กูมีปัญหาเรื่องความคิดวะ คือชอบคิดเองไม่ออก เเบบท่าโพสไรเงี้ยเวลาวาดอะไรกูก็จะต้องไปดูภาพท่าโพสคนเเล้วค่อยได้มาวาด
ทีนี้กูอยากรู้ว่าถ้าเวลามีคนมาจ้างงานวาดfull cg กูคิดท่าโพสไม่ออก เเล้วไปเซิจๆเน็ตดูท่ามันจะผิดลิขสิทธิ์หรืออะไรป่าววะ
Last posted
Total of 1000 posts
กูมีปัญหาเรื่องความคิดวะ คือชอบคิดเองไม่ออก เเบบท่าโพสไรเงี้ยเวลาวาดอะไรกูก็จะต้องไปดูภาพท่าโพสคนเเล้วค่อยได้มาวาด
ทีนี้กูอยากรู้ว่าถ้าเวลามีคนมาจ้างงานวาดfull cg กูคิดท่าโพสไม่ออก เเล้วไปเซิจๆเน็ตดูท่ามันจะผิดลิขสิทธิ์หรืออะไรป่าววะ
>>970 มึงกำหนดธีมของมึงในใจว่าอยากวาดอะไร อยากวาดแฟนตาซีไปศึกษาเรื่องโลกแฟนตาซี หาหนัง การ์ตูน อนิเมดูเป็นแนวทาง
>>971 ถ้าท่ามันซ้ำ ๆ คนวาดเยอะ ไม่น่ามีปัญหา แต่ถ้าลอกมาเลยระวังโป๊ะแตก http://blog.livedoor.jp/insidears/archives/52349862.html
งี้คือต้องพยายามคิดเองสินะ จะพยายามดู พวกนี้คือห้ามใช้เชิงพาณิชย์ใช่ป่าว วาดเล่นเเต่โพสในพวกtumblr deviantอะไรงี้ได้ไหม
สติกเกอร์มีที่ไหนรับพิมพ์มั่งนอกจากทีโอเอ็นปริ้นติ้ง
กูอยากได้กระดาษสวยๆ ; ; พิมพ์ทองวิ้งๆได้ยิ่งดี
เออ กูถามหน่อยจะทำยังไงให้คนไลค์รูปกับคอมเม้นท์วะ เพื่อนกูมันมีช่วง1แฟนอาร์ตบ่อยมากคือแม่งวาดเป็นโดอะสัสแล้วก็ปัง ดังเฉย กูก็มีแผนจะวาดโดนะแต่แม่งไม่มันหมดช่วงเรื่องนั้นดังไปแล้วด้วยดิวะแล้วกูก็ไม่ได้ตามเรื่องไหนเป็นพิเศษด้วยสัส
ตอนนี้กูรู้สึกเครียดจนเหมือนจะมีอาการทางจิตแล้วว่ะ กูมีความฝันว่าจะเป็นอาร์ตติสระดับโลก แต่ตอนนี้แค่ทำให้คนไทยส่วนใหญ่ชอบงานกูยังทำไม่ได้ กูเริ่มไม่มีความสุขกับการวาดรูปแล้วแต่กูก็ยังอยาหทำ กูยังมีเป้าหมายเหมือนเดิน แต่ตอนนี้เหมือนกูเจอกำแพงที่ทำยังไงก็ก้าวข้ามไปไม่ได้ซักที เครียดจนเก็บเอาไปฝันร้าย กูรู้สึกว่าความนับถือในตัวเองและฝีมือมันต่ำลง จนกูวาดรูปไม่ได้ วาดออกมาก็ไม่เคยดูดีในสายตากูอีกต่อไป ยิ่งวาดก็ยิ่งเครียด กูลองเลิกวาดแล้วออกไปทำอย่างอื่นก็ไม่ดีขึ้น พอเลิกวาดไปนานๆฝีมือก็ห่วยลงจนเครียดหนักกว่าเดิมอีก
ตอนนี้กูไม่อยากทำอะไรอีกต่อไป งานก็ไม่อยากทำ อยากนอนเฉยๆไปเลย เอาแต่คิดวนเวียนว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้กูจะฝึกวาดรูปให้หนักตั้งแต่ม.ต้นเลย เสียใจที่เพิ่งมารู้ว่าอยากเป็นอาร์ตติสก็ตอนเรียนมหาลัยปี4แล้ว เรียนก็ไม่ตรงส่ย อิดฉาคนที่รู้ความฝันของตัวเองตั้งแต่เด็กแล้วก็ได้เรียนในสายนั้น เอาแต่คิดแบบนี้จนตอนนี้ก็ยังลุกจากที่นอนไม่ได้เลย
ทำไงดีกูอยากกลับไปสนุกกับการวาดเหมือนเดิม กูอยากเก่งขึ้นและมีความนับถือในตัวเองเหมือนเดิม อยู่แบบนี้แม่งแก้ปัญหาไรไม่ได้เลยเพราะถึงยังไงกูก็ย้อนเวลาไม่ได้
>>977 คอนเทนท์ไงมึง ถึงมึงวาดโดแต่เนื้อหาไม่โดนมึงก็ไม่ดังหรอก
>>978 มึงรีบอ่อวะ มึงตั้งความหวังไว้สูงเกินไป พอไม่เป็นไปตามที่มึงคิดมันก็เลยแย่ไง ยิ่งสูงยิ่งร่วงลงมาเจ็บ เอาแค่ระดับประเทศก่อนก็ได้มั้ยมึง อาร์ตติสระดับโลกหลายคนกว่าจะดัง ดังแบบดังพลุแตก แม่งก็แก่จะเข้าโลงละ บางคนตายก่อนถึงจะได้ดัง หลายร้อยปีถัดมาก็ยังมีคนรู้จัก ไม่ใช่แค่วงการนี้ หลายๆวงการก็เป็น
คนที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยก็ถือว่าเค้าพยายามมาได้ดี มีความสามารถ
ดอกไม้แต่ละต้นใช้เวลาผลิบานไม่เหมือนกัน ปล่อยวางบ้างมึง แล้วชีวิตจะดี
>>978 โอย กูเข้าใจ กูสายเขียนเว้ย เรียนตรงด้วยนะ ตอนเด็กๆก็สนุกไปตามประสา พอโตมาเจอคนเก่งกว่ากับรู้อะไรเยอะขึ้นก็ทำให้กดดันตัวเองว่ะ อยากเขียนออกมาให้เพอเฟคที่สุด เครียดจนเขียนไม่ออก ไม่เขียนนานๆก็ฝีมือตกอีก ช่วงนึงก็เริ่มหันไปเรียนวาดรูปบ้างตอนจบม.พอดี ทียี้กลายเป็นเครียดเรื่องใหม่อีก กูจะฝึกด้านไหนดีวะ เขียนก็งั่นๆ วาดก็เพิ่งเริ่ม ทำไม้ทำไมกูถึงโง่เริ่มช้านักไรงี้ ตอนนี้กูก็ชักปลงๆแล้วล่ะ เขียนไปวาดไปตามใจกู แบบอินดี้อ่ะ มึงจะตามก็ตาม ไม่ตามก็เรื่องมึง กูไม่แคร์แต่งานจะออกช้าหน่อย แค่นั้นแหละ 555
กูเบื่อไอ้พวกกระหายไลค์วอนนาบีว่ะ ถามอยู่ได้ทำไงให้ดัง ทำไงได้ไลค์ ได้เม้น กู>>968 ไอ้>>972 และก็ไอ้ >>979 มันก็บอกไว้ชัดเจนแล้วนะ คือมึงวอนนาบีไม่เป็นไรแต่มึงมองข้ามโพสดีๆหรืออ่านโพสของกูกับไอ้สองคนนี้ไม่เข้าใจมึงสัสหมามาก มึงควรหัด ค.ว.ย. ให้มากกว่านี้นะ ป.ล. มึงอย่าไปคิดมาก อย่าไปยึดติดกับไลค์มากไปไอ้สัส มึงลองไปอ่านทฤษฏีการเรียนรู้แบบมีเงื่อนไขแล้วมึงจะรู้ว่ามึงคือ "หมา" ที่น้ำลายไหลตอนมีคนกดไลค์ กูจะบอกให้ว่าไม่จำเป็นต้องทำเพจมึงก็หากินได้ DAมี Artstationมี CGsociatyมี Drawcrowdมี มึงอย่าหวังพึ่งเพจอย่างเดียว ต้องคิดว่าเพจเป็นแค่ตัวเสริม
>>981 สักแต่พ่นคำถ่อยและหยาบคายเรี่ยราด เนื้อหาสาระแทบไม่มีอย่างมึงไม่เรียกว่าคำแนะนำหรอกว่ะ กูอ่านแล้วก็คิดว่าไม่มีค่าให้รับฟังเหมือนกัน เขาสวมโม่งเพื่อมาแลกเปลี่ยนความเห็นกันแบบไม่แสดงตน ไม่ใช่โม่งเพื่อมาหาที่ด่าคนสำเร็จความใคร่ ระบายความเครียดแบบหยาบช้าอย่างมึง
>>981 บางคนที่มันแคร์ไลค์ ยอดคอมเม้น มันไม่ได้แค่สนองความฟินส่วนตัวนะเมิง แต่ของพวกนี้มันเป็นเหมือนตัวบ่งบอกด้วยว่างานเมิงเป็นที่นิยมมั้ย มีใครชอบงานเมิงบ้าง แนวทางแบบไหนที่ควรทำต่อและอะไรอีกมากมาย มันคือฟีดแบคที่นักวาดหลายคนอยากได้ ถ้าทำแล้วไม่มีคนสนใจมันก็เฟล เพราะจะไม่รู้เลยว่ามีใครชอบงานเราบ้าง การทีคนกระหายยอดไลค์กันมันก็ปกติมาก ใครๆก็อยากรู้ว่าทำงานออกมาแล้วสังคมจะตอบรับยังไง
ยอดไลค์ยังน้อยเพราะเริ่มจากศูนย์ ยิ่งถ้าคนติดตามโซเชียลอื่นของมึงน้อยด้วยก็ไม่แปลกว่าทำไมยอดไลค์ถึงน้อย มึงก็ต้องพยายามเผยแพร่ด้วยตัวเอง ถ้าคนรอบตัวมึงน้อยจริง ๆ ก็ต้องไปโปรโมตตามกรุ๊ปบ้างแล้ว ถ้างานเข้าตาจริง ๆ คนจะแชร์เยอะขึ้นแล้วยอดไลค์ก็จะเยอะขึ้น
รู้ตัวว่ายังไม่ดีพอก็พยายามต่อไป ไม่มีใครช่วยมึงได้นอกจากความพยายามของมึง ด่ากันไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา กูเข้าใจทั้งคนที่อยากบ่นเพราะเครียดกับคนที่ด่าเพราะเห็นว่าบ่นไปก็ไม่ทำให้เลเวลอัพนะ ไปมึง แยกย้ายกันไปทำงาน
หลายคนอ่านแล้วรู้เลยว่ายังเรียนอยู่แน่ๆ อยากดัง อยากได้ยอดไลค์ อยากมีผู้ติดตาม แต่ไม่มีเนื้อหาหรือ Content ที่น่าสนใจจนคนอยากติดตาม กูงงว่าทำไมเด็กเดี๋ยวนี้มันคาดหวังไว้สูงทั้งๆที่งานตัวเองไม่มีอะไรพิเศษกว่างานคนอื่นเลย
ถ้ามึงไม่มีปัญญาคิดงานให้มีเนื้อหาน่าสนใจ มึงก็ทำได้แค่ฝึกวาดให้สวยแล้วก็รู้จักโปรโมทตัวเอง ศึกษาตลาดว่าตอนนั้นมันฮิตอะไร แล้วก็หัดใช้ความคิดสร้างสรรค์ ซึ่งก็มีคนแบบมึงอีกหลายร้อยเพจบนเฟส หลายพันบนทัมบ์
รู้แบบนี้แล้ว มึงยังอยากเอาเวลาฝึกมาบ่นงอแงว่าทำไมไม่มีคนไลค์ แทนกลับไปดูงานตัวเองแล้วหาข้อแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น ก็ขอให้สนุก
>>985 กูเห็นด้วยที่มึงพิมพ์นะแต่ขอขัดตรงนี้หน่อย ในความเป็นจริงการที่คนมาบ่นก็ไม่ได้หมายความว่าเอาเวลามาบ่นจนหมดไม่ยอมทำงาน บางคนแม่งฝึกจนน้ำตานองหน้าอยู่น่ะแหละ เพราะเครียดเลยแวบออกมาบ่นบ้างแล้วกลับไปฝึกต่อ กูก็เคยเป็น ไม่ได้หยุดฝึกเลย บ่นบ่อยแค่ไหนแต่ก็ยังพยายามต่อ
กูเลยไม่ชอบเลยเวลาเจอคนมาพูดทำนองว่าเอาแต่บ่นไม่ยอมฝึก เสียเวลา ทำไมต้องคิดว่าต้องทำอะไรแค่อย่างใดอย่างนึงวะ เวลาคนเราเครียดก็ห้ามพูด ห้ามโวยหรอวะ เป็นโรคประสาทตายห่าพอดี บางคนก็มาบ่นเพื่อหาทางลง แชร์วิธีการปรับตัวหรือขอความช่วยเหลือจากคนอื่นที่เคยผ่านจุดนั้นมาก่อน ถ้าไม่พูดแล้วใครจะช่วยได้ แต่พอออกมาพูดก็จะโดนแขวะอย่างงี้อ่ะว่าให้เอาเวลาบ่นไปฝึกดีกว่า
แล้วอีกอย่างที่เคยเจอๆมา บางคนก็เครียดจัดถึงขั้นทำงานไม่ได้ นี่ก็ต้องการคำแนะนำที่ดีที่จะฉุดเขาขึ้นมาได้ แต่ก็มาโดนแขวะว่าเอาแต่ทำตัวเสียเวลา ทำไมไม่ไปฝึก คือบางคนมันก็ไม่ไหวแล้วมึงก็ต้องเข้าใจบ้าง ไม่ใช่เอะอะก็ไล่ไปฝึกอย่างเดียว กูก็เข้าใจว่าทุกคนก็ไม่ใช่จิตแพทย์ที่จะมาช่วยได้ แต่ถ้าคิดอะไรไม่ออกก็ไม่ต้องแขวะก็ได้
ห่า สมันก่อนกูสัดแต่ฝึกๆๆ สุดท้าย ฝึกไม่ถูก จบกันเขียน ผิดกันๆ สู้มีคนแนะนำหน่อยไม่ได้หรอกฟะ บางคนโชคดี ฝึกถูกทาง จบ บางคนแบบกู ฝึกผิดก็จบกัน
ดังนั้นเวลาเขียนงานแล้วคนไม่สนใจ แทนที่มานั่งฝึกๆ มาวิเคราะห์กันหน่อยดีไหม
คนที่เมิงคิดว่าดังคนไลท์ กระจาย มันมีเพื่อนชีวิตจริงเยอะหรือเปล่า หรือรู้จักคนดังอยู่แล้วไหม พวกนี้เขาต้องจ่ายภาษีสังคมนะเมิง เอาป่ะล่ะ
บางคนฝีมือแม่งขี้ตีนแต่ ทำไมคนชอบเยอะแยะ เมิงคิดว่าเขาชอบงานจริงหรือว่าชอบคนที่ทำงานมันอิมเมตมันดี เอาไปโชว์คึนอื่นได้ว่างานของคนนี้นะ จบ งานคนดัง แค่ ตดมาก็ขายออกแล้ว บางคนงานสวย ดัง เมิงต้องดูว่างานสวย แต่ถ้าไร้คนมองเมิงก็ตายอยู่ดี
ดังนั้นใช่ว่าเมิงเขียนสวยแล้วคนจะชอบ หรือว่า งานมึงไม่สวยแล้วจะไม่มีคนชอบ ของพวกนี้มันขึ้นอยู่จุดยืน และต้นทุนของแต่ละคนซึ่งมันไม่เท่ากันหรอกฟะ
ของกูของมีคนนชอบงานกูแค่คนเดียวกูก็ยังเขียนให้เขาต่อไปนั่นแหละ เพราะ กูมันไม่หวังอะไรแล้ว อนาคตคนฝึกใหม่ ยังมึอีกยาวไกล กูมันแค่คนขี้แพ้ล้มเหลวไปล่ะ
สิ่งกูจะแนะนำเมิงได้ คือ จงชอบงานมีมึงทำ ถ้างานมึงทำออกมาเอง ตัวมึงยังไม่ชอบ แล้วใครจะชอบ งานมึงน่าสงสารชิบหาย
ใครที่อยากดังๆนี่มึงลองไปหาจุดเด่นงานมึงขาย (ขาย Content) จะวาดสวยอย่างเดียวมันยาก มึงต้องรู้จักขายด้วย ลองไปวิเคราะห์ดูแบบที่ >>988 บอก สกิลการตลาดมีผลเยอะมาก
ใครๆก็ฝึกให้วาดรูปสวยได้แต่ที่ยากกว่าคือสร้างผลงานที่มันเอาไปคิดได้ รูป Portrait ยืนเฉยๆสวยๆไม่มีเนื้อในคนดูแม่งก็แบบ เออสวยว่ะ กดไลค์ผ่านๆไป เทียบกับรูปชนิดอื่นที่ชวนให้คิดรึชวนให้หัวเราะ มันเข้าถึงได้มากกว่า คนมันก็แชร์กันให้เพื่อนดู ถ้าถามกูกูว่า Comedy เข้าถึงคนส่วนใหญ่ได้มากที่สุดละถ้ามึงอยากจะปั้มไลค์
ถามตัวเองว่าเราเห็นงานคนนี้แล้วทำไมถึงชอบ เขามีจุดเด่นอะไรทำไมคนถึงติดตามเยอะได้ ปล่อยมุกกระจาย? ประชดแดกดันเก่ง? เกาะกระแสความไวแสง? เขียนเรื่องที่เข้าถึงคนทั่วไปได้ง่าย? วาดภาพสวย แต่ไม่ได้แค่สวยเปล่า ๆ? รู้จักเข้าหานักวาดดัง ๆ หรือคนดังบนโซเชี่ยล? อยากได้แต่ไลค์กับความคิดเห็นเยอะ ๆ ก็ทำแบบด้านบนที่บอกไป วาดสวยไม่สวยมีผลในระดับนึงขึ้นอยู่กับสไตล์งานเรา (ตัวอย่างเช่น คนอะไรเป็นแฟนหมี) สิ่งที่จะดึงดูดได้ไม่ใช่ภาพสวยอลังการเว่อร์วังแต่เป็นความหมายของภาพที่จะสื่อให้คนที่เห็นรับรู้ ยิ่งสื่อได้มากก็จะเกิดการบอกต่อมากขึ้นนั่นแหละ อ้อ แล้วก็ know who ด้วย
กูก็มีประสบการณ์สุดเซ็ง ของกูมีแต่แบบตอนแรกๆ ก็ไลค์ก็เม้นท์กันดี แล้วกูเป็นคนชอบคุยชอบสนิทไง ทีงี้พอสนิทกัน เขาก็เลิกตามงานกุเฉยเลย สรุปแฟนคลับกูหายไปอีก คือเพราะไรอ่อ แต่กุปลงละ 55555 เขาคงจะเบื่อล่ะมั้ง Y__Y
>>991 ทิ้งระยะห่างกับแฟนคลับบ้าง ปล่อยให้เขาจินตนาการในตัวตนของเรา ถ้าเกิดเขารู้ทุกอย่างที่เป็นเรา ไม่ว่าจะนิสัย ไลฟ์สไตล์ หรืออย่างอื่น เขาก็จะเริ่มจับต้องตัวเราได้ และถ้าเกิดเราเผลอแสดงความคิดที่ดูเด็กจนเกินไปหรือมีมุมมองความคิดเห็นที่แตกต่างกันอีก ทางนั้นก็จะเริ่มตีตัวออกห่างแล้ว เอาเป็นว่าควรทิ้งสเปซไว้บ้าง ให้มีมุมน่าค้นหาไรงี้ 5555555
ไม่รู้ว่ะ สำหรับกู นักวาดบางคนพอรู้จักนิสัยละรู้สึกไม่ค่อยถูกคอ กลายเป็นกูไม่ชอบงานเขาไปด้วยเลย มีคนนึงกูเคยอวยๆเลยทักไปคุย กลายเป็นว่าเขาเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเองโคตรๆ ถามนู้นถามนี้ว่างานเขาดียังไง แถมแบชตัวเองโคตรๆ หลังจากนั้นกูเลยเอือมไปเลย 5555555
คือมึงๆเฟรนลี่ได้ แต่อะไรเยอะไปก็ไม่ดีว่ะ หลักๆคือคนเขามา connect กับมึงก็เพราะงานมึงเป็นอย่างแรกอยู่แล้ว บางคนไม่ได้อยากรู้ถึงชีวิตมึงอะ นิสัยมึงอาจจะไม่ได้น่าติดตามอย่างงานมึงเลยอันนี้แล้วแต่คนด้วย ถ้ามึงอยากแชร์แบบนั้นมึงไปเป็นเน็ตไอดอลเถอะ
991 เองนะ มาตอบต่อ เหมือนเขาเมินกุอ่ะ กุไม่ได้อยากให้ใครมาติดตามชีวิตแบบเน็ตไอดอลนะ T__T แค่อยากให้เป็นเหมือนเดิม คุยเล่นกันในเพจงานสม่ำเสมอเหมือนที่เคยทำไม่ได้เหรอ เหมือนแบบบอกว่าชอบงานกุแค่ลมปากเหรอ หรือเป็นเพื่อนกับกุแล้วกุก็ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป
>>997 ที่หายๆไปมันเป็นไปได้สารพัดเลยว่ะ เป็นอย่างที่มึงคิดจริงๆหรือแค่ยุ่งๆรึเปล่าก็ไม่รู้ เอาแน่เอานอนไม่ได้หรอก แคร์คนที่ยังตามอยู่ดีกว่าป่ะวะ ของกูนี่เคยเจอแบบต่อหน้าคุยดีแต่ดันเอาไปบ่นลับหลังออกอากาศ สงสัยตัวกูคงไม่ใช่อย่างที่เค้าคาดหวัง ตอนแรกที่รู้ก็ช็อคนะ รีบเข้านอนตั้งแต่4โมงเย็นเลย กูนี่ไม่เคยว่าใครทำไหมกุต้องโดนว่าวะ เสียไต 555 แต่หลังๆกูเริ่มปลงละ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.