กูเห็นคนบ่นในมู้เด็กดวก แล้วเกิดสงสัย นิยาโซฟาพัฒนาอะไรมั่งยังหรือวนเวียนกับพล็อตผีตามฆ่าเหมือนเดิม โดยเฉพาะของภาคินัยอะ
Last posted
Total of 1000 posts
กูเห็นคนบ่นในมู้เด็กดวก แล้วเกิดสงสัย นิยาโซฟาพัฒนาอะไรมั่งยังหรือวนเวียนกับพล็อตผีตามฆ่าเหมือนเดิม โดยเฉพาะของภาคินัยอะ
>>865 กูไม่ได้อ่านมานานละมึง ตอนที่กูอ่านแรกๆสนุกจริงนะเว่ย พออ่านซักหลายๆเล่มจะรู้สึกว่ากูอ่านเหรี้ยอะไรอยู่วะเนี่ย ผีวันๆแม่งเอาแต่ไล่ฆ่า ขายฉากguro ซักพักแม่งยังกะนิยายน้ำเน่า แต่ส่วนใหญ่ที่กูเห็นก็มีแบบ ผีๆพล็อตส้นตีนอะมึง เดี่ยวนี้มีพัฒนาเอาเนื้อเรื่องที่อิดอกภาคินัยแต่งมาวาดเป็นคอมมิคด้วย (กูไม่เคยอ่านซักเล่ม ไม่มีนักวาดที่กูชอบ) มีใครอ่านเจออะไรดีๆ พอถูไถได้มั่งมั้ยวะ จากสำนักพิมพ์นี้
ภาคินัยนี่ถ้าเอาไอ้ส่วนที่เขาก็อปตอนเก่ามาวางแล้วใส่เพิ่มทีละสองบรรทัด หนังสือแม่งจะบางกว่าเดิมเหี้ยๆ ไม่ใช้แบบ 'แล้วเขาก็คิดไปถึงตอนที่เขาลงมือ..' ไรงี้เลยนะ แม่งก็อบมาทั้งหน้า ไอ้ห่า 555
สำหรับกู ภาคินัยนี่อารมณ์ประมาณแตมเบอร์รี่ของโซฟา 555 ไม่ใช่เรื่องฝีมือการเขียนนะ แต่เป็นเรื่องนักเขียนหลักประจำสนพ.น่ะ แบบเขียนห่าอะไรก็มีคนตามคนอวยไรงี้
>>865 โม่งบนๆคุยกันไปแล้ว >>447-467 สรุปคือนิยายผีไทยเหมือนหนังผีไทย พล็อตเดิมๆซ้ำๆ ตัวเอกของเรื่อง(อาจหักมุมทีหลังว่าเป็นตัวโกง) ไปทำเรื่องเหี้ยๆไว้ แล้วคนตายกลายเป็นผีก็มีความแค้นเลยมาไล่ฆ่าคนในเรื่องแก้แค้น บางทีก็ฆ่าแบบไม่มีน้ำหนักพอ บางคนแค่เกี่ยวข้องกับการตายนิดหน่อยก็โดนฆ่าไปด้วย เทียบกับนิยายผีของญี่ปุ่นแล้ว ผีญี่ปุ่นมีมิติกว่าเยอะ บรรยากาศน่ากลัวกว่า ผีไม่โผล่ออกมาตุ้งแช่ให้คนตกใจแต่ลักษณะการเลาเรื่องการเดินเรื่องมันชวนให้น่ากลัว
งานของภาคินัยแรกๆกูสนุกนะ แต่อ่านแค่ 4-5ก็จับทางได้แล้ว หลังๆกูไม่ได้ตามงานของเค้าแล้วว่าเป็นยังไง
แต่ประเด็นนิยายแปลของ Enter ก็ทำให้นิยายขงสำนักพิมพ์โซฟาดูน่าสงสารจริงๆว่ะ 555 คือเอานิยายแปลของเกาหลีญี่ปุ่นราคา 150-160 มาวางข้างๆ นิยายผีของโซฟาเล่มล่ะเกือบ200 เป็นกูกูก็เลือกนิยายแปลมาอ่านมากกว่านิยายไทย
>>870 น่าจะเป็นประเด็นเรื่องขนาดทุนน่ะ เพราะEnterเป็น สนพ.เครือแจ่มใส ซึ่งทุนหนา มีโม่งมาตอบในกระทู้เด็กดีว่าพิมพ์เรื่องหนึ่งไม่ต่ำกว่า 3000เล่ม เลยตั้งราคาขายได้ถูก(รวมค่าลิขสิทธิ์และค่าแปลแล้ว) แต่โซฟากูเข้าใจว่าเป็น สนพ.เล็กมั้ง ตีพิมพ์ได้น้อยกว่าเลยต้องขายแพงๆเอากำไรต่อเล่มให้ได้เยอะๆ
1168 เปิดสมัครบก.อีกแล้วว่ะ เท่าที่กูติ่งสนพ.นี้มาสองปีเห็นเปิดทุกเกือบสิ้นปีเลยว่ะ มันเป็นนโยบายอะไรรึเปล่าวะ //คือกูอยากลองส่งต้นฉบับให้ แต่เห็นเปิดรับบก.ถี่ไปก็ชักเสียวๆ
กูย้อนกลับไปอ่านๆ เห็นมีคนพูดถึงเรื่องห้องเรียนที่ไม่ยอมเปิดรับ เรื่องนี้กูชอบนะมึง ของสำนักพิมพ์ NB horror(เนชั่น) เค้าจะชอบมาโล๊ะขายตาม B2S ถ้าพวกมึงโชคดีก็จะได้หนังสือดีๆเล่มละห้าสิบบาท สำนักพิมพ์นี้เจ๊งรึยังวะ กูซื้อมาลดราคาทั้งนั้น กูซื้อเรื่องบาปนางฟ้ามาก็ 50บาท (แต่ GOTH กับ Zoo ของสำนักพิมนี้หายากแล้วหละมึง ค่อนข้างเก่า กูอยากได้แต่หาไม่เจอเลย )
>>874 เออกูก็ชอบเรื่องนี้ ตอนแรกแปลกใจว่าทำไมไม่แปะโลโก้ NB horror (ที่เป็นรูปหัวกะโหลก) พออ่านไปเรื่อยๆกูคิดว่ามันไม่เชิงเป็นแนวสยองขวัญว่ะ ออกแนวดราม่าแฝงสัญลักษณ์มากกว่า สองตอนแรกสื่อออกมาได้ดีนะ มีประเด็นให้ขบคิด ตอนสามแม่งกลายเป็นเรื่องสั้นไซไฟ(ตอนอ่านถึงไคลแม็กซ์กูเหวอพักหนึ่งเลย555) ตอนสี่เฉยๆ ไม่น่ากลัวและไม่สยองเท่าไร สรุปแล้วเทียบกับนิยายผีไทยของโซฟาแล้วทำได้ดีกว่าเยอะ
นิยายผีไทยที่กูเคยอ่านนอกจากของโซฟาแล้วก็มีของ สนพ.พิมพ์คำ อ่านมาสองเล่ม เรื่องร่างนางรำ กับเงื่อนวิปลาส
เขียนได้ดีกว่าโซฟาหน่อย ตรงที่ไม่เอะอะก็แค้นแล้วไล่ฆ่าอย่างเดียว เงื่อนวิปลาสนี่ออกไปทางสืบสวนด้วย มีคนตายสองคนผูดปมของตัวละครได้น่าสนใจดี
วันนี้เฟสหนูเด้งเพจนิยายขึ้นมา หนูสงสัยมากเลยคุณ คือมันเป็นหน้าปกนิยายที่กำลังเปิดพรี ประเด็นที่หนูสะดุดตาคือหน้าปกใช้ดาราเกาหลีขึ้นว่ะ งงว่ามันทำได้เหรอ ตอนแรกหนูนึกว่าเป็นฟิค แต่พอลองอ่านทั้งคำโปรย ทั้งเนื้อเรื่อง(อ่านไปได้แค่ตอนเดียว หนูอ่านแล้วนึกว่าแจ่มใส T _ T อีโมชั่นจัดเต็ม เนื้อหาไม่ต้องพูดถึง) มันเป็นออริจินอลนี่หว่า หนูเลยกังขามากๆค่ะ หรือหนูเข้าใจผิดไปเอง แต่ว่าหนูดูแล้วก็ไม่ใช่สนพ.บนดินนะ ตกลงมันทำได้หรือไม่ได้น่ะ
1168 รับบก. เรื่อย เขาจะเอาชื่อมาเก็บเป็นสต็อค ดูผลงานก่อนค่อยติดต่อกลับ ไม่ได้รับยาก แต่ดูพอร์ต ก่อนโยนงานให้ตูม เงินน้อย ประสบการณ์เยอะมั้ย ไม่รู้ แต่เท่าที่ดู เขาดึงนักวาดไว้เพื่อทำปกเยอะอยู่ ปกสวย แต่เนื้อนหากับการทำงานบกนั้น เป็นปริศนา บก. ไม่ผ่านโปรสามเดือนน่าจะบ่อย
นพดล เวชสวัสดิ์ นี่มีปัญหาอะไรมั่งวะ การแปลของเค้าหลุดไปจากต้นฉบับจริงเยอะมั้ย
holy shit นึกออกใกล้เคียงสุดคือ "เย็ดเข้"
นึกแบบสุภาพไม่ออก
มึง กูงง เพื่อนกูบอก1168มีนิยายแปลจีนด้วย แต่กูจำได้ว่าไม่มีนี่หว่า มีแต่คนไทยเขียนไม่ใช่เหรอวะ
ขอขัดหน่อยมึง อยากอ่านนิยายเบาๆ จบดี แนวๆ ลวิตร์หรือ hayashi kisara อะไรเทือกนั้น มีเรื่องไหนแนะนำไหม
ky ทำไมนิยายที่คนแต่งเป็นผู้หญิง 90% ทำไมต้องเขียนให้พระเอกเย็นชา ดุเถื่อนซึน ด้วยวะ เปิดอ่านสิบเรื่องกูเจอพระเอกลุคนี้ 9 เรื่อง จะรักหรือแฟนตาซีก็พอๆ กัน บุคลิกร่าเริงอ่อนโยนนี่ส่วนมากเป็นได้แค่พระรอง หรือผู้หญิงส่วนมากชอบผู้ชายเย็นชาวะ /ในชีวิตจริงกูมีเพื่อนสาวที่ได้แฟนเป็นผู้ชายเย็นชาไง แล้วชอบมาบ่นให้กูฟังว่าไม่มีความโรแมนติก แต่นางชอบอ่านนิยายแนวพระเอกเย็นชา อืม...
>>899 ผู้ชายเย็นชาในนิยายมันน่ากรี๊ดดีนะมึง ดูเท่ คูล เข้าถึงยาก ไรเงี้ย
แต่ในนิยายกับชีวิตจริงมันต่างกันแหละ เวลากูอ่านนิยายกูก็กรี๊ดผู้ชายเย็นชา แต่ถ้าจะมีแฟนจริงๆกูขอผู้ชายฮาๆน่ารักๆดีกว่าว่ะ คบคนเย็นชากูทำตัวไม่ถูก คงอยู่ด้วยลำบาก
กูว่ามันคล้ายๆกับผู้ชายชอบสาวซึนอะ ในการ์ตูนสาวซึนมันน่ารัก โมเอะ แต่ผู้หญิงซึนๆในชีวิตจริงนี่มันคบลำบากอยู่นะ
>>899 ก็มันดูลึกลับ น่าค้นหา คูลๆ เข้าถึงยากไรงี้ ถ้าพิชิตใจได้ก็คงฟินสุดๆ คล้ายๆว่าได้ชัยชนะมา อีกอย่างในนิยายมันจะบรรยายความรู้สึกพระเอกด้วยไง ทำให้เรารู้ว่าไอ้นี่มันหล่อจุงเบย มันเท่มากๆ มันรักนางเอกที่สุด แต่ชีวิตจริงมันไม่มีคำพูดแสดงออกแบบนิยายอะดิ เราจะไปรู้ได้ไงว่าไอ้นี่มันคิดอะไรอยู่ มันจะทำอะไร มันรำคาญกูป่ะเนี่ย ไม่เข้าใจมันเลย ทำไมไม่พูดออกมา เย็นชาเป็นสากกะเบือก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ ประมาณนี้
จุดเริ่มต้นมันมาจากไหนวะ บารามอส?? นิยายเกาหลี?? ที่พระเอกจะต้องขรึมๆ เย็นชาเนี่ย
>>899 มันดูน่าค้นหา
กูขอระบายกับ ว่าด้วยอาชีพนางสนม แจ่มใสอัพถึงตอนที่ 6 แล้ว กูพยายามทำใจที่จะอ่านไป แต่กูอ่านไปน้ำตาตกในไป .... กูผิดหวังมากว่ะมึง กูรอเรื่องนี้มานานมาก แต่แจ่มใสทำไมทำแบบนี้กับกูได้ T T แล้วกูตามไปอ่านแถลงบอกทางเพจบอกว่า ทำไปถึงขั้นที่แก้ไขไม่ได้แล้ว คือกูช้ำมากกก ขั้นแก้ไม่ได้คือพิมพ์แล้วหรือไงวะ กูเสียใจมากอ่ะมึง T T
สวัสดีโม่งที่บ่นแจ่มใสว่าแปลชุดใหม่ห่วยแตกแต่ก็ยังดันทุรังอ่าน เราจะตายไปด้วยกันนะ
กูหมดหวังกับแจ่มไปละ5555 ติดลบอีกต่างหาก พูดตรงๆเลยว่ากูรอเช่าอ่านตอนจบเอา นี่ก็แวะไปอ่านเวอร์ชั่นแจ่มในเว็บให้สมองตื้อเล่นเป็นระยะ เพิ่มยอดวิวให้เล่นๆแต่ไม่ซื้อเล่ม ... เจี่ยเจีย เม่ยเมยกูหายไปละ เป็นพี่หญิงกับน้องหวั่นอี๋แทน ในสมองนี่พากย์เสียงช่องเจ็ดตอนเช้าเวลาอ่าน แม่พิกุลทองของพี่....
เหี้ยสุดที่นั่งอ่าน กูตกใจ"ตำหนักยอดขวัญ"ไปประมาณสามพันวินาที ถึงกับต้องเลื่อนอ่านอีกทีว่ามันคือตำหนักของฮองเฮา สัส กูนึกว่าอ่านนิยายหน้าปกรุ่นแม่ยังสาวๆ
สรุป อ่านแล้วเพลีย รู้สึกอ่อนแอ เหนื่อยกับการแปลไทยให้เป็นไทย แต่ยังรักแจ่มใสเสมอ ดอก
แถม มีชื่อเรือนชิดจันทร์(ของเยียนกุ้ยผิน ฉบับเดิมใช้คำว่าหลินเย่ซวน)ด้วย ก็ชอบที่รู้คำแปลนะ แต่กูรู้สึกเหมือนอ่านขวัญเรือน เฟิงจิ่นกูกลายเป็นคุณหลวงไปแร่ะ
พระเอกเย็นชามันก็มีมาตั้งแต่ชาติที่แล้วไม่ใช่เหรอวะ ละครหลังข่าวเงี้ย นิยายคลาสสิกเงี้ย อังศุมาลินแสนซึนกับโกโบริเย็นชาเงี้ย
Pride and Prejudice เงี้ย กูไม่ค่อยอ่านนิยายคลาสสิกฝรั่ง แต่คือคาแรคเตอร์พื้นๆแบบนี้มันก็มีมานานมากแล้วอะนะ
มันคาแรคเตอร์เดเวล็อปเม้นง่ายมั้งมึง
>>913 โกโบริเย็นชาตรงไหน ออกจะลูกหมาตามอังศุมาลินต้อยๆ มีรักแรกพบที่ท่าน้ำก็เพียรไปหาเขาที่บ้าน จีบจนเอาชนะใจแม่ยายได้ เมียไม่อยากให้เข้าใกล้ก็ไม่เข้า แต่มองตาละห้อย อังศุมาลินต่างหากที่เย็นชา ปากร้าย ซึน ชอบทำร้ายจิตใจพ่อดอกมะลิให้ชอกช้ำอยู่เรื่อย มึงอ่านนิยายเรื่องเดียวกับกูป่ะเนี่ย
>>914 เออ จริงว่ะ Mr.Darcy นี่ชายในฝันของผู้หญิงยุคนั้น (จนถึงยุคนี้อย่างบริดเจ็ต โจนส์) เลย
นิยายรัก(ทั้งสมัยก่อนและปัจจุบัน)ก็ชอบใช้พระเอกเป็นแบบนี้ หล่อ รวย ดูภายนอกเย็นชา เจอกันตอนแรกความประทับใจติดลบ ปากหนัก แอบช่วยนางเอกอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้นางเอกรู้ ไรเงี้ย
กูชักเริ่มรำคาญพวกบ่นว่าด้วยเรื่องอาชีพนางสนมแล้วละ มึงบ่นกันไม่จบสักทีเนอะ
กูขอสาปแช่งคนที่แนะนำ i am the ex-demon king ให้กู
เงินกูจะหมดแล้วแต่บอร์ดแม่งน่าซื้อมาก น่ารักเหี้ยด้วย กูชอบกระดานทอยแบบนี้ด้วยยย เหี้ยมาก ขอสาปแช่ง
เฮ้ย เพื่อนโม่งๆ สถาฯแม่งเกิดอะไรขึ้นวะ กูเห็นเพจ SC เหมือนจะบอกว่างานใหม่เขาจะส่งที่อื่น มีใครรู้อะไรบ้างวะ งานใหม่ๆเขาแข่จนสถาไม่เอาหรอวะ
งานใหม่ๆเขาแย่จนสถาไม่เอาหรอวะ
"ลุ้นกับสำนักพิมพ์ที่ขึ้นชื่อว่าผ่านยากระดับที่สุดของไทย" สนพ.อะไรวะ? แล้วที่ยากคือมาตรฐานคุณภาพเขาสูงดีเลิศหรือว่าอะไร
ว่าไปพวกมึงรู้ข้อมูลแบบนี้กันมาจากไหนวะ
http://smellofbooks.com/ กูเพิ่งรู้ว่ามันมีขายด้วย
>>953 กูชอบความนุ่มกับความสบายตาของกระดาษถนอมสายตานะ ไม่ใช่แค่กลิ่นอย่างเดียว ตอนนี้Kiddle ที่ใช้ E ink ทำให้อ่านได้สยายกว่าจอทั่วไปแต่ยังสู้รูปเล่มไม่ได้อยู่ดี
เออ ไหนๆก็พูดถึงเรื่องกระดาษแล้ว กูบ่นนานมีหน่อย ไอ้ห่าซื้อนิยายแปลมาเล่มหนึ่งเกือบ200 แต่คุณภาพกระดาษกากชิบหาย มีการบอกว่าเป็นกระดาษถนอมสายตาแต่เท่าที่ดูๆ เหมือนกระดาษรีไซเคิลว่ะ สีออกเทาๆ บางและเบา หมึกก็ไม่ชัด(เมื่อเทียบกับการพิมพ์ลงกระดาษเหลืองของค่ายอื่น) เทียบกับนิยายค่ายอื่นที่ตอนนี้ใช้กระดาษถนอมสายตาอย่างดีแล้วกูรู้สึกว่านานมีแม่งเล่นง่ายประหยัดต้นทุน สงสัยคงคิดว่าพิมพ์ๆลงกระดาษอะไรแม่งก็อ่านได้เหมือนกันหมด แฮรี่ภาค7 ฉบับพิมพ์ใหม่ในงานหนังสือยังใช้กระดาษขาวแถมสีไม่เท่ากัน มีดวงมึงจางๆด้วยนะมึง
เห็นโม่งด้านบนพูดเรื่องสรรพนามบุรุษของญี่ปุ่น กุเพิ่งไปเปิดนิยายณาราเรื่องรอยฝันฯ มา เห็นแทนโอะโต้ซัง โอะก้าซัง โอะนี่จัง กุอยากรู้ว่ามันต้องแทนแบบนั้นมั้ยวะ แทนพ่อแทนแม่ไม่ได้เรอะ หรือแม่งแทนแล้วจะดูไทยไป?
จะครบ 1000 rep
มีแต่สวะมาคุยกัน มู้นี้ช่างตกต่ำจริงๆ
กุว่า มู้นี้ ให้ข้อมูลกูไปปรับปรุงเยอะนะ 555555555555555555555555555555555555555555
>>962 เขียนวาตาชิทั้งเล่มมันก็เปลืองหมึกสิมึง เผลอๆ คนอ่านจะนึกว่าเป็นชื่อตัวละครด้วย ที่บ้างคำยังเขียนเป็น โอนี่จัง(พี่ชาย) โอเน่จัง(พี่สาว) คงเพราะมันเข้าอารมณ์กว่าคำไทยมั้ง เหมือนแดดดี้(พ่อ) หม่าม้า(แม่)
ปล.แล้วพวกโอนี่จังโอนี่จังถ้าแปลให้ตรงกว่านี้ก็ พี่ชายขา/พี่สาวขา(หรือจ๋าก็ได้) ถ้าเป็นโอก้าซังก็คุณแม่(โอก้า=แม่ ซัง=คุณ)
เห็นหน้านิยายบางเรื่องในเด็กดีเขียนบอกว่าจะรีไรท์เนื้อหาไม่ให้ขัดกับกฎหมายผู้เยาว์อายุไม่เกิน 18 ปี มันเป็นกฎหมายเกี่ยวกับอะไรวะนั่น
เผื่อใครสนใจ Kick starter ของนักเขียน http://afterword.co/about-project/
>>967 อือหือ เป็นโครงการดีงามที่กูได้แต่ดูอยู่เงียบๆ เพราะกูแต่งแฟนตาซีเฮฮาไร้สาระ ใครแต่งแนววิชาการหรือหนังสือเด็ก ธุรกิจปรัชญา มึงมีแหล่งระดมทุนแล้วนะเว้ยเฮ้ย /เจียดเงินเดือนไปช่วยซักเรื่องหนึ่ง
>>968 หลายเรื่องว่ะ เท่าที่กูเข้าไปดูก็ส่วนมากตัวละครอายุ 16-17 ก็แต่งงานแล้ว (ประเพณีสมัยก่อน สมัยนี้ทำไม่ได้แล้ว) ไม่ก็อย่างที่ >>966 ว่า ถูกพระเอกเยิบเก็บเข้าฮาเร็ม ส่วนมากเป็นพวกนิยายฮาเร็ม
>>969 มีที่นี่อีกแห่ง เห็นว่าระดมทุนแปลโมบี้ ดิ้ก กับโลลิต้า http://readery.co/
โลลิต้าฉบับพิมพ์ใหม่ เป็นไงบ้างวะ กูยังไม่ได้ซื้อเลย
เรื่องระดมทุนทำหนังสือ กูสงสัยมากว่าทำไมมันเพิ่งมี ทั้งที่มันควรจะมีมานานมากแล้วตั้งแต่10ปีก่อน มีคอมพิวเตอร์เอื้ออาทร ราคาคอมเริ่มถูกลงจนเข้าถึงครัวเรือนในไทยมากขึ้น อินเตอร์เน็ตก็เริ่มเปลี่ยนจาก 56k เป็น ADSL แต่กูก็ไม่เห็นสำนักพิมพ์ไหนจะใช้อินเตอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์เลย มีแค่เด็กดีที่เดียวมั้งที่พอจะเข้าข่ายระดมทุน คือเปิดโอกาสให้นักเขียนไปปล่อยงานบนเว็บ พอยอดวิวสูง บก.ก็หยิบไปตีพิมพ์ แต่เท่าที่ดูก็มีแค่ Magic สถาพร พิมพ์คำ Banana แจ่มใส ที่ลงทุนด้านนี้
แต่สำนักพิมพ์ใหญ่ๆที่มีหนังสือพิมพ์ของตัวเองอย่าง มติชน โพสบุค สยาม เนชั่น กลับไม่มีการระดมทุน หนังสือเล่มหนึ่งถ้าวางในร้านก็โดนหักไปเกือบครึ่งหนึ่งของราคาปก SE-EDนี่กินไป40% แถมเคยมีข่าวว่าขอเพิ่ม 1%ถ้าหนังสือได้วางในชั้นด้วยมั้ง แทนที่จะใช้พื้นที่ในหนังสือพิมพ์ตัวเองให้เป็นประโยชน์เปิดโอกาสให้นักเขียนหน้าใหม่เสนองานมา ปล่อยเรื่องย่อลงให้อ่าน รอกระแสตอบรับจากคนอ่าน แล้วจัดตีพิมพ์ขายเอง ส่งขายทางไปรษณีย์ไม่ต้องส่งเข้าร้านให้ร้านมันหักเปอร์เซ็น แต่แม่งไม่ทำ กูไม่เข้าใจว่าพวกร้านSE-ED นายอินทร์ มันมีเงื่อนไขอะไรรึเปล่าทำให้การระดมทุนสร้างหนังสือไม่เกิดเท่าที่ควร
เรื่องระดมทุนเคยคุยกับเพื่อนว่าระบบการเงินออนไลน์ที่ไทยไมาได้ดีเท่าไหร่ คนมีบัตรเครติดน้อย ระบบเพย์พาลไม่แพร่หลาย สมมติระดมทุนไม่สำเร็จแล้วต้องคืนเวินงี้ ทางที่ทำได้คือนั่งทำรายการทีละบัญชีๆ ฯลฯ
กูพึ่งไป net เจอกระทู้นี้
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/03/A5199093/A5199093.html
เออ คือความเห็นที่ 26 ที่ยกตัวอย่างประโยคมา...นี้มันแปลมาหมดเลยแต่เปลี่ยนชื่อเฉยๆนี้หว่า เฮ้ย คือกูไม่ได้อ่านทั้งคิงโซโลมอนทั้งเพชรพระอุมา แต่คืออ่านในกระทู้แล้วได้มีเล่าพล็อตคร่าวๆ...เออ เหมือนเกินไปนะ เกินไปจริงๆนะ แต่ในนั้นก็ดันบอกว่าเฮ้ย นี้คือไม่ได้ลอก ทำกูสงสัยมาตรฐานการลอกตัวเองเลย สรุปแล้วอะไรคือการลอกอะไรคือไม่ลอกวะ
>>974 ตอบเรื่องลอก กูว่าลอกชัวร์ และไม่ใช่เรื่องแปลก นวนิยายมันมีต้นแบบมาจากทางตะวันตก บทประพันธ์ดั่งเดิมของไทยมีแค่ร้อยกรอง ไม่มีร้อยแก้ว(ที่ใกล้เคียงคือนิทานพื้นบ้าน) จนสมัยร.5 ท่านส่งคนไปเรียนต่อเมืองนอก แล้วก็ได้รับอิทธิพลบทประพันธ์ต่างประเทศ นิยายเรื่องแรกของไทยที่ชื่อความพยาบาทก็เป็นเรื่องแปล แต่ไม่มีการให้เครดิตต้นฉบับ ทำนองว่าการแปลออกมาในยุคนั้นก็ไม่ต่างจากการแต่งเรื่องขึ้นมาใหม่
ทีนี้พันทิปมันติ่งเพชรพระอุมา เหมือนติ่งทุกๆวงการที่จะหลับหูหลับตาปกป้องศิลปิน โดนประเด็นหลักที่หยิบมาต้านคือจำนวนเล่ม เพราะ King Solomonมีเล่มเดียว แต่เพชรพระอุมามีเกือบ 20เล่ม แต่สำหรับกูลอกก็คือลอกว่ะ พนมเทียนแกเก่งจริงที่แต่งเพิ่มออกมาเกือบๆ 50 เล่ม อันนี้ยอมรับฝีมือแก แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงว่าเล่มแรกก็ก็อปมาจากนิยายฝรั่ง
พูดงี้แล้วนิยายไทยเก่าๆมันมีเรื่องไหนที่ไม่ลอกบ้างว่ะ คือกูอ่านไปอ่านมาเห็นบอกว่าเนี้ยดูสิมีอีกตั้งหลายเรื่อง
เรื่องที่รัชกาลที่หกแปลมาจากเชคสเปียร์ก็เขียนไว้ตั้งแต่สมัยนั้นว่าแปลมาจ้ะ สรุป กูว่า ถ้ามีกะใจอยากจะบอกจริง ไม่คิดฮุบของชาวบ้านมาเป็นของตัวจริง ก็คงบอก ถ้าไม่ ก็ไม่นั่นแหละ
กูว่าจะเช่าเพชรพรอุมามาอ่าน...เดี๋ยวดีกว่าวะ รู้สึกแปลกๆ ว่าแต่มันมีแต่ฉากเย็ดหรอวะ
กูอยากอ่านหนังสือที่เป็นบันทึกจริงของพรานสมัยก่อน ไม่รู้จะหาที่ไหน ใครรู้แหล่งบอกกูด้วย มันเป็นหนังสือเก่าอ่ะ อย่าง Man-Eaters of Kumaon
ทำไมดอกปอปมันดังวะ ทั้งที่งานมันก็อปแฮรี่ ก็อปไฟนอล8 แถมข้อมูลก็หาง่ายทำไมไม่มีดราม่าก็อปงานแถมแฟนอวยก็ซื้องานมันเรื่อยๆอีก
ก็ขายเด็กอย่างที่ >>991 ว่าล่ะมั้ง นึกถึงสมัยเรียนมัธยมแล้วอาจารย์เชิญมาเป็นวิทยากร เกณฑ์นักเรียนเข้าไปฟัง แล้วให้สรุปเป็นใบงานว่าได้ประโยชน์อะไรจากการฟังบ้าง (แม่ง..เป็นเรื่องยากสำหรับกูจริงๆ..)
มีเล่นเกมส์ให้เด็กเข้ากลุ่มแกนนำหนังสืออะไรของมันก็จำไม่ได้แล้ว
ฝอยจบดอกปอปมีโต๊ะมาตั้งขายหนังสือเป็นล่ำเป็นสัน เพื่อนนักเรียนกูเฮโลกันไปซื้อแถวยาวเหยียดเบย
>>992 พูดถึงเชิญเป็นวิทยากร จำได้สมัยมัธยมมีรุ่นน้องกูคนนึงแต่งนิยานเล่นเเล้วเสือกได้ตีพิมพ์ พอมีเชิญนักเขียน(ใครกูก็จำไม่ได้ละ) แม่งมันได้ขึ้นไปเสวนาบนเวทีร่วมกับเค้าด้วย แถมทั้งชั้นของมัน ตอนนั้นน่าจะมอสามได้เข้าร่วมหมด ชั้นมออื่นไม่ได้เข้า กูล่ะเบ้ปาก นิยายก็ลอกๆตามสมัยนิยมแท้ๆ ภาษาก็งั้นๆ อาศัยการได้พิมพ์ล้วนๆ
วันนี้กูเอาชื่อนิยายที่กูซื้อมาไป Google กะว่าจะหารีวิวอ่าน แต่แม่งแจ๊กพอต เจอนิยายเกือบเต็มเล่ม ไม่รู้ว่าหลุดมาได้ไง แม่งเหมือนไฟล์หลุดมาจากสำนักพิมพ์เลยว่ะ คือมาทั้งหน้าปกและตัวเล่ม ยังดีที่มีการตัดเนื้อหาออกบ้าง ไม่งั้นกูเสียดายตังค์
>>990 สมัยเด็กพี่กูซื้อไวท์โรดมา กูอ่านตอนนั้นก็รู้สึกว่าสนุกดีนะ (แต่กูไม่เคยเล่นFF เลยไม่รู้สึกถึงความเหมือน) แต่พอขึ้นภาคสองเท่านั้นแหละกูอ่านแล้ววางจนจำแต่ละเล่มในภาคสองไม่ได้เลย ส่วนภาคสาม... เรียงอยู่ในตู้แต่กูยังไม่เคยหยิบออกมาเลยว่ะ พี่แม่งยิ่งกว่ากู ภาคสองอ่านไม่จบแต่บอกให้กูไปแบกภาคสามมาจากงานหนังสือแล้วแม่งก็ไม่อ่านเหมือนกัน
เรื่อง doll อะไรนั่นพี่กูก็ไม่เข็ด ให้กูไปซื้ออีก กูเลยบายบอกอยากได้ไปซื้อเองเหอะ
บ่นมานาน สรุปกูก็ไม่รู้ว่ะว่าทำไมดัง กูชอบแค่ภาคแรก
ปิดกระทู้ ไปต่อกันที่ https://fanboi.ch/subculture/2142/l5/ หิ้งหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง อาถรรพ์หิ้งที่ 13
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.