ปล.อีกนิด กูล่ะประทับใจที่คุณนิดแปลอันเก่า ตรงรายละเอียดเล็กๆน้อยๆอย่างฮองเฮาเรียกตัวเองว่า เปิ่นกง แต่ดันเปลี่ยนเป็นข้าซะงั้น
กับที่ฮ่องเต้เรียกตัวเองว่า เจิ้น คือสรรพนามนี้มันมีข้อบังคับ อย่างเจิ้น(เรา)นี่ฮ่องเต้ใช้ได้คนเดียว เวลาอ่านมันเลยได้อารมณ์อีกแบบ ไม่รู้แจ่มใสจะเปลี่ยนเป็น ข้า หรือเปล่า กูคงเฟลไปอีกสามส่วน