มึงเชื่อกูนะว่าเรื่องจะพลิกถ้าบอร์ดโม่งแม่งทำให้ทุกคนโม่งแตกได้
มึงจะเห็นทั้งคนที่ไม่เกี่ยวข้องและคนที่เกี่ยวข้อง
มึงลองคิดดูนะว่าถ้าพวกมึงคิดได้และคิดดี บอร์ดโม่งอ่ะแม่งไม่น่ามาซีเรียสกันขนาดนี้หรอก
ยกเว้นพวกเรื่องสต๊าฟคาเฟ่อันนั้นอะไรของพวกนาง
กูดูจากเพจจากเฟซแม่งานละ ไม่เห็นมีใครออกมาบ่นเลย
กูว่าเฉยๆว่ะ มึงลองไม่สนอิพวกโทรลอิพวกด่าเซอดูนะ
คือแม่งไม่รู้หรอกว่าใคร ถ้ามึงยังสนอีกว่าใครมาด่ากู กูด่ากลับ กูไม่โอเค
กูว่ามันจะรกสมองและเครียดสะสมเอา กูพูดเลยถ้ากูเป็นแม่งานเป็ฯคนในหรือเกี่ยวข้อง
กูโยนทิ้งหมดอ่ะ ไม่สนใจ รกสมองเปล่าๆ เอาเวลาไปตั้งใจทำงาน ทำตัวเองให้ดีดีกว่า
บอร์ดโม่งเอาไว้แก้เครียด เสพมาม่าพอควร
จุดยืนกูคือให้อภัยไปก่อน
เพราะงานแม่งครั้งแรกกูไม่ซีเรียส
งานแม่งไม่ได้มีงานเดียว มีอีกเยอะ
ถ้าพวกมึงโตแล้วทำงานดูมันไม่มีอะไรที่ไม่มีปัญหาหรอก
มันก็แค่ไม่ออกมาให้เราเห็นแค่นั้นแหละ
จะคอสคอม AFA คอมมิคคอน มารุยะ งานโอนลี่นั่นโน่น แม่งมีปัญหาหมดแหละ
จัดงานอ่ะลำบาก กูยังไม่อยากจัดเลย แต่พอจัดแล้วกูจะให้โอกาศเขา มึงลองคิดดู
คนจัดงานอ่ะมีไม่เยอะเท่าคนไปงานหรอก กูรู้ว่าบางคนแม่งอยากมีโมเม๊นเสาร์อาทิตย์ไปงานบ่อยๆ
เซอเคิลบางทีคงอยากขายบ่อยๆได้พูดได้คุยกูก็เป็นเวลาไปขายของ
บางทีนะมึงจบงานนี้ไปอ่ะ เขาจัดอีกรอบ มันอาจจะเป็นงานที่โคตรดีก็ได้
โม่งมึงต้องให้โอกาสใครเขาบ้างละตอนนี้ กูไม่อยากให้งานแบบนี้โดนแบนว่ะ
แค่พวกคอสเพลย์ คนรักอนิเมะ มังงะ ประเด็นดราม่ามันก็เยอะแล้วเว้ย
กูพิมยาว กูตั้งใจ แม้มันไม่โดนใจใครหลายคนแต่บางทีมันก็ไม่ไหวนะ
ตรรกะคนเราทั้งกูทั้งใครมันไม่เหมือนกันหรอก