ห่า สมันก่อนกูสัดแต่ฝึกๆๆ สุดท้าย ฝึกไม่ถูก จบกันเขียน ผิดกันๆ สู้มีคนแนะนำหน่อยไม่ได้หรอกฟะ บางคนโชคดี ฝึกถูกทาง จบ บางคนแบบกู ฝึกผิดก็จบกัน
ดังนั้นเวลาเขียนงานแล้วคนไม่สนใจ แทนที่มานั่งฝึกๆ มาวิเคราะห์กันหน่อยดีไหม
คนที่เมิงคิดว่าดังคนไลท์ กระจาย มันมีเพื่อนชีวิตจริงเยอะหรือเปล่า หรือรู้จักคนดังอยู่แล้วไหม พวกนี้เขาต้องจ่ายภาษีสังคมนะเมิง เอาป่ะล่ะ
บางคนฝีมือแม่งขี้ตีนแต่ ทำไมคนชอบเยอะแยะ เมิงคิดว่าเขาชอบงานจริงหรือว่าชอบคนที่ทำงานมันอิมเมตมันดี เอาไปโชว์คึนอื่นได้ว่างานของคนนี้นะ จบ งานคนดัง แค่ ตดมาก็ขายออกแล้ว บางคนงานสวย ดัง เมิงต้องดูว่างานสวย แต่ถ้าไร้คนมองเมิงก็ตายอยู่ดี
ดังนั้นใช่ว่าเมิงเขียนสวยแล้วคนจะชอบ หรือว่า งานมึงไม่สวยแล้วจะไม่มีคนชอบ ของพวกนี้มันขึ้นอยู่จุดยืน และต้นทุนของแต่ละคนซึ่งมันไม่เท่ากันหรอกฟะ
ของกูของมีคนนชอบงานกูแค่คนเดียวกูก็ยังเขียนให้เขาต่อไปนั่นแหละ เพราะ กูมันไม่หวังอะไรแล้ว อนาคตคนฝึกใหม่ ยังมึอีกยาวไกล กูมันแค่คนขี้แพ้ล้มเหลวไปล่ะ
สิ่งกูจะแนะนำเมิงได้ คือ จงชอบงานมีมึงทำ ถ้างานมึงทำออกมาเอง ตัวมึงยังไม่ชอบ แล้วใครจะชอบ งานมึงน่าสงสารชิบหาย