนี้บ่อยมากขึ้นช่วงหลัง จู่ๆเพื่อนกูก็มาทักว่าฝีมือดีขึ้นนะ เนี่ย ทำให้กูมีกำลังใจมากขึ้นแหละ (แต่แน่นอนว่าอย่าเหลิงแล้วหลวมตัวลงไปเล่นโซเชี่ยลอีก ไม่งั้นการพัฒนามันจะชะงัก)
การติดอะไรสักอย่างมันก็คือการติดยาดีๆนี่เองแหละมึง ต้องใจเข็มแข็งเข้าไว้ ช่วงแรกมันยากที่สุดเสมอแหละแต่ถ้าผ่านไปได้มันก็สบายแล้ว สู้ๆ