Last posted
Total of 1000 posts
จะว่าไป กูจำได้ว่าสมัยนิยายเด็กไทยเขียนเพิ่งบูม หลายเรื่องเลียนแบบบารามอสกันใหญ่ แต่ก็ยังได้ตีพิมพ์ เเล้วก็จะมีคนมาพูดราวๆนี้เหมือนกัน เฮ้อ... ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยสินะ
ว่าไปนิยายขึ้นหิ้งไทยหลายเรื่องก็ลอกชาวบ้านมานินะแบบพวกของคึกฤทธิ์
เรื่องลอกวรรณกรรมแม่งก็เป็นสันดานของคนไทยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วแหละ
ตอนที่รู้ว่าเพชรพระอุมาลอกสมบัติพระศุลีกูโคตรเสียความรู้สึก
ถ้ามึงจะว่าลอกนิยายคือต้องลอกมาเป็นย่อหน้าต้องเหมือนถึงขั้นบรรทัดต่อบรรทัดถึงจะบอกว่าลอก
ถ้ามึงจะบอกว่าเขาลอกคาแรกเตอร์ตัวละคร มันต้องชัดระดับมากกว่านี้ ไม่งั้นก็เรียกแค่ว่าได้แรงบันดาลใจ เหมือนคิรัวส์ HxH กับ คิล ในบารามอส (กูรู้เลยว่าคนเขียนแอบก๊อปคาแรกเตอร์แต่คิลมันอายุมากกว่า มันผมสีดำ จะว่าลอกก็ไม่ได้ เรียกได้แค่เป็นแรงบันดาลใจ)
>>785 กูเป็นโม่งที่ใส่ประโยคที่มึงยกมา มีอะไรมึงถึงยกจากห้องนั้นมาห้องนี้วะ ได้ข่าวว่าเถียงกันอยู่ห้องนั้น
มึงเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย กูแค่อยากขวางพวกมึงว่าจะว่าจะยุใครไปไฟว์กับเจ้าของเรื่อง มึงควรรวบรวมหลักฐานให้มากกว่านี้ก่อน เพราะกูดูหลักฐานที่มึงยกมาแล้ว มันยังไม่ชัด ยังดูเลื่อนลอย กูเจตนาดีนะมึง แต่แค่กูขวางมึงก็หาเรื่องกู กูผิด?
>>785 นิสัย&สกิลคล้ายๆ ทายาทนักฆ่า ต่างแค่อายุที่ห่างไม่กี่ปีกับสีผม(lol) แต่ที่สำคัญสำหรับกูคือ"ชื่อ"
อย่างน้อยคือกูขอแค่ชื่ออ่ะ ถ้าชื่อไม่เหมือนกูอาจจะมองผ่านๆ ว่าเป็นแรงบัลดาลใจก็ได้ นี้ถึงขั้นที่ชื่อเหมือน(คิรัวร์ มีชื่อเล่นที่พี่ชายเรียกว่า"คิล")
คือแค่ชื่อยังจะเอาของhxhมาใช้ แบบไม่คิดจะตั้งใหม่ แล้วมึงเรียกว่าเป็นแรงบันดาลใจ กูก็ไม่มีอะไรจะพูดกับมึงต่อล่ะ เสียเวลา
>>788 อ้าว ก็แล้วทำไมมึงไม่ไปเถียงกันห้องโน้นต่อ เถียงกันเสร็จไปสิบชาติ เสือกมาต่อประเด็นยกมาที่ห้องใหม่ มึงต้องการอะไร ? เอาชนะ ? เพื่อ ?
ดีแล้วมึง สะบัดอีกรอบขอให้ไปจริงๆ มึงสะบัดใส่กูมารอบนึงที่ห้องนั้นแล้ว เสือกมาเฝ้าในห้องใหม่ต่อ คนที่ไม่เลิกราคือมึงนี่แหละ
>>789 อีสัสนี้ ว่าจะไม่ตอบแล้วนะ มึงอย่ามาเบียงประเด็น กูไม่ได้เข้าห้องสาววาย กูไม่ใช่ฟุ กูอยู่แต่ห้องนี้ เห็นคนยกประเด็นมากูก็ว่าตามนั้น ยังไม่ได้ไปอ่านห่าอะไรที่ห้อง801เลย
โห๊ยย นี้ยิ่งคิดว่ามึงนี้จะอะไรกับกรณีนี้นักว่ะ นี้มานั่งมาดีเฟนต์ให้ถึงห้องนี้ จำเลยตัวจริงจากห้องนั้นมาเองป่าวเนี้ย แล้วเอาไง "คิล"นี้ลอกมั้ย หรือยังจะว่าเป็นแรงบันดาลใจอยู่อีก
>>782 ถามว่า"พูดเหมือนบารามอสนี้ไม่ได้ลอกอะไรมาเลยเนอะ" แล้วกูเห็นมึงใน>>>/801/2130/123/ พูดเรื่องนี้เลยเอามาตอบ และกูขอบอกเลยว่ามึงพูดได้เหี้ยมาก วันหลังกูไปลอกใครมาแค่เปลี่ยนนิดหน่อยก็ถือว่าไม่ลอกแล้วเหรอวะ งั้นมึงคิดไงกับภาพข้างล่างนี้ละ นี่คือกันดั้มเกาหลีและชาร์ ออง บุค(กูตั้งชื่อเอง) สีเสื้อไม่เหนือก็เป็นแรงบันดาลใจแล้วสินะ
แม่งคาบเกี่ยวกันหมด แรงบันดาลใจกับลอกเนี่ย
สรุปให้นะ
ในห้องสาววาย มีคนสงสัยงานเขียนต้องสงสัยว่าลอกเรื่อง บันทึกจอมโจรแห่งสุสานมา
แต่จุดที่ยกมาว่าลอกมันฟันธงอะไรไม่ได้ว่าลอก ไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ทีนี้พวกนางนั้นอยากมห้เกิดดราม่ามากจนยุให้มีคนไปถาม ซึ่งก็เข้าทางเพราะคนถามมันก็อยากให้เกิดดราม่าจนตัวสั่นเช่นกัน โดยได้ถามไปแล้ว คนเขียนออกมาแถลงแล้ว
แต่จู่ๆก็มีโม่งคนนึง(กูเอง) ออกมาบอกว่า มึงไม่ควรไปถามหรือยุให้คนอื่นไปถามเพราะหลักฐานพวกมึงยังง่อยอยู่
แล้วมึงจะก้อปมาในนี้ มึงช่วยก้อปมาให้หมด มึงก้อปมาแค่บางส่วนคือ ? นี่ความทั้งหมด
[123 Nameless Fanboi Posted Nov 21, 2015 at 14:10:20 ID:iitR36Nsd
กูจะบอกให้นะน้องโม เท่าที่กูอ่านดู ไอ้พวกโม่งที่ยุมึงไปโพสเนี่ย
มันอยากหาเรื่องให้ดูเล่นสนุกๆมากกว่าว่ะ รอดูมึงเงิบ ไม่ก็อีฝั่งคนเขียนชิบหาย โดยที่มันไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย รอดูมวยไปสนุกๆ กูหวังดีกับมึงนะเนี่ยถึงมาบอก
การที่มึงจะว่าใครลอกไม่ลอก มึงต้องจับให้มั่นคั้นให้ตาย หาข้อมูลมาแฉให้เห็นชัดๆ เพราะเท่าที่กูอ่าน มันก็ไม่ได้คล้ายอะไรขนาดนั้นว่ะ เพราะสำนวนก็สำนวนของคนเขียนเอง
ถ้ามึงจะด่าเรื่องลอกพล๊อต กูอ่านแล้ว มันก็ไม่เหมือนซะทีเดียวพล็อตคนละแนวเลย
ถ้ามึงจะว่าลอกนิยายคือต้องลอกมาเป็นย่อหน้าต้องเหมือนถึงขั้นบรรทัดต่อบรรทัดถึงจะบอกว่าลอก
ถ้ามึงจะบอกว่าเขาลอกคาแรกเตอร์ตัวละคร มันต้องชัดระดับมากกว่านี้ ไม่งั้นก็เรียกแค่ว่าได้แรงบันดาลใจ เหมือนคิรัวส์ HxH กับ คิล ในบารามอส (กูรู้เลยว่าคนเขียนแอบก๊อปคาแรกเตอร์แต่คิลมันอายุมากกว่า มันผมสีดำ จะว่าลอกก็ไม่ได้ เรียกได้แค่เป็นแรงบันดาลใจ) กรณีนี้ เกษียรสมุทรกับกิเลน มันคนละตัวรึเปล่ามึง? รอยสักเสี่ยวเกอพาดมาข้างหน้าด้วยใช่มั้ย ? ถ้าจะบอกว่าลอก กูว่ามันต้องมากกว่านี้ อันนี้กูจะไม่พูดมากละกัน พิจารณาเอาเอง
บางทีการที่ออกตัวตัดสินอะไรไปก่อนก็ไม่ดีนะมึง ต้องดูหลายๆอย่าง พิจารณามากๆหน่อย
แล้วการที่มึงออกมาเย้วๆเป็นหัวหอกเนี่ย มึงได้อะไรวะ ได้ความสะใจ? เรียกร้องความเป็นธรรม?(ให้ใคร?) มึงมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเขามั้ย? มึงต้องคิดดีๆ ก่อนตกเป็นเครื่องมือโม่งช่างยุบางคนที่รอดูเรื่องสนุกเฉยๆ หรือมีส่วนได้ส่วนเสียในเรื่องนี้ว่ะ
กูเตือนด้วยความหวังดี โม่งที่สิงอยู่แถวนี้ ]
>>794 แล้วกูบอกแล้วว่า "กูรู้เลยว่า คนเขียนแอบก๊อปคาแรกเตอร์ แต่คิลมันอายุมากกว่า มันผมสีดำ จะเรียกว่าลอกก็ไม่ได้" มันเรียกว่าลอกไม่ได้จริงๆว่ะ เพราะพื้นเพตัวละครต่างกัน
นี่มันนิยายนะโว้ยยย แค่มึงบรรยายให้พื้นเพตัวบะครต่างกันหน่อย เนื้อเรื่องต่างกันหน่อย คนด่ามึงตรงๆไม่ได้แล้ว. รู้อยู่ว่าเอามาจากไหน แต่มันเป็นคนละตัวกันแน่นอน
แต่ถ้าเป็นภาพวาดมึงเจอแน่ว่ะ ดราฟ กอป เห็นๆ เส้นต่อเส้น
ที่กูจะบอกคือแบบนี้โอมะ
เพื่อนโม่ง พอกุอ่านเรื่องแม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่างจบละรู้สึกพอไปอ่านเรื่องอื่นแลดูพล็อตมันเดิมๆไปเลยชอบพระ-นางในเรื่องดี ใครมีแนวๆนี้แนะนำอีกไหม
ใน>>785 กูก็ชี้ต้นทางให้แล้วนะ >>782 มันพูดถึงบารามาอสกูก็เอาที่มึงพูดถึงบารามอสมาแปะ จะบอกว่ากูไม่เอามาลงเต็มๆ ไม่ได้นะ และต่อให่เอามาให้ครบประเด็นมันก็ไม่เกินที่กูตัดมาแปะอยู่ดี ที่เหลือคือ
กูจะบอกให้นะน้องโม เท่าที่กูอ่านดู ไอ้พวกโม่งที่ยุมึงไปโพสเนี่ย
มันอยากหาเรื่องให้ดูเล่นสนุกๆมากกว่าว่ะ รอดูมึงเงิบ ไม่ก็อีฝั่งคนเขียนชิบหาย โดยที่มันไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย รอดูมวยไปสนุกๆ กูหวังดีกับมึงนะเนี่ยถึงมาบอก
ก็ไม่เกี่ยวกับบารามอส
กรณีนี้ เกษียรสมุทรกับกิเลน มันคนละตัวรึเปล่ามึง? รอยสักเสี่ยวเกอพาดมาข้างหน้าด้วยใช่มั้ย ? ถ้าจะบอกว่าลอก กูว่ามันต้องมากกว่านี้ อันนี้กูจะไม่พูดมากละกัน พิจารณาเอาเอง
บางทีการที่ออกตัวตัดสินอะไรไปก่อนก็ไม่ดีนะมึง ต้องดูหลายๆอย่าง พิจารณามากๆหน่อย
แล้วการที่มึงออกมาเย้วๆเป็นหัวหอกเนี่ย มึงได้อะไรวะ ได้ความสะใจ? เรียกร้องความเป็นธรรม?(ให้ใคร?) มึงมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเขามั้ย? มึงต้องคิดดีๆ ก่อนตกเป็นเครื่องมือโม่งช่างยุบางคนที่รอดูเรื่องสนุกเฉยๆ หรือมีส่วนได้ส่วนเสียในเรื่องนี้ว่ะ
กูเตือนด้วยความหวังดี โม่งที่สิงอยู่แถวนี้
ก็ไม่เกี่ยวกับบารามอสอีกนั่นละ เพราะมันเป็นเรื่องของน้องโมกับเษียรสมุทร ต่อให้ตัดไปความหมายที่กูตัดมาแปะก็ไม่เปลี่ยนอยู่ดี มึงสงบสติแล้วตรองดูเถอะ เหวี่ยงแบบนี้เดี๋ยวคนเข้าใจว่ามึงคือริเนะหรอก
>>797 อืม... กูมาจากห้องฟุนะ ถามจริงมึงเป็นไรมากป่ะเนี่ย? ทู้นั้นกูบอกให้มึงใจเย็นแบบขำๆนะ แต่ดูเหตุการณ์ตอนนี้ไม่ใช่แล้วว่ะ มึงอาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนักเขียนคนนั้นจริงแต่ถามหน่อย ทำไมมึงไม่ไปย้อนอ่านข้อความตั้งแต่600-1,000 ก่อนจะมาสรุปว่าคนในนั้นอยากดราม่าจนตัวสั่น? กูว่าตอนนี้ที่มึงโกรธ เพราะมึงเอาเรือไปขวางน้ำเชี่ยวแล้วโดนด่า แถมมีคนยกข้อความมึงมาด่าซ้ำอีก ตอนนี้เลยตีโพยตีพายเหมารวมไปแล้วว่าพวกกุจ้องจะก่อดราม่า ทั้งๆที่น้องโมนักพลีชีพมันก็เป็นแค่นักอ่านคนนึง คือมึง โดนด่านิดเดียวจะเป็นไร ที่นี่โม่งนะมึงโดนด่ามึงเจ็บใจแต่ไม่มีใครรู้จักมึง ไปพิจารณาสาเหตุดีๆหน่อย มึงยิ่งดิ้นยิ่งชี้แจงเรื่องไม่เป็นเรื่อง คนจะเข้าใจเปล่าๆว่ามึงเกี่ยวข้องกับนักเขียนและกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่เพื่อเปลี่ยนประเด็น ยอมรับเหอะว่ามึงไม่ได้อ่านที่พวกโม่งห้องฟุคนอื่นมันชี้แจงทีละข้อ
ว่านักเขียนมันก็อปยังไง แล้วแถว่าเป็นคลิเช่ยังไง
ส่วน >>794 คนที่ออกตัวเองว่าก็อปข้อความมึงมามันก็เป็นโม่งที่ตามไปอ่านในกระทู้นั้นแล้วยกข้อความมึงมาแซะ(ซึ่งมันก็มีเหตุผล)มันไม่ใช่คนในห้องฟุด้วยซ้ำ
แต่ถ้ามึงมีความคิดที่ว่าการลอกคือการก็อปแปะโต้งๆบอกเลยว่ามันทำร้ายนักเขียนที่ลงทุนหาข้อมูลเองมาก กว่าจะเขียนออกมันมาจากประสบการณ์ที่สั่งสมก่อนหยิบมาใช้ ไม่ใช่อ่านของคนอื่นมาแล้วปรับแก้แค่พล็อตหลัก ในทางงานศิลป์วิธีนี้ถือว่าเป็นการดราฟอย่างนึง ดราฟแค่ข้อมือหรือลูกตา ดราฟก็คือดราฟ
ก็มันเหมือนพวกมึงยัดเยียดให้คนอื่นผิด กูไม่เห็นมันจะเหมือนจะคล้ายอะไรที่พวกมึงว่ามาเลย บางทีก็มโน ล่าแม่มดไปนะมึง
แล้วไม่รู้ทำไม กูรู้สึกว่าพวกมึงอยากให้เรื่องนี้มันดั้งดังประหนึ่งพวกมึงเจอไข่ทองคำ
มึงเป็นศัตรูในความจริงกับอีกนักเขียนรึเปล่าวะ ?
กูถามเพื่อนกูที่อ่านแม่งไม่มีใครคิดว่าเหมือน ไม่มีใครคิดว่าเขาลอกเหี้ยไรมาเลย
แต่เอาเถอะ มึงด่าเรื่องลอกไม่ได้มึงก็ด่าเรื่องอื่นต่ออยู่ดี
นิยายเขาแต่งสนุกดี พล็อตแม่งคนละโยชน์กับเรื่องที่มึงว่าเขาลอกมา แต่เสือกมีพวกจับผิดชาวบ้านว่างงานไปวันๆนี่แหละที่ติ ไม่รู้เพราะอิจฉาหรือเพราะเหตุอันใด
ทำไมพวกมึงไม่ทะเลาะกันในกระทู้ตัวเอง มันนอกเรื่องไกลแล้ว
กูว่ามันจงใจมาด่ากราดให้พวกกูตอบ ประเด็นที่ก็อปจะได้ตกๆไป โทษทีว่ะ ไม่น่าฟีดโทรลเลย
>>803 กูว่าที่ถามกันก็ทำด้วยความสุภาพนะมึง ไม่ได้ล่าแม่มดหาที่อยู่บ้านไปดักยิงอะไรอย่างนั้น ถ้าคนถามถามตรงคนตอบตอบได้ฉะฉานกูก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นผลร้ายอะไรกับเค้านะ การที่แฟนคลับออกโรงปกป้อง(กูไม่ได้หมายถึงมึงนะ)จนกลายเป็นจู่โจมคนถามต่างหากที่ทำร้ายนักเขียนเพราะมันทำให้ยิ่งดูน่าคลางแคลงใจไปใหญ่ มึงคิดว่าไม่เหมือนก็มีคนคิดเหมือนมึง ส่วนคนที่คิดว่าเหมือนก็มีคนที่เห็นด้วยเหมือนกันแหละ ต่างฝ่ายก็มั่นใจในวิจารณญาณของตัวเอง พูดกันด้วยเหตุผลเถอะ อย่าพึ่งหาว่าใครอิจฉาใครเลย
มากูลากกลับมาประเด็นเข้าห้องนี้ได้ให้ มีใครแนะนำนิยายแปลภาษาอังกฤษภาษาสวยๆให้กูได้ป่าวว?
เอาแนวยุคปัจจุบันนะ ที่ไม่ใช่วรรณกรรมคลาสสิคอ่ะ คือบางเรื่องกูอ่านแล้วปวดหัว
อย่างแบบกูอ่านแกสต์บี้ของโตมรแปลแล้วจะเป็นลม ไม่ใช่เป็นลมเพราะอะไรนะ เป็นลมสำนวนการแปล
ทำไมต้องทำให้มันเว่อวังแบบไม่จำเป็นขนาดน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
กูเลยอยากรู้ว่ามีใครมีเรื่องไหนจะแนะนำไหมกูจะไปตามอ่าน
กูรู้สึกอยากให้มีระบบยืม e-book ถูก lc
ระบบแบบ dex-ch จ่ายเงินเท่านี้ได้อ่านหนังสือเท่านี้ในเวลานี้ บางอย่างกูแค่อยากลองอ่านแต่ไม่อยากเก็บ กับรับไม่ได้ที่จะจ่ายเต็มจำนวนกับบางเรื่องที่แค่อยากลองเฉยๆ
แนวร่วมสมัยภาษาสวยๆนึกไม่ออกว่ะ ไม่ค่อยแน่ใจว่าภาษาสวยที่มึงต้องการคือแบบไหนด้วย
แต่กูชอบพวกนิยายแนวชิคลิทที่แปลไทยนะ อาจไม่ใช่แนวทางภาษาสวย แต่การใช้คำจี๊ดจ๊าดดี
เคยอ่าน sense and sensibility ก็โอเคนะ ภาษาสวยดี
>>816 ขอโทษนะกูไม่เคีลยร์ คือเอาใหม่
ขอแปลอังกฤษที่เพื่องโม่งคิดว่า 'คนนี้แปลดี' แล้วกัน การเลือกใช้คำดี อะไรประมาณนี้
ไม่นพดล ไม่ปราบดา แนวไหนก็ได้ เคลียร์ขึ้นมั้ยง่ะ?
ตอนนี้เล็ง Never where ของ นีล เกแมน ฉบับแปลไทย มีใครเคยอ่านมั้ย?
>>817 มันคาลสสิคอ่ะเพื่อนโม่ง มันสวยคนละแบบกับภาษาสมัยใหม่ แต่ขอบใจมากๆนะ
ย้อนหน่อย
>>770 มึงอาจสนใจ มีทีมแปลเจ้าใหม่จะมาแปลLMSต่อแล้วนะ เห็นว่าจะแปลถึงเล่ม46เลย
http://arkmachinetranslations.com/2015/11/18/news-new-series/
>>822 บทจรเคยซื้องานของมาเกซมาอ่าน แปลเหี้ยสัสๆเลยครับ ประมาณว่าแปลเสร็จแล้วส่งต้นฉบับเลย
ไม่มีเกลาสำนวนอะไรทั้งนั้น ทั้งเล่มเต็มไปด้วยคำว่า แล้วก็ และก็ แล้วก็ และก็ แล้วก็ อยู่ในย่อหน้าเดียวกันเต็มไปหมด
เพราะไอ้เหี้ยเล่มนี้แหละ กูเลิกอ่านหนังสือแปลไปเลย ไปฝึกอ่านต้นฉบับหรือแปลอังกฤษ
ตอนนี้สบายอยากอ่านอะไรก็ไปซื้อคิโนะ ไม่ต้องรองานแปลที่ไม่รู้ว่าจะคาดหวังได้หรือเปล่า
>>807 โตมรกูว่าพอๆกับนพดลแหละ เคยอ่านมุราคามิที่แกแปล
เขียนหนังสือดี แต่อย่ามาเป็นนักแปลเลย
แจ่มออกมาประกาศแล้วนะว่าไม่แก้สำนวนว่าด้วยอาชีพนางสนม
จะพิมพ์แบบที่ลงตัวอย่างให้อ่านกันนั่นแหละ หุหุ
>>826 ก็คิดไว้ละต้องเป็นแบบนี้ แจ่มใสโดนแบบนี้คราวหน้าหวังว่าจะเอาไปปรับปรุงบ้างนะ
ส่วนตัวอย่างที่เอามาลงเห็นเขาว่าจะลงอาทิตย์ละ 3 ตอนไปเรื่อยๆกูก็ว่าจะลองพยายามอ่านดู
ถ้าอ่านไปแล้วทำให้กูมีความคิดประมาณ 'เออมันก็ไม่ได้แย่กว่าที่คิด อ่านได้อยู่' กูก็ซื้อ หรือไม่
ก็ลองให้วางขายสักพักแล้วรอรีวิวเอา กูไม่อะไรมากอยู่ละ 5555
http://www.dek-d.com/writer/39065/
บังเอิญเห็นอันนี้ ไม่มีอะไร เเค่เเบบว่าฮาบางคห. อย่างคหที่บอกการินเนี่ยนะอาถรรพ์เเต่ละเล่มมีเหตุผล เสริมความรู้ด้านการสังเกตการกระทำของตัวละคร 555 เล่มเเรกอาจจะใช่เเต่กูว่าหลังๆมันจะจูนิเบียวกันมากกว่าม้าง เเถมยังมีภาคินัยอีก เหอๆ
>>830 เบียวไม่เบียวนี่กูไม่รู้ แต่กูไม่ชอบการินเพราะในนิยายแม่งลงไม้ลงมือใส่นางเอก กูรับพระเอกที่ลงไม้ลงมือกับผู้หญิงไม่ได้
และกูไม่ชอบลัลตรงที่นางดูเอาแต่โอดครวญโชคชะตาตัวเอง ดูเป็นนางเอกที่เอาแต่เปิดสกิลนางเอก แล้วก็รำคาญความใสซื่อของชีมาก อย่างในมังงะที่ไปงานแต่งแล้วพระเอกกระซิบว่าคู่บ่าวสาวป่องกันถึงต้องมาจัดงานแต่ง กูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหน้าแดง
เรื่องนางสนมนี่กูสงสัยอย่าง ถ้าคนรู้ภาษาจีนมาอ่านจะรู้สึกแปลกๆกับพวกเจิ้น,เปิ่นกงรึเปล่า
กูไม่รู้ภาษาจีนเลยไม่ค่อยรู้สึกอะไร แต่นึกสภาพถ้ากูอ่านนิยายแปลญี่ปุ่นแล้วเจอคนแทนตัวเองว่า อาตาชิ เซชฉะ อะไรประมาณนี้มันคงตลกๆว่ะ เรื่องแก้บุรุษสรรพนามนี่กูว่าแก้ไปดีกว่านะถ้าจะตีพิมพ์เป็นหนังสืออะ ส่วนเรื่องสำนวนอื่นๆโนคอมเมนต์
>>835 มึงพูดแบบนี้หนังสือป้าหลินในมือกูสั่น 9 ริกเตอร์ 5555555555555555555555555555555
กูค่อนข้างเห็นด้วยเรื่องสรรพนามว่ะ ถ้าแปลไทยแล้วก็หาที่ใช้คำได้เหมาะสมดีกว่าทับศัพท์
เอาจริงๆอะไรที่มันแปลได้มันควรแปลให้หมดนี่คือหลักการทำหนังสือแปล ยกเว้นมีกรณีไหนที่อยากติดเป็นพิเศษ
หรือจำเป็นต้องทับอะไรยังไงต้องดูความเหมาะสมอีกที ไม่ใช่ติดแม่งทุกอย่างแล้วใส่ดอกจันเอาไว้ หอยหลอดมาก
แต่ตำแหน่งนี่กูว่าพอแปลแล้วยืดเยื้อนะ สรุปคือสำหรับกูแล้วแม่งสุดๆกันทั้งสองฝ่าย
อีกฝ่ายนึงก็บอกจะแปลออกมาให้หมดแม้ตรงที่ไม่จำเป็น อีกฝ่ายก็อยากจะให้ทับศัพท์ไว้ให้หมด ไม่มีตรงกลางเลยจริงๆ
สำนวนที่แก้แล้วกูว่าบางอย่างก็ดีขึ้นนะ บางอย่างก็แปลกๆ แล้วแต่คนจะมองแล้วกัน
ขอบ่นในฐานะคนเคยติ่งเรื่องการิน
ทำไมกูรู้สึกว่ามันเริ่มออกนอกทะเลวะ แรกๆ มันก็ดีอยู่หรอก หลังๆ มันชักจะยืดเยื้อไปเรื่อยๆ ลัลก็ใสซื่อเว่อร์จนเกินคำว่าโลกสวย เป็น M ให้การินทำร้ายได้ตลอด เจอเรื่องแย่ๆ มาเยอะน่าจะแกร่งขึ้นบ้าง แต่ก็ใสซื่อหัวอ่อนเหมือนเดิม ส่วนการินแม่ง S เสมอต้นเสมอปลาย บุคลิกน่าจะเป็นตัวร้ายมากกว่าพระเอก ถึงจะมีอดีตร้ายๆ ที่ทำให้มีนิสัยแบบนี้ก็เถอะ แต่มันก็น่าจะมีพัฒนาการในทางที่ดีบ้างสิวะ ในเมื่ออดีตก็เริ่มคลายได้ลัลเป็นตัวระบาย ไม่รู้กูคิดไปเองหรือเปล่า เหมือนสนพ.จะยืดเรื่องให้ขายต่อได้นานๆ ไม่ก็นักเขียนออกทะเลกลับฝั่งไม่ได้
ปล.หรือว่าจะเขียนแข่งกับโคนันวะ สืบสวนมาสิบกว่าปียังจัดการองค์กรชุดดำไม่ได้สักที
เรื่องสรรพนาม ไม่ค่อยแคร์ไรเท่าไหร่ (แต่ถ้าเป็นเจิ้น หนูปี้ มันฟังดูมุ้งมิ้งแปลกๆดีนะแก)
แต่ไอ้ตำแหน่งชั้นยศเนี่ยดิที่รับไม่ได้
มันไม่ควรจะมาเทียบชั้นยศกะของไทยปะ
สมมติเป็นหนังสืออังกฤษ แล้วแปลบรรดาศักดิ์สมมติชั้น "ดยุคอาเธอร์" เป็น "หม่อมเจ้าอาเธอร์" หรือ "เอิร์ลชิเอล" เป็น "พระยาชิเอล" ไรงี้มันก็ไม่ใช่ไง วัฒนธรรมแต่ละประเทศมันต่างกัน จะเอามาเทียบกันได้ยังไงวะ
นิยายแปลที่สำนวนกูว่าแจ๋วมาก "ฟัดจี้ น้องเล็กยังร้ายอยู่ "
ขอหนูเข้ามาพนมมือใส่แจ่มใสทีว่ะคุณ ขอบคุณมากที่ช่วยให้หนูไม่ต้องเปลืองค่าขนมไปอีกพัน กราบลาและสวัสดีค่ะ หนูรู้ว่าพี่ไม่สนใจหรอก หายไปแค่ไม่กี่คนเอง หนูเข้าใจว่าเป็นธุรกิจนะพี่ หนูจะรอเช่าเป็นเล่มก็พอ เปลืองที่เก็บ
>>835 หนูก็ไม่รู้จีนนะ เรียนมาสามปีได้แค่หนีฮ่าว แต่หนูว่ามันคนละกรณีป่ะวะ อย่างพวกคำญี่ปุ่นมันยังมีระดับการใช้ภาษาที่แปลเป็นไทยได้ ฉัน ผม แต่ว่าเจิ้น เปิ่นกง มันแปลเป็นไทยตรงไม่ได้ป่าววะคุณ มันดูมั่นหน้า ดูหยิ่ง พอทุกคนใช้ ข้าๆๆๆๆ ก็เลยเหมือนกันหมด ยศศักดิ์เสมอกันทั้งแผ่นดิน หนูว่ามันยังไม่ปังว่ะ ทุกคนดูราคาไม่แพง หาซื้อได้ตามมินิมาร์ททั่วไป
แต่ก็นั่นแหละ หนูคงบ่นเป็นเรื่องสุดท้าย ขอบคุณที่ทิ้งหนูไว้กลางทางก่อนเสียดายเงินมากกว่านี้ หมดเวลาแล้ว หนูคงต้องไป บอกลากับหมวดมากกว่ารักแล้วไปอ่านเอนเธอร์อย่างเดียว ตอนนี้หนูชอบนิยายใหม่ของ yu wo ที่เป็นวันสิ้นโลกว่ะ แต่ว่าคงสนุกแค่เล่มต้นๆตามสไตล์อี้หว่อ จากนั้นก็ค่อยๆตัดจบอย่างสวยงามแล้วเขียนเรื่องต่อไปต่อ อ่าาาาห์ ถึงอย่างนั้นหนูก็ยังซื้ออยู่ดี
เรื่องบรรดาศักดิ์กูเห็นด้วยว่าคงภาษาดั้งเดิมไว้น่าจะดีกว่า คนแปลเองก็ไม่ต้องมาปวดหัวเทียบกับไทยด้วย
แต่อย่างที่ >>841 บอกว่าเจิ้นเปิ่นกงแปลไทยไม่ได้นี่กูว่ากูไม่เห็นด้วยว่ะ มันขึ้นอยู่กับว่าแปลมาแล้วจะถูกใจคนอ่านหรือไม่ถูกใจมากกว่า
ภาษาญี่ปุ่นมีบุรุษสรรพนามเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกนะมึง หลายๆคำมันแปลไทยแล้ว nuance ทางภาษาหายไปเลย เกลี้ยงเลย แต่มันไม่เคยมีใครเลือกที่จะคงไว้ เพราะคงไว้แล้วคนรู้ภาษามาอ่านมันตลกไง
อย่างคำว่าเจิ้นนี่กูไม่รู้ว่ามันคือคำว่า 朕 ที่จักรพรรดิญี่ปุ่นใช้รึเปล่า แต่คำนี้ถ้าแปลไทย คนไทยก็แปลว่า ข้าพเจ้า/เรา กันทั้งนั้นอะ
แต่เคสภาษาจีนกูไม่รู้จริงๆว่าคนรู้จีนมาอ่านจะตลกมั้ย
>>841 ภาษาญี่ปุ่นจริงๆก็มีระดับนะ เรื่องนึงที่กูจำได้แม่นคือเรื่องนางาโต้ ขุนโจรฯของบูรพัฒน์ แปลภาษาญี่ปุ่นคำนึงว่า"ข้าบาท" แล้วใส่เชิงอรรถว่าเป็นคำเรียกของขุนนางต่อองค์จักรพรรดิ ถ้าเก่งจริงมันหาทางแปลให้เข้ากับบริบทได้อยู่แล้ว อันนี้กูไม่โทษนักแปลหรือบก. แค่อยากบอกว่ามันมีทางทำให้ภาษามันเข้ากันได้อยู่ ถึงจะไม่ง่ายก็เถอะ อันนี้ควรดูพิภพพญามังกรเป็นตัวอย่าง อันนั้นก็ทำได้ดี ถึงจะน่ารำคาญเป็นบางช่วงก็เถอะ
คำเรียกบางทีมันเป็นภาษาประดิษฐ์หรือภาษาลิเก ไม่มีใช้จริงหรอก อย่างในพิภพพญามังกรมีคำแทนตัวว่า"ตัวข้าผู้เป้นราชามาร" ไม่มีคนสติดีที่ไหนในโลกพูดคำนี้ออกมาหรอก ภาษาลิเกประดิษฐ์เองทั้งนั้น คำกราบบังคมทูลหมื่นปีหมื่นหมื่นปีก็มีเป็นแค่คำยกย่องแทนตัว ไม่เคยมีการกราบทูลในท้องพระโรงจริงๆ
ถามเป็นข้อมูลหน่อย ได้รึเปล่า
มันมีโรคอะไรที่ประเภทอยู่ๆวันหนึ่งอาการกำเริบขึ้นมาก็ตายแหงก แต่ตามปกติก็ใช้ชีวิตอยู่ได้มั้ย อาจแบบร่างกายอ่อนแอก็ได้ แต่ใช้ชีวิตทำงานทำการได้ แล้วเป็นโรคประเภทที่วัยรุ่นหรือวัยทำงานก็เป็นได้
คือกูอยากได้โรคมาแต่งแต่ไม่อยากเอาโรคพื้นฐานประเภทลูคิเมียอะไรเทือกนั้นมาใส่ แต่ก็ไม่รู้จะหาโรคที่ตรงอาการที่อยากได้จากไหนดี
ลองโรคไหลตายดู คนอีสานเป็นกันเยอะ เชื่อว่าเกอดจากยีนแต่ยังหาสาเหตุไม่ได้ หลับเฉยๆ แล้วตายเลย
*เกิด พิมพ์ในมือถือมันติดกัน
เอาจริงๆนะ ว่าด้วยอาชีพนางสนม กูว่าสำนวนอ่านรู้เรื่องกว่าเดิม ของเดิมหลายจุดดูอึนๆ
แต่แปลตำแหน่งซ้ำซ้อนตลกจริง ส่วนนี้อยากให้ทับศัพท์
คำแทนตัวอันนี้แล้วแต่รสนิยม ซึ่งกูชอบทับศัพท์ แต่ไม่ทับก็โอเค เสียอรรถรสนิดหน่อยแต่พอกล้อมแกล้มได้
กูรออ่านตอนที่นางสนมตั้งแต่ชั้นกุ้ยเฟยลงไปโผล่กันพรึ่บพรั่บ ดูซิว่ารู้เรื่องมั้ย ถ้าแม่งมาแบบ "นางสนม+ชื่อตำแหน่งจีน+ชื่อเจ้าตัว" กูถือว่าพอได้ แต่ถ้ามา "ชื่อตำแหน่งไทย+ชื่อตำแหน่งจีน+ชื่อเจ้าตัว" แจ่มใสคงไม่ได้เงินกูแล้วล่ะ
กูเห็นอิหนูข้างบนพูดถึงนิยายอวี้หว่อ มาเม้ากับกูทียยย
กูจะไม่พูดถึงความเหี้ยในการจบเรื่องของอวี้หว่อหรอกนะ ส่วนนี้คือรู้กัน
แต่เนื้อหาตอนต้นคือพีคคค กูชอบ มึงอ่านอวสานโลกเล่ม 2 ยังงงงง กูไม่กล้าสปอยด์มึง แต่ราชาน้ำแข็งโคตรดีงามอ่ะ ฮรืออออ
จะทับศัพท์ ไม่ทับศัพท์ กูก็ซื้อว่าด้วยอาชีพนางสนมอยู่ดีว่ะ
ขอบคุณพวกมึงมาก
ขอถามเรื่องโรคเอาไปแต่งบ้าง กูเคยดูโคนันตอนเดอะมูฟวี่ที่ตัวร้ายมันเป็นโรครสสัมผัสที่ลิ้นบกพร่องอ่ะ รับรสไม่ได้
ทีนี้กูจะให้ตัวในนิยายกูเป้นโรคนั้นแต่กูหารายละเอียดไม่เจอเลย โรคนี้มีจริงๆรึเปล่าวะ หรือใครมีชื่อโรคนี้เป็นภาษาอังกฤษให้หน่อยจะขอบคุณมาก
>>848 หนูมาแล้วค่ะ เล่มสองหนูยังไม่ได้ซื้อเลยคุณ พื้นที่หนูกันดารมาก หนังสือไม่เข้าต้องรออีกเกือบเดือน 555555ว่าจะสั่งทางเว็บละ เปิดตัวใหม่เหรอ โอ้ย คาร์เรื่องนี้หนูว่าดี เพราะหนูเป็นบราค่อน แต่หนุ่มๆไม่น่าอ่านเรื่องนี้ ดูฟุๆ555555
ส่วนเรื่องศัพท์แทนตัวเองของญี่ปุ่นนี่หนูก็ไม่รู้จริงๆว่ะ หนูรู้จักแค่วาตาชิกับโบคุ ขอโทษด้วย มีอย่างอื่นเยอะอีกสินะ เจิ้นนี่แปลเป็นเราก็โอเค หนูแค่อยากให้มันมีอะไรต่างจากคนทั่วไป ไม่ใช่ข้าๆๆอย่างเดียว
>>856 ถ้าไม่ได้กลิ่น แล้วพาลรับรสไม่ได้ไปด้วย: Anosmia http://www.webmd.com/smoking-cessation/tc/anosmia-topic-overview
แต่ถ้าเกี่ยวกับรับรสอย่างเดียว มี ageusia (รับรสไม่ได้เลย), hypogeusia (รับรสไม่ค่อยได้), hypergeusia (รับรสได้มากเกินไป)
reference: http://www.nidcd.nih.gov/health/smelltaste/pages/taste.aspx, http://archneur.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=784121
เวลาหาข้อมูลเรื่องโรค ใช้ WebMD ก็ง่ายดี มี syptom checker ให้กดหาโรคตามจุดต่างๆ บนร่างกายด้วย
http://symptoms.webmd.com/default.htm#introView
กูอยากเขียนนิยายสืบสวนแนวๆคดีฆาตกรรมจิตวิปริตคล้ายๆ Criminal mind ว่ะ แต่กูไม่มีที่ปรึกษาหรือมีคนรู้จักที่เป็นหมอหรือผู้เชี่ยวชาญด้านนี้เลย จะนั่งเทียนเองก็คงไม่ดี มันจะมีซักทางมั้ยวะที่จะเข้าไปคุยกับหมอแล้วบอกว่าสนใจในเรื่องนี้ๆๆๆๆ อยากปรึกษาเอามาเขียนนิยายอะ
>>860 มันมีหนังสือให้ข้อมุลสำหรับนักเขียนใน Amazon ขายนะ กูเคยซื้อเกี่ยวกับโรคแนวๆจิตเภทมาเล่มนึง
จะบอกว่าพวกฝรั่งหนังสืออ้างอิง How to แม่งเยอะสัสๆ มึงลองไปคุยดูได้ ดูแล้วจะอยากได้เล่มนั้นเล่มนี้เต็มไปหมด
พวกหนังสือแนวไกด์สำหรับเขียนนิยายสืบสวนอะไรก็มีลองหาซื้อมาอ่านดูได้
ไม่รู้กูตอบคำถามมึงป่าววะ 5555555555555
>>862 ถ้าแนวจิตวิทยามันก็ยากตรงศัพท์ว่ะ เพราะบางอย่างมันเป็นศํพท์ที่ไม่คุ้นแต่มันดีมากจริงๆนะ ค่อยๆอ่าน ค่อยๆเก็บรายละเอียดนี่พอไหว
แต่ถ้าพวก How to เขียนนิยายทั้งหลายศัพท์ไม่ยากนะมึง
แต่จริงๆ หาเคสที่สนใจ แล้วหาข้อมุลเป็นภาษาไทยเอาก็โอเคนะแบบที่ 863 ว่า แต่ไม่ต้องเฉพาะเคสไทยอ่ะ เอาหลายๆเคสเลยที่หาเป็นภาษาไทยได้กูก็ว่าโอเคนา
กูเห็นคนบ่นในมู้เด็กดวก แล้วเกิดสงสัย นิยาโซฟาพัฒนาอะไรมั่งยังหรือวนเวียนกับพล็อตผีตามฆ่าเหมือนเดิม โดยเฉพาะของภาคินัยอะ
>>865 กูไม่ได้อ่านมานานละมึง ตอนที่กูอ่านแรกๆสนุกจริงนะเว่ย พออ่านซักหลายๆเล่มจะรู้สึกว่ากูอ่านเหรี้ยอะไรอยู่วะเนี่ย ผีวันๆแม่งเอาแต่ไล่ฆ่า ขายฉากguro ซักพักแม่งยังกะนิยายน้ำเน่า แต่ส่วนใหญ่ที่กูเห็นก็มีแบบ ผีๆพล็อตส้นตีนอะมึง เดี่ยวนี้มีพัฒนาเอาเนื้อเรื่องที่อิดอกภาคินัยแต่งมาวาดเป็นคอมมิคด้วย (กูไม่เคยอ่านซักเล่ม ไม่มีนักวาดที่กูชอบ) มีใครอ่านเจออะไรดีๆ พอถูไถได้มั่งมั้ยวะ จากสำนักพิมพ์นี้
ภาคินัยนี่ถ้าเอาไอ้ส่วนที่เขาก็อปตอนเก่ามาวางแล้วใส่เพิ่มทีละสองบรรทัด หนังสือแม่งจะบางกว่าเดิมเหี้ยๆ ไม่ใช้แบบ 'แล้วเขาก็คิดไปถึงตอนที่เขาลงมือ..' ไรงี้เลยนะ แม่งก็อบมาทั้งหน้า ไอ้ห่า 555
สำหรับกู ภาคินัยนี่อารมณ์ประมาณแตมเบอร์รี่ของโซฟา 555 ไม่ใช่เรื่องฝีมือการเขียนนะ แต่เป็นเรื่องนักเขียนหลักประจำสนพ.น่ะ แบบเขียนห่าอะไรก็มีคนตามคนอวยไรงี้
>>865 โม่งบนๆคุยกันไปแล้ว >>447-467 สรุปคือนิยายผีไทยเหมือนหนังผีไทย พล็อตเดิมๆซ้ำๆ ตัวเอกของเรื่อง(อาจหักมุมทีหลังว่าเป็นตัวโกง) ไปทำเรื่องเหี้ยๆไว้ แล้วคนตายกลายเป็นผีก็มีความแค้นเลยมาไล่ฆ่าคนในเรื่องแก้แค้น บางทีก็ฆ่าแบบไม่มีน้ำหนักพอ บางคนแค่เกี่ยวข้องกับการตายนิดหน่อยก็โดนฆ่าไปด้วย เทียบกับนิยายผีของญี่ปุ่นแล้ว ผีญี่ปุ่นมีมิติกว่าเยอะ บรรยากาศน่ากลัวกว่า ผีไม่โผล่ออกมาตุ้งแช่ให้คนตกใจแต่ลักษณะการเลาเรื่องการเดินเรื่องมันชวนให้น่ากลัว
งานของภาคินัยแรกๆกูสนุกนะ แต่อ่านแค่ 4-5ก็จับทางได้แล้ว หลังๆกูไม่ได้ตามงานของเค้าแล้วว่าเป็นยังไง
แต่ประเด็นนิยายแปลของ Enter ก็ทำให้นิยายขงสำนักพิมพ์โซฟาดูน่าสงสารจริงๆว่ะ 555 คือเอานิยายแปลของเกาหลีญี่ปุ่นราคา 150-160 มาวางข้างๆ นิยายผีของโซฟาเล่มล่ะเกือบ200 เป็นกูกูก็เลือกนิยายแปลมาอ่านมากกว่านิยายไทย
>>870 น่าจะเป็นประเด็นเรื่องขนาดทุนน่ะ เพราะEnterเป็น สนพ.เครือแจ่มใส ซึ่งทุนหนา มีโม่งมาตอบในกระทู้เด็กดีว่าพิมพ์เรื่องหนึ่งไม่ต่ำกว่า 3000เล่ม เลยตั้งราคาขายได้ถูก(รวมค่าลิขสิทธิ์และค่าแปลแล้ว) แต่โซฟากูเข้าใจว่าเป็น สนพ.เล็กมั้ง ตีพิมพ์ได้น้อยกว่าเลยต้องขายแพงๆเอากำไรต่อเล่มให้ได้เยอะๆ
1168 เปิดสมัครบก.อีกแล้วว่ะ เท่าที่กูติ่งสนพ.นี้มาสองปีเห็นเปิดทุกเกือบสิ้นปีเลยว่ะ มันเป็นนโยบายอะไรรึเปล่าวะ //คือกูอยากลองส่งต้นฉบับให้ แต่เห็นเปิดรับบก.ถี่ไปก็ชักเสียวๆ
กูย้อนกลับไปอ่านๆ เห็นมีคนพูดถึงเรื่องห้องเรียนที่ไม่ยอมเปิดรับ เรื่องนี้กูชอบนะมึง ของสำนักพิมพ์ NB horror(เนชั่น) เค้าจะชอบมาโล๊ะขายตาม B2S ถ้าพวกมึงโชคดีก็จะได้หนังสือดีๆเล่มละห้าสิบบาท สำนักพิมพ์นี้เจ๊งรึยังวะ กูซื้อมาลดราคาทั้งนั้น กูซื้อเรื่องบาปนางฟ้ามาก็ 50บาท (แต่ GOTH กับ Zoo ของสำนักพิมนี้หายากแล้วหละมึง ค่อนข้างเก่า กูอยากได้แต่หาไม่เจอเลย )
>>874 เออกูก็ชอบเรื่องนี้ ตอนแรกแปลกใจว่าทำไมไม่แปะโลโก้ NB horror (ที่เป็นรูปหัวกะโหลก) พออ่านไปเรื่อยๆกูคิดว่ามันไม่เชิงเป็นแนวสยองขวัญว่ะ ออกแนวดราม่าแฝงสัญลักษณ์มากกว่า สองตอนแรกสื่อออกมาได้ดีนะ มีประเด็นให้ขบคิด ตอนสามแม่งกลายเป็นเรื่องสั้นไซไฟ(ตอนอ่านถึงไคลแม็กซ์กูเหวอพักหนึ่งเลย555) ตอนสี่เฉยๆ ไม่น่ากลัวและไม่สยองเท่าไร สรุปแล้วเทียบกับนิยายผีไทยของโซฟาแล้วทำได้ดีกว่าเยอะ
นิยายผีไทยที่กูเคยอ่านนอกจากของโซฟาแล้วก็มีของ สนพ.พิมพ์คำ อ่านมาสองเล่ม เรื่องร่างนางรำ กับเงื่อนวิปลาส
เขียนได้ดีกว่าโซฟาหน่อย ตรงที่ไม่เอะอะก็แค้นแล้วไล่ฆ่าอย่างเดียว เงื่อนวิปลาสนี่ออกไปทางสืบสวนด้วย มีคนตายสองคนผูดปมของตัวละครได้น่าสนใจดี
วันนี้เฟสหนูเด้งเพจนิยายขึ้นมา หนูสงสัยมากเลยคุณ คือมันเป็นหน้าปกนิยายที่กำลังเปิดพรี ประเด็นที่หนูสะดุดตาคือหน้าปกใช้ดาราเกาหลีขึ้นว่ะ งงว่ามันทำได้เหรอ ตอนแรกหนูนึกว่าเป็นฟิค แต่พอลองอ่านทั้งคำโปรย ทั้งเนื้อเรื่อง(อ่านไปได้แค่ตอนเดียว หนูอ่านแล้วนึกว่าแจ่มใส T _ T อีโมชั่นจัดเต็ม เนื้อหาไม่ต้องพูดถึง) มันเป็นออริจินอลนี่หว่า หนูเลยกังขามากๆค่ะ หรือหนูเข้าใจผิดไปเอง แต่ว่าหนูดูแล้วก็ไม่ใช่สนพ.บนดินนะ ตกลงมันทำได้หรือไม่ได้น่ะ
1168 รับบก. เรื่อย เขาจะเอาชื่อมาเก็บเป็นสต็อค ดูผลงานก่อนค่อยติดต่อกลับ ไม่ได้รับยาก แต่ดูพอร์ต ก่อนโยนงานให้ตูม เงินน้อย ประสบการณ์เยอะมั้ย ไม่รู้ แต่เท่าที่ดู เขาดึงนักวาดไว้เพื่อทำปกเยอะอยู่ ปกสวย แต่เนื้อนหากับการทำงานบกนั้น เป็นปริศนา บก. ไม่ผ่านโปรสามเดือนน่าจะบ่อย
นพดล เวชสวัสดิ์ นี่มีปัญหาอะไรมั่งวะ การแปลของเค้าหลุดไปจากต้นฉบับจริงเยอะมั้ย
holy shit นึกออกใกล้เคียงสุดคือ "เย็ดเข้"
นึกแบบสุภาพไม่ออก
มึง กูงง เพื่อนกูบอก1168มีนิยายแปลจีนด้วย แต่กูจำได้ว่าไม่มีนี่หว่า มีแต่คนไทยเขียนไม่ใช่เหรอวะ
ขอขัดหน่อยมึง อยากอ่านนิยายเบาๆ จบดี แนวๆ ลวิตร์หรือ hayashi kisara อะไรเทือกนั้น มีเรื่องไหนแนะนำไหม
ky ทำไมนิยายที่คนแต่งเป็นผู้หญิง 90% ทำไมต้องเขียนให้พระเอกเย็นชา ดุเถื่อนซึน ด้วยวะ เปิดอ่านสิบเรื่องกูเจอพระเอกลุคนี้ 9 เรื่อง จะรักหรือแฟนตาซีก็พอๆ กัน บุคลิกร่าเริงอ่อนโยนนี่ส่วนมากเป็นได้แค่พระรอง หรือผู้หญิงส่วนมากชอบผู้ชายเย็นชาวะ /ในชีวิตจริงกูมีเพื่อนสาวที่ได้แฟนเป็นผู้ชายเย็นชาไง แล้วชอบมาบ่นให้กูฟังว่าไม่มีความโรแมนติก แต่นางชอบอ่านนิยายแนวพระเอกเย็นชา อืม...
>>899 ผู้ชายเย็นชาในนิยายมันน่ากรี๊ดดีนะมึง ดูเท่ คูล เข้าถึงยาก ไรเงี้ย
แต่ในนิยายกับชีวิตจริงมันต่างกันแหละ เวลากูอ่านนิยายกูก็กรี๊ดผู้ชายเย็นชา แต่ถ้าจะมีแฟนจริงๆกูขอผู้ชายฮาๆน่ารักๆดีกว่าว่ะ คบคนเย็นชากูทำตัวไม่ถูก คงอยู่ด้วยลำบาก
กูว่ามันคล้ายๆกับผู้ชายชอบสาวซึนอะ ในการ์ตูนสาวซึนมันน่ารัก โมเอะ แต่ผู้หญิงซึนๆในชีวิตจริงนี่มันคบลำบากอยู่นะ
>>899 ก็มันดูลึกลับ น่าค้นหา คูลๆ เข้าถึงยากไรงี้ ถ้าพิชิตใจได้ก็คงฟินสุดๆ คล้ายๆว่าได้ชัยชนะมา อีกอย่างในนิยายมันจะบรรยายความรู้สึกพระเอกด้วยไง ทำให้เรารู้ว่าไอ้นี่มันหล่อจุงเบย มันเท่มากๆ มันรักนางเอกที่สุด แต่ชีวิตจริงมันไม่มีคำพูดแสดงออกแบบนิยายอะดิ เราจะไปรู้ได้ไงว่าไอ้นี่มันคิดอะไรอยู่ มันจะทำอะไร มันรำคาญกูป่ะเนี่ย ไม่เข้าใจมันเลย ทำไมไม่พูดออกมา เย็นชาเป็นสากกะเบือก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ ประมาณนี้
จุดเริ่มต้นมันมาจากไหนวะ บารามอส?? นิยายเกาหลี?? ที่พระเอกจะต้องขรึมๆ เย็นชาเนี่ย
>>899 มันดูน่าค้นหา
กูขอระบายกับ ว่าด้วยอาชีพนางสนม แจ่มใสอัพถึงตอนที่ 6 แล้ว กูพยายามทำใจที่จะอ่านไป แต่กูอ่านไปน้ำตาตกในไป .... กูผิดหวังมากว่ะมึง กูรอเรื่องนี้มานานมาก แต่แจ่มใสทำไมทำแบบนี้กับกูได้ T T แล้วกูตามไปอ่านแถลงบอกทางเพจบอกว่า ทำไปถึงขั้นที่แก้ไขไม่ได้แล้ว คือกูช้ำมากกก ขั้นแก้ไม่ได้คือพิมพ์แล้วหรือไงวะ กูเสียใจมากอ่ะมึง T T
สวัสดีโม่งที่บ่นแจ่มใสว่าแปลชุดใหม่ห่วยแตกแต่ก็ยังดันทุรังอ่าน เราจะตายไปด้วยกันนะ
กูหมดหวังกับแจ่มไปละ5555 ติดลบอีกต่างหาก พูดตรงๆเลยว่ากูรอเช่าอ่านตอนจบเอา นี่ก็แวะไปอ่านเวอร์ชั่นแจ่มในเว็บให้สมองตื้อเล่นเป็นระยะ เพิ่มยอดวิวให้เล่นๆแต่ไม่ซื้อเล่ม ... เจี่ยเจีย เม่ยเมยกูหายไปละ เป็นพี่หญิงกับน้องหวั่นอี๋แทน ในสมองนี่พากย์เสียงช่องเจ็ดตอนเช้าเวลาอ่าน แม่พิกุลทองของพี่....
เหี้ยสุดที่นั่งอ่าน กูตกใจ"ตำหนักยอดขวัญ"ไปประมาณสามพันวินาที ถึงกับต้องเลื่อนอ่านอีกทีว่ามันคือตำหนักของฮองเฮา สัส กูนึกว่าอ่านนิยายหน้าปกรุ่นแม่ยังสาวๆ
สรุป อ่านแล้วเพลีย รู้สึกอ่อนแอ เหนื่อยกับการแปลไทยให้เป็นไทย แต่ยังรักแจ่มใสเสมอ ดอก
แถม มีชื่อเรือนชิดจันทร์(ของเยียนกุ้ยผิน ฉบับเดิมใช้คำว่าหลินเย่ซวน)ด้วย ก็ชอบที่รู้คำแปลนะ แต่กูรู้สึกเหมือนอ่านขวัญเรือน เฟิงจิ่นกูกลายเป็นคุณหลวงไปแร่ะ
พระเอกเย็นชามันก็มีมาตั้งแต่ชาติที่แล้วไม่ใช่เหรอวะ ละครหลังข่าวเงี้ย นิยายคลาสสิกเงี้ย อังศุมาลินแสนซึนกับโกโบริเย็นชาเงี้ย
Pride and Prejudice เงี้ย กูไม่ค่อยอ่านนิยายคลาสสิกฝรั่ง แต่คือคาแรคเตอร์พื้นๆแบบนี้มันก็มีมานานมากแล้วอะนะ
มันคาแรคเตอร์เดเวล็อปเม้นง่ายมั้งมึง
>>913 โกโบริเย็นชาตรงไหน ออกจะลูกหมาตามอังศุมาลินต้อยๆ มีรักแรกพบที่ท่าน้ำก็เพียรไปหาเขาที่บ้าน จีบจนเอาชนะใจแม่ยายได้ เมียไม่อยากให้เข้าใกล้ก็ไม่เข้า แต่มองตาละห้อย อังศุมาลินต่างหากที่เย็นชา ปากร้าย ซึน ชอบทำร้ายจิตใจพ่อดอกมะลิให้ชอกช้ำอยู่เรื่อย มึงอ่านนิยายเรื่องเดียวกับกูป่ะเนี่ย
>>914 เออ จริงว่ะ Mr.Darcy นี่ชายในฝันของผู้หญิงยุคนั้น (จนถึงยุคนี้อย่างบริดเจ็ต โจนส์) เลย
นิยายรัก(ทั้งสมัยก่อนและปัจจุบัน)ก็ชอบใช้พระเอกเป็นแบบนี้ หล่อ รวย ดูภายนอกเย็นชา เจอกันตอนแรกความประทับใจติดลบ ปากหนัก แอบช่วยนางเอกอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้นางเอกรู้ ไรเงี้ย
กูชักเริ่มรำคาญพวกบ่นว่าด้วยเรื่องอาชีพนางสนมแล้วละ มึงบ่นกันไม่จบสักทีเนอะ
กูขอสาปแช่งคนที่แนะนำ i am the ex-demon king ให้กู
เงินกูจะหมดแล้วแต่บอร์ดแม่งน่าซื้อมาก น่ารักเหี้ยด้วย กูชอบกระดานทอยแบบนี้ด้วยยย เหี้ยมาก ขอสาปแช่ง
เฮ้ย เพื่อนโม่งๆ สถาฯแม่งเกิดอะไรขึ้นวะ กูเห็นเพจ SC เหมือนจะบอกว่างานใหม่เขาจะส่งที่อื่น มีใครรู้อะไรบ้างวะ งานใหม่ๆเขาแข่จนสถาไม่เอาหรอวะ
งานใหม่ๆเขาแย่จนสถาไม่เอาหรอวะ
"ลุ้นกับสำนักพิมพ์ที่ขึ้นชื่อว่าผ่านยากระดับที่สุดของไทย" สนพ.อะไรวะ? แล้วที่ยากคือมาตรฐานคุณภาพเขาสูงดีเลิศหรือว่าอะไร
ว่าไปพวกมึงรู้ข้อมูลแบบนี้กันมาจากไหนวะ
http://smellofbooks.com/ กูเพิ่งรู้ว่ามันมีขายด้วย
>>953 กูชอบความนุ่มกับความสบายตาของกระดาษถนอมสายตานะ ไม่ใช่แค่กลิ่นอย่างเดียว ตอนนี้Kiddle ที่ใช้ E ink ทำให้อ่านได้สยายกว่าจอทั่วไปแต่ยังสู้รูปเล่มไม่ได้อยู่ดี
เออ ไหนๆก็พูดถึงเรื่องกระดาษแล้ว กูบ่นนานมีหน่อย ไอ้ห่าซื้อนิยายแปลมาเล่มหนึ่งเกือบ200 แต่คุณภาพกระดาษกากชิบหาย มีการบอกว่าเป็นกระดาษถนอมสายตาแต่เท่าที่ดูๆ เหมือนกระดาษรีไซเคิลว่ะ สีออกเทาๆ บางและเบา หมึกก็ไม่ชัด(เมื่อเทียบกับการพิมพ์ลงกระดาษเหลืองของค่ายอื่น) เทียบกับนิยายค่ายอื่นที่ตอนนี้ใช้กระดาษถนอมสายตาอย่างดีแล้วกูรู้สึกว่านานมีแม่งเล่นง่ายประหยัดต้นทุน สงสัยคงคิดว่าพิมพ์ๆลงกระดาษอะไรแม่งก็อ่านได้เหมือนกันหมด แฮรี่ภาค7 ฉบับพิมพ์ใหม่ในงานหนังสือยังใช้กระดาษขาวแถมสีไม่เท่ากัน มีดวงมึงจางๆด้วยนะมึง
เห็นโม่งด้านบนพูดเรื่องสรรพนามบุรุษของญี่ปุ่น กุเพิ่งไปเปิดนิยายณาราเรื่องรอยฝันฯ มา เห็นแทนโอะโต้ซัง โอะก้าซัง โอะนี่จัง กุอยากรู้ว่ามันต้องแทนแบบนั้นมั้ยวะ แทนพ่อแทนแม่ไม่ได้เรอะ หรือแม่งแทนแล้วจะดูไทยไป?
จะครบ 1000 rep
มีแต่สวะมาคุยกัน มู้นี้ช่างตกต่ำจริงๆ
กุว่า มู้นี้ ให้ข้อมูลกูไปปรับปรุงเยอะนะ 555555555555555555555555555555555555555555
>>962 เขียนวาตาชิทั้งเล่มมันก็เปลืองหมึกสิมึง เผลอๆ คนอ่านจะนึกว่าเป็นชื่อตัวละครด้วย ที่บ้างคำยังเขียนเป็น โอนี่จัง(พี่ชาย) โอเน่จัง(พี่สาว) คงเพราะมันเข้าอารมณ์กว่าคำไทยมั้ง เหมือนแดดดี้(พ่อ) หม่าม้า(แม่)
ปล.แล้วพวกโอนี่จังโอนี่จังถ้าแปลให้ตรงกว่านี้ก็ พี่ชายขา/พี่สาวขา(หรือจ๋าก็ได้) ถ้าเป็นโอก้าซังก็คุณแม่(โอก้า=แม่ ซัง=คุณ)
เห็นหน้านิยายบางเรื่องในเด็กดีเขียนบอกว่าจะรีไรท์เนื้อหาไม่ให้ขัดกับกฎหมายผู้เยาว์อายุไม่เกิน 18 ปี มันเป็นกฎหมายเกี่ยวกับอะไรวะนั่น
เผื่อใครสนใจ Kick starter ของนักเขียน http://afterword.co/about-project/
>>967 อือหือ เป็นโครงการดีงามที่กูได้แต่ดูอยู่เงียบๆ เพราะกูแต่งแฟนตาซีเฮฮาไร้สาระ ใครแต่งแนววิชาการหรือหนังสือเด็ก ธุรกิจปรัชญา มึงมีแหล่งระดมทุนแล้วนะเว้ยเฮ้ย /เจียดเงินเดือนไปช่วยซักเรื่องหนึ่ง
>>968 หลายเรื่องว่ะ เท่าที่กูเข้าไปดูก็ส่วนมากตัวละครอายุ 16-17 ก็แต่งงานแล้ว (ประเพณีสมัยก่อน สมัยนี้ทำไม่ได้แล้ว) ไม่ก็อย่างที่ >>966 ว่า ถูกพระเอกเยิบเก็บเข้าฮาเร็ม ส่วนมากเป็นพวกนิยายฮาเร็ม
>>969 มีที่นี่อีกแห่ง เห็นว่าระดมทุนแปลโมบี้ ดิ้ก กับโลลิต้า http://readery.co/
โลลิต้าฉบับพิมพ์ใหม่ เป็นไงบ้างวะ กูยังไม่ได้ซื้อเลย
เรื่องระดมทุนทำหนังสือ กูสงสัยมากว่าทำไมมันเพิ่งมี ทั้งที่มันควรจะมีมานานมากแล้วตั้งแต่10ปีก่อน มีคอมพิวเตอร์เอื้ออาทร ราคาคอมเริ่มถูกลงจนเข้าถึงครัวเรือนในไทยมากขึ้น อินเตอร์เน็ตก็เริ่มเปลี่ยนจาก 56k เป็น ADSL แต่กูก็ไม่เห็นสำนักพิมพ์ไหนจะใช้อินเตอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์เลย มีแค่เด็กดีที่เดียวมั้งที่พอจะเข้าข่ายระดมทุน คือเปิดโอกาสให้นักเขียนไปปล่อยงานบนเว็บ พอยอดวิวสูง บก.ก็หยิบไปตีพิมพ์ แต่เท่าที่ดูก็มีแค่ Magic สถาพร พิมพ์คำ Banana แจ่มใส ที่ลงทุนด้านนี้
แต่สำนักพิมพ์ใหญ่ๆที่มีหนังสือพิมพ์ของตัวเองอย่าง มติชน โพสบุค สยาม เนชั่น กลับไม่มีการระดมทุน หนังสือเล่มหนึ่งถ้าวางในร้านก็โดนหักไปเกือบครึ่งหนึ่งของราคาปก SE-EDนี่กินไป40% แถมเคยมีข่าวว่าขอเพิ่ม 1%ถ้าหนังสือได้วางในชั้นด้วยมั้ง แทนที่จะใช้พื้นที่ในหนังสือพิมพ์ตัวเองให้เป็นประโยชน์เปิดโอกาสให้นักเขียนหน้าใหม่เสนองานมา ปล่อยเรื่องย่อลงให้อ่าน รอกระแสตอบรับจากคนอ่าน แล้วจัดตีพิมพ์ขายเอง ส่งขายทางไปรษณีย์ไม่ต้องส่งเข้าร้านให้ร้านมันหักเปอร์เซ็น แต่แม่งไม่ทำ กูไม่เข้าใจว่าพวกร้านSE-ED นายอินทร์ มันมีเงื่อนไขอะไรรึเปล่าทำให้การระดมทุนสร้างหนังสือไม่เกิดเท่าที่ควร
เรื่องระดมทุนเคยคุยกับเพื่อนว่าระบบการเงินออนไลน์ที่ไทยไมาได้ดีเท่าไหร่ คนมีบัตรเครติดน้อย ระบบเพย์พาลไม่แพร่หลาย สมมติระดมทุนไม่สำเร็จแล้วต้องคืนเวินงี้ ทางที่ทำได้คือนั่งทำรายการทีละบัญชีๆ ฯลฯ
กูพึ่งไป net เจอกระทู้นี้
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/03/A5199093/A5199093.html
เออ คือความเห็นที่ 26 ที่ยกตัวอย่างประโยคมา...นี้มันแปลมาหมดเลยแต่เปลี่ยนชื่อเฉยๆนี้หว่า เฮ้ย คือกูไม่ได้อ่านทั้งคิงโซโลมอนทั้งเพชรพระอุมา แต่คืออ่านในกระทู้แล้วได้มีเล่าพล็อตคร่าวๆ...เออ เหมือนเกินไปนะ เกินไปจริงๆนะ แต่ในนั้นก็ดันบอกว่าเฮ้ย นี้คือไม่ได้ลอก ทำกูสงสัยมาตรฐานการลอกตัวเองเลย สรุปแล้วอะไรคือการลอกอะไรคือไม่ลอกวะ
>>974 ตอบเรื่องลอก กูว่าลอกชัวร์ และไม่ใช่เรื่องแปลก นวนิยายมันมีต้นแบบมาจากทางตะวันตก บทประพันธ์ดั่งเดิมของไทยมีแค่ร้อยกรอง ไม่มีร้อยแก้ว(ที่ใกล้เคียงคือนิทานพื้นบ้าน) จนสมัยร.5 ท่านส่งคนไปเรียนต่อเมืองนอก แล้วก็ได้รับอิทธิพลบทประพันธ์ต่างประเทศ นิยายเรื่องแรกของไทยที่ชื่อความพยาบาทก็เป็นเรื่องแปล แต่ไม่มีการให้เครดิตต้นฉบับ ทำนองว่าการแปลออกมาในยุคนั้นก็ไม่ต่างจากการแต่งเรื่องขึ้นมาใหม่
ทีนี้พันทิปมันติ่งเพชรพระอุมา เหมือนติ่งทุกๆวงการที่จะหลับหูหลับตาปกป้องศิลปิน โดนประเด็นหลักที่หยิบมาต้านคือจำนวนเล่ม เพราะ King Solomonมีเล่มเดียว แต่เพชรพระอุมามีเกือบ 20เล่ม แต่สำหรับกูลอกก็คือลอกว่ะ พนมเทียนแกเก่งจริงที่แต่งเพิ่มออกมาเกือบๆ 50 เล่ม อันนี้ยอมรับฝีมือแก แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงว่าเล่มแรกก็ก็อปมาจากนิยายฝรั่ง
พูดงี้แล้วนิยายไทยเก่าๆมันมีเรื่องไหนที่ไม่ลอกบ้างว่ะ คือกูอ่านไปอ่านมาเห็นบอกว่าเนี้ยดูสิมีอีกตั้งหลายเรื่อง
เรื่องที่รัชกาลที่หกแปลมาจากเชคสเปียร์ก็เขียนไว้ตั้งแต่สมัยนั้นว่าแปลมาจ้ะ สรุป กูว่า ถ้ามีกะใจอยากจะบอกจริง ไม่คิดฮุบของชาวบ้านมาเป็นของตัวจริง ก็คงบอก ถ้าไม่ ก็ไม่นั่นแหละ
กูว่าจะเช่าเพชรพรอุมามาอ่าน...เดี๋ยวดีกว่าวะ รู้สึกแปลกๆ ว่าแต่มันมีแต่ฉากเย็ดหรอวะ
กูอยากอ่านหนังสือที่เป็นบันทึกจริงของพรานสมัยก่อน ไม่รู้จะหาที่ไหน ใครรู้แหล่งบอกกูด้วย มันเป็นหนังสือเก่าอ่ะ อย่าง Man-Eaters of Kumaon
ทำไมดอกปอปมันดังวะ ทั้งที่งานมันก็อปแฮรี่ ก็อปไฟนอล8 แถมข้อมูลก็หาง่ายทำไมไม่มีดราม่าก็อปงานแถมแฟนอวยก็ซื้องานมันเรื่อยๆอีก
ก็ขายเด็กอย่างที่ >>991 ว่าล่ะมั้ง นึกถึงสมัยเรียนมัธยมแล้วอาจารย์เชิญมาเป็นวิทยากร เกณฑ์นักเรียนเข้าไปฟัง แล้วให้สรุปเป็นใบงานว่าได้ประโยชน์อะไรจากการฟังบ้าง (แม่ง..เป็นเรื่องยากสำหรับกูจริงๆ..)
มีเล่นเกมส์ให้เด็กเข้ากลุ่มแกนนำหนังสืออะไรของมันก็จำไม่ได้แล้ว
ฝอยจบดอกปอปมีโต๊ะมาตั้งขายหนังสือเป็นล่ำเป็นสัน เพื่อนนักเรียนกูเฮโลกันไปซื้อแถวยาวเหยียดเบย
>>992 พูดถึงเชิญเป็นวิทยากร จำได้สมัยมัธยมมีรุ่นน้องกูคนนึงแต่งนิยานเล่นเเล้วเสือกได้ตีพิมพ์ พอมีเชิญนักเขียน(ใครกูก็จำไม่ได้ละ) แม่งมันได้ขึ้นไปเสวนาบนเวทีร่วมกับเค้าด้วย แถมทั้งชั้นของมัน ตอนนั้นน่าจะมอสามได้เข้าร่วมหมด ชั้นมออื่นไม่ได้เข้า กูล่ะเบ้ปาก นิยายก็ลอกๆตามสมัยนิยมแท้ๆ ภาษาก็งั้นๆ อาศัยการได้พิมพ์ล้วนๆ
วันนี้กูเอาชื่อนิยายที่กูซื้อมาไป Google กะว่าจะหารีวิวอ่าน แต่แม่งแจ๊กพอต เจอนิยายเกือบเต็มเล่ม ไม่รู้ว่าหลุดมาได้ไง แม่งเหมือนไฟล์หลุดมาจากสำนักพิมพ์เลยว่ะ คือมาทั้งหน้าปกและตัวเล่ม ยังดีที่มีการตัดเนื้อหาออกบ้าง ไม่งั้นกูเสียดายตังค์
>>990 สมัยเด็กพี่กูซื้อไวท์โรดมา กูอ่านตอนนั้นก็รู้สึกว่าสนุกดีนะ (แต่กูไม่เคยเล่นFF เลยไม่รู้สึกถึงความเหมือน) แต่พอขึ้นภาคสองเท่านั้นแหละกูอ่านแล้ววางจนจำแต่ละเล่มในภาคสองไม่ได้เลย ส่วนภาคสาม... เรียงอยู่ในตู้แต่กูยังไม่เคยหยิบออกมาเลยว่ะ พี่แม่งยิ่งกว่ากู ภาคสองอ่านไม่จบแต่บอกให้กูไปแบกภาคสามมาจากงานหนังสือแล้วแม่งก็ไม่อ่านเหมือนกัน
เรื่อง doll อะไรนั่นพี่กูก็ไม่เข็ด ให้กูไปซื้ออีก กูเลยบายบอกอยากได้ไปซื้อเองเหอะ
บ่นมานาน สรุปกูก็ไม่รู้ว่ะว่าทำไมดัง กูชอบแค่ภาคแรก
ปิดกระทู้ ไปต่อกันที่ https://fanboi.ch/subculture/2142/l5/ หิ้งหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง อาถรรพ์หิ้งที่ 13
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.