ขอบ่นในฐานะคนเคยติ่งเรื่องการิน
ทำไมกูรู้สึกว่ามันเริ่มออกนอกทะเลวะ แรกๆ มันก็ดีอยู่หรอก หลังๆ มันชักจะยืดเยื้อไปเรื่อยๆ ลัลก็ใสซื่อเว่อร์จนเกินคำว่าโลกสวย เป็น M ให้การินทำร้ายได้ตลอด เจอเรื่องแย่ๆ มาเยอะน่าจะแกร่งขึ้นบ้าง แต่ก็ใสซื่อหัวอ่อนเหมือนเดิม ส่วนการินแม่ง S เสมอต้นเสมอปลาย บุคลิกน่าจะเป็นตัวร้ายมากกว่าพระเอก ถึงจะมีอดีตร้ายๆ ที่ทำให้มีนิสัยแบบนี้ก็เถอะ แต่มันก็น่าจะมีพัฒนาการในทางที่ดีบ้างสิวะ ในเมื่ออดีตก็เริ่มคลายได้ลัลเป็นตัวระบาย ไม่รู้กูคิดไปเองหรือเปล่า เหมือนสนพ.จะยืดเรื่องให้ขายต่อได้นานๆ ไม่ก็นักเขียนออกทะเลกลับฝั่งไม่ได้
ปล.หรือว่าจะเขียนแข่งกับโคนันวะ สืบสวนมาสิบกว่าปียังจัดการองค์กรชุดดำไม่ได้สักที