>>719 มึงคงอ่านแต่นิยายรักสินะ กูพอเดาได้หลายๆ อย่าง
ดีสุดยังไงกูก็ว่าสยาม ยิ่งกำลังภายในยิ่งเด็ด อีกคนที่กูชอบคือคุณเบียร์ที่แปลหลังคาโลกกับบันทึก
รองมาก็มติชน กุนซือทะลุมิติแปลได้ดีทีเดียว เชิงอรรถอะไรครบ ข้อเสียคือเรื่องนี้ไม่สนุกแค่นั้นละ พี่ตี๋ก็ไม่เลว แต่กูไม่ชอบแนวสืบสวนเลยงั้นๆ นอกนั้นก็ไม่เลว กูซื้อหนังสือเกี่ยวกับจีนของมติชนบ่อยเลยมั่นใจสำนวนแปลกับบก.อยู่
รองมาอีกก็ป้าหลินตอนแปลพิภพพญามังกรกับBoss จินตนาการพิศดาร เรื่องหลังกูชอบมาก แปลโดยไม่ใช้เชิงอรรถมากไป มีการใช้ชื่อจีนแล้ววงเล็บความหมายต่อท้ายอย่างที่กูชอบ ตลค.นึงแปลได้เด็ดมากคือ"เหี้ยไม่มีใครเกิน" เป็นครั้งแรกที่กูเห็นคำว่าเหี้ยในหนังสือแบบนี้ด้วย แต่ตราบาปป้าหลินคงไม่มีอะไรเกินราชาแห่งราชันย์หรอก อันนั้นแปลไทยทุกอย่างจนน่ารำคาญ ป้าแกคงรู้ตัวเลยเขียนในช่วงคนแปลว่ารู้สึกว่าแปลไม่ดี เลยขอเอาBossมาแปลแก้ตัว
ของกล้วยก็ไม่เลว ตอนแปลขันทีกับ8สามีก็พอได้ แปลสำนวนคนแต่งเป็นเอกลักษณ์ดี ถึงข้อเสียจะเหมือนเรื่องกุนซือคือไม่สนุกก็เถอะ นอกนั้นก็ไม่ร้ายแรงอะไร
แจ่มใสกูอ่านเรื่องแรกคือแม่ทัพอยู่บน สำนวนแข็งมากจนน่ารำคาญ กูอ่านของน.นพรัตน์จนชินแล้วอ่านไม่ลื่นเลยเวลายกสุภาษิตมา ส่งถ่านกลางหิมะ สามคนลือกลายเป็นเสือ ข้อนี้ก็ว่าไม่ได้ สมัยน.อ่านของว.ณะเมืองลุงก็บอกว่าสำนวน ไม่ตายไม่รู้สำนึก ไม่สละสลวยเลยประเป็น ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจนเป็นสำนวนติดปากไป ความลื่นของสำนวนตรงนี้หักลบไปพอควร บทสนทนาเข้าใจว่าเป็นมาตั้งแต่ภาษาต้นฉบับที่ค่อนข้างสมัยใหม่เลยมองผ่านได้ แต่ยังไงกูก็ติดใจแซ่ซย่าอยู่ดีวะ