เออเพื่อนโม่งกูขอปรึกษาหน่อย ปัญหากูมันยืดเยื้อมานานแล้วกูควรจะโอเคได้แล้วแต่ก็กูไม่โอเค ลูกสาวกูไปสนิทกับลูกชายคนนึงซึ่งมันมีแฟนแล้ว แต่ความสัมพันธ์ของลูกกูกับลูกมันมันเป็นแค่เพื่อนไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านั้น นิสัยความสนใจลูกกูกับลูกมันคล้ายๆกันผปคคุยกันรู้เรื่องเลยสนิทกันไว อีแฟนมันก็รู้ว่าความสัมพันธ์ลูกกูกับลูกมันมันเป็นยังไง ไม่มีเหี้ยอะไรในกอไผ่เลย แฟนมันก็รู้ทุกอย่างว่าลูกกูกับลูกมันคุยอะไรกันบ้าง แต่แฟนมันก็ไม่ชอบ ผปคแฟนมันก็ท่าทางไม่ชอบด้วย มันไม่ได้ไม่ชอบกูหรือลูกกูแต่มันไม่ชอบที่ลูกกูอยู่กับเพื่อนลูกกูเพราะลูกกูเปนผู้หญิง มันก็ทำตัวมีปัญหาใส่เพื่อนลูกกูอยุ่บ่อยๆเ พื่อนลูกกูก็ซวยเพราะลูกกูแต่มันก็ยินดีซวย มันโดนแฟนมันงี่เง่าใส่เพราะเรื่องลูกกูจนมันชินแล้ว ไม่นานมานี้ผปคแฟนมันเหมือนจะทนไม่ไหวมากๆๆๆมันเลยมาบอกกูให้เลิกเอาลูกกูยุ่งกับเพื่อนลูกกูสักทีได้ป่าวมันไม่ชอบถึงมันจะรู้ว่าเป็นแค่เพื่อนแต่มันก็ไม่ชอบ กูเองก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธมันเพราะยังไงมันก็แฟนแล้วลูกกูก็ไปสนิทกับไอ้เพื่อนลูกกูทีหลังด้วย กูอึดอัดไม่ค่อยโอเคว่ะที่ผปคแฟนมันมาห้ามกูแบบนี้แต่กูก็ไม่มีทางเลือก กูควรทำยังไงดีวะ? กูไม่รู้ว่าไอ้เพื่อนลูกกูกับผปคมันทนอยู่กับแฟนมันที่งี่เง่าชิบหายแบบนั้นได้ยังไงแต่กูไม่เสือกแล้วกัน มันเคยบอกกูว่ามันยอมทนขนาดนี้เพราะมันรัก ก็ปล่อยมันไป กูไม่เสือกเรื่องส่วนตัวของคู่มัน กูก็รู้ว่าลูกกูคงดูเหี้ยชิบหายในสายตาแฟนมันแต่ว่ากูก็อึดอัดที่มันมาห้ามกู