กูคิดว่าสไตล์แจ่มใสคือการฆ่าเอกลักษณ์ของนักแปล ซึ่่งไม่ได้บอกว่ามันดีหรือไม่ดีนะ ถ้าดูหนังสือแปลญี่ปุ่นในเครือ Bliss & Talent ก็จะเป็นสไตล์เดียวกัน คือไม่ว่าใครแปลก็จะออกมาเป็นสำนวนเดียวกันหมดคือสำนวนบ.ก. ในแง่หนึ่งมันก็คงจำเป็นเพราะซีรี่ส์ยาวๆ ใช้นักแปลหลายคน ถ้ามีหลายสำนวนมันคงประดักประเดิดใช่เล่น แต่ก็น่าจะเป็นที่อึดอัดสำหรับนักแปลที่อยากสร้างชื่อหรือมีเอกลักษณ์ส่วนตัวสูงๆ เหมือนกัน เจ๊หลินเลยมาทำค่ายของตัวเองดีกว่า คิดว่านะ