>>940 กูเข้าใจคำถามมึงก่อนหน้านะ ว่ามึงถามส่วนและเล่าความชอบส่วน แต่กูพิมพ์นานเลยเรื่อยกว่าจะตอบ5555
ตอบนะ มันไม่เชิงว่าฟิคเรื่อง แต่มันเป็นไปตามบุคคลิกคาร์ที่ออกแบบมาแต่แรก มันเป็นไปเองตามธรรมชาติ ไม่ว่ายืน เดิน นั่ง กิน นอน ปี้ หรือแม้แ่มันจะฝัน ก็เกี่ยวโยงอยู่แล้วกับการสร้างคาร์แต่เริ่ม คาร์ที่สร้างแบบนี้ได้ กูเรียกว่าคาร์แน่ สตอรี่จะแน่นและไหลธรรมชาติ ผปค.เวลาแคสยิ่งอินสูง เวลาโรลจะส่งผลให้ตัวละครลุ่มลึก จนเหมือนคนจริงๆ กระทั่งสงผลต่อจิตใจผปค.ที่รับผลกระทบด้วย เวลาเล่นจบจึงต้องเคลียร์ตัวเองดีๆแยกให้ออกด้วย ไม่งั้นจะลามสร้างความยุ่งยากในภายหลัง เพราะหลายคนแคสแล้วไม่แยกแยะชัดเจนจึงดราม่าง่ายอย่างที่ผ่านๆมา
ส่วนตัวกูเคยแคสแบบลึกมาก เวลาเรทจะดึงความรู้สึกของลูกทั้งหมดมา ก่อนถ่ายทอดมห้ถูกต้องในโรล เช่นตอนเรท ลูกกูรักคู่ยังไง อยากสัมผัสส่วนไหนของอีกฝ่าย แววตาที่มองจะมองยังไง นอกจากมีความกระหายในราคะแล้ว อยากให้อีกฝ่ายเติมเต็มส่วนไหน หัวใจหรือสิ่งไหน อยากขบกัดแบบไหน ทำไมมือถึงบีบเคล้น ทำไมถึงกัดให้อีกฝ่ายร้อง ทำไมอยากให้มองเพียงตัวเอง ทำไมดันทุรังตอกย้ำลงไปราวกับไม่จบสิ้น....
กูเล่าแค่นี้พอ บางทีแคสเองก็หื่นค้างบ้าง เพราะไงก็อินกับบท ต้องรู้จักความรู้สึก เข้าใจความรู้สึกลูกตัวเอง เรทนี่ถ้าไม่หื่นพอตัวก็แคสก็โรลลำบากเหมือนกัน55555555