Last posted
Total of 477 posts
ปล. เชษฐาเป็นตัวละครหลักฝ่ายชายคนเดียวในเรื่องที่ไม่มีฉากเย็ด ทั้งที่ตัวละครชายคนอื่น(ที่ไม่ใช่ลูกทีม)มีฉากเย็ดหมด จนครั้งหนึ่งมีคนอ่านสงสัยว่าเชษฐาเป็นเกย์
KY ใครพอรู้เรื่องย่อสามคราวิวาห์รักบ้าง น่าสอยป่ะ
แงซาย.... อยากให้มีฉากนั้นจริงๆ
ผู้กองที่รักถ้าผมเป็นผู้หญิงผมคงเป็นนางเอกของเรื่องไปแล้ว
กำ อิสามคราวิวาห์รักไม่โอเคหรอ กุเห็นหน้าปกละชอบ ยังไม่ได้อ่านตัวอย่างนะ กลัวติดละลงแดง
สามคราวิวาห์รักเห็นเขาบอกเล่มคู่นี้แหละมั้งที่สนุกสุด เว็บรีวิวจีนก็ให้เยอะพอสมควรก็คิดว่าพล็อตคงไม่ง่อยเหมือนมากกว่ารักทั่วๆไปเท่าไหร่มั้ง
กูเข้าไปอ่านถึงตอนล่าสุดก็น่าติดตามว่าเรื่องแม่งจะไปทิศไหนต่อ นิสัยนางเอกกูชอบนะส่วนพระเอกกูไม่เกลียดแต่ออกแนวหมั่นไส้สะใจตอนถูก
แกล้งคืนชิบหาย
ว่าแต่เรื่องสยบฟ้าพิชิตปฐพี มีใครสปอยกูได้มั่ง พอดีไปอ่านตัวอย่างดูกูว่าน่าสนใจดีเพราะกูชอบพระเอกที่ใช้ธนู กูอยากรู้ว่าจะฮาเร็มหลายเมียเหมือน
กำลังภายในอื่นๆป่าว
>>43 ภาคแรกไชยยันต์เย็ดกับมาเรีย ผู้กองไม่ได้เย็ด ส่วนภาคสองผู้กองเย็ดกับเบลเพราะวางยา(ซึ่งกูว่าทริปนั้นแม่งได้เบลกันทุกคนแล้วล่ะ)จนตกเหวและคุณหญิงก็ไม่รู้ ส่วนที่เย็ดโชว์เจ้าถ้ำนั่นเชิดวุธกับคริส ดังนั้นผู้กองก็น่าจะเย็ดกับคุณหญิงได้ไม่น่ามีปัญหาอะไร
ปล.ยังไงกูก็เชียร์แงซาย กูว่านิสัยอย่างผู้กองแม่งเหมาะกับคนกวนตีนแบบแงซาย
เมยานี : "แล้วกูล่ะ"
>>63 มึงดูแงซายแม่งจีบเมยานีไม่ถึง5หน้าแต่มันดันจีบผู้กองล่อไปสองภาค+กวนตีนแต่กับผู้กอง+ตอนคิดว่าแงซายตายผู้กองแม่งพีคกว่าคนอื่นอีก+วันได้ครองราชย์เสือกไม่นอนกับเมียแต่ดันอยากมาอาบน้ำให้ผู้กองแทน+ภาคสองแม่งยังอุตส่าห์ยอมทิ้งเมียและบ้านเมืองเพื่อมากวนตีนผู้กองได้ นี่กูยังไม่นับเรื่องแม่งร้องเพลงจีบกันในฝันอีกนะ//ติ่งแงซายอย่างกูจะไม่ทน
ไอ้ห่ามันมีด้วยหรอวะผู้ชายที่โยนปืนอีกคนทิ้งเพื่อแทรกตัวไปนอนแทนเนี่ยกูกรี๊ดด นี่กูควรไปห้องblมั๊ย
>>65 เออว่ะ โทษๆกูจำผิด//เสือกจำผิดแบบเลวร้ายด้วยไง
>>66 กูว่าไปเหอะนี่แม่งเริ่มข้ามฝั่งละ 555 แต่เอาจริงกูสงสัยเชษฐาจริงๆนะ ผชอายุปูนนั้นสมัยนั้นนี่ยังไม่มีเมียก็โคตรแปลกอยู่แล้วนะมึง
มากูขอพากลับเข้าฝั่งก่อน มีนิยายวังหลังแนะนำกูบ้างมั้ยวะ //เจินหวน ว่าด้วยฯ เพชรฯกูอ่านไปหมดแล้ว ไม่ก็แนวที่ตัวเอกเป็นสัตว์ก็ได้แบบนิกกับพิมที่เป็นหมาอ่ะ
สามคราวิวาห์รักอ่านตัวอย่างแล้วชอบนางเอกเหมือนกัน พระเอกก็ฮาดี
กูเชื่อมาตลอดว่านิกกับพิมมันเขียนจดหมายเอง จนกระทั่งไม่นานมานี้ อ่านรีวิวเรื่องนี้แล้วเค้าเขียนว่าพิเชษฐ์กับมนทิราเป็นคนเขียน กูนี่ร้องเฮ้ยเลย ห่า จริงว่ะ หมามันจะเขียนจดหมายได้ไง
มีใครเคยเชื่อแบบกูบ้าง
>>67 ไม่ได้ใส่ฟิลเตอร์ว่ะ เรื่องนี้กูยังอ่านภาคแรกไม่จบแต่แบบ แงซาย เอะอะไรก็ผู้กอง ผู้กองที่รัก ชอบมายั่วมาแซวผู้กองตล๊อด
แล้วไอ้ฉากที่เหล่าโม่งพูดกันอีก
รู้สึกจะมีฉากนี้อีกอัน "คุณหญิงจะยินดีกับผมไหม ถ้าผมบอกว่าผมรักแงซายมากกว่าคุณหญิงเสียอีก"
แฟนพันธุ์แท้ยืนยันหน่อยดิ๊ว่าผู้กองพูดงี้จริงปะ พอดีกูยังอ่านไม่ถึง
แต่ถ้าพูดงี้จริง นี้ยังอยากจะให้กูมองว่ามันเป็นแค่มิตรภาพลูกผู้ชายจริงๆอะ?
>>73 กูอ่านแล้วเชื่อเหมือนมึงจนมาถึงท้ายเล่มว่ะ (ก็ว่าอยู่ว่าทำไมมันเหมือนคนขนาดนั้น)
>>76 อ้าวเฮ้ย อันนี้กูไม่รู้ว่ะ ตัวผู้คู่หรอกเรอะ!?
เพื่อนชายตายแทนกันได้เว้ย
///
งานสัปดาห์หนังสือปีนี้แม่งต้องมีหนังสือโรแม้งติกจีนเยอะแน่ๆเหมือนแพรวได้ไป2-3เรื่อง
แจ่มอีก พี่กล้วยจะออกไหม? แล้วห้องสมุดจะเข็นอะไรออกมาอีก
กลับคืนสู่ยุคนิยายจีนสินะถถถถถ//ซึ่งตังกูก็ปลิวตามหนังสือแล้วเนี่ยแหละ
แต่นิยายจีนแพคเกจออกแบบปกดีกว่าของไทยมากพอดู แถมทำออกมาน่าเก็บน่าสะสม พี่ไทยก็เน้นแต่ขายบ็อกซ์ๆจนกุชินชาชาชินแล้ว
กุอยากบอกว่าBoxเกะกะชิบหาย กุเคยมีboxอยู่เรื่องนึง กุหยิบมาอ่านครั้งเดียวเอง ขี้เกียจเปิดboxไอ้ครั้นจะเอาboxแยกกะหนังสือแม่งก็รกแกะกะตู้กูชิบหาย ไม่เข้าใจว่าทำไมชอบกัน แต่กุไม่ซื้อboxแน่ๆ
มันมีนิยายไทยเกี่ยวกับการทำอาหาร ที่เป็นทำอาหารจริงๆบ้างมั้ย
เห็นแจ่มออกมาโพสต์ ว่าด้วยอาชีพสนม ปกแข็ง งานเหมือนจะเนี๊ยบอยู่ว่ะ เริ่มเสียใจเล็กๆที่ไม่ได้จอง แต่คิดว่าเนื้อหาคงดรอปไปเยอะ (ล่ะมั้ง?) รึกูจะไปหาจองกับเว็บอื่นดีวะ?
กูชอบบ็อกเพราะชั้นหนังสือกูเต็มแล้ว บ็อกมันยังเอาไปต่อเป็นคอนโดได้อีก
ว่าแต่เจ้าหญิงจอมฟลุกฯนี่แจ่มดรอปหรืออะไรวะ หายยาวเลย กูยังรอเก็บอยู่นะ
เมียคุณธรรมกับว่าด้วยสนมเรื่องไหนสนุกแล้วจบดีกว่ากัน?
เห้ยกุชอบ สามคราวิวาห์รักว่ะ ถึงพระเอกมันจะ...ก็เถอะ~ ไปอ่านคอมเม้นต์ก็เจอคนติเรื่องแปลอีกละ 555คำสาปนี้แม่งหลุดไม่พ้นจริงๆ
กูสงสัยจัง อย่างเรื่องว่าด้วยอาชีพนางสนมเนี่ย สำนวนเดิมของคนแปลที่ว่าดีเนี่ย แปลถูกหรือเปล่า อย่างตอนที่ไล่สาวใช้คนนึงไป สำนวนแปลเดิมพูดทำนองข้าไม่รับสาวใช้เช่นนาง ประมาณว่านางเอกใช้อำนาจในฐานะเจ้านายไล่ออกไป แต่สำนวนแจ่มใสพูดทำนองอย่างนางนี่ข้าไม่กล้ารับไว้ ประมาณพูดประชด นี่เป็นส่วนนึงที่นักอ่านยกมาเป็นตัวอย่างว่าของเก่าแปลดีกว่า เลยสงสัยว่าของเก่ามันแปลถูกความหมายที่คนเขียนตั้งใจจะเขียนหรือเปล่า
>>102 อันนั้นอาจจะเป็นเรื่องของการตีความว่ะ ถ้ามองภาพรวมแม่งก็คือไม่เอาอีสาวใช้คนนี้ไว้เฉยๆ ส่วนเรื่องสำนวน มึงปล่อยเบลอคนที่บ่นแจ่มไปได้เลย กูเห็นที่แจ่มมาถามว่าอยากให้การแปลเล่มถัดๆ ไปเป็นแบบไหน แล้วมีคนมาตอบแบบเก็บทุกคนจีนบนโลกนี้ไว้แล้วกูเพลีย ทั้งเจี่ยเจีย เม่ยเมยไรของพวกมึงเนี่ย อยากเก็บไว้ขนาดนี้มึงไปอ่านจีนกันเลยไม่ดีกว่าเรอะ แล้วเสือกมีคนเห็นด้วยเยอะอีก เพลียคูณสอง
>>105 ก็จริงของมึง ตอนอ่านนางสนมเวอร์ชันแรกกูไม่ชอบอะ รำ เอาจริงๆ เวอร์ชันปัจจุบันกูก็ไม่ค่อยชอบว่ะ น่าจะเพราะเนื้อเรื่อง แต่ นั่นแหละ กูกลับชอบนิยายของป้าหลินนะ อาจจะเพราะกลิ่นอายของเรื่องเป็นเทพเซียนดูเวอร์วังอยู่แล้ว มันเลยเข้ากันได้ในความรู้สึกกูละมั้ง ส่วนตัวกูมองว่าความเก๋อย่างนึงของเรื่องในรั้วในวังคือการเลือกคำใช้ให้เหมาะกับตำแหน่งน่ะ แต่พอทับศัพท์หมดทุกคำเสน่ห์จุดนี้ก็หายไป
กูว่าแปลในเว็บมันมีรสชาติ มีชีวิตชีวา เพราะไม่ต้องประดิษฐ์อะไรมาก ไม่ต้องคำนึงว่าเป๊ะมาก แต่ความหมายอาจจะไม่ถูกต้องทีเดียว แต่ในหนังสือเล่มแน่นอนว่าต้องถูกต้องสละสลวย แต่คนก็ไม่สนไง เพราะอ่านต้นฉบับไม่ออก
จากแจ่มใสที่ปรับคำจนเกินพอดีกลายเป็นคำสาปจริงๆ lc เรื่องไหนทุกคนก็มาพูดถึงคำแปล
ว่าด้วยเมื่อก่อนกูก็บ่นนะเพราะแม่งแปลซะจนกูหมดอารมณ์เลย แต่หลังๆมานี่กูไม่เข้าใจว่าอิพวกที่ไปลามใส่เรื่องอื่นๆว่าแปลไม่ดีนิมันคือตรงไหน สามครากูว่าก็ไม่ได้แย่นะมาตรฐานกลางๆของแจ่มโทนเรื่องก็ไม่ได้ในรั้วในวังด้วยเลยไม่ออกลิเก อิพวกที่ไปเม้นติก็สักแต่ติว่าไม่ดีแต่ไม่เห็นบอกเหตุผลห่าไรเลยจนกูคิดว่าแม่งแค่ตามกระแส
จริงๆนิยายจีนแจ่มใสก็แปลแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ทำไมนักอ่านเพิ่งจะมาโวยกันวะ หรือพวกนางเพิ่งจะเริ่มอ่านแนวนี้กัน?
>>109 เพื่อนกูบอกว่าว่าด้วยนางสนมนี่เปลี่ยนทีมบอกอสำนวนของเรื่องนี้เลยต่างจากเรื่องอื่น อันนี้จริงป่ะวะคือกูไม่เคยอ่านว่าด้วยนางสนม แต่กูอ่านเรื่องอื่นๆของแจ่มก่อนหน้านี้กูว่าแปลดูดีออก ไม่เยอะแบบป้าหลินแล้วก็ไม่น้อยเกินไป มีแค่เรื่องตำแหน่งในวังแหละที่อยากให้ทับศัพท์แล้วดอกจันเทียบก็ไว้ก็โอเคนะกูว่า
ป.ล. เหมือนแจ่มใสเรื่องอื่นก็ใช้เกี้ยวว่าเกี่้ยวนะ แต่ในว่าด้วยเหมือนใช้คำว่าพระราชยานป่ะ? ก็อาจเป็นไปได้มั้งว่าเปลี่ยนบอกอ กูไม่รู้ใครรู้แถลงให้กูด้วย
>>107 เห็นด้วย ฉบับเว็บมันให้ความรธ้สึกเป็นกันเอง อ่านง่าย ทั้งๆที่เป๋นแนวรั้ววัง แต่คนแปลก็เคยบอกเองนี่ว่าบางจุดอาจจะแปลผิด พอผ่านบ.ก.จึงได้มีการปรับ
สำหรับกู จะมาแนวป้าหลิน (เพราะกูชักชินล่ะตอนแรกก็บ่นในใจเหมือนกัน แต่พวกที่ไม่เคยอ่านกูว่ามึนแน่) หรือจะ แค่ ฮ่องเต้ ฮองเฮา ไทเฮา หรืออยากใช้ จักรพรรดิ อัครชายา พระพันปีก็ตามใจ แต่ให้มันไปทางเดียวกันหน่อยเหอะ ไอ้ไทยพ่วงตำแหน่งจีนนี่กูก็ปวดหัวแบ่งความคิดในหัวไม่ถูก
แต่พระราชยานนี่ทำกูอึ้งเหมือนกัน
>>109 เพราะเพิ่งมีเรื่องที่ลงให้อ่านแบบแปลคนละสำนวนมั้ง เรื่องอื่นมันออกมาเป็นเล่ม ก็เห็นอยู่สำนวนเดียว ไม่มีเปรียบเทียบ
แต่พอถูกเทียบทีนึง คนก็จ้องจับผิดตลอดไป (และน่าจะมีอคติส่วนตัวด้วยกระมัง)
มาแบบป้าหลินไม่เอานะ ไอ้เชิงอรรถเยอะกว่านิยายน่ะ 55555
สงสัยงานหนังสือปีนี้หมดตัวแน่ๆเลย T T นิยายจีนกำลังบูม แล้วกูก็กำลังติด
บางคนบอกว่าแปลมาจากengนะคะ มันยังไปบอกแจ่มใสว่าคนแปลเขาแปลไว้ดีอยู่แล้วอย่าทำให้มัวหมอง อีดอกกกนี่สมองหรือขี้เลื้อยย #ท่ดๆลืมตัว
Ky แปปนะ กูอยากถามเล่นๆว่า สมมติมึงออกนิยายรัก (หรือไม่รักก็ด้ะ)สักเลม ถ้าเลือกได้อยากออกกับสนพ.ไหนวะ ขอเหตุผลด้วย
>>115 สยาม อมรินทร์และมติชน เพราะเป็นสนพ.ใหญ่สุดแล้ว ถ้ามึงเข้าได้ก็รับรองว่าทุกร้านในเครือจะมีหนังสือของมึงวางขาย สยามเครือข่ายกว้างสุด อมรินทร์หนังสือจะดูมีสกุล มติชนหนังสือดูวิชาการ กูมองแบบนี้จริงๆ นะ เวลาเข้าบูทมติชนกูรู้สึกว่าเป็นบูทวิชาการ แม้แต่โซนนิยายก็เป็นแบบนี้
เออคือ...ว่าก็ว่าเหอะกุแทบจะไม่ซื้อนิยายรัก(เฉพาะแนวนี้นะ)
จากแพรว หรือ อมรินทร์เลยนะ -___- มึงช่วยแนะนำที แถมมันโละขายถูกเร็วมาก
ส่วนมติชนกุซื้อแต่หนังสือนิยายจีน กะ แนวสารคดี
หลักๆแนวรักกุอ่านแจ่มใส สถาพร พิมพ์คำ คำต่อคำ ณ บ้านวรรณกรรม //แถมค่ายพวกนี้
เริ่มไปเป็นละครทีวีแล้วด้วย
อมรินทร์นอกจากหัวแพรวมีอรุณด้วยนะ เริ่มลงละครหลายเรื่องแล้วเหมือนกัน
love me if you dare เห็นว่าแจ่มใสได้ไป กูเห็นคนเดิมๆนางนึงแม่งบอกว่าอคติกับความคิดกับ สนพ นี้จนไม่อยากจะซื้ออีกแล้ว ถถถถถ คนนี้นางแม่งคงจะแค้นมากฝังใจไม่ลืมเลือนเลยทีเดียว
ควรเรียกขานว่าคำสาปนางสนม 5555+
สัสไม่พอใจก็ไม่ต้องอ่านค่ะ แค่นั้น
กูว่าแจ่มมันก็แปลดี ไม่ได้แย่ ไม่มีคำผิดด้วยนะ ทำไมมันอคตินักวะ
แจ่มมีคำผิดนะ แต่น้อยกว่า สนพ อื่น
ที่แน่ๆคำว่า "ล่ะก็" (ที่ถูกคือ ละก็) ยังไงก็ไม่ยอมแก้ ตะบี้ตะบันผิดมันทุกตำแหน่ง ทุกเรื่อง ทุกเล่ม
ส่วน หสม แรกๆผิด แต่หลังๆเขาปรับปรุงว่ะ
คล้ายๆคำว่า ชั้น แทนที่จะ ฉัน ในหนังสือการ์ตูนป่ะ
>>128 ไม่ใช่ว่ะ คือ "ฉัน" เป็น "ชั้น" เนี่ย สะกดผิดตามสำเนียงพูด
แต่ ละ ในพจนานุกรมกำหนดไว้เลยว่าเป็นคำวิเศษณ์ เป็นคําใช้ประกอบหน้าคํา ก็ เป็น ละก็ เพื่อเน้นความให้กระชับขึ้น เช่น เด็กละก็ซนอย่างนี้
ส่วน ล่ะ มาจากคำว่า เล่า เช่น ทำไมทำแบบนี้เล่า >> ทำไมทำแบบนี้ล่ะ ซึ่งอันนี้ถูกทั้งสองแบบในภาษาเขียน
แต่เอา "ล่ะ" ไปแทน "ละ" ถือว่าผิด
คุ้กกีมันก็ต้องไซส์มินิสิ อาจจะอวบๆอ้วนๆหน่อยมั้ง แจ่มเคยทำคุกกี้แบบ2เล่มจบขายบ่อยๆนะ
ถ้าลองเทียบดู เรื่องมิราเคิลปาฏิหาริย์รักของอัญชรี จากเล่มใหญ่ก็ย่อยเป็นคุ้กกี้2เล่ม
จารย์ป๋ออาจจะเป็นสี่เล่มคุ้กกี้ขายแบบboxก็ได้มั้ง
เคยอ่านอีมิราเคิลนี่แล้วต่อมเหตุผลอักเสบเลย
Ky แป๊บ. คือมีใครรู้บ้างว่าชุดสามเสน่หาเรื่องที่สอง (โหลวเฉิน) ตกลงห้องสมุดซื้อลิขสิทธิ์สำเร็จป่าววะ เห็นก่อนหน้านี้มีข่าวว่าโดนตัดหน้า (แล้วลูกหาบก็ไปรุมด่าค่ายสีส้มทั้งที่ยังไม่รู้ว่าคนที่ตัดหน้าคือสีส้มจริงรึป่าว)
ได้ทั้งชุดนิกุเห็น ป แปะไว้ที่หน้าบรรณาธิการพร้อมสรรพ มึงลองโหลดebook ตัวอย่างมาอ่านดิ มันมีบอก //ป ก็ก่อดราม่าไปเรื่อย
ต่ออีกหน่อยชื่อเรื่องภาคลูก
1 จอมซนเจ้าเสน่ห์
2 จอมใจเจ้ายุทธ์
3 จอมนางเจ้าหัวใจ
ออกแน่นอนตามนั้น ใครด่า สีส้มไว้ก็ เอาเถอะมันเป็นคำสาป
คุ้กกี้ของแจ่มก็ทีเล่มใหญ่นะ
ใกล้จะวันเกิดหลานกูแล้ว หลานอยากได้นิยายรักวัยรุ่นแจ่มใสเป็นของขวัญแต่กูไม่เคยอ่านแจ่มใสว่ะ พวกมึงช่วยแนะนำเรื่องดีๆ ที่ไม่มีอีโมติค่อนและไม่บั่นทอนปัญญาให้หน่อย
แจ่มใส - ไม่บั่นทอนปัญญา
มึงสั่งซื้อจากมิติอื่นได้มะ กูหาจากในมิตินี้ไม่เจอวะ
>>143 เหมือนมึงสั่งซื้อไข่ปลาคาเวียร์จากอ่าวไทยเลยว่ะ แต่ถ้าโนอีโมกูแนะนำให้มึงหาจากพวกนักเขียนหน้าใหม่ เพราะหน้าเก่าๆ แม่งกลายเป็นพวกอีโมติครอนซินโดรมขั้นรุนแรงแบบรักษาไม่หาย (หน้าใหม่ก็ยังพอมีแต่มึงดูตรงคำโปรยหลังปกเอาละกัน เดี๋ยวก็รู้เองว่ามีไม่มี) ส่วนบั่นทอนปัญญานี่...เอ่อ... ตั้งแต่กูอ่านนิยายแจ่มใสมาหลายสิบเล่มตั้งแต่ป.5จนถึงม.4 มันก็บั่นทอนปัญญาแทรกตรรกะวิบัติกันอยู่ทุกเรื่องล่ะว่ะ (ลองหาจากสำพิมพ์อื่นเหอะมึงน่าจะดีกว่า แต่ก็มีฉากเยิ้บกันอีก เวร...)
อ้าว สรุปมันบั่นทอนหมดเลยเหรอวะ 5555
แล้วกูจะซื้ออะไรให้หลานกูดีละเนี่ย
คือมันเป็นแนวรักวัยรุ่น ตัวละครพระเอก-นางเอกก็อยู่ปรมาณมัธยม/มหาลัยประมาณนี้
เลยอาจจะไม่ได้ ให้สาระ ประเทืองปัญญาอะไรขนาดนั้น ทำหัวโล่งๆ อ่านฆ่าเวลาไป
หลานมึงรีเควสอยากได้ว่าเป็นแจ่มใสเลย เคยอ่านมาก่อนหรือเปล่า ถ้างั้นอาจจะมีเรื่องที่อยากได้อยู่แล้วก็ลองถามดู
เพราะยังไงของขวัญมันก็ขึ้นอยู่กับคนรับว่าชอบมั้ย
มึงซื้อหนังสือที่โคตรดีไปให้ แต่ไม่ตรงแนวหลานมันก็เท่านั้น
หลานอายุเท่าไหร่วะ ? กูว่าถ้ามึงอยากได้แบบลอจิกดี ตรรกะไม่ป่วยเนี่ย เนื้อหามันอาจจะไม่ใช่ที่เด็ก ๆ วัยรุ่นชอบก็ได้นะมึง สำหรับกูนี่ให้อ่านแจ่มใสตอนนี้ได้มั้ย ก็ ... ได้แหละ แต่ต้องตัดสติปัญญาออกหน่อย คืออ่านขำ ๆ ไม่จริงจัง เน้นเนื้อหาเบาสมองไปเลย แต่เอาจริงๆกูก็นึกนิยายรักที่ไม่มีตรรกะวิบัติแทบไม่ออกเลยว่ะ มันต้องมีจุดป่วงตับอะไรซักอย่างโผล่มาตลอด
กูว่าพวกมึงคุยนิยายจีนเยอะกันมากเลยนะ แยกสาขาดีกว่ามั้ย
ก็ตอนนี้มันเต็มไปด้วยนิยายจีนนี่หว่า...กุไปร้านทีก็ติดมือมาแต่นิยายจีน แนวรักทั่วไปไม่อ่านนานแล้ว แฟนตาซีก็ซบเซา
>>155 มันก็เยอะจริง แต่มึงต้องดูด้วยว่าตลาดตอนนี้มันเน้นนิยายจีน เพราะมันราคาถูกและคุยง่าย ที่สำคัญคือเข้ากับคนไทยง่าย วัฒนะธรรมไทยมันพสมพสานกับจีนซะเยอะ เมื่อก่อนนิยายจีนมันมีแค่แนวกำลังภายใน แต่ตอนนี้มันแตกไลน์มานิยายรักที่ตลาดใหญ่สุด และยังเอาเข้ามาเรื่อยๆ การที่คนจะพูดถึงเยอะก็ไม่แปลก
คิดง่ายๆ ตอนนี้มีนิยายฝรั่งดีๆ เข้ามามั่งปะละ เงียบกริบกันทั้งนั้น คนก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี หรือจะคุยนิยายนอกออกใหม่ ก็มีไม่กี่คนหรอกที่อ่านภาษาต้นฉบับ สุดท้ายมันก็กลับมาที่นิยายที่กำลังบูมในไทย ซึ่งตอนนี้ก็คือนิยายจีนนี่ละ
ก็ดีนะ เวลาพวกมึงย้อนหาข้อมูลกันจะได้ง่ายๆ ด้วย
>>143 กูแนะเท่าที่กูอ่านแล้วจำได้นะ มันมีดีพอให้กูจำอยู่ เรื่องอื่นที่ไม่ได้แนะ กูลบไปจากสมองเรียบร้อย
รักดั่งเทพนิยายของเจ้าปลาน้อย ไม่อีโมติค่อน และไม่บั่นทอนปัญญา
White Valentine เบาสมองช่วงแรก หนักช่วงหลัง จบแบบ Bitter sweet
Code name G ของเจ้าหญิงผู้เลอโฉมก็ใช้ได้ แนวนักฆ่า สายลับไรงี้
sugar cafe มีอีโมติคอนนิดหน่อย แต่เกี่ยวกับร้านชาไรงี้ ได้ความรู้เรื่องชงชาด้วย พระเอกไม่งี่เง่าแน่นอน
Sin story แนวๆกอสสิปเกิร์ล วัตถุนิยมเต็มขั้น ทุกคนสวยหล่อรวยใช้ของแบรนด์เนมหมดตามสไตล์คนเขียน ไม่มีอีโมติค่อน แต่อ่านแล้วอาจจะรำคาญคำบรรยายแบรนด์ต่างๆในเรื่อง เช่น Aหยิบผ้าพันคอชาแนลรุ่น1112 บลา บลา สีฟ้าอ่อน ออกมาซับน้ำหมากที่ติดอยู่ตามซอกฟัน หมากที่เคี้ยวเป็นของยี่ห้อแอร์เมส ผลิตเป็นลิมิเตดอิดิชั่นประจำปี อะไรทำนองนี้
US boy ของ may112 เกี่ยวกับนักศึกษาไทยไป work and travel ที่เมกา คนนี้ไม่ค่อยมีอีโมติค่อน เนื้อเรื่องก็โอเคอยู่
หมดแล้วว่ะ นึกออกแค่นี้เอง
>>165 คือกูอยู่บ้านเดียวกับหลานน่ะนะ เลยรู้รสนิยมมันอยู่บ้าง หลานกูไม่ได้สายนิยายจ๋า เป็นสายละครมากกว่า อย่างนิยายรักก็อ่านบ้างนิดหน่อยแล้วแต่ว่าใครจะหยิบให้ แต่หลานกูอีกคน (พี่สาวของคนที่กูจะซื้อของขวัญให้) ชอบสะสมนิยายแฟนตาซีไง ที่สังเกตได้คือหลานคนน้องจะอ่านแค่แฟนตาซีโรแมนติกจบแบบแฮปปี้อย่างเซวีน่า บารามอส เครือของเจ๊กัล สงสัยเพราะคนพี่ (และกูด้วย) ชอบอ่านแนวที่ไม่เน้นความรักเท่าไหร่ หลานคนน้องเลยรีเควสนิยายแจ่มใส
>>163 sin story มันไม่แฮปปี้เท่าไหร่อะดิ มีคู่สมหวังแต่น้อยมาก แล้วก็ม่คนอกหัก คนจิตใจแหลกสลายไรงี้เยอะอยู่ แต่ก็แหวกไปจากแนวปญอ.ของแจ่มใส เรื่องมันโทนผู้ใหญ่หน่อยๆด้วย แต่ก็สมควรที่จะจบไม่สมหวังเพราะแม่งทำตัวเองกันทั้งนั้น ถ้ามันรักกันหวานชื่นแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่ผ่านมาทำตัวเลวๆใส่กัน กูจะปาหนังสือทิ้งเลย
แจ่มใสหลังๆHideko sunshine ไม่มีอีโมติค่อนละมั้ง กุไปเปิดดูเพราะชอบหน้าปกซีรี่ย์คิส กับอีกคน Lady first ปะ จำนามปากกาไม่ได้ เทือกๆนี้แหละ ไม่รู้พล๊อตน่าสนใจเปล่าแต่ชอบไปสำรวจดูว่านักเขียนคนไหนไม่ใช้อีโมติค่อนละบ้าง บางทีกุกะน้องก็ยืนวิจารณ์ชื่อตัวละครกันขำๆ แต่ของสแตมป์ไม่ไหวจริงๆงะ อีโมทั้งหน้า
จริงๆ อีโมติค่อนก็ลดลงแล้วมั้ง ? กูชอบอ่านของ thelittlefinger นะมึง ตอนนี้กูก็ยังมีเก็บเซตอยู่ เจ้าหญิงผู้เลอโฉมพลอตวนๆ อ่านเรื่องสองเรื่องก็พอได้ แต่พออ่านไปนานๆ ก็ อืม นั่นแหละ ลูกชุบกับเจ้าปลาน้อยนี่แล้วแต่เรื่อง mimoza กูชอบเรื่องแรกๆ แต่ก็บั่นทอนสติพอควร นางเอกแม่งดูโง่ๆ เอ๋อๆไงไม่รู้ ละก็เหมือน >>164 ตัดคนนี้ไปได้เลย แถม xิเดโxะ อีกคน ขนาดกูพยายามทำสมองโล่งๆ กูยังอ่านไม่ได้เลย พระเอกสายแบดบอยตลอด
>>166 ถ้าหลานชอบสายละครก็ลองดูของพิมพ์คำ นิยายรักเอามาทำละครเยอะอยู่นี่ ?
Dr.Pop เท่านั้นครับ
ไม่มีนักเขียนคนไหนจะ Tarnation เท่านี้แล้ว
คดี มมล. ถึงไหนแล้ววะ
ตกลงคนอ่านจะได้หนังสือเมื่อไหร่ หรือว่าเขาจะฟ้อง มมล. กัน
กูเข้าไปดูในเพจ ไม่มีอะไรคืบหน้าจากวันที่ 8 มกราเลยว่ะ
มีนิยายแนวหักมุมที่ตอนจบต้องร้องเหี้ยออกมามั้ยวะ กูชอบนิยายหักมุม
>>174 >>175 ถ้าอ่านจากหน้าเพจ เหมือนเขารวมตัวฟ้องกันเป็นเรื่องเป็นราวอยู่นะ แต่ถ้าไม่ใช่ผู้เสียหายเขาไม่ให้เข้ากรุ๊ปว่ะ
https://www.facebook.com/marmalade1985/posts/537319956445509
อันนี้จะทำยังไงกับชีวิตที่ในอนาคตหรอคะ สมัครงานมีปัญหาแน่เพราะโดนหมาย อีกหน่อยก็ทำธุรกรรมการเงินไม่ได้อีกเช่นขอกู้ยืมเงิน อนาคตแย่เลยนะคะ แถมสมาชิกคนอื่นจะจ้างทนายฟ้องร้องอีก ถ้าเกิดการฟ้องร้องขึ้นมาจบไม่สวยแน่ จะทำอะไรก็ทำไม่ใช่เงียบ ถ้าได้หนังสือมาเราก็เอาไปขายต่อไม่เก็บไว้หรอก มันเจ็บใจที่เสียค่าโง่ บอกตามตรงไม่เคยโดนแบบนี้เลยจริงๆอะ นี่อยากให้รู้ที่อยู่นะ เราตามไปทักทายแน่ รีบทำอะไรก่อนที่เราจะลงมือทำนะ สวัสดีปีใหม่
โหดสัสตรงเม้นข้างล่างไป KY ขอซื้อนิยายต่อด้วย หัวข้อนี้มันน่าจะไปฟุ แต่เห็นเปิดคุยเลยขอแปะละกัน
เห็นพวกมึงพิมพ์ KY กัน มันย่อมาจากอะไรวะ ไม่ใช่ KY gel ใช่มั้ย
>>182 KY ย่อมาจาก 空気を読めない(Kuuki wo yomenai) แปลตรงตัวคือ ไม่อ่านอากาศ(บรรยากาศ) หรือไม่ดูบรรยากาศ หมายถึงการแสดงออกแบบขัดกับบรรยากาศ, แนวทาง หรืออารมณ์ร่วม ของสถานที่, การสนทนา จะโดยจงใจหรือไม่จงใจก็ตาม สำนวนไทยใกล้เคียงที่สุดคือ ไม่รู้จักกาลเทศะ
กูก็อปมาจากพันทิป
โม่งไหนเคยอ่านงานของสุวิทย์ ขาวปลอดบ้าง แกแปลดีไหม อ่านในเพจแก แลแกชอบแซะค่ายอ.จัง
>>186 แปลแบบอ่านรู้เรื่อง เชยๆโบราณๆหน่อย บางประโยคไม่ได้เกลาสำนวน เช่น
- สองครั้งบาเลนเจอร์หัวกระแทกเพดาน (บาเลนเจอร์หัวกระแทกเพดานสองครั้ง)
- เป็นสิ่งแรกที่พวกนั้นสั่งสอนมัน มันไม่เคยลืม (มันไม่เคยลืมสิ่งแรกที่พวกนั้นสั่งสอน)
- ที่อยู่รอบลานสเก๊ตเป็นเด็กๆสิบกว่าคน (เด็กๆสิบกว่าคนอยู่รอบลานสเกต)
- เห็นชุดสีแดงสดใสของลูกสาวเคลลี่ย์โบกมือให้ (เคลลีย์โบกมือให้ลูกสาวซึ่งอยู่ในชุดสีแดงสดใส)
ถ้าไม่ซีเรียสก็อ่านได้ แต่กูซีเรียสนะ
เล่มเก่าๆอะโอเค เล่มใหม่ๆกาก ลือกันว่าให้เด็กแปล
หวัดดีเพื่อนโม่ง มีใครแนะนำนิยายจีนออนไลน์ให้กูได้ไหม
ky และอาจไม่เกี่ยวกับกระทู้
ไม่อยากเชื่อว่ามีคนไม่รู้ว่า"บรรพ" อย่านว่าบัน-พะหรือบัพ ดูหน้าตาแล้วก็อายุไม่น้อยนะ พูดไม่ถูกเลยวะ
พูดอะไรเข้าใจเองคนเดียวอีกแล้ว
>>196 อ่านได้ 2 แบบโว้ย
บัพชา [บับพะชา] น. บรรพชา, การบวช. (ป. ปพฺพชฺชา).
บัพชิต [บับพะชิด] น. บรรพชิต, นักบวช, ผู้บวช. (ป. ปพฺพชิต).
บรรพชา [บันพะ-, บับพะ-] น. การบวช เช่น บรรพชาเป็นกิจที่ทําได้ยาก, ถ้าใช้
เข้าคู่กับคํา อุปสมบท บรรพชาหมายความว่า การบวชเป็นสามเณร
อุปสมบท หมายความว่า การบวชเป็นภิกษุ. ก. บวช เช่น บรรพชา
เป็นสามเณร. (ป. ปพฺพชฺชา; ส. ปฺรวฺรชฺยา).
>>196 ขอสารภาพว่ายก บรรพ มาเดี่ยวๆกูอ่านว่า บัน นะ
กูอยากบอกว่าภาษาไทยมันยากนะ ไม่รู้เป็นที่หัวกูหรือความตั้งใจกู(กูคิดว่าอย่างหลัง) เวลาคนมาบอกว่าผันวรรณยุกต์ง่ายๆทำไมทำไม่ได้กูอยากบอกว่า เหี้ย มันยากเว้ย มันยากชิบหายเลยไอ้ผันวรรณยุกต์เนี้ย(ให้เทียบคงพอๆกับคนไม่ชอบคณิตคิดว่าตรีโกณไม่ก็แคลยากละมั่ง) ถ้าถามผ่านประถมมาได้ไงคือกูเจอคำถามผันวรรณยุกต์กูใช้งี้เลย จ้ำจี้มะเขือเปาะแปะ กระเทาะหน้าแว่น.... กูอนาจตัวเองมาก
จากคำเต็ม"ค่ายกลบรรพอสูร" อ่านยังไงก็ไม่มีทางบัพนะ
แต่อันนี้ขอโทษละกันที่ออกตัวแรงไป
กูอยากรู้ว่าพวกมึงใช่กลุ่มเดิมจากนินทาเด็กดวกไหม
>>203 ปรกติคำพวกนี้มักอ่านแบบสันสกฤตมากกว่าบาลีนะ แต่กูลืมไปว่าบรรพอ่านว่าบัพได้ ในกฎหมายก็มีใช้
จริงๆ คำว่าบาลีก็ด้วย เคยมีผู้รู้บอกว่าต้องออกเสียงเป็น"ปาฬี" ฬ คือให้เอาลิ้นไปดันเพดานปาก ที่ใช้บาลีทุกวันนี้เพราะคนมันจำไปแล้ว เหมือนเปลี่ยนโจโฉเป็นเฉาเชาไม่ได้นั่นละ
>>206 กูยอมรับว่ากูผิดเองที่ออกตัวแรง แต่อันนี้ถึงอ่านได้ก็ไม่มีคนอ่านว่าบัพ-พะ-อะ-สูรอยู่ดีนั่นละ
จริงๆ คุยเรื่องนี้ก็สนุกนะ ในกลุ่มหรือรุ่นมีกูคนเดียวเขียนมรรยาท คนอื่นเขียนมารยาทหมด สาเหตุหลักคือมันแปลกดี แต่เวลาพูดกูก็ออกเสียงว่ามา-ระ-ยาทนะ ออกเสียงว่ามัน-ยาทไม่ค่อยมีใครรู้เรื่อง
มันก็ได้ความรู้ดี แต่มึงชวนคุยดีๆ ก็ได้ ทำแบบนี้เหมือนมึงเป็นพวกอวดรู้ในเรื่องที่ชาวบ้านไม่ต้องรู้ก็ได้ที่ชอบยืนหัวเราะเยาะคนอื่นในห้องสมุด
เรื่องยุทธภพออนไลน์ทำไมไม่มีชื่อคนวาดวะ เห็นเพจสถาพรเวลาโพสปกนิยายมีแท็กชื่อคนวาดทุกเรื่อง แต่ยุทธภพนี่ไม่มีเลย
แจ่มดราม่าาาา คำสาปนางสนมนี่มันสุดยอดจริงๆว่ะ 555 แต่กุสงสัยว่ามันเอาไปขายราคานั้นได้ไงวะ
แต่วันก่อนกุไปถามที่นายอินทร์เขาก็บอกจองได้นะ คืองงๆ นายอินทร์ก็มีสต็อกไว้หรอ หรือยังไง
กูสงสัยนะไอ้นิยายจำพวกเอาดารามาเพนท์เนี้ยค่าทำมันถูกกว่าวาดเองหรือถ่ายวิวเอาเหรอวะ
เออ พูดถึงปกแล้วกูอยากถามมากมันมีสนพ.เล็กๆที่หนึ่ง เวลามีตัวอย่างเล่มจะเอาพวกภาพการ์ตูนหรืออื่นๆที่มีคนวาดลงในเน็ตมาแปะก่อนแบบโชว์เล่มเฉยๆ แต่เวลาของจริงออกก็ไปจ้างวาดต่างหากอีกทีคือแบบนี้มันไม่ผิดเหรอกวะ
กูอ่านก็ไม่ได้แปลแย่เท่าไหร่นี่ นางสนมอะ ทำไมมันโวยวายกันเยอะจัง
ถ้าสมมติสั่งพิมพ์หนังสือ 3000 เล่ม ปกติจะพิมพ์เล่มตัวอย่างและสำรองอีกนิดหน่อย (เช่น ประมาณ 50 เล่ม)
แล้วถ้าเกิดมีคนทำนอกคำสั่ง พิมพ์มากกว่าที่กำหนด หรือแอบเอาเล่มสำรองออกไปขายล่ะ
สมมตินะเว้ย กูสมมติ กูคิดของกูเล่นๆไม่ได้เจาะจง สนพ ไหน เพราะทุก สนพ (หรือแม้แต่พวกทำมือ) ก็ต้องผ่านขั้นตอนการพิมพ์และเช็คสต็อกอยู่แล้ว
>>219 ทุกอย่างกุเห็นเกิดจากไอคนในปล่อยของทั้งนั้น
การแปลจับผิดฉิบ เป็นประโยคๆเลย กุอ่านก็รู้เรื่องนี่หว่า ไม่ได้อะไรขนาดนั้น
เรื่องร้านจตุจักรขายถูกกว่า กุก็เห็นมาจากไอปล่อยของนี่แหละ
ใช่ซิ ใครจะไปเหมือน หสม. ขายแพงกว่าปกตลอด กุได้ข่าวว่าร้านย่อยร้านนึงที่ขายหนังสือหสมถูกกว่าเว็บหสม หมีจ๋า โดนโทรมาด่าจ้า นางว่าขายแพงได้ห้ามขายถูกกว่า
มิน่าหมีถึงแพงเอาๆ ร้ายทั้งนั้นพวกนี้
อยากเทียบกุจัดให้ หสม หึหึ
ถ้ากุไปเมนต์เข้าข้างสีส้มนี่คงโดนรุมตีนแหงๆ กูชักเริ่มรำคาญอิพวกกลุ่ม ปข. ห่าไรนี่ล่ะนะ ดราม่าชักเยอะแม่งเป็นตัวก่อแทบทั้งนั้นด้วย
ถ้าเม้นต์เข้าข้างสีส้มในปข มึงจะโดนแบน
กูอ่านจบละ แปลไม่เห็นจะแย่อะไรขนาดนั้น เป็นขบวนการจากติ่งหสม.มาดิสเครดิตสินะ เยอะสิ่งติไปซะทุกอย่าง
รูปเล่มออกมาก็ดูดี ปราณีตกว่าปกแข็งหสม.เยอะมาก ราคานี้กูว่าก็โอเครับได้กว่าของหสม.อีกถ้าเทียบคุณภาพปกแข็ง
เอาจริงๆแปลอ่านลื่นกว่าหสม.เยอะ ขนาดแปลชื่อตำหนัก ใส่ตำแหน่งซ้ำซ้อน ยังไม่ลิเกแบบหสม.เลย (ที่ทุกตัวละครพูดจาสำนวนเดียวกันหมด)
มาพลาดที่คุมราคาร้านรับไปขายต่อไม่ได้เนี่ยแหละ เรื่องนี้แม่งคำสาปจริงๆ 5555555555
ปข คือที่ไหนวะ
ตัวที่โวยวายใน มากกว่ารัก ก็ สมาคม ปข ทั้งนั้นนน. ~ ถ้าของ หสมโดนรีวิวบ่นนิดบ่นหน่อย ก็จะพากันไปรุมด่าแทน 555. กุไม่เห็นว่าอิปกตัวหนังสือจีน ลายเหมือนกันแต่เปลี่ยนสีเอาจะเลอค่ามาตรฐานสูงส่ง ตรงไหนเลย.
ทำไมกูรู้สึกมันเลยเรื่องหนังสือไปไกลแล้ววะ
นิยายก็โฆษณาเกินจริงไปไกลโข =_= แต่กุอ่านละง่วงทุกเรื่อง ติ่งแม่งน่ากลัว
พูดถึงหสม. กูเสียความรู้สึกมาเยอะแล้ว ตอนเรื่องผลาญแม่งเสือกบอกว่าปกแข็งใกล้เต็ม ส่วนปกอ่อนคงยังไม่ได้ลงที่ร้านนายอินทร์เร็วๆนี้เพราะที่ขอลิขสิทธิ์มาจำนวนเล่มใกล้เต็มแล้ว ต้องรอเดือนเมษาเลย กูก็อ้าว รีบไปจองหนังสือ สุดท้ายปกแข็งก็เห็นยังจองกันได้ยันวันสุดท้าย พอหนังสือมา เว้นวรรคได้แย่มาก เนื้อเรื่องก็เหมือนต่างคนต่างแปลแล้วเอามาต่อกันโดยไม่ได้มีการตรวจทานเรื่องอีกรอบ กูอ่านแล้วรู้เลยว่าแปลหลายคน สภาพปกแข็งกูบอกเลยว่าไม่แข็งแรงว่ะ อ่านๆไปก็กลัวปกหลุดชิบหาย หนังสือไม่แข็งแรงจริงๆ บอกเลย(กูขำมากตอนลูกหาบไปกระแซะเรื่องปกสนมว่าบางไปรึเปล่า? คือ..แจ่มเขางานดีกว่าเยอะจริงว่ะ ถ้ากูเป็นลูกหาบ หสม.นี่ ไม่กล้าไปแซะหรอกว่ะอาย)
อยากให้มีท่านผู้กล้าไปเมนต์เห็นต่างจังเลยว่ะ กูจะได้ไปไลค์รัวๆๆ 555 แต่คงยากดูจากเวลพวกแม่งแล้วถึงจะเป็นผู้กล้าเวลตันก็คงเอาไม่ลง
ชอบทำอะไรให้ดราม่าตลอดแต่คนอื่นมาดราม่าใส่พวกกูไม่ได้ กูว่าพวกนี้แม่งอคติสุดโต่งที่ไปว่าใน มกร นิกูอ่านแล้วหาสาระไม่เจอเจอแต่ความอคติ
กูชักอยากเห็น สนพ. นี้ทำพลาดมั่งแล้วสิอยากจะดูปฏิกริยาลูกหาบว่าจะทำยังไงกัน
กุนี่นึกว่ากุคิดคนเดียว งงเต้กแสสสส ขนาดกุยังไม่ได้หนังสือ ดูแค่ที่คนอื่นโพสว่าได้ เรื่องปก เรื่องคุณภาพกุว่ากินขาดกว่างานหสม ปกแจ่มใสว่าด้วยแม่งสีพาสเทลสวย สองเล่มไม่ได้แค่เอามาเปลี่ยนสี หน้าปกเคลือบ แม่งบอกปกบางกว่า กุเงิบ
แล้วดราม่าในเพจ มกร เรื่องร้านค้าย่อยราคาถูกกว่า มีคนนึงแม่งบอกดีนะรออุดหนุนปกอ่อนแต่ด่าซะเหมือนแม่งซื้อปกแข็งราคาเต็ม กุก็งงอีก กุนี่ซื้อปกแข็งราคาเต็มหน้าเว็บยังไม่ได้หนังสือด้วย กุยังไม่ดราม่าเท่ามันเลย
กุว่าแม่งเป็นขบวนการแบบที่ในนี้เคยพูดกันละ จะมีคนนึงที่ไม่มีรูปโพลไฟล์ดิสอ่ะ ชื่อคนต้นด้วยW คอยด่าสนพ. สีส้มทุกแง่มุม ไปโพสทุกเพจที่ได้รับลิขสิทธิ์งานจีน ว่าอย่าแปลแบบสีส้มงู้นงั้นงี้ กุแบบเฮือกกก เมิงรู้มั้ยในเด็กดีที่แปลๆ มาให้เสพนี่แม่งแปลจากเวอร์อังกฤษซึ่งใครที่ไหนไม่รู้แปลเอาไว้ ถูกหรือเปล่าก็ยังไม่แน่ เวลาแปลมันต้องแปลจากต้นฉบับจีนนะเว้ยย กุรำคาญอีนี่ขั้นสุด
เป็นขบวนการจริง เพราะจะมีคนเปิด คนชง และคนตบ คือพวกนี้จะเป็นหน้าเดิมๆทั้งน้านนน
อยากเห็นมันไปบอกให้สยามแปลแบบหสม.จังวะ
วันนี้กุมาสืบข่าวร้านที่ว่าขายแปดร้อยที่จัตุจักรเห็นว่าเขาได้บ็อกมาแค่3บ็อกนะ กุไปฟังเขาคุยกับลค.มาอะ บอกว่าร้านอื่นก็มีขายถูกกว่าเขาอีก กุได้ไปเพราะน้องกุไปซื้อหนังสือร้านนี้ คือหนังสือร้านนี้แม่งลดเยอะนะ น้องกุซื้อบุพเพสันนิวาสลด40บาทอะ ละเขาก็ยืนคุยประเด็นนี้กันอยู่นานเลย
สรุปคือ
-มีร้านอื่นนอกจากร้านนี้ขายในราคา 950/850/800เหมือนกัน กุได้ยินเขาพูดถึงร้านพี่คนนึงที่ชื่อเกียรติ ไรสักอย่าง แต่กุไม่รู้ร้านไหน
-คนที่โพสในกรุ้ปปล่อยของคือลค.ประจำร้านนี้ กุได้ยินเขาพูดประมานว่าลค.ประจำทำร้าย
-ร้านเขาได้มา3บ็อกไม่ได้20กว่าบ็อก แต่เหมือนจะมีเข้ามาอีก กุก็งงๆว่ะ สรุปได้มากี่บ็อกกันแน่555555
แต่เป็นประเด็นยาวเลยว่ะ ดูท่าแจ่มน่าจะไล่บี้มาแล้วเปล่าหว่า กุนี่ไม่กล้าแกล้งถามเลยว่ามีไหม จนกระทั่งกุออกจากร้านก็ยังยืนๆคุยกันอยู่
อยากรู้ร้านพวกนี้มันได้ของมาจากไหน ละถูกกม.ปะวะ ไม่อยากซื้อของโจรนะ ;_;
เห็นเพจ every เค้าบอกว่าคงมีรายการไล่บี้กันแหละ
อ่านที่เค้าอธิบายมันเป็นลักษณะการให้เปอร์เซนต์ร้านรับจองว่ะ เช่น มีคนจอง 1 เล่ม 999 ร้านรับจองเอารายชื่อไปส่งได้เปอร์เซ็นต์ซัก 30 ของราคาปก ร้านเลยเอาเงินตัวเองซื้อซัก 10 ชุด ส่งชื่อไปให้แจ่มใส ทางแจ่มใสก็ตัดเป็นออเดอร์รับจอง ร้านได้ส่วนลด เลยเอามาขายในราคาลดซัก 20% เอากำไรนิดหน่อย แต่กลายเป็นเรื่องใหญ่โตเลยไง
>>244 มันก็ได้มาจากสายส่งแหละมึง คือแจ่มมันไม่ได้เปิดพรีแค่ทางออนไลน์ไง
เปิดจองผ่านร้านหนังสืออื่นๆด้วย ทีนี้มันแยกไม่ได้หรอกอันนี้ลูกค้าจองหน้าร้าน หรือสั่งมาสต็อคขายเองเฉยๆ
(มึงลองไปอ่านที everY โพสสิ ชัดกว่าแจ่มแถลงหน่อยนึง)
แล้วทีนี้พวกที่รับไปขายมันก็ต้องได้ราคาพิเศษอยู่แล้ว สั่งจำนวนเยอะนิ (มกร.แถลงรอบแรกมันงงๆ กูว้าเพราะมันอยากเลี่ยงไม่พูดถึงส่วนนี้ไง เดี๋ยวจะดราม่าว่าทำไมนักอ่านได้ราคาแพงกว่าร้านหนังสืออีก คือพวกนี้ตรรกะก็เพี้ยนๆอยู่แล้ว มันจะเข้าใจยากตรงไหนวะ ถ้ารับราคาเท่าขายปลีกใครจะขายหนังสือให้มึง)
มันเป็นเรื่องเพราะแจ่มคุมราคาร้านพวกนี้ไม่ได้มากกว่าเพราะเป็นของ limitedด้วยยิ่งเป็นประเด็น ซึ่งหลังจากนี้ก็โดนแจ่มไล่บี้แน่ๆ ลค.พาซวยของจริง
ส่วนส่งช้า กูได้แล้วนะ มันบอกจะส่งหลัง5กพ. กูได้รับหนังสือวันที่5เลย (ส่งวันที่4) คือเค้าก็ส่งแล้วมั้งแค่ต้องรอไปรษณีย์แต่ละพท.อะ
กูรู้สึกเหมือนเนื้อหามันไป netwatch แล้วนะ
เออ มึงพวกนิยายจีนนี้นิยมอธิบายเนื้อหาชวนแหวะเหรอวะ คือกูลองอ่าน 10 คดีบาป กับ ตำนานรักทุ่งสีเลือด แล้วลองๆพลิกอ่านดูแล้วแบบเหี้ย กูยังกะได้กลิ่นเลือดและความอยากอ้วก ไอ้พวกฉากโหดๆกูรู้มันแปลงตามสัญชาติมากเลยของญี่ปุ่นก็จิตๆ ของฝรั่งก็เรียบๆ แต่ของจีนนี้แหวะมากดิบมาก
งานหนังสือจะมาน่าจะวันที่สิบมีนาอีกแล้ว คือเดี๋ยวนี้กูซื้อมาดองว่ะ การ์ตูนก็อ่านในเนทแล้วเลยซื้อเก็บให้ครบเฉยๆ นิยายก็ยาว ยังขี้เกียจอ่าน 555 พวกมึงเตรียมตัวกันยัง
KY กูซื้อตำนานจอมเวทผู้พิทักษ์เล่มหนึ่งมาอ่านละ อ่านแรกๆ ยังสงสัยว่าทำไมมีคนบอกมันตลกมาก กูว่าเรื่องนี้มันยังแค่พอยิ้มๆ เฉยๆ แล้วถ้าเทียบกับพระเอกเรื่องอื่นของนักเขียนคนนี้ พระเอกเรื่องนี้ยังน่าเอ็นดูไม่พอสำหรับกู ลังเลว่าจะซื้อต่อดีมั้ย
...แต่พออ่านบทพิเศษสองบทด้านหลังเท่านั้นแหละ กูลั่นเลย โอยย คนบ้าอะไรจะซวยขนาดนี้ ไม่ได้เป็นพระเอกดวงซวยไทป์ที่ป่าวประกาศว่าตัวเองโคตรซวยทั้งๆ ที่แส่หาเรื่องเอง แต่เป็นคนประเภทที่อยู่เฉยๆ ก็ชิบหายได้ เดี๋ยวไปสอยให้ครบดีกว่า 5555555
ปีนี้วันที่29เว้ย
พึ่งรู้ตัวว่าเขียนชื่อเรื่องผิด ตำนานรักทุ่งสีเพลิงสิ ไม่ใช้สีเลือด
>>250 ไอ้สิบคดีบาปกูว่าขายแต่ละคดีจิต+โหดเกินไป แต่ตำนานรักจะเรียกว่าขายมั้ยกูก็ไม่แน่ใจ(คือกูอ่านอยู่ฉากเดียวและวาง กูรับไม่ไหว)กูคิดว่าคงไม่ละมั่งเรื่องมันโซนยุคสงครามโลกอยู่แล้วด้วยเขาคงแค่อยากทำให้มันสมจริง แต่คือสไตล์จีนอ่านแล้วจะดิบมาก ดิบเหี้ยๆ อ่านแล้วแบบ เออ คนจีนโผงผางและอธิบายอย่างยิ่งใหญ่(ฉากโหดเลยยิ่งใหญ่จนน่าอ้วก)และอธิบายละเอียดมากตั้งแต่การบีบตัวของมดลูกยันเนื้อไอ้ยุ่นนิ่มๆเหนียวๆและอื่นๆที่กูdeleteไปแล้ว แบบอ่านชองชาติอื่นกูรู้สึกเฉยๆ(ถ้าโซนญี่ปุ่นก็เพิ่มความจิตเข้าไป)แต่ของจีนนี้กูคิดไว้เลยว่ากูจะอ่านแต่นิยายมุ้งมิ้งจีน กูรับไม่ไหว
มีใครได้อ่าน Lost ของกัลฐิดามั้ย มันดีจริงๆแบบที่เด็กดอกส์อวยป่ะวะ ถ้าโอเคกว่าเซวีน่า กูจะได้ลองซื้อเล่มหนึ่งมาอ่านดูในงานหนังสือ
>>257 สไตล์เดิมเขาแหละว่ะ ถามว่าสนุกมั้ย .. ถ้ามึงชอบแนวที่เขาเขียนก็ถือว่าสนุกอะ เนื้อเรื่องประมาณนางเอกมาจากโลกต่างมิติ แล้วกลายมาเป็นความหวังของคนทั่วโลก อะไรประมาณนี้ เอาตามตรงกูชอบเซวีน่ามากกว่าแหละ แล้วกูว่าหนังสือแฟนตาซีสถพ หลังๆ มานี่พรูฟแปลกๆ ป้ะวะ ถ้าไม่นับเรื่องคำผิดกูว่าบางประโยคมันดูขาดๆ เกินๆ อ่านแล้วขัดใจ หรือว่าเป็นที่ตัวนักเขียน ?
ที่ ปข. มีมาตารฐานรับคนเข้าป่าววะ????
นางเอกเจ้กัลนี่ต้องมีชะตากรรมคล้ายๆ กันเลยว่ะ ฉลาดอัจฉริยะ+ดวงตกหรือยาจก+มีพลังพิเศษที่คนอื่นไม่มีหรือเหนือกว่า แถมโลกในนิยายต้องเผชิญเคราะห์กรรมบางอย่างที่มีแต่นางเอกเท่านั้นจะช่วยได้
แบบนี้จะว่าเป็นพล็อตกัลฐิดาได้รึเปล่าวะ (จะว่าไปนิยายเจ้แกก็แนวต่างโลกชัดๆ เลยนี่หว่า ถึงเรื่องเซวีน่าจะบอกว่าเป็นมิติคู่ขนานแต่ก็ต่างโลกอยู่ดีนั่นแหละ)
กูขอเห็นต่างเรื่องแจ่มนะ กูว่าเคสนี้ แจ่มนั่นแหละผิด
เพราะ บอกว่าปกแข็งขายเฉพาะรอบจองไม่มีขายตามร้านทั่วไป (แต่ดันหลุดไปขาย .. แถมขายราคาถูกว่าตั้ง 200 บาท.. ขนาดขายถูกกว่ายังได้กำไร แสดงว่า ....)
กูว่าแจ่มใสโลภ จริงๆไม่ควรส่งให้สายส่งอยู่แล้วแต่แรก แต่คงเห็นคนตามเรื่องนี้เยอะเลย เลยคิดทำกำไรตามประสาคนทำธุรกิจ (ผิดคำพูดที่บอกว่าจะไม่ขายตามร้านทั่วไป)
มีอีกดอกนึงที่ตอนจองในเว็บไม่ให้ใช้ส่วนลด ใช้แต้มลดอะไรเลย ต้องจ่ายเต็ม 999 บ ต่อเล่มเท่ากันหมด แต่ดันมีลดให้ร้านค้าที่ตัวเองผิดคำพูดว่าจะไปส่งไป
ว่าจะหานิยายแฟนตาซีเด็กดีอ่านหลังจากไม่ได้หาอ่านเรื่องใหม่ๆมาเป็นปี
http://writer.dek-d.com/tongfar/story/view.php?id=1368677
เห็นเรื่องนี้บรรยายพอใช้ได้ พรรณนาก็พอได้บ้าง เลยลองอ่านต่อสักนิด
ตอนแรกก็คิดว่าแค่รู้สึกคุ้นๆนะ...อ่านไปสามสี่ตอนแม่งใช่เลย
Doupo Cangqiong ชัดๆ...ไอ้เหี้ยได้ตีพิมพ์ด้วยเหรอวะ
>>270 เนื้อหาคนละโยชน์เลยมึง มึงวางถุงกาวลงแล้วไปอ่านต่อให้มันต่อๆก่อนนะ
เรื่องนี้กูก็ตามอยู่ จะบอกว่ากูเป็นติ่งก็ได้ ถ้าพูดว่าคล้ายเรื่องไหน กูว่าคล้ายสุดก็เรื่อง ฮิคารุเซียนโกะ (ที่คนเขียนบอกโต้งๆอยู่ว่า เป็นแรงบันดาลใจ เพราะชอบความสัมพันธ์ตัวเอกแบบนั้นเลยเอาใช้ในนิยายบ้าง)
>>272 เรื่องนี้กูก็อ่าน มันเปิดเรื่องคล้ายกันมีอาจารย์เป็นผีกับทำยาเหมือนกัน แต่สักพักมันไปคนละทิศเลยว่ะ Doupo Cangqiong ก็แนวจีนเดิมๆ ไล่ฆ่าแก้แค้นกันไปเรื่อย ส่วนเรื่องนี้มันชูยาเป็นประเด็นหลัก ทำไร่ทำนามันไปไม่มีบทบู๊อะไรเลย กูก็อธิบายไม่ถูกว่ะแต่อ่านแล้วเสือกติด ถ้าถามว่าคล้ายเรื่องไหนกูเห็นด้วยกับ 271 อย่างคนเขียนมันบอก ถ้ามึงเคยอ่านเรื่องฮิคารุเซียนโกะมาบ้าง ฉากเจอผีมันคล้ายเรื่องนั้นมากกว่า
>>268 จส.ผิดที่คุมราคากลางไม่ได้
แต่เค้าไม่ได้บอกว่าจะเปิดพรีเฉพาะในเว็ปนี่ คือมึงจะจองกับนายอินทร์ กับบุ๊คสไมล์ จองกับร้านหนังสือก็ได้
คือรอบจองยอดมาเท่าไหร่ ก็มีเท่านั้นไงวะ ไม่มีมาพิมพ์ขายเพิ่มอีก แต่ไม่ได้บอกว่า online exclusive ซะหน่อย
ส่วนเหตุผลที่เปิดจองที่อื่นก็เพื่อความสะดวกคนซื้อ บางคนไม่ชอบรับหนังสือทางไปรฯ ก็เป็นเหตุผลปกติปะวะ
ที่ผิดคือคุมไม่ให้ร้านรอบนอกสต็อคหนังสือไปขายเองไม่ได้ กับคุมราคากลางไม่ได้มากกว่า
ซึ่งกูก็ไม่ได้บอกว่ามันถูกนะ แต่ที่ด่าๆกันนี่เวอร์วังมาก บางคนไม่ได้พรีด้วยซ้ำก็ผสมโรงไปด้วยแบบมีวาระซ่อนเร้น
บางคนนี่ขาประจำจ้องจะมาด่าอยู่แล้วหน้าเดิมๆ สุดจะเอือมระอา
ส่วนเรื่องร้านรับไปขายได้เปอร์เซ็นคือ ไม่ได้เปอร์เซ็นร้านที่ไหนจะขายหนังสือให้มึงวะ
คนที่โวยวายๆตกใจเรื่องนี้คือจะอินโนเซนส์ไปไหม = ="
มุ้นี้กลายพันธุ์เป็นขยะแบบบอร์ดเด็กดีไปซะละ
ต่อให้ไม่มีสองgenreนี้พวกมึงก็ไม่มีอะไรคุยอยู่ดี เปิดมาก็คาฟก้า บลาๆ แล้วก็จบ
มีแต่ประเด็นเก่าๆ คาฟก้ามากี่ทีก็มุกเดิมๆ หัดเอาอย่างมู้ราชาสี่ตาบ้างสิ
เอาคาฟก้ามาวิเคราะห์ความเกี่ยวข้องกับตัวละครกะquoteที่ยกมาเกี่ยวกับเนื้อเรื่องยังไง
พอถามแล้วไม่มีคนสนใจก็ไปโวยวายที่มู้อื่น บอกว่าเข้ากับนิยายจีนไม่ได้ เด็กน้อยเหลือเกิน
บางทีกูก็รู้สึกว่าพวกมึงคุ้ยแต่ประเด็นแฟนซีพอใครพูดเรื่องอื่นขึ้นมาแม่งมองข้าม ไปๆมาๆด่ากันเองซะงั้น จูนิเบียวขึ้นทุกวัน กูมองพวกมึงตั้งแต่กูออกมาจากนินทาเด็กดวก ไม่เคยเข้ามาคุ้ยตั้งนานนี่ก็ไม่รู้พวกมึงมาจากเดกดวกไหมแต่แม่งไม่มีไรนำพามาเลย กูหละคิดถึงสมัยนั้น
กูอยู่ที่นี่ตั้งแต่ก่อนมีเด็กดวกอีก เข้าไปอ่านเป็นพักๆ ไม่อยากดราม่าเรื่องส่วนตัว คุยเฉพาะเรื่องสนพ.กับการเขียนนิยาย เรื่องนี้สาระเยอะนะ แต่มันคุยกันเหมือนchat roomมากไป กูเลยไม่ค่อยคุย
>>280 คนอ่านคาฟกาในไทยมีน้อยมั้ง แต่กูก็อยากคุยนะ Metamorphosis กับคดีความของคาฟกา เป็นอะไรที่กูอยากสนทนามาก มันมีเรื่องให้แตกประเด็น ตกผลึกเยอะดี หนังสือกูหายไปแล้วด้วย เสียดายชิบหายเลย งานหนังสือกูว่าจะไปหาซื้ออยู่ งานคาฟกากูอ่านแล้วหม่นตาม เหมือนมีบรรยากาศเทาๆทึมๆคอยทำร้ายตลอดทางที่อ่าน เช่นฉากในเมตามอร์โฟซิสที่พ่อแม่น้องสาวรังเกียจ หรือตอนจบของเรื่องอะไรแบบนี้
จะคุยนิยายยุโรป นิยายเมกัน วรรณกรรมคลาสสิค กูไม่เกี่ยง กูชอบ นี่กูก็เพิ่งไปถอยโลลิต้าพิมพ์ใหม่มา 400 กว่าบาท แพงสัส แต่ฮัมเบิร์ตแม่งเฒ่าหัวงูชิบหายวายวอด อีน้องโลลิต้าสวยมาก ยั่วมาก และเหี้ยมาก กูไม่สงสารฮัมเบิร์ตเลยว่ะ อ่านแล้วในใจแม่งร้องเปโด เปโดตลอด ตอนฮัมเบิร์ตมันบรรยายเรือนร่างโลลิต้านี่หยั่งกะนางฟ้ามาเกิด ภาษาดีนะ แต่กูขยะแขยงอีฮัมเบิร์ตว่ะ
ปล.ใครอ่าน interview with the vampire บ้างมะ กูเห็นฟรีฟอร์มเอาเล่มของเลสแตทมาพิมพ์แล้ว ไปเลือกซื้อเลือกหากันได้
เพราะคนที่คุยเรื่องอื่นมันมีน้อยไง บางคนนานๆเข้ามาที เปิดประเด็นมา กว่าพวกนั้นจะมาเห็นก็โดนประเด็นอื่นกลบไปหมดแล้ว ที่ห้องการ์ตูนห้องเกมต้องแยกออกเป็นรายเรื่องก็เพราะเหตุผลนี้ รวมถึงที่แยกบอร์ดฟุออกไปด้วย
กูขอยันยันความคิดเดิม ต่อให้แยกแล้วทำให้กระทู้นี้ที่เป็นกระทู้หลักต้องเงียบแบบเงียบโคดๆ กูก็ยังคิดว่าควรแยก
พวกมึงที่คอยบอกให้เปิดประเด็นมาๆนั่นแหล่ะที่ไม่เห็นใจคนส่วนน้อย
ถ้าอยากคุยเรื่องวรรณกรรมตะวันตก จะเป็นโรแมนซ์ เยาวชน หลังสงครามโลก อยากคุยอะไรก็เปิดหัวข้อมา เปิดมาเดี๋ยวก็มีคนมาคุยด้วยเองแหละ คือไม่ใช่ว่าในนี้ไม่มีคนอ่านตะวันตกเลย มี และเยอะด้วย แค่หัวข้อไปทางไหน เขาก็คุยทางนั้นกันปะวะ
ใส่ความพยายามในการคุยบ้าง ไม่ใช่ว่าเข้ามาบ่นว่ามีแต่อะไรที่ตัวเองไม่ชอบ แล้วก็งุ้งงิ้งง้องแง้งว่านี่มันยังกับเด็กดี นี่มันไม่ประเทืองปัญญา รอให้มีคนมาเปิดมาเล่าอย่างเดียว อยากคุยอะไรก็เริ่มคุยก่อนสิเฮ้ย
เวลาเห็นมีคนบ่นว่าทำไมไม่มีวรรณกรรมตะวันตกบ้าง กูก็เข้ามาเปิดประเด็นเป็นระยะๆนะ แต่เปิดไปก็เท่านั้นปะถ้าไม่มีคนตอบ ไม่มีคนถกด้วย กูพิมพ์ไปสองสามย่อหน้ายังกับคุยอยู่กับตัวเอง กูก็กลับไปพูดบนทวิตสิ
อยากได้อะไร เริ่มก่อน ไม่ต้องรอให้คนอื่นเริ่ม เครนะ
จากโม่งเยอรมันผู้สวมโม่งใสดุจพลาสติก
>>284 ไม่นึกว่าจะมีเอาเลสแตทมาพิมพ์ด้วย โออออ เดี๋ยวจะตามไปดู ขอบคุณ ชุ้บุ
>>289 โทษๆ กูเพิ่งเห็นคอมเมนท์มึงตอนกูกดรีพลายไปแล้ว
แต่กูก็ยังรู้สึกว่าการแยกกระทู้มันไม่มีสำคัญอะไรขนาดนั้นนะ และกูก็ยังเอนจอยกับการตามอ่านเงียบๆอยู่ เรื่องนั้นเรื่องนี้ปนๆกัน ถ้ามีแต่วรรณกรรมยุโรปกูก็คงเบื่อ คอมเมนท์นึงกูอาจพูดเรื่องวรรณกรรมเยอรมัน คอมเมนท์ต่อไปกูอาจอยากด่าคุณหญิงกีรติก็ได้ เพราะกูรู้สึกว่ามันเป็นวรรณกรรมเหมือนกันหมดอะ หลายๆอย่างมันลิงค์พูดถึงกันได้อยู่แล้ว
คือกูรู้สึกว่า diversity แบบนี้มันโอเคแล้ว คุยเรื่องวรรณกรรมหนักๆจบก็หันมาด่านิ้วกลมด่าปอปอะไรก็ว่าไป พอยท์ของกูคืออยากคุยอะไรก็เข้ามาเปิด กูเบื่อการที่มีคนเข้าเหน็บว่านี่มันเด็กดี นี่ไม่ประเทืองปัญญาบ่อยๆโดยที่ไม่ได้เปิดประเด็นไม่ได้อะไรเลยนอกจากบ่น แค่นั้นแหละ
เลสแตทขายดีปะวะ กูสงสัยว่าทำไมเอาเล่มสองมาพิมพ์ก่อนซะงั้น ถ้าเริ่มที่เล่มแรก มีคนรู้จัก ตามหาหนังสือมาบ้างแล้วจากหนัง น่าจะขายดีกว่านี้ นี่เงียบเชียว
>>290 กูไม่เห็นด้วยที่ว่าโม่งวรรณกรรมฝรั่งเป็นส่วนน้อย กูถามคำนึง ที่ผ่านมามึงชวนคุยหรือตอบกลับอะไรที่เกี่ยวกับวรรณกรรมฝรั่งบ้าง กูสังเกตหลายรอบแล้วว่าแทบไม่มีคนคุยกันเลย ต่อให้เปิดมาเรื่องไรก็ตาม ขอแค่มีคนตอบมันก็คุยกันเองละ แต่นี่ไม่คุยกันแล้วบ่นว่าเป็นคนส่วนน้อย จะให้โทษใครดี
>>288 มาก็ดี กูหางานของชอง ปอล ซาร์ทที่งานหนังสือรอบที่แล้วไม่เจอ มึงมีร้านที่ขายหนังสือนอกแนะนำมะ ถ้ามีร้านที่ขายbeing and timeด้วยก็ดี อ่านคู่กับงานของซาร์ทท่าจะมันส์
เฮ้อ ก็ใช่ว่าทุกคนจะนั่งเฝ้าบอร์ดทุกวันนี่จ้ะ บางคนถึงอยากคุยแต่เข้ามาเจอที่มึงคุยกันเค้าก็ไม่ไล่ตาอ่านกันแล้วจ้า สรุปมึงเอากระทู้นี้ไปเถอะจ้ะ เดี๋ยวคนที่เหลือเค้าหาที่อยู่กันได้เองเนอะ
แทนทีคุยกันประเด็นเหมือนกันเยอะๆ จะแยกไปอีกกระทู้ แต่ไม่ไป แถมพอคนอื่นจะแยกไปก็ไม่ให้เค้าไปอีก เพื่ออะไร ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
>>294 bookdepository ไหมเพื่อนโม่ง แต่เข้าไปเช็คดูแล้วก็ไม่มีซาร์ตอะนะ หลังๆกูซื้อของออนไลน์ซะเยอะเพราะไม่มีเวลา/ขี้เกียจไปร้านนี่แหละ ร้านขายหนังสือภาษาตปท.ในไทยที่ไปก็มีแค่ดาสะร้านเดียว (เพราะมันใกล้แหล่งอาหารดี) นอกจากนั้นก็สั่งๆบนเน็ตเอา
อนึ่ง ตอนนี้อยากได้ the BFG เล่มภาษารัสเซียมาก ของดาห์ลเล่มอื่นๆแบบภาษารัสเซียก็ได้ จะเอามาฝึกภาษา แต่พลิกทั้งเน็ตแล้วยังไม่เจอ ถ้าใครพอจะชี้พิกัดให้ได้นี่จะขอบคุณอย่างยิ่ง
>>276 มันมีจองหน้าร้านน่ะใช่ แต่ร้านดันมีขายแบบไม่ต้องง้อคนจองไงมึง เลยเป็นเรื่อง มันขายกันให้กับคนไม่ได้จองกันโต้งๆเลย (แสดงว่า แจ่มใสส่งเกินล็อตจอง กะส่งให้ขาย หรือกูเข้าใจผิด) กูเข้าใจว่า ถ้าจองผ่านร้าน ร้านก็ควรมีหนังสือพอดีกับยิดจองสิ เพราะมันลิมิเต็ด แถมขึ้นเพจว่า ไม่มีขายทั่วไป .... กูมองแบบกลางๆ ไม่ได้ด่ามันมาแต่ต้นด้วย เพิ่งมาเสพข่าว แต่กูคิดส่าเคสนี้แจ่มแม่งไม่บริสุทธิ์ใจกับลูกค้าแน่นอน
อีกอย่างส่วนต่างราคา 200 บาทคืออะไร แล้วทำไมทีตอนจองไม่ให้ลูกค้าใช้ส่วนลดล่ะ เงินส่วนต่างซื้อนิยายได้เล่มหนาๆอีกเล่มเลยนะมึง กูว่ามันเข้าข่ายเจตนาทำธุรกิจเอาแต่ได้แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยเลยล่ะ
>>/290 >>>/subculture/2322 ตั้งละ
ใครเป็นตัดสินว่ามันนอกกระแส แค่คนคุยในนี้ไม่เยอะมันก็ไม่ได้หมายความว่าไม่มีใครสนใจ ถ้ามึงบอกว่านอกกระแส กระแสมันเป็นอะไรที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด เพราะงั้นเนื้อหาในกระทู้ใหม่มันก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆเหมือนกัน แล้วแบบนี้จะแยกไปทำไม
จริงๆกูไม่เห็นด้วยกับการแยก เมื่อก่อนคุยแม่งสารพัด แจ่มใส สแตมเบอรี่ นิ้วกลม ดอกปอบ แรบบิท กัลฐิดา มุราคามิ เฮสเส อูโก เจเคโรลิ่ง ดอลสตอย โกวเล้ง กิมย้ง บลา บลา ก็ยังอยู่กันได้ โม่งในมู้นี้ก็อ่านกันหลายแนว คุยอะไรก็คุยไป อย่าลิดรอนสิทธิ์ อยากให้คนพูดวรรณกรรมยุโรปเยอะๆควรเปิดประเด็น ไม่ใช่รอคนมาป้อน แล้วช่วงนี้นิยายรักจีนมันบูม คนจะพูดถึงเยอะก็ไม่แปลก กูก็คุยบ้าง อ่านบ้าง นิยายยุโรปอันไหนที่กูได้อ่านแล้วกำลังพูดถึงกันอยู่ กูก็ตอบ บางทีกูก็จุดประเด็นเอง มีคนตอบบ้าง ไม่มีคนตอบบ้าง กูก็ไม่ได้ว่าอะไร ฟังพวกมึงคุยกันก็เพลินดี
ถ้าอยากแยกกระทู้จริงๆ กูมีอย่างนึงที่สงสัย
อาทิตย์ที่แล้ว กูอ่านหนังสือเด็กของเยอรมันเรื่อง Für immer (forever) ของ Kai Lüftner กับ Katja Gehrmann
เปิดมาคือมีเด็กคนนึงถือว่าวสีแดงอยู่กับแม่เล่าว่า ทุกอย่างเป็นอย่างเดิม ทางเดินไปอนุบาลเป็นอย่างเดิมเดิม ตลาดเป็นอย่างเดิม แต่ก็ไม่เหมือนเดิม มีอะไรที่เปลี่ยนไปแล้ว แล้วก็พูดว่าตัวเองเป็น Zurückgebliebener ซึ่งแปลเป็นศัพท์ทั้งคำคือคนปัญญาอ่อน
หน้าถัดๆไป ตัดไปเป็นภาพเด็กทำว่าวสีแดงอยู่กับพ่อ พ่อนอนบนเตียง ก็คือป่วยนั่นแหละ แล้วหน้าต่อๆไปก็คือฉากฝังศพพ่อ สรุปว่า Zurückgebliebener ต้องเอามาแยกเป็นสองคำ ก็คำ zurück (back) กับ geblieben (stay) แปลว่าคนที่ยังยืนอยู่ข้างหลัง ขณะที่คนที่รักเขาตายจากไปแล้ว
แล้วทีนี้เด็กก็เริ่มเล่าไปเรื่อยๆ ว่า für immer มันนานมาก มันนานกว่าหนึ่งชั่วโมงในคลินิกหมอฟัน หนึ่งชั่วโมงตอนเก็บห้องนอน พูดเรื่องผู้ใหญ่ที่มาทำเป็นตลกให้เด็กหายเศร้า หรือมาแสดงท่าสงสารอะไรที่มันไร้ประโยชน์ แล้วจบตรงที่เด็กพูดว่า พ่อของเขาไม่ได้หายไปไหน ส่วนหนึ่งของพ่อยังอยู่ในตัวเขานั่นแหละ โดยมีว่าวสีแดงตัวนั้นเป็น symbol สายใยของเขากับพ่อ อย่างพวกสายป่านว่าวอะไรงี้
(นิทานตัวจริงๆเศร้ามาก แต่กูเล่าเท่าที่จำได้ กูขอโทษ..)
ทีนี้ ถ้าอ่านนิทานเด็กเยอรมัน นิทานเด็กต่างประเทศเยอะหน่อย จะเห็นว่ามันมี theme เรื่องความตายเยอะมาก เรื่องพ่อแม่ LGBT หรือพ่อแม่ที่หย่าร้างกันก็ด้วย ของเยอรมันนี่ก็มีเล่มนึงที่เด็กเล่าว่าตัวเองมีพ่อสองคนงี้
กูก็สงสัย ว่าไทยมีไหมสมัยนี้ พวกนิทานเด็กที่พูดถึงความตาย หรือพูดถึงหัวข้อที่ผู้ใหญ่พยายามกีดกันจากเด็ก แต่มันเป็นสิ่งที่เจอทุกวันอยู่แล้วในชีวิตประจำวัน เพราะตอนเด็กๆกูก็จำได้แค่พวกนิทานหนูนิดไม่อยากทำเหี้ยอะไรเลย กับนิทานปลูกฝังให้เป็นเด็กดีอะไรแบบนั้น มีแค่เรื่อง ไอด้ากับยาวิเศษ ที่พอจะจำได้ว่าเกี่ยวกับเอดส์
กูอยากได้ความเห็นจากทั้งฝั่งคนที่อ่านวรรณกรรมตะวันตก แล้วก็วรรณกรรมเอเชีย ถ้าแบบนี้ กูควรเปิดประเด็นคุยในกระทู้ไหน?
ถ้ากูเปิดประเด็นในกระทู้ตะวันตก (หรือนอกกระแสอย่างที่ว่า ซึ่งกูว่ามันไม่นอกกระแสเลย..) แล้วมีคนมาถกเรื่องนิทานไทยด้วย มันก็จะไม่ตรงกับกระทู้นั้นหรือเปล่า และถ้ากูเอาเรื่องนี้ไปคุยในกระทู้นิยายไทย แล้วกูยกตัวอย่างนิทานตะวันตกเยอะๆ มันก็จะไม่ตรงหัวข้อกระทู้เหมือนกันใช่ไหม
จริงๆมันมีประเด็นอีกหลายอย่างนะเรื่องนี้ แต่เอาแค่นี้ก่อน ขอโทษที่ยกตัวอย่างยาวไปหน่อย
ส่วนตัวกูก็คือ อะไรก็ตามที่คิดว่าเปิดในนี้แล้วไม่มีคนตอบภายใน 30 เม้น(หลุดหน้าแรก) ควรจะมีโอกาสให้คนที่ไม่ได้มาส่องทุกวันได้เห็น กูจะไปเปิดกระทู้นั้น
>>287 แปลดีมั้ย เอ สำหรับกู อ่านรู้เรื่อง บรรยายความหื่นกามของฮัมเบิร์ตออกมาได้สวยนะ แต่น่าขยะแขยงในความหมาย ก็โอเคอยู่ เดี๋ยวกลับบ้านกูลองเทียบประโยคภาษาไทยที่แปลออกมากับภาษาต้นฉบับให้ซักนิดแล้วตัดสินเอาละกันว่าเป็นยังไง
>>302 เย็ดเข้ นี่นิทานเด็กจริงเหรอ กูรู้สึกประเด็นมันหนักมาก จนนิทานเด็กไทยเป็นนิทานโลกสวยไปเลย
ศรีธนนชัยมันเป็นนิทานเด็กป่ะวะ นึกไม่ออกว่ะ ขอกลับบ้านไปคุ้ยดูก่อนละกันว่ามีวรรณกรรมสำหรับเด็กของไทยเรื่องไหนเล่นประเด็นนี้บ้าง
แถมจาก >>302 ให้นิด อันนี้เป็นโฆษณาหนังสือเล่มนี้จากสำนักพิมพ์ https://youtu.be/jQi9KKUgDkU
เพลงที่ใช้โปรโมทก็เศร้าแล้ว ซึ่งชื่อเพลงคือ Colors of the Truth..
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือสำหรับเด็กอายุห้าขวบขึ้นไป มีรูปประกอบเต็มหน้า มีคำบรรยายหน้าละไม่กี่บรรทัด ในคลิปจะมีประโยคแรกในหนังสืออยู่ ก็คือ
»Ich fühl mich manchmal, als ob ich fallen wurde.«
»Und es hört nie auf.«
"บางครั้งผมก็รู้สึกเหมือนว่าผมกำลังร่วงตกลงไป"
"และมันไม่เคยหยุด"
>>306 เพราะมันดูแฟนตาซี+คำว่านิทานมั้ง อะไรที่มันมีอภินิหารเฟี้ยวฟ้าว เจ้าชาย เจ้าหญิง เวทมนต์ มันก็จะถูกเหมาว่าให้เด็กดูหมดนั่นล่ะ
นิทานกริมม์เนื้อหาเลวร้ายสัสๆ ยังกลายเป็นนิทานก่อนนอนให้เด็กฝรั่งในยุคก่อนเลย บางเรื่องตัวเอกเป็นเด็กน้อยเช่นฮันเซล เกรเทล คงคิดกันว่าเด็กมักจะใสๆไร้เดียงสามั้ง แต่ในเรื่องก็ฆ่าคนกันได้หน้าตายเฉย แถมอยู่แบบแฮปปี้กันดี ไม่มีสำนึกผิดกันด้วย แจ็คผู้ฆ่ายักษ์ก็เป็นเด็ก เอาวัวไปขายแลกถั่ว ปีนไปเจอยักษ์ เลยขโมยของเขามา และอ้างว่าสมควรแล้วที่จะถูกขโมย เจ้าของเขามาทวงคืนก็ไปฆ่าเขาซะงั้น สโนไวท์ของกริมม์เป็นเด็กอายุแค่เจ็ดขวบ แต่หลับนอนกับพ่อตัวเองแบบชู้สาว บลา บลา พอเรื่องพวกนี้มาถูกปรับให้ซอฟท์ลงโดยดิสนีย์ ก็คิดกันไปเองว่าพวกนี้เป็นของสำหรับเด็ก บางคนก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้นฉบับจริงๆแม่งโหดแค่ไหน
>>269 จะได้เข้ากับนางเอกผู้มีชะตาอาภัพไงมึง นางเอกบัดซบพระเอกก็ต้องรุ่งโรจน์
>>305 ผ่าท้องน้องตัวเองไม่น่าจะสำหรับเด็กนะมึง แต่ทำไมกลายเป็นนิทานในบทเรียนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
จะว่าไปนิทานไทยก็มีที่มาจากพวกวรรณคดีนั่นแหละว่ะ พระเอกมีเมียหลายคน เอาไม่เลือกตั้งแต่คน ยักษ์ กินรี จระเข้ นี่มันได้แรงบันดาลใจมาจากเทพซุสรึเปล่าวะ
น่าจะแยกเป็นคลาสสิคแทนนอกกระแสนะ
นอกกระแสมันแยกยาก เด่วลวิตรและป้าหลินมาแจมนอกกระแสอีก
สำหรับกู กูว่ามู้นอกกระแสมันจะถูกปล่อยตกไปแทนมั้ยวะมึงถ้าพวกมึงไม่คุยกันอ่ะ
>>312 เทพอินเดียไม่น่ามาจากพวกกรีกปะวะ ดูจากเวลาแล้วมันยังไม่น่าจะติดต่อกัน แต่ของเปอร์เซียกับอารยันไม่แน่
ว่าไปพวกหนังสือเด็กไทยกูรู้สึกมันย้ำๆอยู่กับที่จังเลยวะ ว่าไงดีของฝรั่งมันก็มีปลูกฝังเรื่องอื่นกันแล้ว อย่างข่าวอันหนึ่งที่อกประมาณว่ามีคนเขียนให้ตัวละครหญิงมีความสามารถเป็นอัศวินอะไรแบบนั้นประมาณอยากยกเลิกความเชื่อในนิทานเดิมๆที่เจ้าหญิงจะต้องรอเจ้าชายอย่างเดียว หรืออันหนึ่งที่กูไปเจอ(ตอนนั้นยังไม่พิมพ์มีแค่เรื่องย่อแต่กูก็ไม่แน่ใจว่ามันสำหรับเด็กมั้ย)เป็นเรื่องเกี่ยวกับเจ้าชายที่ชอบแต่งหญิงกับสาวตัดเสื้อผ้าคือมันน่าสนใจและมีประเด็นมากกว่าทำตัวเป็นเด็กดีอะไรแบบนี้วะ
>>314 อันนี้กูคิดว่า เพราะนิทานเด็กเป้าหมายหลักๆของมันก็คือปลูกฝังเด็กให้เป็นไปในทิศทางที่อยากให้เป็น เนื้อหามันจึงย่ำอยู่ที่เดิม อาจารย์ของกูเคยพูดว่าการอ่านวรรณกรรมก็คือการอ่านมนุษย์ ซึ่งนิทานก็รวมอยู่ในนั้นด้วย ถ้าสังคมโดยรวมมันเปลี่ยนไป วรรณกรรมก็จะเปลี่ยนตาม หรือบางทีก็เป็นวรรณกรรมที่เปลี่ยนสังคม แต่น้อย ไม่ค่อยเกิดแบบนั้นขึ้นหรอก
ซึ่งวงการหนังสือเด็กของไทยมันยังไม่พัฒนาไปถึงจุดนั้น และมันต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะพัฒนาไปให้เป็นอย่างโลกตะวันตกได้ เรายังไม่ค่อยให้ความสำคัญกับหัวข้อเรื่องมนุษย์ แนวคิดหลักๆในสังคมไทยต่อเด็กยังเป็นคำว่า "หล่อหลอม" หล่อหลอมในแง่เคาะออกมาให้เป็นพิมพ์เดียวกัน ให้มีค่านิยมเดียวกัน วรรณกรรมสำหรับเด็กและเยาวชน (ที่ไม่ใช่แจ่มใส) ในไทยจึงเป็นไปในแง่นั้นด้วย
จริงๆ กูว่าที่นี่วัฒนธรรมการที่มีเรื่องไหนคุยเยอะๆ แล้วแยกไปตั้งใหม่เป็นเรื่องปกติมากเลยนะ ในห้องฟุเอง ขนาดห้องหนังสือพอมันด่า สนพ มากๆ เข้ายังลงเสียงให้แยกออกไปเลย คืออะไรที่มีคุยกันเยอะๆ ก็แยกออก แล้วมันจะร้างไม่ร้างเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที จะมีก็มู้นี้แหละ เหมือนจะแยกก็ไม่แยกซะที
กูขอลงเสียงว่าอยากให้แยก จะเอาจีนออกหรือเอาหนังสือตะวันตกออกก็ว่าไป ถ้ามันจะร้างกูก็อยากเห็นด้วยตาตัวเองว่าจะร้างมั้ย น่าสนใจดีออกว่าถ้าลองแยกออกมาจะเป็นยังไง
>>314 เทพกรีกกับเทพอินเดียคล้ายกันหลายองค์เลยนะ น่าจะมาจากความเชื่อสายเดียวกันของพวกอารยันก่อนจะกลายเป็นเปอร์เซียและกรีกมากกว่า ศาสนาของกรีกและศาสนาพราหมณ์เป็นความเชื่อของชาวอารยันเหมือนกัน แต่ชาวอารยันมีหลายเผ่า พวกที่อพยพมาอินเดียทำสงครามชิงพื้นที่กับดราวิเดียนก็อีกเผ่าหนึ่ง พวกกรีกก็เป็นอารยันอีกเผ่าหนึ่ง พอยึดครองอาณาจักรอินเดียได้ก็ตั้งศาสนาของตัวเองและกลืนความเชื่อพื้นเมืองผสมเข้าไปด้วย เอาเทพองค์ที่คล้ายกันๆก็เช่น พระยม-ฮาเดส พระสมุทร-โพไซดอน พระกามเทพ-อีรอส เป็นต้น เทพไหนที่ไม่เหมือนกัน คือเทพที่กลืนกับความเชื่อดั้งเดิมของพื้นเมืองเข้าไป เช่นพระพิฆเนศ เป็นเทพหัวช้างของดราวิเดียน ถูกกลืนศาสนาและลดบทบาทความสำคัญแทนที่
มู้นอกกระแสเลือกได้ยังวะว่าจะเอาอะไร นิยายจีน ฝรั่ง หรือไทย แต่ไทยนี่เหมือนจะเข้าข่ายนินทาสำนักพิมพ์&นักเขียน มากกว่าสับรายละเอียดหนังสือว่ะ
ถามแบบ KY โม่งให้ราคาประกวดนิยายเอนเธอร์ในเด็กดวกแค่ไหนครัช
โหวตนิยายรักจีนแยกสาขาอีก1
กูขอขัดนิด มีใครพอจะแนะนำนิยายแนวพีเรียดย้อนเวลาของไทย แนวๆทวิภพ บุพเพสันนิวาส ได้มั่งวะเพื่อนโม่ง
>>323 สองฝั่งคลอง พีเรียดช่วงรัชกาลที่เจ็ด พระเอกนางเอกเป็นคนธรรมดา ไม่สวยไม่หล่ออะไรมาก มีช่วงดราม่าอยู่เยอะ แต่เรื่องนี้คือทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วจริงๆ
จากฝัน สู่นิรันดร พระเอกย้อนยุคไปสมัยร.หก เจอนางเอกที่เป็นคนในสมัยนั้น
รากนครา พีเรียดทางเหนือก่อนราชวงศ์ของพม่าจะล่มสลาย ฝั่งนางเอกคือเมืองเล็กๆที่ต้องส่งบรรณาการให้ทั้งสยามทั้งพม่า
ปริศนา พีเรียดร.เจ็ด พระเอกนางเอกหัวสมัยใหม่ทั้งคู่ แนะนำให้ดูละครเพราะพี่ติ๊กเป็นท่านชายพจน์ได้หล่อมาก
กูkyแป๊บ ตอนนี้กูอยากอ่านนิยายที่บรรยายได้เห็นภาพ เข้าถึงความรู้สึกในสถานการณ์กับตัวละครว่ะ อย่างเรื่องน้ำหอมมนุษย์ก็ได้ที่เขียนได้รู้สึกถึงกลิ่นเลย อยากได้พวกอารมณ์ประมาณอ่านการ์ตูนปลามรณะของอิโต้ จุนจิแล้วรู้สึกเหม็น ขยะแขยงอะไรงี้ได้อะ หนังสือแนวอะไรก็ได้ ช่วยแนะนำกูที
>>325 กลาย คาฟกา บรรยายความซึมเศร้า ความมืดหม่นหดหู่ ความหวังออกมาได้ดีมาก
โลลิต้า บรรยายทรวดทรงองค์เอวของสาวน้อยและอยากเย็ดได้หื่นกามในภาษาที่สวยสัสๆ
บาเกะโมโนกาตาริ ทุกประโยคแม่งแทบเห็นเหตุการณ์ลอยมา ฉากบรรยายกางเกงในลองหาอ่านดูได้ กูเคยเห็นมีคนแปล ถ้าติดใจก็สั่งซื้อหนังสือเลย มีลิขสิทธิ์แล้ว
กูคนตั้งมู้นอกกระแสเอง ยอมรับว่าเสี้ยวนึงคือประชด เหตุผลก็ตาม >>286 มีคนยกประเด็นนี่มาหลายทีแล้ว แล้วทุกครั้งก็ตกไปเพราะเหตุผลเดิมๆว่าทำไมไม่ชวนคุยล่ะ เลยคิดว่า โอเค ถ้าการขอให้แบ่งพื้นที่ให้คนอื่นมันยากขนาดนั้น คนส่วนน้อยก็ออกไปเองเลยก็ได้
กูโหวตนิยายรักจีนเหมือนกัน เพราะเป็นส่วนที่ใช้พื้นที่ในกระทู้กระทู้นี้มากที่สุด จากมาตรฐานของห้องอื่น ควรจะมีกระทู้ของตัวเอง
ถ้าคราวนี้แยกสำเร็จก็ถือว่ากระทู้ที่กูตั้งได้ทำหน้าที่ของมันแล้ว เดี๋ยวกูแจ้งลบเองเลย แต่ถ้าไม่สำเร็จก็แสดงให้เห็นว่าคนอ่านหนังสือที่มีภาพว่าเป็นปัญญาชนนั้นที่จริงก็อีโก้สูงแบบนี้แหล่ะ
กูว่าช่วงไหนอะไรบูมก็พูดถึงเรื่องนั้นเยอะหน่อยเท่านั้นแหละ ถ้าอะไรบูมต้องตั้งกระทู้ใหม่หมด ป่านนี้มิมีกระทู้ดอกปอบ กระทู้ลวิตร์ไปแล้วรึ
>>330 ถ้าเรื่องไหนพูดบ่อยๆ ปกติก็แยกไปเองนะ และนิยายรักจีนมันมีออกมาเรื่อยๆ มีประเด็นสำนักพิมพ์มันมีศักยภาพแยกออกไปเองแต่แรกแล้ว ก็เหมือนตอนคนบ่น เบี่ยงไปฟุอีกละๆ ช่วงต้น ตอนหลังก็จับแยกไป ทู้ก็ยังอยู่ได้ กูว่าที่นี่มันเป็นงี้ตลอด มีทู้นี้ที่แปลก ให้เหตุผลว่าอะไรบูมก็พูดเยอะ
ในห้องมังงะอนิเม มันจะมีทู้ที่คุย winter anime (จริงๆ แยกเป็น Fall ไรเลยด้วย 555) เรื่องไหนคุยเยอะๆ มันก็แตกหน่อไปเอง บางทู้จบไปแล้วก็คือจบ (อย่าง AZ Free! มันก็เงียบไปละ) ก็หลักการเดียวกันน่ะแหละ
กูว่าพวกมึงที่ออกมาร้องเย้วๆ รำคาญเพื่อนร่วมห้อง นี่แหละที่น่ารำคาญ
จะหนังสือแนวไหนสัญชาติอะไร ถ้ามันมีคนพิมพ์มาคุยมันก็ตรงกับชื่อห้องอยู่ดี เรื่องที่มึงไม่รู้จักก็อ่านข้ามๆไปก็ได้ เสือกมีบางคนคิดว่ารกหูรกตาเพราะตัวเองไม่ใช่กลุ่มเป้าหมาย
ทีกูบางเรื่องกูไม่รู้จักกูยังอ่านข้ามๆได้ ไม่ก็อ่านไว้ประดับความรู้ไม่เห็นต้องตีโพยตีพายว่า ทู้นี้มีแต่ขยะอย่างโน้นอย่างนี้ กูว่าไอ้พวกที่พิมพ์แบบนี้แหละที่น่ารำคาญ
จากที่กูอ่านมา ห้องนี้กลายเป็นอะไรไปแล้ว เนื้อหาไม่ได้โฟกัสที่หนังสือแล้วแต่วินาทีนี้กลายเป็นถกดราม่ารสนิยมที่ต้องการของคนบางกลุ่ม ซึ่งถ้ามันสำคัญขนาดนั้นมึงก็เข้ามาหาเรื่อยคุยบ่อยๆสิวะ เรื่องที่ตัวเองสนใจไม่มีคนสนใจหรือถกกัน มึงก็พยายามยกมาคุยหน่อย จะโทษกลุ่มอื่นว่ารำคาญๆมันก็ไม่ใช่เรื่องนะเว้ย
อืม คนอื่นไม่รู้นะ แต่กูไม่ได้รำคาญอะไร ที่โหวตว่าควรแยกเพราะชินกับมู้อื่นๆ เวลาคุยเรื่องไหนเยอะๆ มากเข้า เขาจะแยกไปอีกมู้ต่างหากเลย ในความรู้สึกกูคิดว่าเป็นแนวทางที่ดีเพราะ 1. มีคนคุยเยอะแปลว่าเนื้อหามีศักยภาพพอตั้งห้องแยกได้ 2. ดูไม่รบกวนคนไม่สนใจเนื้อหาดังกล่าว จึงเห็นว่าแยกออกไปก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไร
อย่างอนิเมที่กูยกตัวอย่างเองถ้าคิดแบบที่ข้างบนว่า แปลว่าเวลาคุยอนิเมเรื่องไหนเยอะๆ ก็ไม่ควรตั้งซ้ำเหรอ คนไม่คุยอนิเมเรื่องอื่นแปลว่าเขาผิดที่ไม่เข้ามาคุยบ่อยๆ ส่วนตัวไม่คิดอย่างนั้นนะ
แต่ถ้าส่วนใหญ่เห็นว่าเป็นแบบนี้ต่อกูไม่ขัดข้องอะไร ถือว่าได้ออกความเห็น 55
เคยมีเหตุการณ์แบบนี้ในห้องเกมนะ พวกที่คุยเกมนั้นๆ(fate GO)เยอะๆตอนแรกก็ลีลาไม่ยอมออกไปตั้ง จนต้องมีคนตั้งให้
เป็นไงล่ะ ปัจจุบันนี้หัวข้อเกมนั้น ซัดไปสามกระทู้แล้ว
กูโหวตให้แยก
>>334 ถ้าแยกเพราะเนื้อหากูก็ไม่ว่าอะไร กูก็โหวตแยกไปแล้ว>>326 แต่กูไม่เห็นด้วยที่บางคนอยากให้แยกเพราะมีเนื้อหาที่ตัวเองไม่ชอบ
อย่างโม่งคนนึงไปบ่นว่าเบื่อเพราะไม่ชอบนิยายจีนเลยคุยไม่รู้เรื่อง แบบนี้กูว่าไม่ใช่ อย่างสมัยฟุยังรวมในห้องอนิเมะก็เหมือนกัน
มันก็อยู่ในกระทู้ดีๆ ยังมีคนไปป่วนไล่ไปที่อื่นเพราะตัวเองไม่ชอบฟุ ขนาดแยกห้องยังบอกว่าตัวBมันเกะกะ เอาให้มันอยู่ต่ำๆ หน่อย
เอาจริงๆ ตอนนี้กูเห็นว่ามันมีเนื้อหาที่บางพวกไม่ชอบมากกว่า ถึงได้ออกมาโวยกันบ่อยๆ แต่พอบอกให้คุยดันไม่คุย เด็กน้อยดีแท้
ที่กูโหวตแยกเพื่อตัดปัญหานะ ถึงแม้กูอยากให้แยกวรรณกรรมฝรั่งออกไปมากกว่า โทรลจะได้ย้ายตามไปด้วย
>>336 เวลาคุยไม่ค่อยได้มองไอพี 55+ เออ เข้าใจเหตุผลมึงนะ กูโฟกัสไปที่ปกติมู้อื่นๆ เขาทำยังไงมากกว่า เลยว่าจีนน่าจะออกไปมากกว่า ก็น่าคิด ถ้าเอาจีนออก กูว่ามู้คุยหนังสือจีนไปได้แน่ แล้วห้องนี้จะร้างสัสมั้ย ก็อยากเห็นนะ แต่กูแอบเดาว่าแฟนตาซีจะเด่นขึ้นมาแทน แล้วทีนี้จะมีคนบ่นอีกมั้ยแฟนตาซีเยอะไปแล้ววว เหี้ยจริงๆ
กูมองว่าเรื่องของหนังสือมันก็เรื่องของหนังสือ ทำไมต้องแยกหมวดกันด้วยว่ะ คือถ้าแยกหมวดมันจะเห็นชัดเลยว่ามู้ไหนวิ่งมู้ไหนไม่วิ่ง ในเมื่อเป็นงี้ก็คุยมุ้เดียวต่อไปไม่ดีกว่าเหรอวะ? คุยกันมา 14 มู้แล้วเสือกพึ่งอยากแยกเนี่ยนะ
>>329 แต่ข้างบนก็มีคนพูดถึงโลลิต้า คาฟกา ดอลสตอย นิยายเยอรมัน วรรณกรรมยุโรปอื่นๆ ทำไมไม่ตอบเขาบ้างล่ะ ในเมื่อเขาก็พยายามจุดประเด็นวรรณกรรมยุโรปแล้ว ก็มีโม่งพยายามถกเรื่องความเชื่อ ศาสนา คติแฝงในนิยาย มาบ่นว่าเป็นคนส่วนน้อยขอแยกไปเองไปเพื่อ?? โม่งวรรณกรรมยุโรปมีเยอะในกระทู้นี้นะ ไม่ใช่คนส่วนน้อย
>>339 กูมองว่าเหมือนกระทู้ anime คือเรื่องไหนคุยเยอะบ่อยก็ควรตั้งแยก คือก็เป็นเรื่องหนังสือแค่แยกเป็นชนิดเฉพาะ(เหมือนการแยก a/z ออกไป) กูว่าการที่กระทู้หนึ่งจะร้างรึเปล่ามันไม่จุดที่ควรสนใจวะ เอาจริงกูว่ามันก็มีเรื่องคุยอาจไม่แอคทีฟเท่ามีเรื่องพีคแบบตอนมีนิยายจีนอยู่แต่ก็ไม่ตายหรอกวะ
ปล.ถึงเที่ยงพรุ่งนี้ค่อยมาสรุปยอดปะมึง
พวกมาร้องแย้วๆไม่ให้แยกนี่แม่งไอ้พวกสมองกลวงประเภทผีเฝ้ากระทู้ อยากอ่านทุกเม้น ทุกบรรทัดสินะ
เอาง่ายๆ คนอ่านหนังสือที่แท้จริงแม่งไม่อ่านนิยายแจ่มใส นิยายจีนตาหวาน นิยายแฟนตาซีงี่เง่าหรอก
ระดับสูงแบบพวกกูอ่านแต่วรรณกรรมคลาสสิค พวกยุโรป รัสเซีย อเมริกัน เท่านั้นแหละ
ถ้ากูอยากอ่านแต่ความเห็นคุณภาพ กูจะต้องเสียเวลามาอ่านเม้นขยะของพวกมึงหรอไง
แยกง่ายๆเลยคือ 'มู้คนอ่านหนังสือที่แท้จริง' กับ 'มู้ติ่งเห่อหมอยเค้าอ่านอะไรกูก็อยากตามอ่าน' จบ.
โม่งที่ตั้งกระทู้อยากแยกตอนแรก กูเปิดประเด็นถามแล้วที่ >>302 ก็ตอบกูหน่อยสิ จะปล่อยกูพูดคนเดียวอีกแล้วหรอ คราวนี้จะพูดว่าไม่ได้เข้ามาเช็คทุกวันไม่ได้แล้วนะ
การงอแงประชดแบบนี้มันเด็กมากเลย และอีกเรื่องคือกูอยากรู้ว่ามีโม่งที่คุยเรื่องวรรณกรรมฝั่งตะวันตกบ่อยกว่า genre อื่นๆ แล้วอยากแยกออกไปคุยวรรณกรรมตะวันตกที่กระทู้อื่นเยอะไหม
อย่างน้อยที่สุดนะ ไม่ใช่กูล่ะคนนึง กูอ่านตะวันตกมากกว่าแบบอื่น แต่กูไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องแยก มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น กูชอบบรรยากาศที่มันมีวรรณกรรมหลายประเภทอยู่ในที่เดียวกัน ถ้ากูต้องแยกออกไปคุยเรื่องวรรณกรรมตะวันตกที่กระทู้แยกอย่างเดียวโดยไม่ได้ฟังความเห็นของคนที่อ่านวรรณกรรมประเภทอื่นๆต่อหัวข้อที่กูคุยเลย กูก็คงรู้สึกว่ามันจืดๆ และกูก็คงไม่ได้เข้าไปคุยในกระทู้นั้น กูชอบการที่วรรณกรรมประเภทต่างๆกันมันได้สัมผัสกันมากกว่า กระทู้วรรณกรรมตะวันตกแบบแยกเดี่ยวๆถ้ามีจริงมันไม่ตอบโจทย์กูนะ
แต่ก็นั่นแหละ อันนี้มันเป็นแค่ความเห็นกูคนเดียว คนอื่นๆอาจมีความเห็นต่างไปสิ้นเชิงจากนี้ก็ได้ กูเองก็อยากฟัง (อ่าน) เหตุผลของแต่ละคนนะ
>>302 กูเห็นนิทานเด็กที่กระทรวงศึกษาของไทยแนะนำให้เด็กวัย 3-6 ปี มีปลาบู่ทองอยู่ในลิสต์ด้วยว่ะ ตามความเห็นกูมันไม่ใช่นิทานเด็กแล้วนะ คนจัดเรทมันเอาอะไรคิดวะ พูดเรื่องความตาย การให้ร้ายคนอื่น โลกสีหม่นๆของเอื้อยกับอ้ายที่โตมาในครอบครัววิปริต
ไม่เกี่ยวกับวรรณกรรมนะ แต่กูนึกถึงเรื่อง monster มันมีคนเขียนนิทานภาพสำหรับเด็กอยู่ในเรื่อง เป็นภาษาเยอรมันมั่ง ภาษาเช็คมั่ง แต่ละเรื่องแม่งอย่างโหด จนกูแบบ...นี่นิทานสำหรับเด็กเหรอวะ ตัวอย่างก็นิทานเรื่องปีศาจไร้ชื่อ
http://www.oknation.net/blog/storyman/2011/08/24/entry-2
เนื้อหามันรุนแรงจนกูไม่คิดว่ามันเป็นนิทานเด็กเลยนะ
กูเห็นด้วยกับโม่งเยอรมัน
ปลาบู่ทองกูจำฉากตกลงไปในกระทะน้ำเดือดๆกับพระราชาสั่งประหารอีอ้ายแล้วเอาศพไปทำปลาร้าส่งให้แม่อีอ้ายกิน กินกันไปมา เจอหัวอีอ้ายในหม้อ ก็อ้วกแตกอ้วกแตนกันไป รู้สึกฉากจบโหดๆแบบนี้ไม่มีในหนังสือเรียนมั้ง
ปลาบู่ทอง ศรีธนญชัย เป็นนิทานที่ไม่ควรให้เด็กอ่านว่ะ โหดเกิน
กูขอเสนอนางสิบสองด้วย ตอนเด็ก ฉากควักลูกตา แล้วไม่มีไรแดกต้องแดกลูกตัวเองนี่โหดสัส ตอนปลาบู่ทองเคยอ่านนิทานแบบมีภาพประกอบนางเอกตกลงหม้อตายนี่ฝังใจไปเลย
สังข์ทองก็มีนะฉากเฉือนใบหู เฉือนจมูก ก็แรงอยู่ แต่อันนี้จะนึกถึงซินเดอเรลล่าฉบับดั้งเดิมด้วย
เรื่องแยกห้องกูว่าตอนเที่ยงมานับเสียงแล้วสรุปเหตุผลของทั้งสองฝั่งไว้แล้วกัน กูโหวตไปแล้วเมื่อคืน
ศรีธนญชัย กูเคยอ่านตอนเด็ก ฉากผ่าไส้น้องที่เป็นทารก ทำเอากูช็อคติดตาไปเลย แถมเล่มนั้นเป็นนิทานมีภาพประกอบสวยงามด้วยนะเว้ย ที่สำคัญมันอยู่ในห้องสมุดสำหรับเด็ก
ใจนึงกูก็ไม่อยากให้แยกนะ เพราะอย่างที่โทรลคุงบอกนั่นแหละ กูเป็นพวกอ่านทุกเม้นท์ ตอนที่รู้จักมู้นส.ใหม่ๆ กูก็ไล่อ่านเก่าๆ จนครบนะ ปกติกูอ่านแต่แฟนตาซี ที่โทรลคุงพูดหมายถึงกูหมดเลย 55555 แต่สนุกดีเวลาอ่านพวกวรรณกรรมต่างๆ ที่กูไม่รู้จักนะ ถึงจะไม่ค่อยตอบเพราะไม่รู้จักแต่กูก็อ่านเม้นท์พวกมึงอยู่นะสหายโม่ง
ส่วนอีกใจนึงก็บอกแยกๆ ไปเถอะ เพราะกูรำคาญพวกที่มาเย้วๆ บอกให้แยกตลอดเลย 😂
ทีงี้ล่ะมู้วิ่งกันเร็วชิบหายเลย กูเสนอให้แยก เพราะไลท์โนเวล + นิยายฟุก็ไปกระทู้นึงแล้ว แต่ถ้าแยกก็แยก category ให้ชัดๆ แบบห้องสมุดไปเลยได้มะ ขอเสนอเป็น "ห้องตำหนักนิยายจีน" (กำลังภายใน + มากกว่ารัก + ห้องสมุด) "ห้องวรรณกรรมตะวันตก" (แวร์เธอร์ระทม คาฟคา วรรณกรรมคลาสสิค etc.) "ห้องวรรณกรรมตะวันออก" (นัตสึเมะ เคียวโกะคุ มุราคามิ) แยก "วรรณกรรมไทย" ให้อีกห้องเลยด้วยเอ้า
ที่อยากให้แยกนี่ไม่ใช่อะไรนะ จะได้พิสูจน์ให้เห็นกันชัดๆ ไปเลยว่าไม่เกินสามเดือนแม่งก็ต้องยุบรวมมาอยู่มู้เดียวกันอยู่ดี
ไอ้จะแยกไปหมดก็สุดโต่งเกิ๊นนนน ไอ้เรื่องคุยรวมๆ น่ะเมื่อก่อนห้องฟุก็เป็น ตอนโดนเตะไปห้อง BL ใหม่ๆ ก็มีพูดประปรายบ้างชอบบรรยากาศรวมๆ มากกว่า สุดท้ายพอแยกออกมา แต่ละกระทู้ที่แยกหัวข้อมันก็รันเป็นระบบระเบียบดี กระทู้จุดเริ่มอารายธรรมมันก็ไม่ได้ร้างถูกเปลี่ยนเป็นห้องมังงะอนิเมะไป แต่โอเคเคสห้องฟุนั่นเป็นเพราะสถานการณ์บีบให้มันกลายร่างเป็นแบบนั้น
กูคิดว่ามึงไม่ต้องใจเร็วด่วนได้จะแยกมันทุกอันหรอก หรือจะประชดประชันก็แล้วแต่นะ ในมุมมองกูคือถ้าในห้องๆ นึงเนื้อหาที่คุยเกินครึ่งเริ่มมีแต่เรื่องนี้ ก็แยกออกไปเหอะ สมมติห้องจีนออกไป แล้วมีกลุ่มนิยายประเภทอื่นคุยเรื่อยๆ จนมีศักยภาพแยกออกไปอีกก็ว่ากัน กูคิดว่าเป็นไปตามกลไกก็โอเคนะ
อนึ่งเห็นมีคนหยิบเรื่องลวิตร์ กูทดสอบไปดูมู้ที่แล้ว เซิร์จคำว่า ลวิตร์มีอยู่ 5 คำเอง แล้วพอไล่ดู มีการคุยอยู่แค่ 4 ครั้ง จาก 1000 รีพลาย กูว่ามันไม่ใช่หัวข้อที่คุยบ่อยขนาดนั้นหรอก แต่ถ้าแฟนตาซีไทยอาจจะหยิบมาเอ่ยบ่อยจริงมั้ยอันนี้ไม่ว่างจะพิสูจน์.....
แม่งเขียนเยอะแล้วเหมือนกูเป็นคนขี้เถียงเลย -.,-
แยะยิบย่อยมากระวังร้าง+รกบอร์ดนะ แนะนำว่าค่อยๆแยกไปดีกว่า แบบพวกวรรณกรรมตกวันออกตะวันตก (กูจะโดนพวกคนอ่านแนววัยรุ่นหาว่าเหยียดมั้ยวะเนี่ย) ที่มันต้องใช้เวลาค่อยๆคุยน่ะ น่าแยก เพราะพวกนี้คุยไม่ค่อยทันคนอื่น แล้วก็จะโดนกลบหมดในเวลาไม่นาน
กูโม่ง >>356 ที่แนะนำให้แยกเป็นหมวดๆ ไปนะ จริงๆ ส่วนหนึ่งกูก็ประชดด้วย อีกส่วนหนึ่งก็คืออยากเห็นเหมือนกันว่าแยกห้องออกไปแล้วจะได้เนื้อหาลุ่มลึกละมุนละไมมากขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า บ่องตง ตอนช่วงที่กระทู้หนังสือที่นี่ฟัดๆ กันน่าเบื่อกูยังหนีไปอ่านกระทู้นิยายฟุ ทั้งๆ ที่ตัวกูไม่ใช่คนอ่าน Y แต่ฟุยังวิจารณ์หนังสือได้กว้างขวางและน่าอ่านกว่าทางนี้เลย ซึ่งกูไม่ได้ว่าอะไรนะ เพราะทุกอย่างมันย่อมมีช่วงขึ้นๆ ลงๆ อยู่แล้ว แต่กูอยากเห็น potential ของการแยกกระทู้ออกไปแหละ อีกอย่างหนึ่งคือถ้าแยกไปจริงๆ ไอ้พวกที่ชอบร้องแรกแหกกระเฌอให้แบ่งแยกก็ช่วยหุบปากแล้วอุทิศตนให้กระทู้ของมึงมั่งนะ รำคาญชิบหาย
เอิ่ม กูขอถามแทรกหน่อย นิยาย the dragon heart ผลึกใจมังกรของสถาพรนี่น่าซื้อไหม เห็นเขาลดราคา
กู>>325 นะ
ขอบคุณพวกมึงมาก >>327>>328 แต่ทั้งหมดนั่นกูอ่านหมดแล้วอะ 55 สิบคดีบาปนี่แหวะจริงอะไรจริง เห็นภาพจนเสียวจู๋ทั้งๆที่กูก็ไม่มี..แต่อันนี้มันโหดแบบวิปริตดีนะ ช่างสรรหาวิธีจัดศพมาก ส่วนกลายมันเศร้าซึมจริงว่ะ บรรยากาศหดหู่แม่งลอยมาเหมือนไอทึมๆเลย อ่านจบละหดหู่ตาม 555
เออจะว่าไป กามนิตนี่ก็แปลดีนะ ใช้คำได้สวยมากเลย เห็นภาพชัดดีเหมือนกัน ถึงแค่บางกิริยาจะบรรยายไปได้เกือบหน้ากระดาษเลยก็เถอะ55
แต่ยังไงถ้ามีอะไรแนะนำได้อีกรบกวนด้วยนะะ กูอยากอ่านนน
เออ เรื่องแยกมู้อะ กูเฉยๆนะ เพราะก็อ่านเพลินๆดี ตอนแรกกูไม่ได้อะไรกับนิยายจีนมาก เห็นพวกมึงพูดกันก็ดูน่าสนใจดี55 บางทีกูว่าคุยกันคละๆไปงี้ก็ได้นะ อารมณ์เหมือนเปิดโลกทัศน์ดี ถ้ากูจะไม่โอก็เรื่องนินทาสนพ.หรือตัวบุคคลนี่แหละ กูว่ามันควรไปคุยที่เน็ตวอชมากกว่า
กุเป็นโม่งคุยนิยายจีนนะ เห็นพวกมึงว่าว่าขยะแล้วใจเสียเลยว่ะ ...
เมื่อก่อนมู้นี้บ่นนักเขียน นักแปลกับสนพ.บ่อยพอๆ กับตัวหนังสืออีกนะ อีกอย่าง กูว่ามันเกี่ยวกันวะ มึงจะพูดถึงหนังสือโดยไม่พูดถึงคนแต่งไม่ได้หรอก อย่างมึงคุยเรื่องคาฟก้าแล้วบอกว่าเขียนเพราะทะเลาะกับพ่อ กูควรไล่คนที่คุย"เรื่องส่วนตัว"แบบนี้ไปnetwatchปะละ
กูแวะมาบอกว่ากูคือคนที่เลิกอ่านเลิกตอบกระทู้นี้เพราะเริ่มคุยกันแต่แนวที่กูไม่อ่าน พอชวนคุยก็โดนลากกลับเรื่องเดิม
กระทู้มันดีตรงที่พิมพ์ทิ้งไว้ได้ สามารถกลับมาอ่านได้ แยกหมดที่คนสนใจไว้ ผ่านตามาเห็นหรือว่างมาอ่านก็ตอบได้
แล้วพวกที่ไม่ชอบบางเรื่องแล้วโวยวายว่าทำใมไม่คุยเรื่องที่กูชอบนี่ไม่มาเฟียกว่าเหรอวะ งอแงเป็นเด็กน้อยมาหลายรอบละ แยกห้องเพราะเนื้อหาเยอะอะไรก็ว่ากันไป แต่นี่มันเหมือนขับไล่เพราะตัวเองไม่ชอบมากกว่า
กูเห็นโม่งวรรณกรรมฝรั่งก่อหวอดมาตั้งหลายครั้งละ พอมีคนเปิดมาให้คุยดันไม่คุยกันเอง เป็นความผิดของคนอื่นเหรอไงที่ไม่คุยกับมึง จริงๆ ถ้ามึงอยากคุยย้อนก็คุยได้ บางครั้งกูเห็นคนย้อนเป็นร้อยค.ห. น่าเบื่อวะ
กูอ่านวรรณกรรมได้ทุกชาตินะ ฝรั่งกูก็อ่าน ไทยก็อ่าน ญี่ปุ่นก็อ่าน จีนก็อ่าน ตอนนี้กำลังไล่อ่านพวกwuxiaกับxianxia นิยายเกาหลีกูก็อ่าน กูไม่ขอให้ทุกคนใจกว้างหรืออะไรนะ แต่ทำใมเวลาเจอเรื่องที่ตัวเองไม่ชอบคือต้องขับไล่อย่างเดียววะ
>>369 ไอ้พวกสมองกลวงอยากอ่านทุกอย่างที่คนอื่นคุยกันมันไม่เข้าใจประเด็นนี้หรอก
ขนาดให้แยกพวกแฟนตาซี แจ่มใส นิยายจีนรักออกไปเพราะคนคุยเยอะพอที่จะแยกได้แล้วมันยังไม่ฟังเลย
อยากให้พวกง่าวนี่ลองกลับไปอ่าน 2-3 มู้แรกดูว่าเค้าคุยกันยังไง มันจะได้รู้ว่าตัวเองเหมือนคนป่าชาวเขาเข้ากรุงแค่ไหน
เปรียบเทียบเหมือนไอ้พวกคนจีนชนบทมาเที่ยวเชียงใหม่แล้วขี้ลงท่อระบายน้ำนั่นแหละ
เอาละใกล้เที่ยงแล้ว สรุปที่อ่านส่วนใหญ่คือแยกนิยายรักจีนออก
เออ เมื่อก่อนคนที่ชอบโวยวายไม่ทำไมไม่คุยเรื่องนั้นนี้ส่วนใหญ่ก็โทรลนะ แยกให้ออกด้วย
เดี๋ยวนี้กูก็ไม่ได้เข้ามากระทู้นี้แล้วล่ะ เพราะกูไม่ได้อ่านนิยายจีนกับเด็กดีแล้ว เลยเชิร์จหารีวิวอ่านบนเน็ตเอาแทน
เที่ยงละ สรุปน่าจะราวนี้
ฝั่งอยากให้แยก คะแนนเสียงเน้นไปที่ให้เอาห้องจีนออกเหตุผล
- ปกติมู้อื่นๆ คุยอะไรเยอะๆ เขาก็แยกตัวออกไป ทำตามแนวทางนี้แหละ
- อยากเห็นเหมือนกันว่าแยกห้องออกไปแล้วจะได้เนื้อหาลุ่มลึกละมุนละไมมากขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า
- รำคาญโทรล อยากรู้ แยกๆ ออกมาหนีแม่ง
- อยากให้แยกเพราะเริ่มคุยกันแต่แนวที่ไม่อ่าน
ข้อ แยกเพราะมีเนื้อหาที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่นับโทรล :p
ฝั่งไม่อยากให้แยก
- ชื่อมู้มันหนังสือก็คุยอะไรก็ได้ไปสิ
- ชอบบรรยากาศที่มันมีวรรณกรรมหลายประเภทอยู่ในที่เดียวกัน
- ได้อ่านพวกวรรณกรรมต่างๆ ที่ไม่รู้จัก
- ไม่ได้เป็นเรื่องร้ายแรงขนาดต้องแยก
มีประเด็นอื่นกันอีกมั้ย
เท่าที่ดูคนออกเสียงอยากให้แยกเด่นกว่า โดยให้ตั้งห้องจีน ฝั่งจีนตกลงโอเคมั้ย ถ้าโอเคพวกมึงก็คิดจะตั้งชื่อมู้อะไร หอสมุดตำหนักจีนไรงี้?
ส่วนตัวกู แยกไปกูก็คงอ่านทั้งสองทู้ ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตอะไร คือกูคิดสลับกับฝั่งที่ว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดต้องแยก กูมองเป็นจะแยกออกไปไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่ สุดท้ายกูอ่านทั้งสองที่อยู่ดี ถ้าเนื้อหาน่าสนใจ 55
จริงๆแล้ว ก็แค่ลองไปตั้งกระทู้แยกดูหรือเปล่าวะ ถ้าแยกแล้วไปไม่รอด สุดท้ายมันก็กลับมาคุยตรงนี้อยู่ดี
พวกมึงนี่พิลึกนะ รักการอ่าน แต่แบ่งแยกกันดีแท้ บอกคนอื่นเป็นขยะ แต่การทำแบบนั้นมันไม่ดีมึงก็รู้ ถ้ามึงสรุปอะไรยังไง มีกฏอะไร ทำไมไม่ขียนจั่วหัวไว้เลยเล่า ว่า ถ้าไม่ใช่พวกเดียวกะกุ มึงห้ามเสือก
กุชอบตรงนี้เพราะกุไม่ต้องชวนคุย กุไม่รู้จักพวกมึง แต่ชอบความสนใจของพวกมึงมาก แค่กุอ่านที่มึงๆ บ่นกุก็ตัดสินใจเลือกซื้อหนังสือได้ แต่มาหลังๆ ทะเลาะกันบ่อยไปมั่ย
ฟุแม่งน่าสงสารเลย แต่กุไปอ่านฟุ เขายังแลกเปลี่ยนบ่นดีกว่าพวกมึงอีก บอกแบบนี้กุคงโดนเหมาด่า แต่กุก็อยากพูดนะ ด่าได้
มึงทุกคนรักการอ่าน ตัดวายย้ายไปห้องอื่นแล้ว ตัดห้องนิยายจีนเพิ่มคงดี คิดแล้วจัดการ มึงจะตีกันทำไม
ใครเห็นต่างออกไป
ใครคุยนิยายที่กุไม่ชอบออกไป
คุยเยอะไปคุยที่อื่นรก
ถ้าตั้งมู้ใหม่แล้ววันนึงเกิดมีนิยายแนวอื่นที่ไม่ใช่ที่มึงชอบบูม มึงก็รู้สึกขัดหูขัดตามาไล่เขาอีกใช่ป่ะ
>>385 agree
คือถ้าเป็นห้องอื่นถ้ามีคนบ่นว่าเริ่มคุยประเด็นนี้เยอะไปแล้ว ไม่ว่าจะใช้คำพูดยังไงจะโทรลหรือหลอกด่าก็ช่าง คนที่คุยกัน(ส่วนใหญ่)ก็จะเห็นด้วย และเริ่มชวนกันตั้งชื่อห้องใหม่ มีกระทู้นี้แหล่ะที่บอกว่าเพราะไม่มีคนคุยเลยมีแต่เรื่องที่อยากคุย
>>386-387 ไม่ใช่แบ่งแยก แต่อยากให้มองว่ามันคือการแบ่งพื้นที่ให้ประเด็นอื่นบ้าง เหมือนที่กูบอกใน >>286 อะ แต่พวกที่มาเพื่อด่าเพื่อโทรลอย่างเดียวก็มี ก็มองข้ามๆไป
>>379 เสริมเรื่องกลัวรกบอร์ดที่มีคนถามละกัน ห้องนี้กระทู้น้อยอยู่แล้ว มีเพิ่มอีก 2-3 กระทู้ไม่ดันกระทู้อื่นตกหรอก แต่ถ้ากระทู้หนังสือขยายตัวมากถึงระดับหนึ่ง เดี๋ยวตอนนั้นก็ค่อยเสนอตั้งห้องใหม่ /literature ก็ได้ เวบนี้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว
สรุปแล้วเอาไง จะกำหนดเวลาเพิ่มเพื้อคุยกันให้เคลียก่อนมั้ยหรือจะประกวดชื่อตั้งเลย?
จะแยกก็แยกไปเถอะ แต่กูพูดเลย ต่อให้จีนออกไปมันก็จะมีคนบ่นไม่พอใจว่าทำใมไม่คุยเรื่องที่มันชอบอีกนั่นละ
อีกนิดนะ กูว่าอันนี้มันต่างจากห้องอนิมังกะที่แยก"เรื่อง"ไม่ใช่"genre"แบบตอนนี้วะ กูเห็นแค่แยกการ์ตูนไทยออกไป แต่ส่วนใหญ่ก็ไปคุยในแม่บ้านนักวาดซะมากกว่า
เอ้า ถ้างั้นลองแยกห้องนิยายจีนออกไปก่อนเป็นการทดลองมั้ย กูขอคำนิยามไปเลยได้มั้ยว่าเป็นตำหนักนิยายจีนที่รวมทั้งหมดทั้งนิยายกำลังภายใน หวานแหววสไตล์มากกว่ารัก ดุเดือดเลือดผล่านห้องสมุด รวมถึงนิยายจีนยุคใหม่พวกที่คุณเบียร์แปลแบบคนขุดสุสาน นักฆ่า ฯลฯ นั่นด้วย
>>389 +1 มึงตรงสุดท้ายถ้าประชากรที่อ่านหนังสือเล่นมากขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็พัฒนามีห้อง /literature เองแหละซึ่งจะมีมั้ยขึ้นกับ potential ของเนื้อหาที่คุยกัน ปกติบอร์ดนี้มันพัฒนาไปแบบนั้นนะ จริงๆ กูว่าบอร์ดนี้มันน่าสนใจตรงมึงสามารถออกความเห็น ถกเถียงแล้วพัฒนาทู้แตกหน่อกันได้เองว่ะ
กูเห็นมันตั้งห้องหนังสือนอกกระแส ตั้งแต่เมื่อวานละ
ใครรู้ตัวว่าเป็นคนกลุ่มน้อย มึงไปเลย ไอ้พวกที่ดัดจริตว่าอ่านแต่นิยายประเทศอื่น นิยายบ้านตัวเองบอกว่าเป็นขยะน่ะ
กูขอเสนอ กลุ่มคนที่ควรแยกออกไป คือ กลุ่มที่ไม่ยอมรับเพื่อนร่วมห้องว่ะ
พวกนิยายภาษาต่างประเทศ อังกฤษ เยอรมัน กลุ่มนี้มีทัศนคติและจุดยืนต่างกับคนในห้องมาก (มันทำตัวสูงส่งจนกูไม่อยากจะคุยกับมันละ)
ห้องนี้ชื่อ มหกรรมหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง
สำหรับกูไม่ว่าแนวไหนก็ตรงกับชื่อห้อง มึงจะแบ่งแยกทำส้นอะไร คนอื่นเขาก็อยู่กันดีๆ มึงรำคาญคนอื่นมึงควรเดินออกไป ไม่ใช่ไล่ให้คนอื่นไปที่อื่น !
>>398 แล้วตกลงจะโหวตกันข้ามคืนหาอะไรวะเนี่ย -____- งั้นบอกมาเลย หนังสือจีนจะไม่ย้ายกูจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปโว้ยยย
กูไม่อยากเหมาคนอ่านนิยายจีนเลยนะ แต่กูชักเอือมๆ กูว่าหลายความเห็นที่เขาว่าแยกไปก็ดีเขาคุยกันดีๆ นะ แต่ทำไมชอบเอาความเห็นโทรลมาเป็นข้ออ้างว่าพวกมึงโดนแบ่งแยก พวกมึงโดนไล่จังงง งอลล์
>>398 กูว่าต้องแยกแยะนะ เท่าที่อ่านมา กูว่าโม่งวรรณกรรมเยอรมันตัวจริงนี่เป็นของจริงคืออยู่เงียบๆ ไม่ไปวอแวใคร มีเรื่องมาก็คุย แต่ก็จะมีโทรลล์รสนิยมสูงส่งไปถึงดาวพลูโตชอบออกมาแขวะใครๆ ซึ่งกูไม่อยากให้ค่ามัน ถ้ามันอยากคุยจริงมันคงแยกกระทู้ไปแล้ว ไม่ดักรอแขวะคนอื่นเรื่อยๆ หรอก
>>399 กูนับเสียงโหวตมึงเป็นหนึ่งเสียงนะ แต่ถ้าเสียงส่วนใหญ่ว่าไงมึงก็ช่วยปฎิบัติตามด้วยละกัน
>>401 เออก็นับๆ ไปแหละ กูแค่เซ็ง ข้างบนกูช่วยสรุปให้แล้วเสียงส่วนใหญ่ออกไปทางย้าย แต่เหมือนจะไม่จบอยู่ดี เลยจะตั้งกติกามาหาพ่อมึงทำไม อยากให้ยืดเวลานับกันก็บอก หรืออยากนับเสียงเป็นจริงเป็นจังก็นับละกัน
กูบอกเลยมันจะเหมือนเดิมไม่อะไรหรอก แต่กูเซ็งที่เสียงออกมาแล้ว เสือกมาบ่น โวยวายกันต่อ แทนที่จะจบๆ เรื่องนี้แล้วคุยหัวข้อที่ควรจะเป็นเสียที ฮ่วย
กลุ่มวรรณกรรมตะวันตกมีปัญหาคือคุยไม่ทันนะ อย่างน้อยก็ทางนี้คนหนึ่งล่ะ คือเวลามีคนเปิดประเด็นก็อยากคุย แต่สมองกูไปไม่ทันชนกลุ่มใหญ่ในห้อง แถมพิมพ์ตอบทีก็ยาว รู้ตัวอีกทีก็โควทข้าม 10-20 rep แล้ว (อย่ามาแขวะกันว่าเป็นเรื่องลุ่มลึกละมุนละไมหรือหาว่าทำตัวสูงส่งอะไรเลย ขอร้องล่ะ) โดยส่วนตัวกูน่ะอยากขอแยกออกไปเองมากกว่าด้วยซ้ำ
ขอทำนายล่วงหน้า
กูมองไอ้พวกบ่นคนอื่นขยะว่าเป็นโทร์ล ถ้าพวกมึงสปอยล์โทรล
สักพักพอมีห้องนิยายจีน มันก็จะมีประเด็นนี้อีก ... ไอ้พวกโทร์ลที่มักจะไม่พอใจคนอื่นที่รสนิยมต่างจากตัวเอง มันจะด่านิยายแฟนตาซีว่าเด็กดวก(ส่วนใหญ่นิยายแฟนตาซีที่ตีพิมพ์ลงเด็กดีกันเยอะ).. ก็จะไล่ให้มีห้องนิยายแฟนตาซีอีกต่อ
มึงเชื่อกู กูว่ามีมาแน่
เอ้า งั้นกูสรุปให้ก่อน โม่งนิยายจีนคิดว่าไงมั่ง ในกรณีที่แยกออกไป กำหนดให้ชื่อกระทู้ใหม่คือ ตำหนักหอสมุดจีน คำจำกัดความ นิยายวรรณกรรมจีนทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นคลาสสิคแบบสามก๊ก ซ้องกั๋ง ความฝันในหอแดง นิยายกำลังภายในกระบี่มังกรหยก หวานแหววสไตล์มากกว่ารัก ดุเดือดเลือดผล่านห้องสมุด รวมถึงนิยายจีนยุคใหม่พวกที่คุณเบียร์แปลแบบจอมโจรขุดสุสาน นักฆ่า ฯลฯ
ตกลงจีนไปหมดเลยเหรอ ตอนแรกมันนับแค่นิยายรักจีน แต่โอเค ไปหมดก็ไปหมด กูอ่านได้ทุกแนวอยู่ดี
่จริงๆ พวกมึงอาจจะหลงประเด็น โทรลที่จุดประเด็นรอบนี้มันแขวะตอนที่คุยนิยายเด็กดวกกันอยู่ว่าที่นี่กลายเป็นขยะแบบเด็กดวก แต่ทำใมวกกลับมาเรื่องแยกนิยายรักจีนก็ไม่รู้
กูโม่งจีนนะ กูไม่อยากให้แยก กูอยากเห็นโทร์ลดิ้น หึหึ
>> 0egShLtJR กูเห็นมึงตัวตั้งตัวตีโยน กลุ่มนิยายจีนออกไปชอบกลนะมึง ไล่ๆอ่านข้างบนแล้ว เหมือนมึงพยายามชี้นำมากๆ
>>415 จากที่นับ ก็ตั้งละกัน
>>>/subculture/2325/
มาๆ กลับมาคุยนิยายกันต่อเถอะ เดี๋ยวกูขอหาประเด็นแปบ
พวกพระเอกนางเอกตัวร้ายในนิยายที่พวกมึงชอบสุดๆ คือใครกันบ้าง กูนึกชื่อไม่ออกแต่ชอบนิสัยประมาณนี้
พระเอก - หล่อ----ท่ดๆ ชอบพระเอกนิสัยแบบคนธรรมดาแต่ไม่ง่อย
นางเอก - เรียบร้อยบอบบางแต่จิตใจเข้มแข็ง ไม่ก็ราชินีไปเลยอย่างโรเซเลียจากชมรมจอมมาร
ตัวร้าย - โคตรหล่อ(...) ชอบแบบที่ร้ายแต่มีเหตุผลน่ะนะ
อนึ่งสำหรับกู กูพอละ คนอื่นเขาอยากให้กลับมาคุยปกติแล้ว กูอยากคุยเรื่องหนังสือแล้วด้วย จะไม่คุยประเด็นนี้อีกละ ข้างบนก็ขอโทษที่ยังจะเถียงไม่จบ
ไอ้พวกชาวจีนชนบทยังคงออกมาดิ้นเย้วๆไม่ให้แยกอย่างเคย
แค่เหตุผลที่ต้องแยกยังทำความเข้าใจไม่ได้ ระดับสติปัญญาก็เหมาะสมกับสิ่งที่มึงอ่านแล้วแหละ
ไม่แยกก็ไม่เป็นไร ขอมองอย่างสมเพชอยู่ไกลๆ เย้วๆ เย้วๆ
ทำไงดีวะ กูรู้สึกว่ากูแก่จนมาถึงจุดที่กูอ่านหนังสือ non-fiction และสารคดีสนุกกว่าอ่านนิยายห่วยๆ แล้ว กูกลัวว่าถ้าปล่อยไว้แบบนี้กูจะเป็นคนแก่ที่ขาดจินตนาการว่ะ...
>>425 มึงชอบเหมือนกูเลย เรื่องนี้เรียลสุดๆแล้ว พระเอกสุดโต่งดีว่ะ ตอนดีคือดีใจหาย ตอนเข้าโหมดร้ายนี่จัดเต็มอำมหิตถึงขั้นเลว
สำหรับเรื่องนี้ เล่มจบของกูคือ เล่ม9 เล่ม10 อ่านแล้วกูไม่ยอมรับ เหมือนนักเขียนมันตัดจบแบบประชดชีวิต
เห็นว่า ที่จีนนักเขียนมันเขียนเสร็จแล้วหายตัวไปด้วย
>>420 ใช่มั้ย สาวน้อยจิตใจเข้มแข็งนี่หาโคตรยากเลย ใครหาเจอบอกกูด้วย ตอนนี้กูเจออยู่แค่เรื่องเดียว แต่บทนางไม่ค่อยเยอะแถมเป็นLNอีก
>>425 >>431 กูไม่ค่อยปลื้มพระเอกเหี้ยเท่าไหร่ โดยเฉพาะไปเหี้ยกับนางเอก (ถ้ามี) เช่นเรื่อง *าริ* มาเฟียมึงเขาเหี้ยมากมั้ยสหายโม่ง
>>429 กูเข้าใจนะ ตอนนี้กูก็เริ่มหานิยายอ่านไม่ค่อยได้แล้ว แนวเรื่องนู้นก็ไม่ถูกจริต อิแนวที่ถูกจริตก็เขียนออกมาได้เหี้ย ส่วนแนวที่เกลียดแต่ดันขายออกก็โผล่มายุบยับ พูดตรงๆ ว่างานหนังสือปีนี้นอกจากไปเก็บนิยายเก่าๆ ที่ยังไม่จบ กูยังไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรเพิ่ม
>>434 เออ กูก็เป็นว่ะ เดี๋ยวนี้ตามเก็บแต่การ์ตูนด้วยซ้ำ แย่ตรงที่มันทำเอากูไม่มีนิยายอ่าน กูเลยห่างๆการเขียนไปเยอะ สมัยเด็กกูอ่านนิยายเยอะอยู่ถึงมันจะห่วยจะเห่อหมอยก็เถอะ แต่ยอมรับนะว่ามีส่วนช่วยในเรื่องสำนวนการเขียนบ้างแถมช่วงนั้นเขียนอะไรก็ลื่นว่ะ ปัจจุบันเน้นการ์ตูน เวลาคิดในหัวมันเลยออกมาเป็นภาพๆฉากๆมากกว่าคำบรรยายหรือตัวอักษรซะอีก ก็อยากจะหานิยายมาอ่านแต่เลือกที่ถูกใจไม่ได้ซะที เฮ้อ
เรื่องรสนิยมมันสอนกันไม่ได้หรอกครับ เหมือนหมากำลังกินขี้แล้วเราโยนเพ็ดดีกรี หมามันก็ยังเลือกกินขี้อยู่ดี
คนที่อ่านนิยายเด็กดี นิยายแจ่มใส ต่อให้โยนข้างหลังภาพ คู่กรรม เจ้าชายน้อย ไปให้มันอ่านมันก็ไม่อ่าน
เพราะคนมัน Shit taste ครับ
สตาร์บัคมันแพง มันหรู แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอร่อย กูอ่านหนังสือเพื่อความบันเทิง อ่านเพื่อผ่อนคลาย
กูอ่านเอารส ไม่ได้อ่านเอาเรื่อง กูไม่ได้อ่านเพื่อต้องเอาแง่คิดที่แฝงอยู่ในนั้น
บางทีกูก็อยากกินเผ็ดๆ บางทีกูก็อยากกินเค็ม บางทีกูก็อยากหวานๆ
มึงไม่จำเป็นต้องเสือกเอาไม้บรรทัดของมึงมาตีกรอบให้คนอื่น
ไม่จำเป็นเอาอาหารที่มึงคิดว่าอร่อยมาบังคับเขากิน เผลอๆเขาอาจจะกินจนเบื่อจนอยากถ่มถุยแล้ว
มึงแม่งเหมือนลุงคนนึงที่อยู่ สนพ ผีเสือ เลยว่ะ #น่าเบื่อ
+++++++++++++
ป.ล. คู่กรรมนี่นะ...หึ // มองบน //แคะเล็บ
ป.ล. 2 ขอโทษที่กุให้ทานโทรล
พูดถึงเจ้าชายน้อย กูเข้าไม่ถึงจริงๆว่ะ เคยยืมของเพื่อนมาพลิกๆดูแป๊บเดียวจบ แล้วก็พูดได้แค่ "อืม แล้วไง" ใครช่วยอธิบายทีว่ามันมีดียังไง มันตีความได้ว่ายังไงบ้าง
ก็ไม่แปลกใจเท่าไรหรอกครับที่ปัจจุบันแจ่มใสทำรายได้รวมเป็นล้าน รสนิยมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่บังเอิญว่าพวกรสนิยมต่ำมันเยอะกว่า ทุกอย่างก็เป็นไปตามกลไกทางเศรษฐศาสตร์ คนนิยมของต่ำมีเยอะก็ผลิตนิยาย Shit taste ออกมาเยอะๆ
ดูตัวอย่างได้ง่ายๆจากนิยายจีนแนวรักโรแมนติก คุยกันเยอะจนคนอื่นรำคาญแต่ไม่มีซักเม้นที่จะกล่าวถึง "ความฝันในหอแดง" ซักคน
แค่นี้ก็บอกได้เลยครับคนอ่านนิยายจีนในกระทู้หนังสือรสนิยมต่ำตมขนาดไหน ของต่ำยกมาคุยกันได้เยอะแยะแต่ของสูงกลับไม่รู้จัก
non-fictionกูแนะนำของสนพ.open world ดีทุกเล่ม ส่วนopen bookค่อนข้างเฉพาะทางกว่าหน่อย สนพ.คบไฟก็ดี แต่ออกหนังสือใหม่น้อยมาก มติชนกูอ่านแค่ส่วนปวศ.อื่นนอกจากไทยกับวิทยาศาสตร์ กูรู้สึกว่ามติชนมีอคติกับปวศ.ไทยมากไป ศิลปวัฒนธรรมไม่ค่อยน่าอ่านเมือนเมื่อก่อน
พูดแล้วนึกออก ไอ้หนังสือวิถีแห่งอำนาจบูเช็กเทียนของมติชน กูโคตรเสียดายเงินเลย บอกตรงๆ ว่าซื้อจากสนพ.ขี้ก็อปอย่างยิปซียังรู้สึกดีกว่าอีก แม่งเขียนได้ขยะสัด เน้นคำ เว้นบรรทัด จัดรูปแบบได้ห่วยมาก ที่เหี้ยสุดคือแม่งใช่ref. 3 อันหลักๆ ซึ่ง 2/3 อันแม่งเป็นนิยายกับการ์ตูน โคตรพ่อโคตรแม่เหี้ยเลย แม่งกล้าเรียกตัวเองว่าหนังสือปวศ.ได้ไงวะ เอาการ์ตูนมาเป็นref. สัส ถ้าไม่เสียดายเงินกูเอาหนังสือไปปาใส่บูธงานหนังสือแม่งแล้ว refที่แม่งอ้างมาบางอันก็อ้างมาผิด อ้างสุยล่วนมาดันเขียนชื่อคนเป็นฉีมังกัง แต่ในสุยล่วนมันชื่อฉีเม่ากง ชื่อก็กลับไปกลับมา ไม่มีมาตราฐานเหี้ยไรเลย
เรื่องนี้ทำให้กูรู้ชัดๆ ว่าสนพ.นี้ไม่มีคนรู้ภาษาจีน เพราะหนังสือเรื่องนี้ไม่มีref.ภาษาจีนมาแม้แต่น้อย ยกเว้นจะแปลจากภาษาอื่นมาอีกทอด อย่างเจิ้งเหอกับ 100 สิ่งประดิษฐ์จีนที่แปลจากภาษาอังกฤษถึงค่อยน่าเชื่อถือ กูผิดหวังกับมติชนมาก และไม่คิดจะซื้อหนังสือเกี่ยวกับจีนของมติชนเลย
กูกำลังอยากซื้อซีรี่ส์ His Dark Materials ของ Philip Pullman มาอ่าน แต่รีวิวใน kindle ที่ไม่ดีก็ดูจะวิจารณ์โหดพอดู หลายคนบอกประมาณให้กูซื้อเล่มแรกอ่านก็พอ แต่มันเป็นซีรี่ย์กูก็อยากซื้อให้ครบว่ะ มีใครในนี้เคยอ่านครบไหมวะ พอจะรีวิวให้กูหน่อยได้ไหม
>>442 ความฝันในหอแดงมันมีดีที่ภาษาสวยกับสะท้อนวัฒนธรรมในยุคนั้น แต่นอกนั้นไม่ต่างจากนิยายแจ่มใสหรอก หนังสือเรื่องนี้ดังได้เพราะแหกประเพณีจีนหลายอย่าง ตั้งแต่ให้ตัวเอกเป็นผู้หญิง มีตัวละครเอกหลายคน และมีความนัยที่เสียดสีสังคมศักดินาสมัยนั้น เรื่องนี้ลึกที่การเล่นคำภาษาจีนและอุปมาอุปมัยที่สะท้อนสังคมและการเมือง แต่ถ้ามองแค่เนื้อหา มันก็นิยายเย็ดซ่อนเงื่อนเท่านั้นละ
>>448 เฮอะ กูอ่านหนังสือที่บอกกลายๆ ว่าร.6เป็นเกย์มาตั้งนานแล้ว เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ด้วย อ.คนนึงที่ศิลปากรก็เคยพูดที่งานสัมนาเมื่อหลายปีก่อนว่าประเทศไทยก็มีเกย์มาตั้งนาน เจ้านายเชื้อพระวงศ์ก็เป็น คนที่เห็นชุดลูกเสือแล้วเงี่ยนก็เป็นเรื่องสมควร ตอนหลังกูถึงรู้ว่าแกพูดเป็นนัยว่าคนออกแบบคิดลึกด้วย เรื่องแค่นี้เด็กๆ วะ กูอ่านนิยายฝรั่งบอกว่าพระณารายน์เป็นเกย์เพราะชอบรูปพระเจ้าหลุยส์ยังอ่านแล้วขำทั้งวันเลย
กูไม่อยากให้อาหารโทรลนะ แต่แบบแม่งเถียงได้โง่เกิน
ถามหน่อยปืน เหล็กกล้าและเชื้อโรคกูได้ยินมาว่ามันมั่วๆ มโนอะไรขึ้นเองจริงมั้ย คือกูเล็งซื้อในงานอยู่ อีกเรื่องก็ประวัติศาสตร์หินได้นะ
กูรู้แหละว่ากูกำลังฟีดโทรล แต่กูสงสัยจังว่าเราจะวิจารณ์หนังสือเล่มหนึ่งโดยที่ไม่ไปเหยียดอีกเล่มไม่ได้เหรอวะ หรือว่าแค่อยากเอามัน ได้ด่าคนอื่นแล้วฟินน้ำแตก คีย์บอร์ดตอนนี้ไม่รู้ขาวขุ่นไปหมดหรือยัง
คือขนาดกูไม่อ่านนิยายพวกแจ่มใสหรือนิยายจีนกูเจอคอมเมนต์โทรลกูยังสะดุดตาเลย ถ้าจะถกหนังสือที่เป็นหนังสือชั้นสูง(อย่างที่โทรลชอบพูด) แต่ใช้ภาษาเหยียดแถมถ่อยขนาดนี้มันจะทำให้หนังสือชั้นสูงที่ว่าดูด้อยค่าลงไปอีกหรือเปล่าวะ
กูเคยเห็นว่าคนจะเอาหนังสือที่ใกล้เคียงกันมาเปรียบเทียบกันเพื่อให้เห็นภาพง่ายขึ้น อันนั้นกูเข้าใจนะ
แต่กูอ่านเม้นต์โทรลแล้วอารมณ์เหมือนเวลากูเจอติ่งเกาหลีไร้สติปกป้องวงตัวเองแล้วด่ากราดคนอื่นแบบโง่ๆเลย ใครเห็นต่างก็ไม่ได้คิดจะอ่านว่าเขาเห็นต่างเรื่องอะไร ประเด็นไหน ใช้วิธีตีขลุม stereotype ไปว่าเขาต้องเป็นแบบที่ตัวเองคิด แล้วก็กดหัวทุกๆคนที่เห็นต่างจากตัวเอง คิดว่าใส่โม่งแล้วใครก็ตรวจไม่เจอเหรอ
อย่างเนี่ย ไอ้คนว่าหนังสือมติชนก็เขียนชัดๆว่าว่าเพราะ reference ในหนังสือมันดูไม่น่าเชื่อถือ แปลเรียกชื่อกลับไปกลับมาดูไม่ค่อยมีมาตรฐาน ก็ไปว่าเขาว่าเป็น royalist เฉยเลย สรุปว่านี่มูหนังสือหรือมูการเมือง แบบนี้กูฟ้องแอดมินให้แบนได้ยัง?
กูอยากได้บรรยากาศถกเรื่องหนังสือมากกว่า ก่อนหน้าช่วงมู้แรกๆมันจะมีโม่งเยอรมันอยู่นะกูจำได้ ตอนนี้กูไม่รู้คนนั้นอยู่ไหม กูว่าเขารีวิวน่าสนใจดี ทำให้กูอยากหาหนังสือหลายเล่มมาอ่านเลย
>>451 ปวศ.กินได้อ่านสนุกมาก อ่านแล้วรู้เลยว่าพืชพรรณธัญญาหารของเรามีที่มายังไง
ส่วนปืนนี่พูดยาก มันก็มีเหตุผลและทฤษฎีของมันรองรับ ปวศ.กินได้กับเรื่องนี้อ้างอิงกันได้ในบางตอน กูเลยไม่แน่ใจว่ามันเชื่อถือได้แค่ไหน แต่เรื่องนี้อิงHistorical materialismเยอะมาก ทุกอย่างในปวศ.มนุษย์แทบถูกกำหนดด้วยวัตถุกับสิ่งเร้าภายนอกหมดเลย
มติชนมีปัญหากับปวศ.ไทยเหรอวะ กุอ่านนายใน มันก็ไม่ได้อคตินะ ออกจะเสนอแบบตรงไปตรงมา แค่ป่าวประกาศออกมาไม่ได้เท่านั้นล่ะว่าคนคนนั้นเป็นเกย์
>>444 สวัสดีโทรลคุง กุ440ไปแดกยันฝรั่งเศสที่แกลอรี่ราฟาเย็ด ยังสู้ร้านง่อยๆข้างทางในลียงไม่ได้เลย
ดีหน่อยคือมีแก้วลิมิเตทมาขายโละถูกๆไม่กี่ยูโร ลืมไปเมืองนอกเขาไม่ค่อยแดกตาร์บัค
++++++++++++++++++++++++
- ความฝันในหอแดง...แม่งเอ้ยยย มึงเคยอ่านจริงๆป่ะวะเนี่ย
- มติชนกุชอบอ่านพวก ซีรีย์ เกลือ เครื่องเทศ ไรพวกนี้
แนวประวัติศาสตร์จีนนี่กุอ่านของสุขภาพใจเล่มใหญ่ๆที่มันชอบเอามาลดราคา ตัวหนังสือเล็กผิดกับขนาดเล่มมาก =__=
>>455 ก็เป็นความเห็นเขาไงมึง ก็เขาอาจจะไม่ชอบสไตล์นั้น(กูบอกก่อนว่ากูอ่านมติชน กูชอบแนวทางนี้ แต่รสนิยมทางการเมืองของกูกูขอไม่พูดถึง) แล้วมันหมายความว่าเขาต้องฝักใฝ่การเมืองขนาดนั้นปะ บางคนอาจจะไม่ชอบวิธีนำเสนอ(ภาษา/แนวการเขียน) ก็ได้ มึงต้องถกแบบลากการเมืองมาเกี่ยวเหรอ จำเป็นไหมล่ะ อย่างเนี่ยมึงเถียงแบบโคตรไม่มีซัพพอร์ตเลย บอกแค่มึงมองว่ามติชนโอเค เท่ากับ ใครมองว่าไม่โอเคก็มีปัญหา
ไอ้คนที่เขาไม่ชอบเขายังให้เหตุผลมาเลย ว่าเออ ตัวอย่าง บูเช็กเทียน ref ไม่ดีหรืออะไรก็ว่าไป เอาเป็นหลักฐานว่าทำไมเขาไม่ชอบ
มึงก็เอาตัวอย่างมาสิ ว่าที่มึงว่ามันโอเคมึงโอเคกับจุดไหน คนอ่านก็จะได้ตัดสินกัน บางคนไม่เคยอ่านมติชนก็จะได้ไปลองหาอ่านด้วย ต่อยอดกันไป
ถ้ามึงอ่านหนังสือมาเยอะมึงก็น่าจะรู้ใช่ไหมว่าถกกันดีๆมันทำยังไง นี่มึงจงใจเป็นโทรลอย่างเขาว่ารึเปล่า กูถามตรงๆเลย
ก็มองผ่านๆไป
>>443 คือแบบกูรู้สึกว่า มันไม่ได้โคตรดีพเต็มไปด้วยสัญลักษณ์และการเปรียบเปรยอันเสียดแทงแบบที่คนอื่นเค้าชมกัน คือกูอาจโง่เองก็ได้เลยมองไม่ออก เลยอยากได้คนช่วยชี้ให้หน่อยว่ามันมีอะไรที่กูข้ามไปบ้าง เขียนแบบนี้เหมือนกูโทรลเลย แต่กูสงสัยจริงๆนะ
>>447 ธุลีปริศนาใช่ปะ กูชอบนะ ดีพกว่าเจ้าชายน้อย(<-- เกรียน) โทนเรื่องเล่ม2เป็นต้นไปจะอึมครึมต่างจากเล่มแรกเยอะ ถ้าชอบเล่มแรกในแบบที่หนังนำเสนออาจเกลียดเล่มหลังๆได้ คนที่แนะนำมึงว่าให้ซื้อแต่เล่มแรกก็อาจเพราะงี้มั้ง
มติชนมันเน้นเสียดสีนะ บางครั้งก็น่ารำคาญ อคติก็แล้วแต่จะมองวะ ส่วนตัวกูว่ามันจงใจแซะบางเรื่องมากไป โดยเฉพาะหลังยุคลุงตู่
ที่กูว่าอคติคือเรื่องยุทธหัตถี บางคนฟันธงว่าไม่มีเพราะพม่ามีเขียนว่าตายด้วยปืน แต่ไม่บอกว่าหลักฐานเรื่องนี้แตกเป็น 2 ฝ่าย ฝรั่งที่บอกตายเพราะปืนก็มี ตายเพราะง้้าวก็มี แต่พวกขวางโลกมันถือว่าหลักฐานปฏิปักษ์น่าเชื่อถือกว่าหลักฐานที่เข้าข้างเราเสมอนั่นละ
50 shade.... 5555555555555555555555555555555555555555
// ขอบคุณโทรลคุงกุเข้าใจระดับความคิดละ ขนาดแฟนฟิคโง่ๆของนิยาย
สองชายหนึ่งหญิงอย่างทไวไลท์โชว์เอ้ย Twilight ยังติดอันดับ
เมินๆไปเหอะยิ่งให้อาหารมันยิ่งสนุกนะ
ความฝันในหอแดง กูอ่านจบแล้วกูไม่รู้สึกว่าสนุกเลย กูขอโทษ ส่วนเจ้าชายน้อยกูอ่านตอนเด็กๆ อะ อ่านไม่เข้าใจเลย
ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกูมั้ย กูเป็นคนที่ประทับใจง่ายๆ กับบทบรรยายที่กูอ่านแล้วรู้สึกว่า 'สวย' ไม่ใช่แค่ใช้คำอลังการนะ แต่กูอ่านแล้วรู้สึกว่าสวยนั่นล่ะ บางทีกูก็ประทับใจเป็นคำๆ อย่างคำว่า 'พร่างพราย' หรือ 'พร่าง' แบบกูรู้สึกว่าบทบรรยายว่า 'ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว' ใช้ 'ท้องฟ้าที่พร่างพรายด้วยดวงดาว' ก็สวย แต่คำว่า 'ท้องฟ้าพร่างดาว' มันสวยกว่า มีใครเป็นบ้างมั้ย//กูแค่อยากระบาย คนข้างนอกไม่มีใครเข้าใจรสนิยมกูเลย หาว่ากูไม่ปกติ 😭
กระเอม เพื่อนชาวหนังสือ พวกเรามีที่ทางของตัวเองแล้ว
https://fanboi.ch/literature/new/
อ้างอิง admin บอกว่าอยากเปิดอยู่พอดี มีคนไปขอจึงเปิดเลย (กรุณาอ่านข้อตกลงก่อนตั้งกระทู้)
>>>/meta/1383/680/
จะย้ายเลยไหม หรือจะให้เต็มก่อน?
เจ้าชายน้อยกุเคยเจอคนอ่านแล้วแบบ ประทับใจมากงู้นงี้
ส่วนกุอ่านแล้ว งงเหี้ยๆ ว่ามันมีอะไร กุเลยสรุปว่า มันคงปรัชญาจนกุเข้าไม่ถึง
ย้ายไปเลยละกัน ไว้เต็มมันอีกนาน
ดูตั้ง be civil ไว้รอก่อนจะตั้งอะไรยังไงไปถกกันที่นู้นละกัน
ฆาตรกรรมสโนวไวท์ไรนี่สนุกปะ เหมือนเคยคุยกัน
https://fanboi.ch/lifestyle/1978/54-55/
ไหนๆก็จะร้างละ ขอแปะหน่อย หนีไปห้องนู้นซะละ 55
Topic has been locked by moderator.
No more posts could be made at this time.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.